γιατί; από την αλαμπάμα είναι;
Printable View
γιατί; από την αλαμπάμα είναι;
οχι. ουτε απ'το κονγκο ομως.
καλά τα λες γενικά, αλλά το heathen ξεσκίζει καρδούλες.
αριστουργήματα: mwstw, space oddity, hunky dory, ziggy, station to station, scary monsters, earthling, outside & heathen.
:pink:
επίσης, αυτό είναι τελειότητα: http://en.wikipedia.org/wiki/Ziggy_Stardust_and_the_Spiders_from_Mars_%28film%29
*ινσερτ δισκογραφία εδώ *
λοιπον δεν ειναι ακριβως ανηκουστοι.οπως ολοι μας τοτε, ειχα λιωσει το tales from the thousand lakes. μετα δε ξερω, κινηθηκα σε αλλα μουσικα μονοπατια , τους αφησα. λιγο το οτι δεν υπηρχαν σαιτ να κατεβαζουμε, λιγο το οτι δεν ειχαμε λεφτα, δε ξαναασχοληθηκα.
με αφορμη το νεο μου μπ3 πλειερ στο αμαξι, εκανα ενα στικακι και αφου κατεβασα δισκογραφια και ακουγα τρακς στο ραντομ επαθα κολουμπρα
αγρια ομως
ταργοθ=υδια που σου γαμανε την καρδια και το μυαλο. αρρωστια.
βασιθκα το silent waters ακουω απο προχθες. και το τελευταιο που ολοι λενε δεν ειναι πολυ καλο, ειχε ωραια τραγουδακια.
πειτε ρε σεις απο αμορφις ποια αλμπουμ ακουω που ειναι μαστ, ποια αποφευγω κτλ? με τι σειρα να αρχισω να τα λιωνω? οριακα μπορει να παω και το βραδυ. αργα ξαναπορωθηκα γαμωτο
6 μουτζες απο τσουτσεκια και κανεις δε βρεθηκε να πει μια γνωμη?
ε ρε πουστη μου εσεις θελετε να αρχισω τις μαλακιες παλι και το τρολαρισμα με ρυθμο οπολοπολυβολου
Ακου το Tuonela και το Elegy. Μετρημενα κουκια ειναι. Απο τα Joutsen αλμπουμς το Eclipse ειναι μαλλον το καλυτερο.
ok re boom νασαι καλα!!! μαλακια τοσο καιρο που τους ειχα παρατησει!!! θενξ.
α και πουσαι, ετοιμασου για λιζυ μπορντεν ε
Ότι είπε ο boom burnin, πρώτα αυτά τα 2 κ μετά τα υπόλοιπα...
Μatt Elliott, τι ακούμε.
Δεν τα'χω ακούσει όλα, αλλά προτείνω Howling Songs και Drinking Songs για αρχή.
thnx
Shadowking αν βάλεις το Drinking Songs και κολλήσεις (αναμενόμενα) με το The Maid We Messed, τσεκάρεις κατευθείαν The Third Eye Foundation, που είναι η ηλεκτρονικοπερίεργη ας πούμε μπάντα του Matt Elliott. Εκεί παθαίνεις το μεγάλο σοκ και μας ευχαριστείς για πάντα.
ας πει κάποιος τι να ακούσω από Steve Reich. Mια σχετική ματιά στην δισκογραφία του με πελάγωσε. Είδα στο youtube κάποια ζωντανά parts απ'το music for 18 instruments και καθηλώθηκα. Είμαι άσχετος με την φάση, τον ήχο και τον ίδιο.
Το "Music for 18 Musicians" του 1978 ειναι το πιο κλασσικο του.
Μετα το "Different Trains, Electric Counterpoint / Kronos Quartet, Pat Metheny" του 1989.
Μετα ο θεος και η ψυχη σου. Η δισκογραφια του ειναι χαος.
Αν θες και percussion χωσου στο "Drumming" του 1987.
απο κει και περα ειμαι παντελως ασχετος.