ακουμε
ετοιμαζω κατεβατο για αργοτερα
ακουμε
ετοιμαζω κατεβατο για αργοτερα
Έπινα μπύρα όταν χάσαμε 4-0 από την ΑΕΚ.
δυό γερές. 2007, πλατεία εξαρχείων με φίλο, είχαμε βρεί εκείνη την κάβα στη σπ. τρικούπη που 'χει κλείσει τώρα με κάτι ωραία μεγάλα μπουκάλια ρετσίνες και τους δίναμε στ'αυτιά. δεν ήξερα τις αντοχές μου στο αλκόολ, έπινε κι ο άλλος και δεν ήθελα να φανώ φλώρος, τελοσπάντων όσο καθόμασταν εκεί πλάκα είχε δε καταλάβαινα διαφορά. έρχεται ένας τρίτος φίλος, αποφασίζουμε να ανέβουμε προς ντεκαντάνς (κι αυτό έκλεισε μετά :/) και πηγαίνω το μισό δρόμο από τοίχο σε τοίχο, τον άλλο μισό στα τέσσερα σα σωστό πλάσμα του θεού.
μπαίνουμε ντεκαντάνς, πάω να κατουρήσω, και καθώς στέκομαι κει και τριπάρω με τα κωλόχαρτα που ήταν παντού σα γιρλάντες (ακόμα δεν έχω καταλάβει γιατί) σκέφτομαι θέλω να ξεράσω. σκουπίζομαι, και αντί να κάνω το λογικό και να ξεράσω στη λεκάνη, ορμάω προς τα έξω, σκάω πάνω στην πόρτα, παραπατάω, την ανοίγω, πινγκ-πονγκ στους τοίχους ντεκαντάνς, βρίσκω την έξοδο, τρώω μια σαβούρα στο τελευταίο σκαλί και αρχίζω. οι άλλοι δυό να χουν βγεί στη σκαλίτσα από πάνω και κάτι λέγαν για παρηγοριά, ευτυχώς δε θυμάμαι τι. με χώνουν σε ταξί, πάμε προς το σπίτι του ενός, στο μεταξύ ξαναξερνάω, μισός στο ταξί μισός έξω, συφιλιάζεται ο ταξιτζής, ανεβαίνουμε σπίτι, μου λέει ο άλλος να πάω να κάνω κανά μπάνιο, πάω στη μπανιέρα, λέω α ωραία θα φρεσκαριστούμε τώρα, πάω να βγάλω μπλούζα, μπουρδουκλώνομαι, ξάπλα στην μπανιέρα, καλύτερο ύπνο δεν έχω κάνει. τελικά ξύπνησα στο κρεβάτι σε ένα άλλο δωμάτιο, καθαρός αλλά χωρίς ρούχα εκτός απ'το σώβρακο. :|
δεύτερη, μεσολογγίου με μια παρέα, κάποιος έχει φέρει ένα απσέντι 70ρι και το χουμε πάρει μισό μισό με μια φίλη. τελειώνει, και με διαβολικό συγχρονισμό σκάει ο κάλκη με ένα τζακ. εκείνη τη στιγμή φαινόταν καλή ιδέα να συνεχίσουμε το πιοτό, οπότε συνεχίζουμε έξω απ'το καφέ διπλό στην πλατεία. γίνονται μπάχαλα, χαμπάρι εμείς, σκάνε μπάτσοι στην πλατεία, δακρυγόνα, καλύτερο πράμα δεν υπάρχει για κάποιον κόκκαλο, με αρπάζει ο κάλκη, μπαίνουμε στο καφέ διπλό, μπαίνει και η μισή πλατεία, κάποιος σκάει μπαφίδι, το μυρίζω, ορμάω τουαλέτα, με κρατάει ο άλλος μη φύγω στον κάτω όροφο σε καμιά λάθος στροφή, σκύβω, ξερνάω λεκάνη, τραβάω καζανάκι, ο κάλκη μου λέει ρίξε λίγο νερό στη μάπα σου ρε μαλάκα. βουτάω χέρι στη λεκάνη και ρίχνω.
τίποτα δεν τέλειωσε όμως οπότε μετά ψάχναμε το μισογεμάτο τζακ στην πλατεία πάλι. =/
Πενθήμερη, όταν ακομά το στομάχι δεν ήταν ιδιαίτερα εκπαιδευμένο σε μεθύσια, έξοδος σε ρεμπετάδικο. Νηστικοί απ το μεσημέρι εντωμεταξύ, αράζουμε στα τραπέζια με την ελπίδα πως θα φάμε τίποτα. Παπάρια, μόνο κάτι σκατόφρουτα φέρανε και δυο μπουκάλια κρασί (μαυροδάφνη κ λευκό) ανά 4 άτομα. Οι λοιποί του τραπεζιού άρχιζουν σιγά σιγά και σηκώνονται για χορο και μένω εγώ με την κολλητή να αδειάζουμε τα κρασιά. Σκάει και ξάδερφος που ηταν δεκαπενταμελές και μας φέρνει άλλη μια μπουκάλα. Μες το τσακίρ κέφι σηκώνομαι κι εγώ και χορεύω πάνω στα τραπέζια (μαυροντυμένη με αρβύλες). Κάποια φάση με πιάνει ζαλούρα όποτε ξανακάθομαι. Γυρίζουν όλα. Μου λέει η άλλη "είσαι εντάξει?", γυρίζω να της απαντήσω και τη λούζω με κόκκινα ξερατά. Πάει εκεί να σκουπιστεί με ένα τραπεζομάντηλο για να με πάει τουαλέτα, το αρπάζω και ξαναξερνάω μέσα σ'αυτό. Με τα πολλά με σηκώνει και πηγαίνουμε τουαλέτα. Στη διαδρομή παραπατάω, κουτουλάω σε τραπέζια και ξερνάω άλλες δυο φορές στα πόδια ξενερωμένων κοριτσόπουλων. Φτάνουμε επιτέλους τουαλέτα, κάθομαι κάνα 40λεπτο μέσα, ξερνάω άλλες 3 φορές. Βγαίνω έξω και παρακαλάω για αέρα. Στο μεταξύ έχουν μαζευτεί όλοι οι καθηγητές. Με βγάζουν έξω, είναι και ώρα να μαζευόμαστε. Ξερνάω άλλη μια τελευταία και μπαίνω στο πούλμαν. Στο ξενοδοχείο με βάζουν οι φίλες στη μπανίερα να πλυθώ και ξεραίνομαι εκεί με τα ρούχα. Με ξυπνάνε οι καθηγητές μαζί με τον γιατρό του ξενοδοχείου, λολ. Τεσπά με βοηθάνε εκεί να πλυθώ και λοιπά, τους λέω είμαι οκ και πέφτω για ύπνο.
Το πρωί ήρθε και με ξανάδε γιατρός.
Ίδια εποχή πάνω κάτω, πολωνία, σ'ένα ξύλινο σπιτάκι στα βουνά. Ψήνουμε λουκάνικα στον κήπο, πίνουμε μπυρίτσες και μετά πάμε προς τα μέσα. Τζακάκι αναμμένο, 8 άτομα γύρω απο ένα τραπέζι και παιχνίδι με μπουκάλια βότκα. Ο πρώτος γεμίζει σφηνάκι στον δεύτερο, ο δεύτερος το κατεβάζει και γεμίζει του επόμενου κ.ο.κ. Κερδίζει όποιος βγεί knock out τελευταίος. Κάπου στο πρώτο μπουκάλι έχω αρχίσει και βλέπω κύκλους. Σέρνομαι προς την τουαλέτα να ξεράσω. Μπαίνω μέσα, σωριάζομαι στο πάτωμα και παίρνω τη λεκάνη αγκαλιά. Μετά απο λίγο ακούω βίαια χτυπήματα στην πόρτα και φωνές να ανοίξω κι αν είμαι καλά και λοιπά. Σηκώνομαι με τα χίλια ζόρια, ανοίγω και είμαι wtf?Αφήστε έναν άνθρωπο να ξεράσει! Με πληροφορούν πως είμαι πάνω απο μια ώρα μέσα, απάρεντλυ με πήρε ο ύπνος. Με ανεβάζουν πάνω στο δωμάτιο και με βάζουν για ύπνο. "Θα είσαι εντάξει?" "Ναι μωρε, νομίζω είμαι καλύτερα". 5 λεπτά αργότερα πετάγομαι φουριόζα στο μπαλκόνι (δεν είχε τουαλέτα στον όροφο, ήταν το καλύτερο που μπόρεσα να σκεφτώ) και αρχίζω και ξερνάω λουκάνικα επί κάνα τέταρτο, πάνω σε ζευγαράκι που χαμουρευόταν από κάτω =)
Δε μπόρεσα να πιώ βότκα για 1,5 χρόνο μετά απ'αυτό.
Αυτά μου'χουν μείνει.
Kαι σε πειραξε το δικο μου πριβε κοψιμο μωρη?!!!!
Αχαχαχαχα. Τι τα διαβαζω. Θελω να ξερασω χωρις να εχω πιει.
Σορρυ για την διακοπη συνεχιστε.
edit, p.s. pink παντως σε εδωσα.
συνηθως δεν θυμαμαι τιποτε την επομενη μερα
Ξερασα διπλα στον Αμνηζιακ απ την εμφανιση στο 0-4 με ΑΕΚ.
Να πεί ο χτικίος την ιστορία στο ποσείδι με τον σβαρτζενέγκερ.
δικαίως, μόνο μεθυσμένος αντεχόταν.
δύο λιποθυμίες και μια αρκετά χοντρή γκόμενα.
arketes lipothymies...ypnos se pezodromio,mia episis arketa xontrh gomena me bonus kreatoelia sth myth,ksevrakwma se oriental clubaki ypo tous ruthmous gnwstou tsiftetelotagoudou(tyria tie tie tyria tie tie tyria tie tie...yaala yaaaalaa), kai ena teleytaiao pou thymamai einai na me gyrnaei o kollitos spiti epeidh eimai kommatia gia na koimithei kai aytos ekei gt menei stou diaolou ton kwlo kai na ton eyxaristw na ton kleinw apeksw kai na koimamai...xwris lefta klp prospathisw kammia wra gia na tou anoiksw kai ksipnise enan allon filo kai koimithike spiti tou...
(Πολύ) πρωινός ύπνος σε κερκίδες γήπεδου μπάσκετ.
Spoiler
Spoiler
πάνω κάτω τα ίδια.
αλλά
Spoiler