αλητες ειναι
τα ματ και οι ασφαλιτες.
Printable View
αλητες ειναι
τα ματ και οι ασφαλιτες.
Reject και minmin δε μπορώ να καταλάβω τί ζόρι τραβάτε με το heavy metal. Καταρχήν ποιός σας είπε (εχμ όταν λέω ποιός εννοώ κάποιος που να είναι πραγματικός οπαδός και ν΄αγαπά το μεταλ, όχι το metal hammer ε) ότι το metal πλασσάρεται σαν κάτι επαναστατικό αλλά στη πραγματικότητα είναι ο δούρειος ίππος του mainstream για να κάνει τα παιδιά μας γρανάζια στη κρεατομηχανή του καπιταλισμού?
Το μέταλ, και κουοτάρω τον Rob Halford και τον Tony Iommi εδώ, γεννήθηκε σε εκείνη τη σκατένια μουντή βιομηχανική πόλη της Αγγλίας επειδή αυτοί οι τύποι δεν ταυτίζοταν με το hippy κίνημα. "Άμα ζεις στο σκατοBirmingham, που βρέχει συνέχεια, με τα εργοστάσια και τη μόλυνση, είναι αδύνατο να σε εκφράζουν τραγούδια για τον ήλιο , την αγάπη και τα λουλούδια. Πού τον είδατε τον γαμημένο τον ήλιο? Εμείς θέλαμε μουσική για να πίνουμε τις μπύρες μας στη παμπ"
Αυτό είναι το heavy metal. Εφηβική καύλα.
Εν τω μεταξύ, εκεί έξω δεν υπάρχουν μόνο οι λεφτάλικα, οι maiden και οι priest. Αυτοί είναι η βιτρίνα, είναι corporate whores. To 99% των groups που έπαιξαν και παίζουν heavy metal, έχουν διαπράξει οικονομική αυτοκτονία και μιά χαρά το δουλεύουν το diy. Από ανεξάρτητες δισκογραφικές, από fanzines, από συναυλίες και φεστιβαλς, από χειροποίητα μπλουζάκια και ζωγραφιές σε τζιν μπουφάν, το μέταλ είναι δυνατό στο underground και σήμερα με το αγαθό του ίντερνετ μπορώ να πάρω πρέφα τους Atlantean Kodex στα ντουζένια τους.
Κατηγορείτε συστηματικά τους μεταλάδες για κολλήματα και εσωστρέφεια αλλά εγώ αυτό που έχω ζήσει είναι οι περισσότεροι να μη τους καίγεται καρφί για το τί κάνει ο μη μεταλλάς. Στα παπάρια μου η Παπαρίζου (θα ήθελα) και ο Justin Bieber. Δεν με ακουμπάνε, θα γελάσω με τη χαζογκόμενα που χύνει με τον Σάκη, θα γελάσει κι αυτή μ εμένα που είμαι 37 χρονών μαντράχαλος και καυλώνω με σπαθιά και δέρματα κι αλυσίδες. Όλοι ευτυχισμένοι είμαστε.
Και ερχόμαστε στο δια ταύτα: Οι μεταλικα λοιπόν, μια ζωή για τον μπούτσο μπάντα ήταν. Ξεκίνησαν με αυτά τα metal up your ass και είμαστε οι σούπερ μέταλοι και μετά από 5 χρόνια τους τελείωσε ο χάλυβας. Δε πειράζει αυτό, χεστήκαμε αλλά ρε παιδιά, τίμιο κι ωραίο θα ήταν να βγαίνανε να λέγανε, πάει το μέταλ μας τελείωσε, θέλουμε να αναπτυχθούμε ως καλλιτέχνες (:D) και επειδή στα μικράτα μας είμασταν και γκάου, αλλάζουμε όνομα, γινόμαστε grungallica ή nuallica ή όπουφυσάειοάνεμοςάλλικα.
Τότε κε fixxxer θα ήτανε τίμιοι και θα χαν όρχεις. Τώρα, την ημέρα Giorgio Armani και το βράδυ thrash attack.
Σε πινκαρα εννοειται.
Φυσικα οσα λες στη μπουτσα μου.
ωραία τα λες για το underground.δν υπάρχει άνθρωπος που να δημιουργεί κάτι, ένα έργο, και να μη θέλει αυτό το έργο του να φτάσει στο κοινό.οι πρακτικές, σαφώς και αλλάζουν από άνθρωπο σε άνθρωπο.όπως αλλάζει και το περιεχόμενο του έργου του.αλλού είναι πιο εύπεπτο, αλλού όχι.όταν δε, μιλάμε για μουσική που είναι η κατ'εξοχήν μαζική τέχνη, πόσο μάλλον για ποπ μουσική, τότε ο όρος underground για μένα προσωπικά δεν υφίσταται.το να μην είσαι ευρέως γνωστός σημαίνει:ή ότι είσαι στον πρώτο δίσκο άρα ακόμα άγνωστος,ή ότι δεν προσπάθησες καθόλου να φτάσει η τέχνη σου στο κοινό(πράγμα λίγο δύσκολο όταν μιλάμε για ανθρώπους) ή ότι η τέχνη σου είναι για τον πούτσο.Quote:
Originally Posted by stam and the witches
το να μην είσαι δημοφιλής μια εποχή δεν σε κάνει underground.οι τρύπες πχ, ήταν underground μέχρι τον παράδεισο και μετά δεν ήταν;ο bukowski ήταν underground μέχρι τα 50 του και μετά δεν ήταν;το περιεχόμενο της τέχνης τους δεν άλλαξε απ΄τη μία εποχή στην άλλη.άρα ο όρος δεν έχει να κάνει με την τέχνη αυτή καθεαυτή αλλά με συγκυρίες και επιλογές κι αυτό όχι πάντα.
όσο για την αλητεία, σιγά.άμα όλοι οι αλήτες παρήγαγαν τέχνη άξιας λόγου, θα πρεπε να είχαμε γεμίσει αριστουργήματα.δεν είναι εχέγγυο καμία μεγάλης τέχνης η αλητεία.ίσως βοηθάει στο να ζήσεις διάφορες καταστάσεις που μπορούν να δώσουν κάποια μεγαλύτερη εμπειρία στη ζωή, αλλά άμα είσαι ντουγάνι ή ατάλαντος, καλή τέχνη δεν πρόκειται να κάνεις.
επιπλέον, χέστε μας με την αλητεία του πανκ, σιγά την αλητεία.αλήτης ήταν ο coltrane, όχι ο sid vicious.
Μου αρέσει αυτή η συζήτηση αλλά να πω την αλήθεια, πλέον δεν έχω καταλάβει τι συζητάμε πια. Αν υπάρχει κανείς να βάλει ένα τίτλο στην κουβέντα θα το εκτιμούσα.
εγώ απάντησα σε 00ι00 και ρίτζεκτ περί του συνεχώς επανερχομένου ζητήματός τους για αυθεντικότητα στο χιεβι μεταλ έναντι άλλων ποπ μουσικών.
00.το shock παει χερι χερι με την ποπ κουλτουρα απο οταν εσκασε μυτη, ή καλυτερα μορφοποιηθηκε τελικαQuote:
Originally Posted by Helm
το παραδειγμα περι thrash/glam το θεωρω ατυχες, εκτος και δεχεσαι οτι οι thrashers προσεφεραν μια ακομα πιο ποπ εκδοχη του χαρκορ (το δεχομαι...) και οι του hairmetal αντιστοιχα του 70ς glam (επισης δεκτον-στην συγκεκριμενη περιπτωσις υπερκακογουστο ομως)
η αναφορα στον McLaren μαλλον δειχνει οτι δεν εχεις παρει χαμπαρι τι ηταν και ειναι το punk rock, 20τοσα ρονια για τον McLaren διαβαζω απο χιεβιδες...αρκετα
η jazz σοκαρε μουσικους και ακροατες, ο στραβινσκυς το ιδιο, ο Cage το ιδιο, ΟΧΙ την μαζα...
ειμαι ακινδυνος
δεν ειμαι πρωην μεταλλας...ακουγα μεταλ
01.οι συλλεκτες συλλεγουν, οι μαλλιαδες ακουν μουσικη
εγω ειμαι χωρικος οποτε αυτα με τις κατασκευες γουστου δεν τα πολυκαταλαβαινω...ελπιζω ομως να μου επιτρεπεαται να ακουω ακομα και σαν χωρικος τα αστικα του Glenn Branca ε?
02.οχι...δεν ειναι ακραιοι ανθρωποι, ανθρωποι που βαρεθηκαν τα ιδια και τα ιδια ειναι και ψαχνουν απεγνωσμενα για νεες συγκινησεις
δηλαδη εσυ τι φανταζοσουν...οτι το κοινο στα πρωτα live των Gristle ηταν δολοφονιαδες,μυστικιστες,κανιβαλοι και ψυχακιδες που ειχαν κοψει τα πουλακια τους στα δυο?
τις πρωτες δεκα μερες το πανκ δεν ηταν ακραιο...πανεμορφα αφελες ηταν
03.δεν εχω να σχολιασω
04.για το ''εγώ έναντι όλων, δεν εμπιστεύομαι καμία κοινότητα ή κίνηση'' σε παραπεμπω σε καποιο live μιας κλασικης χιεβις μπαντας
@warlord mkII
προσωπικα κανενα ζορι
Δεν μπορώ να καταλάβω τι προσπαθούμε να αποδείξουμε σε αυτό το θρεντ ακριβώς. Ότι το μέταλ είναι κατ επέκταση ποπ? Το ότι δεν έχει αυθορμητισμό? Το ότι το πανκ είναι πιο ανεξάρτητο? Πραγματικά ποιός χέστηκε για αυτό το πράγμα?
Αμα πάω και ρωτήσω κάποιον ανθρωπο που δεν ακούει τέτοια μουσική για ulver, amon tobin, meshuggah, faith no more, dredg, tool (και είπα μόνο 2 μέταλ μπάντες ε, πασιγνωστες) κλπ κλπ, όλα αυτά θα του φανούν αντεργκράου. Το κάθε μουσικό "είδος" έχει την σκηνή του. Κάποιες σκήνες έχουν πετύχει περισσότερη απήχηση, για χίλιους 2 λόγους. Το μέταλ και το κάθε μέταλ το εκμεταλεύτηκαν όταν "έπρεπε" και πλέον και η κουτσή μαρία ξέρει τους μετάλικα. Κακό είναι αυτό? Τους κάνει χειρότερους από τους τάδε αγνωστόπουλους? Ή τους κάνει συγχρόνως καλύτερους από τους ίδιους αγνωστόπουλους? Μουσική το ένα, μουσική το άλλο, όποιος τα απολαμβάνει, αυτός βγαίνει κερδισμένος, είτε ακούει μεινστριμ είτε ακούει αντεργκράου. Λες και επειδή κάποιος έχει σωστή ιδεολογία, αυτομάτως ξέρει να παίζει και ωραία μουσική και το αντίθετο φυσικά.
Αυτό που δεν μπορώ όμως να δεχτώ είναι πως μια μουσική σκηνή είναι "καλύτερη" από την άλλη. Μια ποπ-ιουλαρ μπάντα δεν μπορεί να βγάλει ένα δίσκο που πραγματικά αξίζει? Ξεκολλάτε λίγο με τα στερεότυπα και τους μικρόκοσμους ο καθένας. Λες και επειδή κάποιος βλέπει πιο "ειλικρινή" μια σκηνή, αυτό αυτόματα την κάνει καλύτερη. Ειλικρίνια υπάρχει για αυτούς που θέλουν να την δουν και νομίζουν ότι υπάρχει. Για άλλους είναι γραφικότητα και όχι μόνο. Αυτό όμως δεν σημαίνει όμως ότι ο πρώτος είναι ο "ψαγμένός", ο "ασενασουπωεγωτιγινεταιεδωπερα" ή ότι ο δεύτερος ξέρει-τι-του-γίνεται.
Το μόνο πράγμα που μου την έσπαγε πάντα στην μουσική ήταν οι μουσικοπατέρες.
ναι για το σοκ-ποπ κουλτούρα. Το χιεβι μεταλ σαν ποπ κουλτουρα δεν εχει τίποτε χρήσιμο να προσφέρει. Μαλλιαδες που κάνουν τα ελικόπτερα στη σκηνή ενώ παίζουν ένα χαζοριφφ και δικαση και ένας τύπος που τσιρίζει/γουργουρίζει για τον διάβολο. Αλλά όπως κάθε τι το οποίο η ποπ κουλτούρα εντάσσει μέσα του, είναι και κάτι πέρα από αυτό συνολικά, του οποίου τις ρηχές εκφάνσεις η ποπ κουλτούρα χρησιμοποιεί. Όπως και το πανκ δεν είναι μόνο μοχοκ και παραμάνα δηλαδή.
Το αν κοιτάει κανείς το κάθε ποπ ιδίωμα από μέσα ή από απέξω, κάνει καμιά φορά όλη τη διαφορά.
Αν δεν έχω πάρει χαμπάρι τι ήταν και είναι το πανκ ροκ μετά από τόσα χρόνια, τότε αυτό το πανκ ροκ πρέπει να είναι κάτι πολύ δυσνόητο. Η αναφορά στους πιστολς και τον μάνατζερ του δεν είχε σκοπό να χαρακτηρίσει όλο το πανκ ροκ, αλλά την γέννησή του ως ένα ακόμα σοκ ακτ. Διαβάζουμε εδώ μια πηγή που μου είχε κάνει εντύπωση και έχει μεγάλη σχέση με το θέμα γενικά της αυθεντικότητας στην ποπ τέχνη.
http://www.stewarthomesociety.org/cranked/nomo.htm
εντιτ : http://www.stewarthomesociety.org/cranked/blood.htm - και αυτο
"η jazz σοκαρε μουσικους και ακροατες, ο στραβινσκυς το ιδιο, ο Cage το ιδιο, ΟΧΙ την μαζα..."
Εδώ δεν καταλαβαίνω τι λες.
Όταν λέω ακραίος άνθρωπος δεν εννοώ - απαραίτητα - δολοφόνος κανίβαλος. Εννοώ άνθρωπος ο οποίος εντάσσεται σε μια φάση που είναι ακόμα ακαθόριστη, γεμάτη δυναμική που δεν ξέρει που θα πάει, και αφοσιώνεται σε αυτή ολοκληρωτικά. Το ολοκληρωτικό τον κάνει ακραίο. Πριν γραφτεί το How to Be A Good Punk in 10 Simple Steps Handbook. Η αφέλεια που λες, είναι ακραίο πράγμα.
Όσο για τα λαιβ μπαντων μεταλ που λενε 'σας ευχαριστούμε' από κάτω και χαιρετάνε και είμαστε-όλοι-μια-οικογένεια, υπάρχει αυτό. Αλλα επίσης 'νιώθει' και ασύνδετο με το μήνυμα του μετσαλ και για τους από κάτω και για τους από πάνω, δηλαδή αποσυνδέεται η μουσική από τους μουσικούς που την εκτελούν. Αυτό που περιγράφω μπορεί να χαρακτηριστεί από κάποιους ως υποκρισία, αλλά εμένα δε με νοιάζει να στοχοποιησω κανέναν υποκριτή ('Απαξίωσις' θρεντ), με ενδιαφέρουν αυτές οι αντιθέσεις επειδή έχουν δύναμη μέσα τους. Γιατί οι μανοβορ γραφούν το Each Dawn I Die και μετά το τραγουδάνε με άλλους 2,000 ανθρώπους όλοι μαζί; Does Not Compute.
το χιεβιμεταλς ως ποπ μουσικη αναποφευκτα ειναι χρησιμη μουσικη...η ποπ ειναι χρησιμη, εαν η τεμεκ υψηλη τεχνη ειναι ενα τιρμπουσον η ποπ ειναι ενας αναπτηρας που ανοιγει μπυρες...σε σωσζει στο πουθενα
η γεννηση του πανκ ροκ δεν εχει καμια σκεσις με τους σεξ πιστολς...στο 2015 φτασαμε, μορφωθειτε
τα δυο αρθρα ειναι σε πολλα σημεια απλα αστεια...ο τυπος αμφισβητει την επιρροη των V.U. στο ολο πανκ θεμα πιασμενος απο μια δηλωση του τυπου απο σεξ πιστολς? λολ ρε
το ''ολοκληρωτικο'' χαρακτηρισε και τους πρωτους μεταλλαδες στα 80ς...παρολαυτα απειχαν μιλια απο το να τους πεις ακραιους, απλα βλαχακια ηταν
ανιμαε σε γενικες γραμμες τα ιδια πιστευω κι εγω, απλα πριν να εκανες αυτο το αστοχο περι μουσικοπατεραδων να πηγαινες λιγες σελιδες πισω και να διαβαζες οτι εγω (εαν και βεβαια ο χαρακτηρισμος αφορουσε εμενα...) εκανα απλα ενα σχολιο (θετικο) για τους μεταλλικα (καλη ποπ μπαντα)
δλδ η μαντονα εναλλακτικά θα μπορουσαμε να πουμε οτι ειναι πολυ καλη μεταλ καλλιτεχνιδα?
Quote:
Originally Posted by freak brother
Quote:
Originally Posted by Swollen
;)
Όταν κάποτε προσπάθησα να διαβάσω το παρόν θρεντ, γενικά δεν έβγαλα και πολλά και κουράστηκα γρήγορα είναι η αλήθεια.
ΌΜΩΣ σε κάποιο ποστ θυμάμαι να αναφέρεται το Μάστερ οφ Πάπετς ως το απόλυτο μέταλ άλμπουμ (δεν βάζω το χέβυ, επειδή δεν το θεωρώ τέτοιο). Τα τεκμήρια γι' αυτό ήταν κάτι κριτικές από «σοβαρα/επαγγελματικά» έντυπα τύπου GUITAR-UNIVERSE_O_Satriani_εμφύτευσε_2οΠΑΡΑΜΕΣΟ_για-ταχύ-τερο_shredding, τα οποία του χάριζαν απλόχερα άριστες βαθμολογίες.
Λοιπόν, σας ενημερώνω ότι υπάρχει και η άλλη πλευρά, αυτή των μεταλλάδων που δεν θυμούνται το μέταλ μόνον όταν γίνονται πολυδιαφημισμένες συνεργασίες (βλ. ΛΟΥΛΟΥΔΟΥ), αλλά ακούνε κάθε μέρα δουλειές από όλο το φάσμα του ήχου ανεξαρτήτως πωλήσεων και δημοσιότητας, και το κυριότερο στηρίζουν τις live εμφανίσεις και επιβραβεύουν τις μπάντες αγοράζοντας τους δίσκους τους. Αυτό το «μέτωπο», λοιπόν, των μπλόγκερ, των «καμένων» μεταλλάδων, και των 1002 άλλων τύπων ακροατών, δεν θεωρεί σε καμία περίπτωση το Μάστερ τόσο ομοφώνως τον καλύτερο μέταλ δίσκο.
Εντελώς ενδεικτικά αναφέρω τη βαθμολογία που έχει συγκεντρώσει στο Metal Archives, όπου ύστερα από 21 κριτικές βρίσκεται στο 79%.
Και μιλώντας καθαρά για το album: μέχρι προσφάτως ήταν το μόνο φουλ που είχα από την μπάντα (αγόρασα το Κιλ εμ Ολ για να στηρίξω ένα νεοσύστατο δισκάδικο, λολ). Όταν το πρωτοάκουσα το ευχαριστήθηκα όσο και άλλους αρκετά αγαπημένους μου θρας δίσκους (π.χ. seasons in the abyss), αλλά σε καμία περίπτωση αυτό το ενδιαφέρον δεν παρέμεινε, με αποτέλεσμα να έχω να το ακούσω ολόκληρο εδώ και πέντε χρόνια τουλάχιστον (το αγόρασα 3η Γυμνασίου ή 1η Λυκείου).
Επιγραμματικώς, ένας δίσκος που δεν αγγίζει τις καλύτερες στιγμές των Iron Maiden, Judas Priest, Black Sabbath, Manowar, Savatage, Riot και λοιπών βριχώμενων μεγαθηρίων.
ΦΟΒΕΡΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ:dscared:Quote:
Originally Posted by Ra Pariah
Η ένδειξη (την προτιμώ από το 'επιχείρημα') είναι
Εσύ βέβαια βιάστηκες να κάμεις την ειρωνεία σου.Quote:
αλλά σε καμία περίπτωση αυτό το ενδιαφέρον δεν παρέμεινε, με αποτέλεσμα να έχω να το ακούσω ολόκληρο εδώ και πέντε χρόνια τουλάχιστον
Και για να γίνω λίγο πιο σαφής: Το Dungeons Are Calling μπορώ να ακούω κάθε μέρα, το Thundersteel το ίδιο, τα Painkiller/Defenders ξανά. Το μάστερ όχι. Είναι ένα κριτήριο κι αυτό, το πόσο δλδ θα σε απασχολεί ένας δίσκος.
κοίτα ρε μαλάκα, που θα γινω υπερασπιστής των μεταλικα στα γεράματα...
Ρε συ παλικάρι μου, αντικειμενικά τώρα, μπορεί να μην σου αρέσουν, το να μην θεωρείς όμως ορισμό του μέταλ δίσκους όπως το ride ή το master, πάει να πεί ότι πάσχεις.
Εντάξει, γάμα την πορεία που είχαν από το μπλακ αλμπουμ και μετά, η οποία είναι εμπορική μπλα μπλα μπλα. Μην παίρνεις σαν κριτήριο ότι "ξεπουλήθηκαν" (ενώ οι τζουτζουκας πρηστ με κάτι τουρμπο και κάτι ποιντ οφ εντρυ ε?καυτό ατσάλι...), μην παίρνεις σαν κριτήριο ότι κόψαν τα μαλλιά τους και την μεταλλάδικη εμφάνιση τους, πάρε μόνο αυτούς τους πρώτους 3 γαμημένους δίσκους.
Οι οποιοι ορίζουν το μεταλ. Ναι ρε γκασμά, είναι όσο μεταλ όσο δεν πάει. Το τελειοποίησαν, του βγάλαν την ροκιά, το κάναν απόλυτο μέταλ.
Αν για εσένα αυτός ο ορισμός, δίνεται από τους manowar, προβλημά σου. Αλλά το να λές ότι πήρες το κιλεμολ από επαρχιακο δισκάδικο για να το στηρίξεις, είναι αστείο.
Γενικά εσείς οι τρου (γιατί τρουάς είσαι, μην πεις το αντίθετο), έχετε ένα θέμα με τους μετάλλικα. Αν δεν ήταν αυτοί, ούτε καν εσεις δεν θα ακούγατε μεταλ όμως. Θες, δεν θές, αυτοι που το έκαναν γνωστο το μεταλ στον κόσμο (και στην χώρα που ζεις) ήταν αυτοί. Και θες-δεν θες, έχουν καλύτερες/ανωτερες συνθέσεις στην μεταλ εποχή τους, από διάφορες σαβουρίτσες που ακούς. Και επίσης, καλή φάση να κράζετε οι τρουάδες κάποιες μπάντες, αλλά σκέψου τι αντίκτυπο είχαν αυτές οι μπάντες στην μουσική που ακούς.
Δεν σε είδα να κράζεις τους Vicious Rumors για μαλακίες που έβγαλαν.
Δεν σε είδα να κράζεις μεηντεν για την σαβούρα που βγάζουν 20+ χρόνια.
Δεν σε είδα να κράζεις τζουτζουκας πρηστ οι οποίοι έχουν και 3-4 δίσκους που γελάει όλη η κοινωνία
Ε ξεκόλλα ρε παιδί μου, μην είσαι γαιδούρι. Αν δεν ήταν οι μεταλικα, κατά πασα πιθανότητα δεν θα άκουγες μέταλ τώρα. Όχι γιατί ξεκίνησες από αυτους (δεν ξεκίνησες, ουτε σε βάλαν στην φάση), αλλά η αποδοχή και ο κόσμος που έκαναν οι μετάλικα, ήταν μεγαλύτερος από κάθε άλλη μεταλ μπάντα. Και γίνεσαι γαιδουρι κοροιδευοντας τους, μιλώντας για Λουλου και μαλακίες (κουνια που σε κούναγε...πού να ήξερες τι είναι ο Lou Reed...), επείδη ο κλειστός κύκλος της επικοτρου μαλακίας προστάζει "κράζουμε μεταλικα, ακόμα και την μεταλ εποχή τους". Γιατί πραγματικά, ότι μα ότι μα ότι γαμημένο μεταλλά έχω γνωρίσει στην ζωή μου, κανεις ρε δεν ξεκίνησε από τους Judas priest, κανείς δεν ξεκίνησε από Sabbath. Όλοι από maiden ή metallica ή και τα 2 μαζί. Και κατ επέκταση, κινήθηκε η φάση, δημιουργήθηκε ρεύμα, μαζεύτηκε κόσμος, και έγινε και ο μικρόκοσμος του καθενός:οι επικοί, οι μπλακάδες, οι σκατάμεμελι. Nα ανάβεις ένα κεράκι στο black album, γιατί αν δεν ήταν αυτό, δεν θα είχες ούτε τον μισό κόσμο στην Ελλάδα. Ούτε τα μισά μαγαζία, ούτε φάσεις όπως επικοπαουραδικες ιστορίες για αγρίους. Όλοι από κάπου ξεκίνησαν. Ε λοιπόν, τουλάχιστον για την Ελλάδα, αυτοί οι "ολοι", ξεκίνησαν από τους μεταλικα, οι περισσότεροι τουλάχιστον. Δεν έζησες την εποχή του black album που παιζόταν ανελέητα παντού, και ξεφυτρώνατε σαν τα μανιτάρια. Από εκεί και μετά, ακολουθήσατε τον δρόμο σας, οκ. Αλλά είναι ασέβεια και μαλακία να ειρωνεύεσαι την μπάντα στην οποία χρωστάς πάρα πολλά, εν αγνοία σου, αλλά χρωστάς.
Σα να κράζω εγώ ρε πούστη τους Ramones, και να λέω ότι "δεν είναι punk γιατί ξέρωγω οι Blitz και οι Disorder είναι πιο punk".
Έλεος μαλάκα, κομμάτι σαν το trapped under ice τα σαπάκια που γουστάρεις θέλουν 20 ζωές για να γράψουν.
ενδειξη-αποδειξη, δεν ξερω διαλεξε
αλλα μαλακια ειπες
οι κριτικες/βαθμολογιες στο metal archives ειναι για γελια και κλαματα
το οτι δεν σου κανουν κουκου εσενα οι μεταλλικα ειναι αλλο πραγμα(join the club)
επισης η συγκριση metallica-sabbath ή metallica-riot ειναι ακυρη
Διάβαζε πριν γράψεις. Τόσο μέγαλη είναι η οργή σου;
α) Εννοώ ότι δεν είναι heavy metal. Και πώς να το κάνουμε δλδ, δεν είναι. Σαφώς και είναι metal, αλλά πιο κοντά στο θρας.
β) Αναφορικά με το
μάλλον δεν με διαβάζεις αρκετά. :wink:Quote:
Δεν σε είδα να κράζεις μεηντεν για την σαβούρα που βγάζουν 20+ χρόνια.
Ενώ για V. Rumors δεν έχω δηλώσει ο υπέρτατος οπαδός τους. Και δεν ισχυρίζομαι ότι το D. Dictator ξέρω 'γώ είναι ο καλύτερος δίσκος όλων των εποχών. Για Judas Priest δεν το έχει φέρει η κουβέντα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα υπεστήριζα δίσκους τύπου Demolition. Τα Painkiller/Defenders, όμως, καλά διαμελίζουν τα έθνη. 8)
γ) Γενικώς είσαι εκτός θέματος. Εγώ έκανα το ποστ για να εκφράσω και μια άλλη γνώμη που δεν είναι αποκλειστική των τρου κύκλων (αλλά και όρισμένων θράσερ και πάει λέγοντας). Ποιά είναι αυτή η γνώμη; Ότι το μάστερ δεν είναι ομόφωνα ο καλύτερος μέταλ δίσκος. Τουλάχιστον τόσο ομόφωνα όσο διαφαίνεται από κριτικές μουσικών εντύπων.
δ) Την αξία των Μετάλλικα την αναγνωρίζω και γι' αυτό τους παίζω και στο μαγαζί. 8)
ο hetfield θα μπορει να αποσυρθει τοτε με το κεφαλι ψηλα.....
Ρε συ Ρα, δεν υπάρχει "καλυτερος δίσκος όλων των εποχών". Ξεκόλλα από αυτήν την λογική την χαμμεράδικη. Δεν είναι ούτε το μαστερ οφ παππετς, ουτε το ντηφεντερς, ούτε το χεηλ του ηνγκλαντ ούτε κανένας ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ. Το να λένε κάποιοι ότι "ξέρεις, το master of puppets είναι ο καλύτερος δίσκος όλων των εποχών" είναι ΜΙΑ ΜΑΛΑΚΙΑ ΚΑΙ ΜΙΣΗ, όχι επειδή είναι κακός δίσκος, απλά επειδή ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ, ακόμα και στον ίδιο χώρο.
για το δ) γελάει ο κόσμος. Δουλειά κάνεις, και πρέπει να βάλεις μεταλικα αν σεβεσαι την μεταλαδικη πελατεια σου.
Επίσης, για το α) ξέρεις, πέρασε η εποχή που το μέταλ ήταν αποκλειστικά των Saxon. Οι Slayer σίγουρα δεν μπορούν να θεωρηθούν κλασσικό μεταλ, αλλά οι μεταλλικα είναι απλά πιο έντονο και ταχυ, χεβυ μεταλ, στην πρωιμη εποχή τους τουλάχιστον. Το ίδιο και οι Megadeth. Δεν είναι thrash, με αντικειμενικά κριτήρια. Όπως και να το κάνεις, έχουν την στάμπα του κλασσικού δίσκου πλέον οι δίσκοι τους, εξ ου και χαρακτηρίζονται έτσι.
Δεν οργίζομαι ρε μαλάκα, απογοητεύομαι γιατί είσαι ξύπνιο παιδί και πνίγεσαι σε μια κουταλιά νερό, λόγω κολλημάτων που σου έχουν μεταδώσει άλλοι, κατά κανόνα ηλίθιοι.
ενα σχολιο πριν παω να ονειρευτω σεξ με την τσιτσικα που δεν θα γαμησω ποτε....
σοβαρα ρε φιλε ποιος νοιαζεται για το πως βλεπεις εσυ το ΚΑΝΟΝΙΚΟ μεταλ? το ΚΑΝΟΝΙΚΟ μεταλ σε ειδε? την αποψη του την ρωτησες?
επισης εσυ που εισαι ο πρεσβευτης του ΑΤΣΑΛΙΟΥ για πες μας τι πρεπει να καμνομε...γενικα τον κωδικα, γιατι περασαν χρονια και τον ξεχασα
για πες τι παιζει...
μπαστακωμα στα φορουμοτσατια και οτικατσει? και το σπαθι τι? για τις αποκριες?
@ Reject
Ντάξει ρε συ, δεν νιώθω ότι πνίγομαι κιόλας να φωνάξω την άποψή μου. Απλώς έναν σκεπτικισμό κατά βάση εκφράζω. Είχα δυο-τρεις ώρες ελεύθερες κι είπα να γράψω τι σκεφτόμουν όταν αρκετό καιρό πριν είδα τις βαθμολογίες των εντύπων να παρουσιάζονται σαν παράσημα στο πέτο του Master of Puppets. Αυτό μου είχε κάνει εντύπωση και έθιξα το ζήτημα σήμερα.
Ξανά σχετικά με την τελευταία σου πρόταση, να ξέρεις ότι προσπαθώ να έχω ανοιχτά τα μάτια μου και να διαβάζω τα επόμενα από το δικό μου ποστ όπου διατυπώνονται ενστάσεις, διαφωνίες κ.ο.κ. Έχω καταλάβει ότι το underground είναι φορέας εμμονών και προσπαθώ να κάνω την αυτοκριτική μου.
E! Eνίσταμαι :rsad:Quote:
Originally Posted by Reject
Για την ένδειξη και μόνο που αναφέρεις, μιας και έχει συζητηθεί πολύ το θέμα των reviews του Puppets σε κύκλους κοντά στους ιδιοκτήτες του site, σου συνιστώ να διαβάσεις τις κριτικές που ρίχνουν τον μέσο όρο. Δύο τραγικές παπαριές του 0%, μια μαλακισμένη του 30κάτι και μια άνιωθη μπούρδα του 60κάτι. Διάβασέ τις για να δεις πώς βγαίνουν οι μέσοι όροι στο archives.
Από εκεί και πέρα αυτό που λέει ο πάνκης είναι ολόσωστο: Δεν υπάρχει καλύτερος δίσκος στο μέταλ, όπως δεν υπάρχει καλύτερος κιθαρίστας στον κόσμο. Υπάρχουν πολλά αριστουργήματα από όπου ο σώφρων ακροατής διαλέγει ποιο είναι το αγαπημένο του.
Δεν υπάρχει καλύτερος δίσκος ναι, αλλά 800 χρόνια τώρα η χούντα του μουσικού σκουπιδοτύπου έριξε τον κλήρο εντελώς συγκυριακά σε αυτή τη μαλακία την οποία συζητάμε ακόμα. Δε νομίζω πως είμαστε στ'αλήθεια έτοιμοι να ακούσουμε άλλες απόψεις, είναι ωραία η ασφάλεια της μουσικής ακινησίας.
Πραγματικά, δεν έχω ακούσει ποτέ μου άλλη άποψη για τους Metallica και για κάθε έναν δίσκο τους. Είναι καταπιεσμένες αυτές οι φωνές. Από την παγκόσμια χούντα.
Το να πεις μαλακία δίσκο το Puppets είναι παπαριά καμαρωτή. Τελεία.
Ford, εάν παρέχεται κάποια ένδειξη στο πρώτο μου ποστ για την δήλωση ότι το μάστερ δεν είναι ο καλύτερος μέταλ δίσκος, τότε αυτή δεν είναι η βαθμολογία του Μ.Α., αλλά το γεγονός ότι έχω να τον ακούσω πάρα πολύ καιρό ολόκληρο. Το ίδιο συμβαίνει και με πολλούς γνωστούς μου, ακόμη και με άτομα που τους αρέσει πάρα πολύ.
Επίσης, ένας μέσος όρος πάντα χαντακώνει τις πιο συνετές κρίσεις. Μια κριτική που βαθμολογεί με 0% το μάστερ είναι το αντιστάθμισμα στις κριτικές που του δίνουν 100% και ο συντάκτης τους δεν ξέρει τι είναι το "Falling off the Edge". Τόσο απλά. :-)
Προς υπερασπιση του Παραηα, δεν ειπε οτι ειναι μαλακια το Μαστερ. Ειπε οτι δεν ειναι τοσο γαματο οσο λενε ολοι κτλ κτλ κτλ.
Εγω βεβαια διαφωνω, γιατι κυριως με εκφραζουν (σχεδον απολυτα) οι αποψεις του ρητζεκτ. Το οτι δεν του αρεσει του Παραηα, δε μπορει να ειναι το βασικο (και μοναδικο?) επιχειρημα του πως ο δισκος δεν υπεργαμαει. Ολος ο κοσμος, και κυριως οι σημερινοι 45αρηδες, ξερει ποσο γαμαει αυτος ο δισκος. Ακομα κι εγω που ακουσα το δισκο 10 χρονια αφου ειχε κυκλοφορησει, δε νομιζω πως μπορω να εκτιμησω το ποσο τεραστιος και σημαντικος ηταν οταν βγηκε, αλλα μπορω να εκτιμησω τη μουσικη που εχει γραφτει εκει μεσα, και μετα τα Κιλεμολ και ΡΤΛ εγινε μουσικη με ακομα μεγαλυτερα αρχιδια.
Οποιος μαθει περι Falling Off The Edge μπορει να βαλει 100 αφοβα?Quote:
Originally Posted by Ra Pariah
Τι σόι ένδειξη είναι αυτή; Δηλαδή αν εγώ ισχυριστώ ότι το Operation Mindcrime είναι τελικά μέτριος δίσκος γιατί δεν τον ακούω ολόκληρο (εδώ και χρόνια) εσύ θα με πάρεις στα σοβαρά;Quote:
Originally Posted by Ra Pariah
όχι και μέτριος, παπαριά ολκής είναι. :D
(flamestarting για το er που θέλουμε)
@ Ford
Θα σε έπαιρνα στα σοβαρά, ναι. Κατά τη γνώμη μου, το Operation μετά το Breaking the Silence πέφτει λιγουλάκι. Οπότε θα άκουγα την άποψή σου, και θα με βοηθούσε.
Ισχύει πάντα και το χιλιοειπωμένο ότι ένα έργο τέχνης για να θεωρείται κλασικό (πολλώ δε μάλλον για να θεωρηθεί ΤΟ κλασικότερο) πρέπει να μεγαλώνει μαζί σου. Εάν το μάστερ για τους x, y δεν μεγαλώνει μαζί τους, τότε οι x, y δεν θα θεωρούν κατά πάσα πιθανότητα το μάστερ έναν τόσο τεράστιο δίσκο. Και αυτό πιστεύω ότι συμβαίνει με όσους δεν συμφωνούν με τη σωρεία βέλτιστων βαθμολογιών που παρέχονται σε αυτό το δισκίο.
Δεν καταλαβαίνω πώς μπορεί κάποιος στην κριτική του να συμπεριλάβει οπωσδήποτε ως δεδομένο τη γενικότερη αποδοχή μίας μπάντας/δίσκου/κλπ στην κοινωνία. Αλλά πάει στο διάολο αυτό. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι το "έβαλαν κόσμο στο μέταλ". Στη μουσικά υπανάπτυκτη Ελλάδα από μία εποχή και μετά βάζανε κόσμο στο μέταλ οι Iced Earth, μήπως πρέπει να τους το καταλογίσουμε σαν επιχείρημα υπεράσπισης; Όταν λέω ότι δεν υπάρχει ψυχραιμία και ωριμότητα στην κριτική εννοώ ακριβώς αυτό. Ότι όχι μόνο ο ακροατής δε μπορεί να διαχωρίσει την κρίση του από τα βιώματά του (που δεν είναι απαραίτητα κακό), αλλά δε μπορεί να διαχωρίσει τα παραπάνω από τα συλλογικά βιώματα, που είναι μία μαλακία και μισή γιατί ΚΑΝΕΙΣ ΠΟΤΕ δε συνέβαλε στη διαμόρφωσή τους.
Ωραια ολα αυτα, αλλα το Master Of Puppets ειναι απο τους πιο καυλωτικους και μεγαλυτερους δισκους στο ειδος του, και η παραφιλολογια και η φιλοσοφια γυρω απο το αν πρεπει ή δεν πρεπει να εχουν ολοι την ιδια αποψη, ειναι τουλαχιστον βαρετη και ηλιθια. Ο καθενας μπορει να εχει οτι αποψη θελει, αλλα αν βλεπει το ενενηντατοσο τοις εκατο που παιρνει το MOP σε κριτικες σε ολα τα ονλαην και μη εντυπα και αφριζει, ειναι δικο του προβλημα, οχι των εκατομμυριων στους οποιους αρεσει.
Ρα:
Κανείς δεν μπορεί να σου αρνηθεί το δικαίωμα να μην σου κάνει κούκου ένας δίσκος. Να τον βαριέσαι, να τον σιχαίνεσαι και δεν ξέρω και γω τι. Τώρα πώς η άποψη μιας μειοψηφίας μπορεί να επηρεάσει το στάτους "κλάσικ" ενός δίσκου είναι που δεν το καταλαβαίνω καθόλου. Να μαζευτούν 50 άτομα που να σιχαίνονται τον οποιονδήποτε δίσκο είναι πραγματικά πανεύκολο.
Σταμ, σε χάνω στην τελευταία σου πρόταση. Ποια είναι τα "παραπάνω", τι εννοείς "συλλογικά βιώματα" και "διαμόρφωση" ποιων;
Μια χαρά είναι οι Iced Earth στα (άντε) 4 πρώτα. Και ήχο δικό τους έχουν (που πατάει πολύ σε Μετάλλικα, σαφώς) και ωραία μίξη power/thrash. Εσύ είσαι που επηρεάζεται η κρίση σου από το τι προβλήθηκε από το Χάμερ ή τι έγινε μόδα στην Ελλάδα.
Δεν έχω να πω κάτι. Θα το κάνω απλά quote σε κάθε σελίδα για να γελάω καθημερινά.Quote:
Originally Posted by Ra Pariah
Ξέρεις μπάλα.Quote:
Originally Posted by Reject
Κι εγώ γέλασα μ' αυτό.Quote:
Originally Posted by TrinuxSamonii
