Printable View
Προτιμώ Ησίοδο, Πίνδαρο, τραγικούς και Όμηρο. Από τον 20ό αι. με ενδιαφέρει η θεματολογία του Σικελιανού, μου αρέσει επίσης ο Παλαμάς, ενώ σαφώς και αρκετά ποιήματα του Ελύτη και του Σεφέρη τα βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέροντα/καλαίσθητα. Και ο Σολωμός μου αρέσει, ε; Να μην παρεξηγηθώ.
α.νόμιζα ότι εννοείς ποιητές 17ου-18ου αιώνα και τέτοια.ξένους διαβάζεις;ή είσαι ο ελληνόψυχος του φόρουμ;
πάντα μέσα στη μόδα ο ραπαράιος
χοχοχο
κατατάλλα, αφού είναι διαγωνισμός και κερδίζει το καλύτερο γούστο, ας κερδίσω εγώ να τελειώνουμε
Ε ΡΕ ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΚΑΡΙΜΠΑΣ ΠΟΥ ΣΑΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ
ΦΑΝΤΑΣΙΑ
(από τή συλλογή ΟΥΛΑΛΟΥΜ)
Νάναι σά νά μάς σπρώχνει ένας αέρας μαζί
πρός έναν δρόμο φιδωτό πού σβεί στά χάη,
καί σένα τού καπέλου σου πλατειά καί φανταιζί
κάποια κορδέλα του, τρελά νά χαιρετάει.
Και νάν' σάν κάτι νά μού λές, κάτι ωραίο κοντά
γι' άστρα, τή ζώνη πού πηδάν των νύχτιων φόντων,
κι αύτός ο άνεμος τρελά-τρελά νά μάς σκουντά
όλο πρός τή γραμμή των οριζόντων.
Κι όλο νά λές, νά λές, στά βάθη τής νυκτός
γιά ένα – μέ γυάλινα πανιά – πλοίο πού πάει
Όλο βαθιά, όλο βαθιά, όσο πού πέφτει εκτός:
έξω απ' τόν κύκλο των νερών – στά χάη.
Κι όλο νά πνέει, νά μάς ωθεί αύτός ο άνεμος μαζί
πέρ' από τόπους καί καιρούς, έως ότου – φως μου –
(καθώς τρελά θά χαιρετάει κείν' η κορδέλα η φανταιζί)
βγούμε απ' τήν τρικυμία αύτού τού κόσμου . . .
ΤΟ ΜΟΝΤΕΛΟ
(από τή συλλογή ΟΥΛΑΛΟΥΜ)
Πού τήν είδα; Συλλογίζομαι άν στούς δρόμους
τήν αντίκρυσα ποτές μου ή στ' αστέρια,
τούς χυτούς της φέρνει η ιδέα μου τούς ώμους
δίχως χέρια!
Δίχως χέρια . . . Τό μάτι της γυαλένιο
άς μή μ' έβλεπε – μ' εθώρει κι ήταν τ' όντι
ρόδο ψεύτικο τό γέλιο της – κερένιο –
καί τό δόντι.
Τήν στοχάζομαι. Η φωνή της, λές, μού εμίλει
ριγηλή σάν μέσ' σέ όνειρο – και τ' όμμα
ήταν σφαίρα. Σπασμός τρίγωνος τά χείλη
καί τό στόμα.
Τ' ήταν; πνεύμα; Μήν φτιαγμένη ήταν, ωϊμένα,
ύποπτεύομαι – καί τρέμω νοερά μου –
απ' τό ίδιο ύλικό πούναι φχιαγμένα
τά όνειρά μου; . . .
Αχ πώς τρέμω! ο νούς μου πάει σ' ιδέες πλήθος,
σέ μπαμπάκια καί καρτόνια – ο νούς μου βάνει
γεμισμένο της μήν ήτανε τό στήθος
μέ ροκάνι!
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Ώ Κυρά μου – Άγγελε – Σύ – των μειρακίων
πόχεις τό γέλιο, ώ χαύνη κόρη των πνευμάτων,
σέ μια βιτρίνα σ' έχουν στήσει γυναικείων
φορεμάτων.
Είχα διαβάσει το Wasteland του Eliot και μου άρεσε. Επίσης, έχω διαβάσει αρκετά τραγούδια από τη Θεία Κωμωδία, όχι όμως ολόκληρη. Και στα υπ' όψιν είναι Χαμένος Παράδεισος, ο Θάνατος του Αρθούρου και το Έπος του Γκιλγκαμέζ. :P Γενικά μου αρέσει η κλασική και κλασικιστική θεματολογία, όπως και το μυθικό στοιχείο. Ας πούμε διαβάζω πολύ τον Βρετανό Robert Graves. Γουστάρω τους Έλληνες ισόποσα με τους ξένους.
μάλιστα.
http://www.ekebi.gr/frontoffice/port...node&cnode=488
λινκ από ψηφιοποιημένα λογοτεχνικά περιοδικά.έχει πολύ υλικό για όσους ενδιαφέρονται.
Δεν αρκούν τα πίνκς. Σε ευχαριστώ.
Spoiler
Με έκανες να γελάσω με το αυθόρμητο και το ειλικρινές της απάντησής σου. Να σαι καλά!
Οι ανεπιτυχείς τελικά προσπάθειες υιοθέτησης ανάλογου με της δημουλά ύφους από άλλες σύγχρονες ποιήτριες για εμένα μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν επιχείρημα για την πρωτοτυπία και 'ποιότητα' του έργου της. Όπως και να χει όμως, θα επανάλαβω την κλισέ φράση 'η ποίηση δεν είναι μαθηματικά' και θα αναφέρω πως αν και σεβαστή η άποψή σου, θεωρώ ότι είσαι un peu απόλυτος. Έγω για παράδειγμα δεν μπορώ να κάτσω να διαβάσω καρυωτάκη και δεν καταλαβαίνω γιατί μπαίνει κάποιος στον κόπο να διαβάσει τόσο 'αισιόδοξη' ποίηση αλλά δεν λέω οι συλλογές του είναι για προσάναμμα κλπ κλπ.
Αν και διαφωνώ με κάποιες από τις ψυχαναλυτικές προσεγγίσεις και εν τέλει θεωρήσεις ζωής της δημουλά, μου αρέσει το έργο της εν γένει. Τέλος, πήρες και κορόιδεψες ένα ποίημα που δεν το ξεχωρίζω καν. Ρίξε μια ματιά στο πέρασα ή στο φωτογραφια 1948 ή στο γράψε λάθος και αν είναι τα ξανασυζητάμε.
δεν λέω ότι δεν είχε μία πρωτότυπη γραφή η δημουλά(πολύ επηρεασμένο από καβάφη παρεπιπτόντως).πνίγηκε όμως και η ίδια μέσα στην δική της μανιέρα.το ποίημα που παρέθεσα είναι ίσως το γνωστότερο της.τα ποιήματα που λες τα χω διαβάσει.είναι μακριά απ' τα δικά μου κριτήρια στο να ονομαστούν ποίηση (εκτός ίσως απ' το "πέρασα" που είναι μία αντίληψη πολύ κοντά στην ποίηση)
πάμε και στον καρυωτάκη τώρα.η ποίηση δεν είναι ούτε αισιόδοξη ούτε απαισιόδοξη, ούτε χαρούμενη ούτε λυπημένη.δεν είναι σκοπός της να ανεβάζει το ηθικό ούτε να σε κάνει να κλαις.ο καρυωτάκης εξέφρασε εκείνη την εποχή.την εποχή του.τέτοια ήταν η εποχή.ήταν η εποχή της κατάρρευσης του ελληνικού οράματος.ήταν μεσοπόλεμος.καταλαβαίνω βέβαια ότι ο άνθρωπος θέλει ένα στήριγμα στη ζωή του και ψάχνει πολλές φορές απεγνωσμένα για κάτι τέτοιο, αλλά δεν φταίει η ποίηση γι' αυτό.η ποίηση έχει σκοπό πρώτα την αλήθεια και στη συνέχεια την υπέρβαση της πραγματικότητας η οποία όμως δεν ξεφεύγει απ' την αλήθεια.αν είμαστε άθλιοι, κάποιος πρέπει να μας το πει.το κανε ο ντοστογιέφσκι,ο πεσσόα, ο ρεμπώ, ο έλιοτ, ο ντάντε, ο σαιξπηρ, ο ίψεν, ο στριντμπεργκ.ο άμλετ δεν σε κάνει απαισιόδοξη, μόνο ο καρυωτάκης σε κάνει;η κόλαση;η έρημη χώρα;το μια εποχή στην κόλαση;ο σεφέρης;(πολύ πιο "απαισιόδοξος" απ' τον καρυωτάκη).μην ψάχνετε συναισθήματα στην τέχνη.δεν είναι ο σκοπός της.
Κάτι τέτοια κανονιστικά για την τέχνη και την ποίηση κι έτσι μας έλεγε και μια καθηγήτρια στο λύκειο. Αγαπημένη της ταινία το Dead Poets Society. Μετά έπαθε καρκίνο και πέθανε.
δεν είναι τίποτα καινούρια αυτά που λέω.τα χουν πει σε κείμενα τους- δοκιμιακού τύπου- ο ρεμπώ, ο έλλιοτ, ο σεφέρης κ.α.τότε δεν είχε βγει το dead poets society (της πλάκας ταινία) αλλά σίγουρα πεθαίνανε από καρκίνο και τότε.
υγ.απόψεις δε βλέπω
Είναι μούχλα λέω αυτά που λες. Θα μάντευα ότι είναι απόψεις του '20 και του '30... αλλά αυτό το ξέρεις!
ειναι πολυ πριν το 20-30...αλλα γιατι δε μας λες εσυ τα φρεσκα;αλλαξε ο σκοπος της τεχνης και δεν το πηραμε χαμπαρι;με ποιο κινημα;το heavy metal;Quote:
Originally Posted by ikonoklast
Μάλλον άλλαξε, ναι.
Τώρα είναι καλύτερα να λες: «φυσικά, είναι χαζό να υπάρχουν κανόνες σ' αυτά. ο λόγος που εγώ θέλω να έρθω σε επαφή με τον εκάστοτε καλλιτέχνη είναι πολλές φορές διαφορετικός και συγκεκριμένα είναι ο εξής:». Αν λες «μη ψάχνετε συναισθήματα στην τέχνη, δεν είναι ο σκοπός της» σε περνάνε για χαζό. Εγώ δεν έχω άποψη, απλά σου λέω τι παίζει, ποιά είναι τώρα τα κόλπα, κατάλαβες.
Αν είσαι γκομενάκι μπορώ να σου πω και ποιά είναι τα φρέσκα. Βitches love namedropping.
λεγε αυτα που λεει ο αρχοντας λαντυ με τον τροπο που τα λεει και τα γκομενακια θα κανουν ουρα.προυποθετει κι ομορφια ομως να ξες.μην εισαι κανας χαλιας
