ακουμε
ετοιμαζω κατεβατο για αργοτερα
ακουμε
ετοιμαζω κατεβατο για αργοτερα
Έπινα μπύρα όταν χάσαμε 4-0 από την ΑΕΚ.
δυό γερές. 2007, πλατεία εξαρχείων με φίλο, είχαμε βρεί εκείνη την κάβα στη σπ. τρικούπη που 'χει κλείσει τώρα με κάτι ωραία μεγάλα μπουκάλια ρετσίνες και τους δίναμε στ'αυτιά. δεν ήξερα τις αντοχές μου στο αλκόολ, έπινε κι ο άλλος και δεν ήθελα να φανώ φλώρος, τελοσπάντων όσο καθόμασταν εκεί πλάκα είχε δε καταλάβαινα διαφορά. έρχεται ένας τρίτος φίλος, αποφασίζουμε να ανέβουμε προς ντεκαντάνς (κι αυτό έκλεισε μετά :/) και πηγαίνω το μισό δρόμο από τοίχο σε τοίχο, τον άλλο μισό στα τέσσερα σα σωστό πλάσμα του θεού.
μπαίνουμε ντεκαντάνς, πάω να κατουρήσω, και καθώς στέκομαι κει και τριπάρω με τα κωλόχαρτα που ήταν παντού σα γιρλάντες (ακόμα δεν έχω καταλάβει γιατί) σκέφτομαι θέλω να ξεράσω. σκουπίζομαι, και αντί να κάνω το λογικό και να ξεράσω στη λεκάνη, ορμάω προς τα έξω, σκάω πάνω στην πόρτα, παραπατάω, την ανοίγω, πινγκ-πονγκ στους τοίχους ντεκαντάνς, βρίσκω την έξοδο, τρώω μια σαβούρα στο τελευταίο σκαλί και αρχίζω. οι άλλοι δυό να χουν βγεί στη σκαλίτσα από πάνω και κάτι λέγαν για παρηγοριά, ευτυχώς δε θυμάμαι τι. με χώνουν σε ταξί, πάμε προς το σπίτι του ενός, στο μεταξύ ξαναξερνάω, μισός στο ταξί μισός έξω, συφιλιάζεται ο ταξιτζής, ανεβαίνουμε σπίτι, μου λέει ο άλλος να πάω να κάνω κανά μπάνιο, πάω στη μπανιέρα, λέω α ωραία θα φρεσκαριστούμε τώρα, πάω να βγάλω μπλούζα, μπουρδουκλώνομαι, ξάπλα στην μπανιέρα, καλύτερο ύπνο δεν έχω κάνει. τελικά ξύπνησα στο κρεβάτι σε ένα άλλο δωμάτιο, καθαρός αλλά χωρίς ρούχα εκτός απ'το σώβρακο. :|
δεύτερη, μεσολογγίου με μια παρέα, κάποιος έχει φέρει ένα απσέντι 70ρι και το χουμε πάρει μισό μισό με μια φίλη. τελειώνει, και με διαβολικό συγχρονισμό σκάει ο κάλκη με ένα τζακ. εκείνη τη στιγμή φαινόταν καλή ιδέα να συνεχίσουμε το πιοτό, οπότε συνεχίζουμε έξω απ'το καφέ διπλό στην πλατεία. γίνονται μπάχαλα, χαμπάρι εμείς, σκάνε μπάτσοι στην πλατεία, δακρυγόνα, καλύτερο πράμα δεν υπάρχει για κάποιον κόκκαλο, με αρπάζει ο κάλκη, μπαίνουμε στο καφέ διπλό, μπαίνει και η μισή πλατεία, κάποιος σκάει μπαφίδι, το μυρίζω, ορμάω τουαλέτα, με κρατάει ο άλλος μη φύγω στον κάτω όροφο σε καμιά λάθος στροφή, σκύβω, ξερνάω λεκάνη, τραβάω καζανάκι, ο κάλκη μου λέει ρίξε λίγο νερό στη μάπα σου ρε μαλάκα. βουτάω χέρι στη λεκάνη και ρίχνω.
τίποτα δεν τέλειωσε όμως οπότε μετά ψάχναμε το μισογεμάτο τζακ στην πλατεία πάλι. =/
Πενθήμερη, όταν ακομά το στομάχι δεν ήταν ιδιαίτερα εκπαιδευμένο σε μεθύσια, έξοδος σε ρεμπετάδικο. Νηστικοί απ το μεσημέρι εντωμεταξύ, αράζουμε στα τραπέζια με την ελπίδα πως θα φάμε τίποτα. Παπάρια, μόνο κάτι σκατόφρουτα φέρανε και δυο μπουκάλια κρασί (μαυροδάφνη κ λευκό) ανά 4 άτομα. Οι λοιποί του τραπεζιού άρχιζουν σιγά σιγά και σηκώνονται για χορο και μένω εγώ με την κολλητή να αδειάζουμε τα κρασιά. Σκάει και ξάδερφος που ηταν δεκαπενταμελές και μας φέρνει άλλη μια μπουκάλα. Μες το τσακίρ κέφι σηκώνομαι κι εγώ και χορεύω πάνω στα τραπέζια (μαυροντυμένη με αρβύλες). Κάποια φάση με πιάνει ζαλούρα όποτε ξανακάθομαι. Γυρίζουν όλα. Μου λέει η άλλη "είσαι εντάξει?", γυρίζω να της απαντήσω και τη λούζω με κόκκινα ξερατά. Πάει εκεί να σκουπιστεί με ένα τραπεζομάντηλο για να με πάει τουαλέτα, το αρπάζω και ξαναξερνάω μέσα σ'αυτό. Με τα πολλά με σηκώνει και πηγαίνουμε τουαλέτα. Στη διαδρομή παραπατάω, κουτουλάω σε τραπέζια και ξερνάω άλλες δυο φορές στα πόδια ξενερωμένων κοριτσόπουλων. Φτάνουμε επιτέλους τουαλέτα, κάθομαι κάνα 40λεπτο μέσα, ξερνάω άλλες 3 φορές. Βγαίνω έξω και παρακαλάω για αέρα. Στο μεταξύ έχουν μαζευτεί όλοι οι καθηγητές. Με βγάζουν έξω, είναι και ώρα να μαζευόμαστε. Ξερνάω άλλη μια τελευταία και μπαίνω στο πούλμαν. Στο ξενοδοχείο με βάζουν οι φίλες στη μπανίερα να πλυθώ και ξεραίνομαι εκεί με τα ρούχα. Με ξυπνάνε οι καθηγητές μαζί με τον γιατρό του ξενοδοχείου, λολ. Τεσπά με βοηθάνε εκεί να πλυθώ και λοιπά, τους λέω είμαι οκ και πέφτω για ύπνο.
Το πρωί ήρθε και με ξανάδε γιατρός.
Ίδια εποχή πάνω κάτω, πολωνία, σ'ένα ξύλινο σπιτάκι στα βουνά. Ψήνουμε λουκάνικα στον κήπο, πίνουμε μπυρίτσες και μετά πάμε προς τα μέσα. Τζακάκι αναμμένο, 8 άτομα γύρω απο ένα τραπέζι και παιχνίδι με μπουκάλια βότκα. Ο πρώτος γεμίζει σφηνάκι στον δεύτερο, ο δεύτερος το κατεβάζει και γεμίζει του επόμενου κ.ο.κ. Κερδίζει όποιος βγεί knock out τελευταίος. Κάπου στο πρώτο μπουκάλι έχω αρχίσει και βλέπω κύκλους. Σέρνομαι προς την τουαλέτα να ξεράσω. Μπαίνω μέσα, σωριάζομαι στο πάτωμα και παίρνω τη λεκάνη αγκαλιά. Μετά απο λίγο ακούω βίαια χτυπήματα στην πόρτα και φωνές να ανοίξω κι αν είμαι καλά και λοιπά. Σηκώνομαι με τα χίλια ζόρια, ανοίγω και είμαι wtf?Αφήστε έναν άνθρωπο να ξεράσει! Με πληροφορούν πως είμαι πάνω απο μια ώρα μέσα, απάρεντλυ με πήρε ο ύπνος. Με ανεβάζουν πάνω στο δωμάτιο και με βάζουν για ύπνο. "Θα είσαι εντάξει?" "Ναι μωρε, νομίζω είμαι καλύτερα". 5 λεπτά αργότερα πετάγομαι φουριόζα στο μπαλκόνι (δεν είχε τουαλέτα στον όροφο, ήταν το καλύτερο που μπόρεσα να σκεφτώ) και αρχίζω και ξερνάω λουκάνικα επί κάνα τέταρτο, πάνω σε ζευγαράκι που χαμουρευόταν από κάτω =)
Δε μπόρεσα να πιώ βότκα για 1,5 χρόνο μετά απ'αυτό.
Αυτά μου'χουν μείνει.
Kαι σε πειραξε το δικο μου πριβε κοψιμο μωρη?!!!!
Αχαχαχαχα. Τι τα διαβαζω. Θελω να ξερασω χωρις να εχω πιει.
Σορρυ για την διακοπη συνεχιστε.
edit, p.s. pink παντως σε εδωσα.
συνηθως δεν θυμαμαι τιποτε την επομενη μερα
Ξερασα διπλα στον Αμνηζιακ απ την εμφανιση στο 0-4 με ΑΕΚ.
Να πεί ο χτικίος την ιστορία στο ποσείδι με τον σβαρτζενέγκερ.
δικαίως, μόνο μεθυσμένος αντεχόταν.
δύο λιποθυμίες και μια αρκετά χοντρή γκόμενα.
arketes lipothymies...ypnos se pezodromio,mia episis arketa xontrh gomena me bonus kreatoelia sth myth,ksevrakwma se oriental clubaki ypo tous ruthmous gnwstou tsiftetelotagoudou(tyria tie tie tyria tie tie tyria tie tie...yaala yaaaalaa), kai ena teleytaiao pou thymamai einai na me gyrnaei o kollitos spiti epeidh eimai kommatia gia na koimithei kai aytos ekei gt menei stou diaolou ton kwlo kai na ton eyxaristw na ton kleinw apeksw kai na koimamai...xwris lefta klp prospathisw kammia wra gia na tou anoiksw kai ksipnise enan allon filo kai koimithike spiti tou...
(Πολύ) πρωινός ύπνος σε κερκίδες γήπεδου μπάσκετ.
Spoiler
Spoiler
πάνω κάτω τα ίδια.
αλλά
Spoiler
Κάνει πάρτι ο Γιάννης και έχει κλείσει ένα μαγαζί για ένα βράδυ. Το μαγαζί ήταν ένα καφετεριομπάρ, το οποίο ανήκε σε κάποιον συγγενή του, δεν πολυκατάλαβα τι και πως, αλλά τελοσπάντων είχε τεράστια κάβα, κανονικό μπαρ δηλαδή, με μπάρα, με τα όλα του, απλά δεν υπήρχε μπαρμαν και ήταν όλο δικό μας. Ιανουάριος ο μήνας, και είχαμε φέρει αψέντια επιπλέον, με τα οποία ανοίξαμε και την βραδιά. Ο κολλητός μας γνώρισε την νέα του κοπέλα, δεν την εξέραμε, "γειασου", "γειασας, εχω ακουσει για σας" και όλα αυτά. Αρχίζουμε να πίνουμε μεθοδικά και αδιαλήπτως, ό,τι βρίσκαμε μπροστά μας επί ακριβώς τρεις ώρες, και αρχίζω να χάνω τη γη κάτω από τα πόδια μου. Ο (επίσης φίλος) και αδερφός_Γιάννη βρισκόταν σε κατάσταση έκστασης νωρίτερα από εμάς, και μας πάει δυο τρεις στο πίσω κηπάκι για να στρίψουμε τίποτα οι καημένοι. Από εκεί και πέρα θυμάμαι : να διώχνω τον dj (που έπαιζε ρέγκε) για να βάλω Χάρη Κωστόπουλο (που είχε), Κουρκούλη (που είχε) και Black Witchery (που είχα), να χορεύω με οποιαδήποτε κοπέλα υπήρχε στον χώρο οποιονδήποτε τρελό χορό, να παίζω φάπες με έναν χωρίς κανένα απολύτως λόγο και να πίνω συνεχώς τζόνι με ούζο, αψέντι με ρακί, τεκίλα με lime και ποτό μαστίχα, μπύρα με λιμοντσέλο και αμαρέτο αραιωμένο με αψέντι. Σε κάποια φάση καταρρέω, πέφτω λιπόθυμος στο πάτωμα, και μένω εκεί. Εκεί κάτω ενοχλούσα όσους χόρευαν όμως, και ο αδερφός_Γιάννη με σέρνει ως το πεζοδρόμιο, κοντομάνικο εγώ, ιανουάριος έξω. "ΚΡΥΩΝΩ" φωνάζω στον πιο κομμάτια από μένα. "Α ΠΕΡΙΜΕΝΕ" ανταπαντά, και μην βρίσκοντας τίποτα άλλο, μου φέρνει ΟΛΑ τα μπουφάν που βρήκε (πάνω από 30, μα την παναγία) και μου τα πετάει στο πεζοδρόμιο, πάνω μου. Κινητά, πορτοφόλια, φούτερ, γούνες, τζίνινα μπουφάν, flight με patches, όλα πάνω σε έναν τύπο ανήμπορο να αντιδράσει. Κάπου εκεί, και ενώ δεν καταλάβαινα τι γινόταν, αρχίζω να βεβαιώνομαι πως θα πεθάνω και μη μπορώντας να μιλήσω, στραβώνω τη μούρη μου όσο γίνεται για να νομίσουν οι υπόλοιποι πως έπαθα εγκεφαλικό και χρειάζομαι επειγόντως νοσοκομείο. Όσοι με έβλεπαν απλά έκλαιγαν από το γέλιο, ενώ εγώ τελικά πήρα έναν υπνάκο ανάμεσα στα μπουφάν, τα οποία είχα παρεπιπτόντως ξεράσει όλα. Ο κολλητός στο μπάνιο φάσωνε μια κοπέλα που δεν ήταν η_νέα_κοπέλα_που_μας_γνώρισε, η οποία νέα_κοπέλα ήταν δίπλα μου και μελαγχολούσε, ενώ εγώ της έλεγα να μην ανησυχεί, θα βρεθεί ένα καλό αγόρι και για εκείνη και πως να με βοηθήσει να σηκωθώ να πάω στο νοσοκομείο, εκείνη όμως έκλαιγε και δεν καταλάβαινε την ανάγκη μου. Όταν πια ξημέρωνε και εγώ είχα πιαστεί και το καφεμπάρ ήταν ένας μεγάλος εμετός με λιπόθυμα πτώματα και τον dj να παίζει μακαρένα, δεν καταλάβαινα πια που βρισκόμουν, και απλά φώναξα στους λιπόθυμους-νεκρούς "ΠΑΩ ΣΠΙΤΙ", χωρίς να το πιστεύω όμως. Με σηκώνει ο αδερφός_Γιάννη και λέει "θα σε πάω εγώ". Με ανησύχησε, γιατί ήταν χειρότερα από μένα, αλλά δεν μπορούσα να φέρω ουδεμία αντίσταση, ούτε καν να γνέψω αρνητικά. Με φορτώνει στο αμάξι, το βάζει μπροστά, όπισθεν, χτυπάει τον πίσω, πρώτη, χτυπάει τον μπροστά, στρίβει, καρφώνεται σε μια κολόνα και τον παίρνει ο ύπνος στο τιμόνι, και εμένα στο δίπλα κάθισμα. Με το τελευταίο βλέμμα πριν πέσω σε οριστικό λήθαργο, είδα τον κολλητό να τσακώνεται με την νέα_κοπέλα και από τα νεύρα του να κατεβάζει μια τζαμαρία με το χέρι και αίματα παντού. Ξύπνησα την επόμενη στο κρεβάτι μου και ειλικρινά δεν θυμάμαι τίποτα. Ο αδερφός_Γιάννη δεν ήξερε που μένω, και εγώ δεν ήμουν σε θέση να μιλήσω ούτε για αστείο. Τον θυμάμαι φευγαλέα να με ανεβάζει στη σκάλα, αλλά μπορεί και να ήταν παραίσθηση.
Δεν ξαναπέρασα ποτέ το Όριο από τότε.
Κάτω.
Άφαγος, πάω σε πάρτι φίλου μετά από 8 ώρες στους δρόμους. Μισό μπουκάλι τεκίλα και 2 υποβρύχια αργότερα, λέω να μην πιω άλλο γιατί ντάξει, φτάνει, είμαι αρκετά (=πολύ) μεθυσμένος. Όπου και πάω στην κουζίνα, ανοίγω το ψυγείο, βγάζω ένα μπουκάλι πλαστικό Ζαγόρι, γεμίζω ένα νεροπότηρο και το πίνω με 2 γουλιές.
Spoiler
Σκοτάδι, έρεβος, black out, ειδοποιώ ένα φίλο μου και με φυγαδεύουν σε σπίτι κοντά. Δε θυμάμαι και πολλά, οι διηγήσεις λένε ότι έπεφτα από τον καναπέ που με βάζανε για ύπνο, αλλά ξερνούσα στην τουαλέτα και τα καθάριζα μόνος μου, σα να μην πέρασε μεθυσμένος από τουαλέτα την επόμενη μέρα.... Η μοναδική φορά που ξέρασα στην Θεσ/νίκη (για Κατερίνη ας τ'αφήσουμε καλύτερα)
πινκαρα την ιστορια Καρχαρτς, μετρησε.
Νευρικό γέλιο όσο προχωρούσε η ιστορία καρχαρτ.
Οντοπικ, είμαι ο πιο αξιοπρεπής (βαρετός) αλκοολικός που ξέρω. Μέσα σε αισίως οχτώ χρόνια συνεχούς δράσης δεν έχω να πω ούτε μια κάπως αξιόλογη ιστορία που να περιλαμβάνει πρωταγωνιστικώς την πάρτη μου.
1ο έτος ήπια πολλές ρακές και ούζα, με αποτέλεσμα να χω καρφώσει το κεφάλι στο τραπέζι και να μην κουνιέται ούτε μισή μοίρα. Σε μία φάση το στερεοφωνικό έπαιξε Black Cobra, σήκωσα το κεφάλι απότομα από την πόρωση, κι άρχισα να ξερνάω \m/
να αγορασετε τα απομνημονευματα μου οταν κυκλοφορησουν. μονο μεσα στο σαββατοκυριακο μετραω δυο λιποθυμιες, εναν δημοσιο υπνο στην πλατεια εξαρχειων, εγκαυματα τριβης στα χερια, μια κλωτσια στην μαπα ενος παιδιου, χωσιμο μου σε 2 καυγαδες με αποκλειστικο σκοπο να μου σπασει καποιος τα μουτρα επειδη βαριομουν, πηδημα στον λοφο του στρεφη, βρισιδια και για καποιον ανεξηγητο λογο ξυπνησα με μελανιες στο σωμα μου τις οποιες δεν μπορω να εξηγησω. γενικα ειμαι ξεφτιλισμενος ποτης, το απολαμβανω καπως
εντιτ: επισης για τους γνωστες, μπονγκ ρα στο μπαηος ηταν απ'τα χειροτερα
ευτυχως δεν ημουν ποτε φαν του αλκοολ.
Spoiler
παμε λοιπον.
ξεφτιλικια μονο. οχι ολα καποια που μουρχονται κατευθειαν στο μυαλο
πατρα καπου στο 01. εχω ξεκινησει με τον κολλητο και καθαριζουμε μια jose τα 2 μας σπιτι μου.
βγαινουμε εξω ωραιοι.μεγαλη παρεα και αρχιζουμε την μπαροτσαρκα. μετα απο 2-3 μαγαζια τοχω χασει. κανω στους αλλους: ε μαλακες θελω να την πεσω σε κανα μουνακι, που παμε?
- steps
-ok
παμε μεσα, ηταν καλα. γκομενοπαρεες 2-2 3-3 μονες. εδω ειμαστε λεω μεσα μου
δυστυχως δε μπορουσα να δω καλα(απορω πως περπατουσα), εβλεπα μονο σκιες και σιλουετες.
παω σε μια γυναικοπαρεα(το οτι ηταν γυναικες μαλλον απο ενστικτο θα το καταλαβα), αρχιζω τις δολοφονικες ατακες κτλ αλλα καμια σημασια. δε πτοοθμαι, σκεφτομαι οτι ειναι μαλακισμενα. παω σε αλλη παρεα την πεφτω, παπαρια. αυτο συνεχιστηκε καμποση ωρα μεχρι που σε μια γυναικοπαρεα, ενα γκομενακι ανταποκρινεται. εδω ειμαστε σκεφτομαι. της μιλαω για 3 σεκοντ και αρχιζω τα γλωσσοφιλα και τα χουφτωματα κτλ κτλ.
εχω αρχισει να το χοντραινω πολυ. με εχει παρει πρεφα ολο το μαγαζι, ο ντιτζει βαζει ατακες απο ελληνικες ταινιες και απο τα ηχεια για κανα μισαωρο ακουγεται το "χουφτωστη χουφτωστη" και εγω δεν εχω καταλαβει χριστό. ομως δε ξερω πως, καταλαβα οτι δε μπορω να γαμησω. οποτε δινω τηλεφωνο και την κανω
η συνειδητοποιηση του τι εγινε και ποσο ρομπας ημουν το καταλαβα την επομενη
δε θελω να μακρυγορησω
2 λεξεις
φατσα πιτσα σπεσιαλ και κυπρια.φακ μαι λαιφ ο ρομπας του ελεους.ουτε καν την προφορα δεν ακουγα. εβαλα ενα φιλο να με παρει τηλ, εκανα οτι χτυπησε με την μηχανη και εφυγα γρηγορα...
περσυ στο σαντα μποτιγια
γενεθλια φιλου, θα ερχοτανβ μουνακι τρελο που γουσταρα. αρχιζω να πινω σαν το freak brother aka νεροχυτη!
τα κατεβαζα τα ποτα το ενα πισω απ οτο αλλο. εχω κατεβασει κανα μπουκαλι μονος. και εκει που το παω καλα , μου σκανε και αρχιζω τα μυθηκα. χορευω μια και πανω στη στροφη που της κανω πεφτει κατω και εγω πανω στα βυζια της.
ξερναω στη μουνιτσα οπως και σε ολο το μαγαζι, ριχνω κατι παναγιες σε σκατοφατσες και καπως τηλεμεταφερθηκα σπιτι. προφανως δε τη γαμησα ποτε
προηγουμενο σαββατο ζουρφιξ
την πεφτω σε 2 τρελα μουνια. παει γαματα τα εχω τρελανει. ειναι χαζες , η μια εχαψε οτι ειμαι πυρηνικος φυσικος(ενταξει κατα το ημιση ισχυει). αρχιζω με τη μια μουνιτσα της γλυφω λαιμους και τετοια ωραια. ομως δε σας ειπα οτι στοενδιαμεσο επινα πολυ. γενεθλια κολλητου και κερναγε τα τανκερει αβερτα. οποτε πανω στο καλυτερο τρελαινομαι. παω πισω στην παρεα μου και με βλεπουν τα γκομενακια να ριχνω γλωσσοφιλα σε ενα τεραστιοτατο μπαζο υψους 1-30 και 300 κιλων. δεν ξερασα αλλα ημουν ο απολυτος γαμησε τα σαβουρομεθυστακας.πανε τα γκομενακια πανε ολα. στο δρομο διελυσα με τιτ τσακι κατι καδους(υπαρχουν ντοκουμεντα) με απαραμιλλη τεχνικη και για αλλη μια φορα εμεινα με το πουλι στο χερι
το κοινο σε ολες τις ιστοριες ειναι οτι την επομενη δε θυμομουν πολλα. μαλλον τιποτα.
εχω πολλες ιστοριες, αυτες δεν ειναι καλες, θα ερθει και συνεχεια
υγ θυμηθηκα επος
συναντηση μετα απο χρονια πολλα με συμαθητες. παμε πλακα. λιωνω στα κρασια
εχω γινει τοσο γκολ που αρχιζω κατι μαλακιες του στυλ, μπραβο ταδε που γαμησες το ταδε καβλακι και ας το πηδαγε ο ταδε ηταν καριολα δε μου τα καταπιε και τετοια. τα οποια ηταν αληθεια αλλα ηταν πολυ οκγουορντ γενικα.
το χανω εντελως, παω σε τραπεζι ενος γερου με ρωσιδες, την ψιλοπεφτω σε αυτες και καταληγουμε να πινουμε με το γερο μπυρες και να μιλαμε για τη γουεστ χαμ. μετα κυλιομουν στα τραπεζια. εξω ενα σκυλι μου γρυλισε, γονατιζω και του χωνω τη μουρη μου στη μουρη του. δε με δαγκωσε. εφυγε
παω σε χυμα παρτυ(με πηγαν) και πηγα να ριξω κατι τηλεοπρασεις και κατι αλλα μεγαλα πραγματα.
ξεραθηκα σε μια γωνια. την αλλη μερα δε θυμομοιποτα. κανεις δε μου ξαναμιλησε λολ
λοιπόν, όσοι βρίζετε μπέρνι είστε βλάκες :touched:
Quote:
στο δρομο διελυσα με τιτ τσακι κατι καδους(υπαρχουν ντοκουμεντα) με απαραμιλλη τεχνικη και για αλλη μια φορα εμεινα με το πουλι στο χερι
μόλις διαπίστωσα ότι τόσα χρόνια, έχω πολλές ιστορίες διασυρμού οι οποίες δεν είναι για κόσμο κ κατά κάποιο τρόπο νομίζω ότι μετράνε μόνο για 'μένα.
χμ, πέρα από ξεράσματα εδώ και εκεί και σκηνικά που σήκωναν βρωμόξυλο θεωρώ πιο ντροπιαστική στιγμή τις ερωτικές φιλοφρονήσεις που έκανα στη Βάσω Παπανδρέου.
Μια φορά μόνο!!!
Γενικά συνετός, σοβαρός ποτέ εκτός ορίων και μάλλον ο μαλάκας που πάντα μάζευε τους ξύδες της παρέας.
Περνάω Κβαντομηχανική ΙΙ, Ηλεκτρομαγνητισμό ΙΙ και Στατιστική σε μια εξεταστική. Όλα αυτά ισοδυναμούσαν με πτυχίο και αποχώρηση από το νησί.
Βγαίνω με παρέα γάμα τα, τα πάντα όλα μέσα, μαλλιάδες, φλώροι, σκουλαρικάδες, τατουαζάκηδες κλπ. 6 άτομα. Όλοι φλωροποτάκηδες μπορώ να πω. Έχω φάει όμως πριν
και αυτό ενισχύει αντοχές άσχημα. Μπαρ. Και οι 6 που ήμαστουνε. Έναρξη: Dimple χωρίς πάγο, σκορ=5 σε περίπου 45'. Κεφαλάκι. Οι δύο της παρέας έκανα κούνια μπέλα. Ο ένας πέφτει από ένα ψηλό σκαμπό του μπαρ. Προσγειώνεται σαν να τον πέταξε κανείς με αλεξίπτωτο. Θέαμα; Υπέρτατο; Γέλιο; Μέχρι ούρησης φυσικά.
Έρχεται σερβιτόρος και σκάνε τα υποβρύχια. Ήταν η αρχή του τέλους. Τα υποβρύχια ήταν καμιά 10αρια και ήταν απανωτά. Άρχισα να μη βλέπω καν αλλά όρθιος ακόμα.
Χορός μέχρι θανάτου με όποιον υπήρχε μέσα στο μαγαζί, από Joy Division μέχρι δεν ξέρω και γω τι ήταν εκέινη την εποχή. Αγκαλιές, φιλιά αγάπες.
Το τέλος είναι αυτό: Έρχεται σερβιτόρος με μια γαβάθα που πιθανόν να είχε καθαρή γκαζολίνη μέσα. με κάμποσα καλαμάκια. Αναπτήρας. Το παίρνω αγκαλιά. Γελάω. Βάζω στο στόμα τα καλαμάκια
και αρχίζω και ρουφάω σα να ήταν νερό και ήμουν ερημίτης. Ήπια κάμποσες γουλιές. Δε θυμάμαι αν πρώτα έπεσα εγώ και από πάνω μου η γαβάθα με την κηροζίνη ή το αντίστροφο.
Επόμενη σκηνή στα "λιοντάρια" να με σέρνουν οι δυο της παρέας, να αράζουμε ημιλιπόθυμοι και να θέλω να φάω πιτόγυρο. Μου παίρνουν ένα και μόλις μυρίζω το κρέας ήρθε η ώρα για τη θέωση, την εξιλέωση κλπ.
Φεύγει η ρουκέτα σαν αυτές τις χαζοαμερικάνικες κωμωδίες που βγαίνει από το στομάχι κανά κυβικό εμετίλα. Σωριάζομαι και ακούω να φωνάζουν "Τι πρασινίλα είναι αυτή που έβγαλες ρε μαλάκα;" Χέστηκα πάνω μου αλλά ήμουν ανήμπορος να αντιδράσω.
Νιώθω φωνές μετά από δευτερόλεπτα.. "Εδώ βρήκες να ξεράσεις ρε παλιογρόθε, το χριστό σου κλπ, σήκω να σε γαμήσω ρε γρόθε." Λολ, ήταν ένας άλλος μεθυσμένος που του χάλασα την αισθητική. Σηκώνομαι και του πατάω ένα μπουκέτο άτσαλο
περισσότερο σα χαστούκι που πρέπει να τον γάμησε. Πέσαν οι άλλοι και μας χώρισαν. Με βάζουν οι 2 τελευταίοιθ των μοικανών σε ταρίφα .. Ξύπνησα την άλλη μέρα στο σπίτι του ενός από τους 2 το οποίο ήταν 3 όροφο χωρίς ασανσερ και κοιμόμουν σαν πουλάκι
στον καναπέ. Με το σώβρακο μόνο. Στο πάτωμα ήταν ο ένας εκ των 2, με ξεκουμπωμένο το τζην και έβλεπα τον κώλο του. Ποτέ δε διευκρινήστηκε τι έγινε όσο έχω κενό μνήμης.
Ήταν όπως ανέφερε ο carheart to OΡΙΟ.. Δεν πλησιάστηκε ποτέ ξανά. Και ούτε πρόκειται.
Stats:
Άπειρος πότης που πίνει 5 σκέτα dimple (σε τρία τέταρτα), 10 υποβρύχια, καμικάζι και μετά είναι σε θέση να σηκώσει και χέρι. Πιάσε τριάντα μπύρες κι εσύ. :dfinger:
εχω απειρες ιστοριες , εχω βγει φανταρος εξοδο και κανονιζω με μια κοπελιτσα ραντεβου σενα ενα παρτυ του πανεπιστήμιου αιγαίου , αρχιζω χορευουμε , μετα απο 13 ποτα , επεσα στο πατωμα μαζι με την γκομενα , αυτη σηκωθηκε εγω οχι , με κουβαλησαν σπιτι , ξυπναω να κατουρησω , με περνει ο υπνος στο πατωμα του σαλονιου , σηκωνεται η γιαγια μου να παει εκλησσια ,πεφτει πανω στο κουφαρι μου , φερνει 3 γιαγιαδες με ανεβαζουν ενω τους χωνω χριστοπαναγιδια, ξυπναω το πρωι , δεν θυμαμαι τπτ , και βλεπω εναν ελληνικο καφε διπλα στο κρεβατι.. , μια αλλη φορα παλι φανταρος κοιμηθηκα πισω απο το μπαρ σε ενα παρτι παλι του πανεπιστήμιου σε μια παλετα , και ξυπνησα 8 το πρωι κλειδωμενος μεσα νομιζοντας οτι ειμαι στο στρατοδικειο γιατι περασα τις μαυρες σακουλες σκουπιδιων για "λουκανικα". ... Μια αλλη φορα στην Αθηνα πείναγα και δεν μπορουσα να παραγγειλω στα εβερεστ και ειπα να τα βαλει ολα.. 12 ευρο και το πεταξα. ερχεται και παρτ 2
οταν τελειωσετε πειτε με να κανω μια σουμα και εναν πολλαπλασιασμο
auta ta merh pou leei o mpernh steps, zourfix, sygroufix yparxoun? pou kai ti einai?
kata t'alla dynato thread.
Μαλακιες, εχω φτασει σε κατασταση να ξερασω 5-6 φορες και τη μια απο αυτες να εχω μερικη απωλεια μνημης μονο, αλλα για καποιο λογο δε μπορω να γινω τελειως κατεστραμμενος, παντα ξερναω πριν φτασω σε νοητικο επιπεδο που να κανω οτι μαλακια μου κατεβει :(
σιγά ρε dythor λες και θα είναι η πρώτη φορά που διαφωνούν όλοι με αυτά που γράφεις