Το μυστικό γκάλοπ για τη χρυσή αυγή.
Για αυτό μιλάμε;
Printable View
Το μυστικό γκάλοπ για τη χρυσή αυγή.
Για αυτό μιλάμε;
Ναι,εγώ στα αθλητικά sites το βρήκα.
ΟΚ είναι τα παραπολιτικά, αλλά still
Φυσικά και δεν είναι μικρό θέμα τα ποσοστά της χρυσής αυγής (ήδη τα 15άρια που βαρούσε μέχρι πρότινος είναι από μόνα τους αρκετά). Όλα αυτά όμως τα "μυστικό γκάλοπ" και νέα δεδομένα στις πολιτικές εξελίξεις" που δείχνουν ανησυχία σαμαρά είναι τρελές γελοιότητες.
Φαντάζομαι όταν θα πέσει η αντίστοιχη μαχαιριά από καράφλα, θα μιλάμε για εγκληματίες και θα γίνει και καμιά πορεία.
Με γηπεδική μεθοδολογία η αντίσταση κατά του φασισμού, μάλιστα.
Φτύσιμο στη μούρη αυτού του μαλάκα που έκανε το "χιουμοριστικό" βίντεο και όσων των πίνκαραν.Αυτό θα ίσχυε και αν ο χτυπημένος ήταν φασίστας, παιδεραστής, δολοφόνος οτιδήποτε.
Ακόμα και στο πόλεμο υπάρχει ηθική και σεβασμός στον οχτρό ρε μουνιά. Καλά πάει ο απανθρωπισμός, συνεχίστε
In battle there is no law ρε ΜΕΤΑΛΑ.
Καλό. Να το λέμε και στους μετανάστες που τρώνε ξύλο.
Στις μάχες που γουστάρουν οι φασίστες, ναι. Να σου απαντήσω με ένα άλλο μεταλλάδικο, αυτό με το νίτσε και τις αβύσσους, μάλλον το ξέρεις.
Λεκέ δε σε έπιασα, αν απευθύνεσαι σε μένα όμως δε νομίζω να να τρώνε λιγότερο ξύλο οι μετανάστες άμα δε βγαίνουν βίντεο με αστειοποίηση ξύλου σε φασίστα (το γεγονός δε το πιάνω καθόλου ε)
το μόνο άσχημο είναι η γελοιοποίηση της γυναίκας του, που αποτελεί άμαχο πληθυσμό. (αν και παραμένει αστείο.)
αλλά ο φασίστας; έχετε δίκιο, θα τον χτυπήσουμε το φασισμό με τριαντάφυλλα.
οι μετανάστες πότε είδαν δικαιοσύνη και νόμο στη μάχη;
Spoiler
μια χαρα καλα κανουν και βγαζουν τα βιντεακια αυτα , γιατι τα φασιστακια προσπαθουν με την προπαγανδα τους στο ιντερνετ στα σχολεια καλπ να δειξουν οτι ειναι ανικητοι (στεροιδη αφου) και οτι εχουν το πανω χερι στους δρομους.. καλο ειναι να σπαει αυτη η προπαγανδα και να χουν τον φοβο οτι μπορει να ειναι και αυτοι στην θεση του τυπα στο αμαξι .
Δεν είμαι σίγουρος με ποιόν είμαι. Πιστεύω με τον Giant. Και ως εξής: Είναι πάρα πολύ δύσκολο να βρεις περιστατικά που τις τρώνε φασίστες ή μπάτσοι και να μπορείς να τα βάζεις σε ίδια κλίμακα σύγκρισης με κάποια κτηνωδία σε μετανάστες ή σε οποιονδήποτε. Για εκατό χιλιάδες λόγους αλλά κυρίως γιατί αυτοί -φροντίζουν- να παίζουν μπάλα πάντα απο την πλευρά του ισχυρού. 9 άτομα σε έναν πιτσιρικά από το Μπαγκλαντές, ένα κινούμενο κρέας ενάντια σε μια κοπέλα, ή ένας ολόκληρος κατασταλτικός / δικαστικός μηχανισμός απέναντι σε έναν απεργό πείνας. Ή ο ίδιος μηχανισμός που αθωώνει τρεις δολοφόνους μπάτσους, για την πράξη των οποίων υπάρχει βίντεο.
Το να κοροϊδεύεις το δυνάστη όταν τρώει τα μούτρα του υπήρχε πάντα στην ιστορία, έδινε χαρά στην πλευρά των αδυνάτων και μπορεί σε μια αφηρημένη φιλοσοφική σφαίρα να είναι ζήτημα "ανθρωπιάς" να μη το κάνεις. Αλλά ποιός μπορεί να είναι τόσο αυστηρός και σίγουρος ότι η ανθρωπιά του και ο ουμανισμός του έχει νόημα όταν προσπαθεί να περιγράψει τι συνέβαινε στο μυαλό του πλήθους που κρέμαγε ανάποδα το μουσολίνι, κατέβαζε τις λαιμητόμους στα κεφάλια των αριστοκρατών, λυπόταν σαν να χάνει συγγενή του όταν η μπόμπα του αλέκου παναγούλη δεν έβρισκε τον παπαδόπουλο ή έπινε δυο ρετσίνες παραπάνω όταν μια κάποια 17 νοέμβρη έστελνε στο διάολο τον αρχιβασανιστή;
Αντιγράφω απόσπασμα από το πιο τρυφερό, συγκλονιστικά ανθρώπινο, θεόρατα μαχητικό υπέρ της ζωής, ενάντια στο θάνατο και ενάντια στη σαπίλα του φασισμού ανάγνωσμα που διάβασα τελευταία και πρότεινα και στο λιτρατσουρ. Ο Σεπούλβεδα πέρασε δυόμισι χρόνια έγκλειστός στην κόλαση της πινοσετιανής χιλής, σε μια τριαντάχρονη χούντα ίσως εκατό φορές πιο σκληρή από τη δικιά μας. Και μετά από μια σειρά εξιστορήσεις που λες "μα καλά, μετά από όλα αυτά πώς γίνεται να γράφεις έτσι, πώς γίνεται να μην έχεις πουθενά μίσος, παρα μόνο υποτίμηση για όλα αυτά τα κουράδια που κατέστρεψαν δυο γενιές στην χώρα σου;". Είναι λίγο δύσκολο να σας περιγράψω σε λίγες αράδες πόσο απροσδόκητα έρχεται με βάση αυτά που έχεις διαβάσει το πώς κλείνει την αφήγηση για τα χρόνια της δικτατορίας, όταν δηλαδή έρχεται αυτή η παράγραφος:
"Μια μέρα του Ιουνίου του 1976, το ταξίδι στο πουθενά έφτασε στο τέλος του. Χάρη στις ενέργειες της Διεθνούς Αμνηστίας, αποφυλακίστικα και, μολονότι ζαρωμένος και είκοσι κιλά πιο αδύνατος, γέμισα τα πνευμόνια μου με τον πηχτό αέρα μιας ελευθερίας περιορισμένης από τον φόβο να την ξαναχάσεις. Πολλοί από τους συντρόφους μου που παρέμειναν μέσα, δολοφονήθηκαν από τους στρατιωτικούς. Καμαρώνω για το ότι ούτε ξεχνώ ούτε συγχωρώ τους θύτες τους. Έχω δεχτεί πολλές και ωραίες ικανοποιήσεις στη ζωή μου, αλλά καμία δε συγκρίνεται με τη χαρά του να ανοίγεις ένα μπουκάλι κρασί μόλις μαθαίνεις ότι κάποιος από αυτούς τους εγκληματίες πολυβολήθηκε εν μέση οδώ. Υψώνω τότε το ποτήρι μου και λέω: «Ένα κάθαρμα λιγότερο! Ζήτω η ζωή!»".
Όπως δεν «γεννιέσαι Έλληνας», δεν γεννιέσαι άνθρωπος, δεν γεννιέσαι τίποτα. Γίνεσαι τα πάντα. Κερδίζεις το να είσαι οτιδήποτε και να σου συμπεριφέρονται σαν τέτοιον, κερδίζεις τον σεβασμό, κερδίζεις τα πάντα. Δεν είμαστε όλοι το ίδιο σε αυτή τη ζωή, όσο και να ερμηνεύεται κοινωνιολογικά το πώς ένας φασίστας γίνεται φασίστας, εμείς δεν είμαστε φασίστες, δεν είναι ολυμπιακός - παναθηναϊκός ένας εμφύλιος πόλεμος μαζί τους, δεν είναι η βία «από όπου κι αν προέρχεται» η ίδια. Κι ακόμα κι αν δεν είμαστε δα και οι καλύτεροι που έχει δει αυτός ο κόσμος τέτοια αποβράσματα δε θα γίνουμε ποτέ. Θα δούμε πολύ άσχημα πράγματα τα χρόνια που έρχονται, μάλλον θα αναγκαστούμε λίγο-πολύ να γίνουμε όλοι ένα τακ πιο κυνικοί. Αλλά ουμανισμός δεν είναι να προσπαθείς να πιστέψεις ότι όλοι οι άνθρωποι αξίζουν, γιατί γεννήθηκαν άνθρωποι. Ουμανισμός είναι το ποτήρι να υψώνουμε κάθε φορά που ένας τέτοιος δολοφόνος είναι λιγότερος, και να λες φωναχτά ζήτω η ζωή.
Ghoul: Η γελοιοποίηση οποιουδήποτε ανθρώπου (ξαναλέω, ακόμα και δολοφόνου) που έχει αίματα στο κεφάλι του (όχι από γρατσούνισμα) δείχνει κάποιον που έχει φανατιστεί τόσο που στη ψυχή του έχουν κάτσει ένα μάτσο σκατά. Το μίσος και ο σαδισμός (επειδή εδώ για αυτό πρόκειται, όχι για βία απλά) χαράζεται βαθιά και εάν αύριο αυτός που το κάνει/γουστάρει αυτό σφαλιαρίσει την κοπέλα του με το που του αντιμιλήσει, ας μη ξαφνιάζεται από που προήλθε αυτό
Η συγκεκριμένη αντι-βία ενάντι συγκεκριμένων φασιστών ναι, είναι σωστή. Έναντι σε οποιονδήποτε που φοράει μπλουζάκι ΧΑ πλέον, όχι, όταν πχ βλέπω με τη μπλούζα γέρους εξήντα χρονών να φορτώνουν κιβώτια το πρωί. Είναι άνθρωποι, ναι. Εσύ είσαι σίγουρος 100% ότι αυτός θέλει να βαράει μετανάστες τη νύχτα?
Οι μετανάστες μπορούν να προστατευτούν (από εμάς εννοώ) και με όλα αυτά να μη συμβαίνουν.
ικόνοκλαστ: ελπίζω να καταλαβαίνεις ότι δεν είναι ακριβώς σωστό να κάνεις προζτέκτ στο πρόσωπο ενός τυχαίου μαλακο-σφίχτη με τη ΧΑ το μουσολίνι και τους ρομανώφ. Δεν είναι ακριβώς το ίδιο ε?
Δεν υπάρχει τυχαίος μαλακοσφίχτης, αν θες να το παίξουμε έτσι. Υπάρχει ο Τάκης το φτωχόπαιδο από τα Κάτω Πετράλωνα, με τον πατέρα τον μπάτσο τον φιλοβασιλικό που μεγάλωσε και έγινε δάρτης και μαχαιροβγάλτης και είναι ένα θρασύδειλο κτήνος και σαδιστής και έγινε αρχηγίσκος στην ομάδα του. Ο πρώτος και καλύτερος και ο πιο σκληρός αρχιφύλακας σε ένα ΕΑΤ-ΕΣΑ. Υπάρχει κι ο Γιάννης, από το Νέο Κόσμο, που ήταν πάντα ο χαζούλης της παρέας, και μπήκε στη φάση χωρίς να πολύκαταλαβαίνει, που νιώθει ίσως και 3 ενοχές παραπάνω.
Μπορεί και ο πρώτος να μπορεί να ήταν άλλος άνθρωπος και ο δεύτερος ακόμα περισσότερο. Αλλά δε θα κάτσω να τους χαρίσω μια κουβέντα πολυτέλειας για να ψάξω στον βαθύτερο εαυτό τους τα ψήγματα ανθρωπιάς που χάθηκαν, όταν έχουν και οι δύο το λεπίδι, το περίστροφο ή το γκλομπ. Εκείνη τη στιγμή είναι και οι δύο δολοφόνοι. Το ίδιο δολοφόνοι με τα αφεντικά τους και τους αποπάνω τους.
Δε ξέρω για τον Τάκη και τον γιάννη, αλλά δεν είναι όλοι δολοφόνοι, λυπάμαι. Αν εσύ θέλεις να τους κάνεις όλους για να ξεμπερδεύεις εγώ θα μείνω μακριά από όλα αυτά. (εκτός κι μιλάμε μόνο για "εκείνη τη στιγμή" οκ)
Τα κριτήρια των ξύλων μου φαίνονται τόσο αόριστα/της στιγμής που δε θα με εξέπληττε καθόλου αν πχ κάποιοι έβρισκαν ένα γνωστό χρήστη που έχει εκφράσει ακροδεξιές απόψεις εδώ μέσα και τον έκαναν πρωταγωνιστή στα βίντεό τους. :)
Ωραίες οι θεωρίες και οι μαγκιές, μέχρι να μη τα βλέπεις στο γιουτούμπ αλλά δίπλα σου.
Ακριβώς. Οπότε είναι εύκολο να "μένεις μακριά απο όλα αυτά", ειδικά αν κάτι σου ξινίζει. Εκτός αν συμβαίνουν δίπλα σου, και πρέπει να έχεις μια συγκεκριμένη κοσμοθεωρία για το πώς λειτουργείς, πώς χειρίζεσαι τα πράγματα.
Στη δεύτερη περίπτωση, ποιά είναι η δικιά σου;
Πως κατάφερες να εξισώσεις τη βία προς τον ισχυρό με τη βία κατά των γυναικών ένας θεός ξέρει.
Όσοι είναι στα γραφεία και συμμετέχουν ενεργά, γνωρίζουν πολύ καλά για ποιον μάχονται. επικροτούν τις ενέργειες κι ας μην συμμετέχουν (λόγω δειλίας ή οτιδήποτε). και ο μιχαλολιάκος δε νομίζω να σφάζει μετανάστες τα βράδια. άνθρωποι, ναι(;). συνταξιούχοι μαχαιροβγάλτες.
Οι μετανάστες θα προστατευτούν από εμάς, εμάς ποιος θα μας προστατέψει; Γιατί πλέον μιλάμε για επιθέσεις προς αναρχικούς, αριστερούς, αντιφασίστες (για ρώτα τον Dragonlord). Πώς θα γίνουν όλα αυτά αναίμακτα;
μια χαρά τα είπαν φρικ/ικονοκλαστ.
και στους δύο: όλοι ξέρουμε ότι τα πεσίματα εκατέρωθεν είναι κυρίως σε τυπάκια που αναγνωρίζονται, ξεστρατίζουν κτλ, ας μη παίζουμε παρθένες.
Αν είναι να το παίξω δικαστής Ντρεντ τουλάχιστον θέλω να ξέρω ποιον βαράω και τι έχει κάνει. Αλλιώς, μόνο άμυνα. Δε θεωρώ ότι έχουμε ακόμα πόλεμο και πρέπει να στοχεύσω απλά αυτόν που έχει άλλο χρώμα από εμένα.
Να προστατευτούμε Ghoul, αλλά όχι με preemptive strikes που έλεγε και ο Λεκές. Ξέρω ότι είναι πιο δύσκολο, ναι. Δεν εξίσωσα καμία βία με άλλη βία, είπα ότι η βία μένει στη ψυχή και μετά βγαίνει εύκολα, ακόμα και σε άσχετη φάση.
Καλά, μη μας αρχίσεις τις ψωλιές τώρα. Σε όποιον τους καυλώσει την πέφτουν. Μαλλιά, μούσια, σταράκια, 'γυναικωτός', μαυριδερός, γυναίκα, ό,τι βρεθεί, αρκεί να είναι σίγουροι ότι το έχουν. ΠΟΤΕ μόνοι τους, ποτέ όταν μπορεί να τις φάνε, γιατί είναι πάντα τσουτσέκια.
Να το παίξεις ό,τι θες, αλλά να μιλάμε και σε μια βάση. Αυτοί που τις φάγανε στο βίντεο είναι τρία σεσημασμένα χρυσαυγιτάκια από την Πάτρα. Όχι απλά "δε θα λυπηθούμε". Θα χαρούμε κιόλας. Καλό τους ψόφο. Αυτά.
Πρώτη δημοτικού είμαστε, πλάκα μου κάνεις? Το ερωήτημα είναι: εσύ νομίζεις ότι το γεγονός πως ο εχθρός χρησιμοποιεί απάνθρωπες τεχνικές δικαιολογεί το να χρησιμοποιείς και συ? Η απάντηση για μένα είναι: Όχι, εκτός κι αν υπάρχει ξεκάθαρο πρόβλημα επιβίωσης. Δε θεωρώ ότι υπάρχει ακόμα τέτοιο.
Για το δεύτερο: Αφού ξέρεις και είσαι σίγουρος, εντάξει.
Έκανα ένα μεγάλο ποστ σχετικά με το τι σημαίνει ανθρώπινο και απάνθρωπο και εξήγησα τι πιστεύω. Ακριβώς για να μη γίνονται κύκλοι.
Σε ρώτησα και ποιά είναι η δική σου αντίληψη στο δια ταύτα. Δε χρειάζεται να πειστείς εσύ ή εγώ αλλά εγώ δεν έχω να προσφέρω κάτι άλλο στην κουβέντα.
Είμαστε Δευτέρα Δημοτικού. Και ξέρουμε ότι ο δρόμος είναι το πεδίο διεξαγωγής μίας ταξικής πάλης. Σ' αυτήν την ταξική πάλη, ένα βασικό εργαλείο της εξουσίας είναι η τρομοκρατία των καταπιεσμένων μέσω της φασιστικής βίας. Στις μέρες μας, αυτό το εργαλείο χρησιμοποιείται συνέχεια καθώς η άλλη πλευρά αμφισβητεί κοινωνικές κατακτήσεις αιώνων και θέλει να γείρει την πλάστιγγα ακόμα περισσότερο προς το μέρος της. Τόσο, που η ανάγκη για τρομοκράτηση του ολοένα και σκληρότερα καταπιεζόμενου κόσμου είναι μεγαλύτερη από ποτέ. Η μόνη σοβαρή λύση και μόνιμη λύση απέναντι στη φασιστική βία είναι η συλλογική κοινωνική αντιβία. Η κοινωνία πρέπει συνειδητά, ενεργητικά και απαρέγκλιτα να αποκλείει και να καταστέλει τα μέλη της που ενεργά την καταστρέφουν, αλλιώς κινδυνεύει να πέσει στη λούμπα που ζούμε αυτή τη στιγμή: αυτήν των ανεξέλεγκτων φασιστικών ομάδων που αποτελούν το μακρύ χέρι της εξουσίας στο να καταπιέζει με τρόπο που δε θέλει ή δεν μπορεί η ίδια να χρησιμοποιήσει λόγω των όποιων κοινωνικών αντιστάσεων υπάρχουν ακόμα και για να μην έρθει σε τόσο πρόδηλη σύγκρουση με το καλλιεργούμενο φαντασιακό που εξασφαλίζει μία επίφαση κοινωνικής ηρεμίας και ένα επίπλαστο αίσθημα δημοκρατίας. Επειδή όμως κατά τη γνώμη μου η ριζοσπαστικοποίηση της κοινωνίας μας είναι σε επίπεδα ΠΟΛΥ χειρότερα ακόμα και από αυτά καναδυο αιώνες πριν το Διαφωτισμό, όσοι καταλαβαίνουν το πρόβλημα και έχουν τα αρχίδια και τη σωματική δύναμη να πολεμήσουν το φασισμό στο δρόμο βρίσκονται μπροστά σε δύο επιλογές.
1.) Το κομαντιλίκι στο δρόμο
2.) Τον καναπέ
Εσύ πού βρίσκεσαι;
Στην καρέκλα του υπολογιστή. Ρατ Πόιζον, ελπίζω αυτοί οι κομάντο που είναι έξω στο δρόμο και κάνουν την αντιβία να ζυγίζουν καλά τα πράγματα μεταξύ απανθρωπιάς και αποτελέσματος, εγώ δε κρίνω κανέναν πέρα από κάτι περιστατικά που είναι εντελώς γελοία (όπως το βίντεο, την πράξη έγραψα από την πρώτη στιγμή ότι δε την κριτικάρω επειδή δε τη γνωρίζω, παρ΄όλα αυτά έχω δει/ενημερωθεί προφανώς και για πεσίματα τα οποία ήταν εντελώς επιφανειακά-μπλούζα και τα λοιπά).
Ικόνοκλαστ, δε διαφωνώ σε τίποτα ιδιαίτερο μαζί σου πέρα από ότι νομίζω σε βρίσκω ένα κλικ πιο κοντά στη κλίμακα της απανθρωπιάς από ότι εγώ, γεγονός που αποτυπώνεται και στις απόψεις μας περί πρακτικών (πχ, ούτε η θανατική ποινή σε δικτάτορες με εξιτάρει ιδιαίτερα)
Βαφτίσαμε την αδράνεια απέναντι στο μαχαιροβγάλτη, τον εκβιαστή του μετανάστη, τον τρομοκράτη του εργασιακού χώρου, τον κωλογλύφτη του δυνάστη ανθρωπισμό.
Κι αυτοί που υποφέρουν εξαιτίας του δηλαδή δεν είναι άνθρωποι;
Καλός ο ανθρωπισμός, αλλά, όπως λέει κι ένα παλιό συνδικαλιστικό αμερικάνικο τραγούδι
"which side are you on, boy?"
Δεν ζούμε σε έναν κόσμο αγγελικά πλασμένο όπου κάθε άνθρωπος κάνει το κακό κατά λάθος. Πλευρές υπάρχουν.
Δέχομαι ότι η αδράνεια δεν είναι καθόλου ανθρωπισμός, αλλά δεν είναι όλοι αυτοί που δε γουστάρουν καφρίλες/τσουβαλιάσματα του καναπέ και της καρέκλας. Μη τα συνδέεις επειδή εδώ μιλούσαμε για κάτι πολύ συγεκριμένο, όχι για τι κάνω εγώ η εσύ. Το "which side are you on" δεν έχει να κάνει μόνο με μπουνίδια και σφαίρες. Aυτά κι από μένα
Η «θανατική ποινή» είναι ένας νομικός όρος. Όταν την χρησιμοποιούμε εννοούμε ότι μια κάποια ολοκληρωμένη δικονομική εξουσία, σε ένα χτισμένο -και με κάποια σταθερότητα- κοινωνικό σύστημα, μια αστική δημοκρατία, μια σοσιαλιστική δημοκρατία, μια θρησκευτική χούντα αξιωματικών ή οτιδήποτε - έχει την δυνατότητα, νηφάλια, να κάτσει και να βάλει τα όργανά της να συνεδριάσουν, να κρίνουν και να αποφασίσουν στο δικαίωμα της ζωής ή του θανάτου ενός ανθρώπου. Από θέση αρχής είμαι ενάντιος σε αυτό, το θεωρώ τουλάχιστον ιστορικό αναθεωρητισμό, σε περιπτώσεις κτηνώδες, ακόμα και σε "δημοκρατίες" με το κάλυμμα της πολιτισμένης δύσης ή αν με ρωτάς και σε μια κοινωνία που οι δικές μας ιδέες θα είχαν το πάνω χέρι. Γιατί πολύ απλά δεν θεωρώ ότι μπορεί μια οποιαδήποτε εξουσία να διατηρεί την αυτοπεποίθηση της ύστατης κρίσεως σχετικά με το ποιός αξίζει να ζει ή όχι. Όσο "δικιά μας" και να είναι.
Οι ίδιοι οι νομικοί ωστόσο, ακόμα και στην αστική δικονομία, είναι λεπτολόγοι στο πώς χειρίζονται μια περίπτωση αφαίρεσης ζωής. Μια δολοφονία «εν βρασμώ» δεν είναι το ίδιο με έναν προμελετημένο φόνο. Ακόμα περισσότερο λοιπόν, θα προσθέσω εγώ, μια κατάσταση κοινωνικής / λαϊκής εξέγερσης, ένας εμφύλιος πόλεμος ή λεπτές περιπτώσεις όπου η "δικαιοσύνη" είναι τυφλή, φτιάχνουν ένα πολύ debateable σύστημα αξιών για το αν κάποιος αξίζει το θάνατο. Όσο και να χαιρετίζω -ειλικρινά- το γεγονός ότι μια αστική δημοκρατία όπως αυτή της νορβηγίας, δεν αποφασίζει το θάνατο ενός εγκληματία όπως ο Μπρέιβικ, άλλο τόσο χαίρομαι που ένας δολοφόνος αρχιβασανιστής όπως ο Μάλλιος που αθωώθηκε από την "Ελληνική δικαιοσύνη" της μεταπολίτευσης, είναι στον τάφο. Όσο και να αηδιάζω με ανθρώπους που μόλις ανακαλυφθεί μια περίπτωση παιδεραστίας ή άλλου ειδεχθούς εγκλήματος τους βλέπω να φαντασιώνονται βασανιστήρια στη φυλακή, ακραίες εκτελέσεις ή να χαίρονται βιτσιόζικα για το "αν θα περάσει καλά από τους άλλους κρατουμένους", τόσο πίνω μια κούπα κρασί όταν ψοφολογάει ένας χουντικός αρχιεπίσκοπος ή κάποια Θάτσερ. Δε θα σήκωνα το περίστροφο να σκοτώσω κανέναν εγώ ο ίδιος (μάλλον, δεν έχω πιάσει ποτέ περίστροφο έτσι κι αλλιώς), ούτε με εξιτάρουν ακριβώς οι φόνοι καθαυτοί, αλλά αν αυτή η "μεγαλοψυχία" μιας "δημοκρατίας" καταλήγει να εκφυλίζεται στον βαθμό του να πεθαίνει μετά τιμών ένα κάθαρμα σαν τον Ντερτιλή, και να τον χαιρετίζουν στο φέρετρο όλοι οι αμετανόητοι, ή να περιμένουμε να γίνει το ίδιο για τον Παττακό ή όποιον τέτοιο, προτιμώ να πέθαιναν μια ώρα νωρίτερα, σα το σκυλί στο αμπέλι.
Μπορεί όλα αυτά να με κάνουν ένα τακ πιο "απάνθρωπο", αλλά και φιλοσοφικά δεν είμαι "ανθρωπιστής" και δεν αξιώνω να θεωρούμαι τέτοιος, και όπως είπα εξήγησα το σκεπτικό μου στο πρώτο ποστ της κουβέντας.
h fasi den nomizw pos einai "which side are you on, boy" nomizw oloi sthn idia plevra imaste alla pio polu einai fasi oti derneis ton kwlofasista epidi anagastikes h epidi htan proklitikos kai otan pia matomenos zitaei nero pas kai tou to dineis
kai an ka8os pinei vgalei apo thn arvila krimeno maxeri min exontas ektimisi thn an8ropia sou tote ton pirovolas sto kefali opos stis amerikanikes tainies giati o irwas prepei panta na skotonei otan prepei kai oxi gia na 3espasei h apo aplo misos
3erw xazo to paradigma mou apla katalavenw thn anagi tou phthoggon na 8elei na diaferei stis pra3eis tou ap'autous
Gnwrizei kapoios an autou tou eidous h anti-via menei se epipedo ksulodarmou/kseftilismatos ki oxi as poume dolofonias logw praktikwn thematwn [astynomia, pithani makroxronia fulakisi klp] h gia allous logous?
Δε νομίζω να απασχολεί το φόρο μας σφινότουβλε αυτό σου το ερώτημα. Είχαμε ήδη δύο απαντήσεις που είπαν λίγο πολύ ''ψόφο''. Είμαστε στο επίπεδο που γίνεται διάκριση μεταξύ ποιοι μπορούν να φέρουν το δικαίωμα στη ζωή και ποιοι όχι.
https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.n...78959864_n.jpg
Εντάξει για το Τατού αλλά η παντόφλα άλλο λέβελ.
τώρα δηλαδή χέστε τον τον κασιδιάρη, για τον δημοσιογραφίσκο αναπαραγωγό της ελαφράς λαϊφστάιλ ειδήσεως τι δρόμο προτείνετε να τραβήξουμε;
Δεν είναι κάποιος τυχαίος δημοσιογραφίσκος, πρωτοσέλιδο στο κυριακάτικο ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ είναι (καραλώλ @ όλα τα θέματα του πρωτοσέλιδου), η εφημερίδα που έσπρωξε όσο καμία άλλη τη ΧΑ στις τελευταίες εκλογές και τώρα θωλώνει τα νερά μα-δείτε-τους-είναι-ναζί για να βγάλει κάνα έξτρα φράγκο. Η στάση δεν αλλάζει, είναι σταθερή χρόνια τώρα και είναι πίσσα και πούπουλα στο μουνόπανο το θέμο.
Spoiler
Όταν λες ότι προτιμάς να πεθάνει ο άλλος (Ντερτιλής κλπ) μία ώρα αρχύτερα θα πρέπει όμως να δώσεις και τη διαταγή (σε φάση θανατικής ποινής) ή το έστω έναυσμα στην "εν βρασμώ ψυχής" επαναστατική φάση. Όπως δε μπορείς να λες "ξύλο στους φασίστες αλλά όχι εγώ, εσείς, επειδή φοβάμαι και μισώ τη βία" και να έχει ένα πολιτικό βάρος η άποψή σου. Πέρα από αυτό, το θέμα είναι ότι αυτό δε θα σου έδινε τίποτα πέρα από το αίσθημα της ικανοποίησης, της εκδίκησης. Όσο πιο πολύ ωριμάζουμε σαν πολιτισμός, τόσο περισσότερο καταλαβαίνουμε τι είναι σωστό και τι ανούσιο ή έχει πολλαπλάσιες αρνητικές προεκτάσεις (όπως το να πορώνεις τους φασίστες με κάτι τέτοια) και στο κάτω κάτω αυτό μας προσφέρει μεγαλύτερη (η καλύτερη, έστω) ασφάλεια από αυτή των όπλων. Για τον ουμανισμό,
εδώ δεν είσαι, έτσι? Δεν νομίζω ότι είναι και πολύ ουσιαστική οπότε αυτή η αντίθεση σου, ας μην παίζουμε με τις λέξεις, στο περίπου ξέρουμε τι εννοούμε. "Όχι μισάνθρωπος", αν προτιμάς καλύτερα. Τα δύσκολα του ζητήματος κατά τ' άλλα βρίσκονται στην επαναστατικότητα, στο πότε, στο πως και δεν θεωρητικοποιούνται έυκολα αλλά όπως έγραψε ο κολούμπρας, στην πραγματικότητα δεν είναι και τόσο δύσκολο να συμφωνούμε τι είναι σωστό ανά συγκεκριμένη περίπτωση. Να δίνουμε στους αθρώπους (φασίστες, εκμεταλλευτές κλπ) μία ευκαιρία και να μη τους στέλνουμε στα θυμαράκια με την πρώτη, να είναι ένα σωστό. Να μη φοβάμαστε τη βία θεωρητικολογώντας και να τους αφοπλίσουμε/νικήσουμε τώρα όσο πιο γρήγορα γίνεται, είναι άλλο ένα σωστό. Να τζογάρουμε με τις ανθρώπινες ζωές ή να ρίχνουμε την ελπίδα μας σε μία αυθόρμητη, βίαιη αντίδραση η οποία με τα ξερά μπορεί να κάψει και πολλαπλάσια χλωρά (η στο κάτω κάτω, να μη χρειάζεται να κάψει και τα ξερά αν μπορεί να γίνει αλλιώς) δεν είναι σωστό.Quote:
Postmodern critics who are self-described anti-humanists, such as Jean-François Lyotard and Michel Foucault, have asserted that humanism posits an overarching and excessively abstract notion of humanity or universal human nature, which can then be used as a pretext for imperialism and domination of those deemed somehow less than human. Philosopher Kate Soper[61] notes that by faulting humanism for falling short of its own benevolent ideals, anti-humanism thus frequently "secretes a humanist rhetoric".[62]
πσ. χθες στην παρέα ήταν μια 40χρονη με 15χρονη κόρη που της έσκασε με εφημερίδα χρυσής αυγής από το σχολείο. Μετά την προπαγάνδα κλπ, της απάντησε σε φάση"και εσείς τα ίδια κάνετε, τουλάχιστον αυτοί αγαπάνε την ελλάδα και κηνυγάνε τους εγκληματίες". Just saying (για το βίντεο δηλαδή εννοώ και αντίστοιχες κωλοσυμπεριφορές)
Μπα μου ξέφυγε, θα έβαζα και ένα ξεγυρισμένο CAPS LOCK τότε για τη φάση
Φθόγγε είσαι παρθένα, μεταλάς και νιτσεϊκός φίλε μου :!: