Ωραίος ο shora.
Mare το σκεφτόμουν κι εγώ (για 20αδα).
Ωραίος ο shora.
Mare το σκεφτόμουν κι εγώ (για 20αδα).
αγαπητε ρουθ, εννοειται πως μαζι με ereb altor ειναι τα καλυτερα στη λιστα σου.
αλλα ειναι αδιανοητο να μην βλεπετε τη κοιλια που κανει το αλμπουμ στα μισα(μικρη παρακαμψη σε Sightless). ειστε σκατοφανμποηζ ε.
Expect poison from the standing water
Οι δέκα καλύτεροι δίσκοι της δεκαετίας κατά Βικ:
Grip Inc - Incorporated (2004)
Ο καλύτερος δίσκος της δεκαετίας. Όποιος το πήρε χαμπάρι, το πήρε.
System of a Down - Toxicity (2001)
Γελοιωδώς τέλειος δίσκος. Δεν θα κάτσω καν να τον υπερασπιστώ, είναι απλώς ηλίθιο. Αυτά.
Wolf - The Black Flame (2006)
Τα είπα προσφάτως και για αυτούς. Σε ένα ιδίωμα που κατακλύζεται πλέον από ανεμπνευσιά, μηδέν νεύρο, γραφικότητα του χειρίστου είδους, οι Wolf βγάζουν δισκάρες την μια μετά την άλλη. Εδώ έχουν κάνει (ως τώρα) το peak. Μέτριο κομμάτι δεν έχω βρει, αντιθέτως σφύζει εμπνεύσεως, δύναμης που πηγάζει από τα ριφ και πορωτικές ερμηνείες. Ο καλύτερος heavy metal δίσκος της δεκαετίας.
Exodus - Tempo of the Damned (2004)
Το comeback της δεκαετίας. Υστερεί σε κάνα δυο κομμάτια αλλά τα υπόλοιπα είναι τόσο γαμημένα καλά που στα παπάρια μας όλα. Ο Ζέτρο κάνει την ερμηνεία της ζωής του λες και το φάντασμα του Μπέιλοφ τον ωθεί και οι Holt-Hunolt γράφουν τα καλύτερα ριφφ από την εποχή τουλάχιστον του Fabulous Disaster. Δεν το περίμενα με την καμία. Hunting σπέρνει όπως πάντα, o Sneap κάνει ιδανική παραγωγή και έτσι απλά οι Exodus γράφουν τον καλύτερο θρας δίσκο της δεκαετίας.
Kreator - Violent Revolution (2001)
"Μαλάκα, έλα τώρα. Οι Κριέτορ επιτέλους έβγαλαν τον δίσκο που έπρεπε", είπε ο καρδιακός φίλος που τους λατρέυει σαν θεούς και είχε ουλ ολίγες φορές απελπιστεί με την πάρτη τους. Και όμως δικαιώθηκε. ΔΙΣΚΑΡΑ.-
Bolt Thrower - Those Once Loyal (2005)
Αυτό ή το Honour, Valour, Pride; Το δεύτερο με έβγαλε σε όλη την θητεία στα τεθωρακισμένα αλλά αυτό είναι μάλλον καλύτερο και τραγουδάει και ο θεός ο Καρλ. Συγκρότημα εγγύηση και τα ψαξίματα τα αφήνουμε για τους άλλοι.
Tankard - Kings of Beer (2000)
Δεν υπάρχει κακό κομμάτι. Όλα έχουν νόημα ύπαρξης, οι Τάνκαρντ παίζουν απολαυστικότατο thrash, ο νεοφερμένος τότε Andy έφερε μαζί του και ένα σάκο ριφάρες, ο Gerre είναι συγκινητικά πορωτικός και το ομότιτλο κομμάτι μπορεί να περιγραφεί μόνο ως οι Τάνκαρντ συναντάνε τους Μάνογουωρ και τις επικες χορωδίες των Μπάθορι and there was much rejoice. Ίσως ο καλύτερος Τάνκαρντ δίσκος.
Lefay - SOS (2000)
Κέρδισε στα σημεία κάποιους δίσκους και μπήκε στην δεκάδα. Οι Lefay είναι από τις πιο αδικημένες μπάντες του πλανήτη, είναι αμαρτία που δεν ακούγονται περισσότερο από οπαδούς του ήχου, ο Τσάρλι είναι λατρεία, ο δίσκος είναι αψεγάδιαστος, αρκεί. Power, thrash, doom, απ'όλα έχει ο μπαξές, και όλα αρτιότατα παιγμένα.
Solitude Aeturnus - Alone (2006)
Από τις αγαπημένες μου μπάντες, Η αγαπημένη μου φωνή, δίσκος αντάξιος του ονόματός τους, δεν θέλει καθόλου σκέψη.
Destruction - The Antichrist (2001)
Θρας όλεθρος. Τελείωσε. Ούτε γενικότητες, ούτε προχειροδουλειές, φοβερή δουλειά που κοντράρει ανετότατα οποιαδήποτε από τις κλασσικές κυκλοφορίες και έχει να επιδείξει και μπόμπα ήχο.
Οι επόμενοι δέκα που τελικά δεν κατάφεραν να εκτοπίσουν τους παραπάνω αλλά είναι δισκάρες, οπότε τους βάζω και στα παπάρια μου όλα:
Tool - Lateralus (2001)
Τελικά δεν μπήκαν στην δεκάδα. Και αυτό γιατί η λίστα είναι προσωπική μου καύλα και όχι αυτά τα κουλτουρέ που οριοθετούν τον ήχο και τέτοια. Θαρρώ πως έλιωσα πιο πολύ τους δέκα πάνω, οπότε σόρι Τουλ, δισκάρα-δισκάρα, χάσιμο κλπ, αλλά... Τα'πανε κι άλλοι πιο εντυπωσιακά οπότε νταξ.
Devin Townsend - Terria (2001)
Πανέμορφος δίσκος. Δηλαδή αυτή η λέξη μου έρχεται πάντα. Πανέμορφο. Ειδικά το σερί του Earth Day με το Deep Peace δεν υπάρχει.
Entombed - Morning Star (2001)
Ε, δεν υπήρχε περίπτωση να μην αναφέρω αυτή τη γκρουπάρα και αυτή τη δισκάρα. Μαζί με τα 3 πρώτα ο καλύτερος Entombed και άνετα ο καλύτερός τους της δεκαετίας.
Arch - A Twist of Fate (2003)
Δεν μπήκε γιατί είναι EP και για κανέναν άλλο λόγο. Την ανατριχίλα να ακούω πάλι την φωνάρα του Arch με *αυτές* τις μελωδικές γραμμές της φωνής δεν μπορώ να την περιγράψω.
Blind Guardian - A Night at the Opera (2002)
Είμαστε φανμπόηδες. Φοβερός δίσκος. Χάνει την δεκάδα γιατί ήταν αισθητή η πτώση της ποιότητας από το απίστευτο προηγούμενο σερί που δεν ξέρεις ποιο να πρωτοδιαλέξεις για την κορυφή και γιατί κάποια κομμάτια δεν χρειάζονταν τόσο overblown παραγωγή. Κάποια.
Halford - Resurrection (2000)
Ό,τι λέει ο τίτλος του δίσκου. Silent Screams άνετα από τα καλύτερα κομμάτια της δεκαετίας και σβήνει ότι έχουν βγάλει οι Priest μετά την αποχώρησή του και την επιστροφή του.
Death - Live in L.A (2001)
E, είναι live, είναι ειδική περίπτωση και γι'αυτό δεν ήταν σωστό να μπει στην δεκάδα. Γιατί με τέτοια κομμάτια ήταν αδικία για τις κανονικές κυκλοφορίες.
Sodom - M-16 (2001)
Ζορίστηκα με το συγκεκριμένο, απλά δεν χώραγε. Δισκάρα, ριφάρες, ένας εξαίρετος Sodom δίσκος για την δεκαετία.
Paradox - Collision Course (2000)
Επίσης απλά δεν χώραγε αλλά είναι αμαρτία να μην αναφερθεί αυτή η δισκάρα. Ριφάρες, ρυθμ σέξιον που τσακίζει κόκκαλα και γενικά αγαπάμε Πάραντοξ ρε μουνιά κλπ.
Napalm Death - Order of the Leech (2002)
Αρμαγεδώνας. Τον ξεχωρίζω γιατί βρίσκω τα κομμάτια να κυμαίνονται όλα στο ίδιο επίπεδο και το ενδιαφέρον του δίσκου αμείωτο.
Hypnosia - Extreme Hatred (2000)
Από τα worship bands αυτοί ήταν οι καλύτεροι κατ'εμέ. Μπορεί να ξεπατήκωναν (σε λίγο πιο σπιντ) τους καλούς Kreator αλλά το έκαναν πραγματικά καλά και γράφοντας κομματάρες εν αντιθέσει με άψυχες κόπιες.
Οι δίσκοι που δεν μπήκαν στην 20άδα και all they got was this lousy t-shirt:
Municipal Waste - Hazardous Mutation
SYL - Alien
Bathory - Nordland I
Ayreon - The Human Equation
Agent Steel - Order of the Illuminati
Symphony X - The Odyssey
Brainstorm - Ambiguity
Nevermore - This Godless Endeavor
Guns n' Roses - Chinese Democracy
Ένας θεός ξέρει ποια ξέχασα. Ό,τι θυμήθηκα, θυμήθηκα και αρκετά ταλαιπωρήθηκα και μόνο με αυτά...
42
-------
Δεν ελπίζω τίποτα
Δεν φοβάμαι τίποτα
Είμαι ξέμπαρκος
varys ki asikotos o ford.stirizoume
Fred FlintSTONER: YabadabaDOOM !
Πολλά
My Mission will save the World.
But I'm still chasing time.
Vanity...definitely my favourite sin.
Συμφωνώ στο οτι αδικημένοι, αλλά το SOS δεν πιάνει μια μπροστά σε κάτι Secret Doctrine και Maleficium ιμο.Originally Posted by Ford Prefect
Lefay - SOS (2000)
Κέρδισε στα σημεία κάποιους δίσκους και μπήκε στην δεκάδα. Οι Lefay είναι από τις πιο αδικημένες μπάντες του πλανήτη, είναι αμαρτία που δεν ακούγονται περισσότερο από οπαδούς του ήχου, ο Τσάρλι είναι λατρεία, ο δίσκος είναι αψεγάδιαστος, αρκεί. Power, thrash, doom, απ'όλα έχει ο μπαξές, και όλα αρτιότατα παιγμένα.
Το Maleficium είναι από τους καλύτερους μέταλ δίσκους έβερ αλλά βγήκε το '96... To SOS στέκεται άνετα δίπλα στο Secret Doctrine.
42
-------
Δεν ελπίζω τίποτα
Δεν φοβάμαι τίποτα
Είμαι ξέμπαρκος
Arcturus-The Sham Mirrors
Thorns-Thorns
Deathspell Omega-Fas Ite...
Neurosis-In the Eye of Every Storm
Antaeus-C.Y.F.A.W.S.
Breach-Collapse
Moonsorrow-Verisakeet
Enslaved-Monumension
Isis-Oceanic
Negura Bunget-Om
Godspeed You! Black Emperor - Yanqui U.X.O.
Converge-Jane Doe
Eχω αφησει μαλλον πολλα εξω,ειναι λιγο περιεργη αλλα ετσι μου βγηκε.
Βασικα....πολυ μπλακ...
Last edited by Boris-san; 21-07-2009 at 15:12.
Τα λεμε:και να θυμαστε παντα οποτε ειστε ηρεμοι για να τσαντιζεστε:
ΕΑΜ ΕΛΑΣ ΕΠΟΝ ΟΠΛΑ ΔΣΕ
ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ ΣΤΟ ΚΚΕ
Φχαριστω το Νασουμ για τη δορθωση.Γεια σας και παλι
Εμ αυτό, οι μεγάλες δόξες τους ανήκουν στα 90'ς, δεν έχουν θέση σε λίστες των 00'ς
Εγώ δυσκολεύτηκα αρκετά για να φτιάξω την λίστα μου, δεν ήξερα ποιά θα ήταν η κατάλληλη δομή από δίσκους. Τι εννοώ; Πως έπρεπε να την κάνω, απ' αυτά που θεωρώ σημαντικότερα γενικά; (προβληματισμός που υπήρξε και σε προηγούμενα ποστς) Σημαντικότερα για μένα; Ή αυτά που έχω ακούσει περισσότερο; Για να μην το παιδεύω όμως, θα σας πω ότι η δική μου λίστα περιέχει μάλλον τα 10 άλμπουμς τα οποία μ' επηρρέασαν μάλλον περισσότερο συναισθηματικά. Εκεί βασίστηκα για την δική μου δεκάδα. Αυτό σημαίνει ότι υπό άλλες προϋποθέσεις και βασιζόμενος σε διαφορετικά κριτήρια αυτό το ποστ θα μπορούσε να έχει 4-5 διαφορετικές μορφές από τούτo, καταλάβατε;;; Anyway, φύγαμε!
1. Sigur Rós - Með suð í eyrum við spilum endalaust
Οι Sigur Rós είναι μια μπάντα που δεν μ' έχει απογοητεύσει ποτέ. Ήμουν ανάμεσα στο να βάλω αυτό και το Takk..., αλλά τελικά προτίμησα το τελευταίο γιατί ενώ το Takk έχει (μπορείς να το πεις, μην ντρέπεσαι!) πιο όμορφες συνθέσεις, ναι και βρίσκεται περισσότερο στον ήχο πάνω στον οποίο μεγάλωσαν και ωρίμασαν οι Ισλανδοί, το τελευταίο πιστεύω πως βρίσκεται πιο κοντά σ'αυτό το "συναισθηματισμό" που περιγράφω πιο πάνω ή απλά το έβαλα για ακαθόριστο λόγο, τσαααακ. Διαλέξτε ότι προτιμάτε.
2. Crippled Black Phoenix - A Love of Shared Disasters
Ατέλειωτες βραδιές, ατέλειωτα μεσημέρια και πολλά πολλά πρωινά μ' αυτόν τον δίσκο, εκτελεσμένος live δε, άφησε τις δεύτερες πιο έντονες αναμνήσεις που μου 'χουν μείνει (είπαμε πρώτοι πάνε οι Sleep!).
3. Ulver - Shadows of the Sun
Ο Σπυρετος "ikonoklast" τα είπε πολύ καλά για μένα.
4. Primordial - To the Nameless Dead
.
5. Wolves in the Throne Room - Diadem of 12 Stars
Η απόλυτη σιγουριά, το τέλειο φήλινγκ, με συμπαγή ήχο και ισοπεδωτικές κιθάρες έκαναν το 2006 τους υπόλοιπους μπλαμεταλάδες να τρώνε παγωτό χωνάκι δίχως τις μπάλες. (δυσκολεύτηκα να διαλέξω σ'αυτό και το two hunters)
6. Weakling - Dead As Dreams
Αυτός ο δίσκος θα μπορούσε να 'χει ξεφύγει από την συγκεκριμένη δεκαετία αν έβγαινε όταν έπρεπε αλλά ευτυχώς υπάρχει για να μπει στο τοπ 10 μου. Το depressive όπως θα έπρεπε να είναι.
7. Negură Bunget - Om
Έχει ίσως την καλύτερη ισορροπία στο θέμα μεταξύ συναισθήματος-σύνθεσης. Ακόμα και ύστερα από τόσο καιρό φαντάζει καινούριο και πρωτόγνωρο.
8. Coil - Musick to Play in the Dark 2
XA, το έβαλα κι αυτό, παραλίγο. Μην ρωτήσετε γιατί, είπαμε πρόσφατα.
9. Alcest - Souvenirs d'un autre monde
.
10. TwinSisterMoon - When Stars Glide Through Solid
Soft guitars, λίιιιγο lo-fi, μερικά από τα πιο αποκαρδιωτικά φωνητικά μαζί με την μουσική και την ψυχή μου πάρε.
(Η σειρά που μπήκαν δεν έχει καμία σημασία)
Last edited by 12 stars circle your brow; 21-07-2009 at 15:47.
Throughout the times of perplexity and illusion
We've got some last Gods left, worth keeping
That go by such names as Kindness and Honesty.
I want us to hold swords again
As in the years of the old tales.
But this time, to fight for Dignity and Solidarity.
Against the waves of darkness and death
I'm walking with Eternal Brightness in my eyes.
re "12 stars" kala ekanes kai psifises me to synaisthima. min ta ksanaleme: h mousiki einai synaisthima. den einai diagonisma na valeis ayton pou egrapse 20, apousiologo. einai to koritsaki tou diplanou thraniou, pou eno ksereis oti den einai to omorfotero tou kosmou "antikeimenika", esy exeis faei tetoio kolima me tin parti tis, pou tha exanes kai tin bala stin ora tis gymnastikis gia na eisai dipla tis.Ksekollate me ta antikeimenika kai psifiste me tin kardia sas
Fred FlintSTONER: YabadabaDOOM !
+1
τι λες καλέ που δεν τα έχω ακούσει.ε μη γελας, δεν εχεις ακουσει καν τα 2 τελευταια isole.
δεν μπορεις ασπουμε να συγκρινεις. και να τ' ακουσεις εδω που τα λεμε, εισαι προκατειλημμενη αλεπου και δεν προκειται ν' αναθεωρησεις.
το sillent ruins δε με τράβηξε τόσο όσο το bliss αλλά θα του δώσω τις ευκαιρίες που του αρμόζουν.
δεν είπα ότι δε μαρέσουν απλά ότι το alone είναι μια κλάση παραπάνω.
αλλά εντάξει θα μείνω στο κλασσικό "οκ γούστα" γιατί βγήκαμε και προκατειλημμένοι φανμπόηδες!
edit. με άλλα λόγια, για μένα είναι σα να βάλει κάποιος το vulture industries αντι του sham mirrors. λίγο πιο ακραίο αλλά οκει.
Last edited by dopefiend; 21-07-2009 at 17:27.
We work in the dark. We do what we can to battle the evil that would otherwise destroy us. But if a man's character is his fate, this fight is not a choice but a calling. Yet sometimes the weight of this burden causes us to falter, breaching the fragile fortress of our mind, allowing the monsters without to turn within. We are left alone staring into the abyss, into the laughing face of madness.
οι οπαδοί Godflesh υπενθυμίζουν ότι εκτός από τα δύο πρώτα, οι τύποι βγάλανε και κάτι χορευτικά selfless και slavestate που δίδαξαν industrial, καθώς κι ένα hymns που μετά κόπιαρε όλη η post metal σκηνή, οπότε καλό είναι να είμαστε πιο μετριοπαθείς ακόμα και με τους ωραίους-αλλά-διαφορετική-φάση halo.
Επίσης το "body of light" δεν είναι καν το καλύτερό τους, το "from the west flows grey ash and pestilence" είναι.
Posting Permissions
vBulletin Skin by Bluepearl Skins
.jpg)
