Originally Posted by
Κυρία Μαριάννα
το βάζω και εδώ
σήμερα, πραγματικά ντρέπομαι για το όνειρο που είδα.
επειδή δε το έπιασα από την αρχή δεν ξέρω ακριβώς πως βρεθήκαμε αλλά το θέμα είναι πως βρισκόμουν σε έναν χώρο μαζί με την Ουρανίτσα.
Μέσα μου ήξερα πως στόχος ήταν να της κάνω κάποιο κακό χωρίς όμως να το έχω προσδιορισμένο ακριβώς, ΑΛΛΑ με το που την είδα μου κόπηκαν τα γόνατα και καρδούλες άρχισαν να πεταρίζουν γύρω μου.
Βέβαια, επειδή είμαι μοιραία γυναίκα, ενώ και εκείνη με το που με κατάλαβε μπήκε στην άμυνα μετά λύγισε στο λάγνο μου το βλέμμα και την έριξα.
Αφού έπεσε το χαμούρεμα που χρειαζόταν για αρχή, προσπαθούσαμε να βγάλουμε ένα σχέδιο πως θα γίνει να είμαστε μαζί και να αντιμετωπίσουμε τους συντρόφους και οικογένειά μας. Όπως καταλαβαίνουμε, η συνονόματη είχε πρόβλημα με την οικογένειά της.
Καθώς προσπαθούσαμε να δώσουμε μια λύση αρχίζουν και μας πετάνε κάτι μπουκάλια και εκεί θυμάμαι ποιος ήταν ο αρχικός σκοπός που βρέθηκα στον χώρο. Την παίρνω λοιπόν από το χέρι και αρχίζουμε να τρέχουμε ανάμεσα σε φωτιές και σπασμένα γυαλιά. Πέφτουμε πάνω σε έναν τοίχο (κυριολεκτικά), βρίσκουμε μια πόρτα την ανοίγουμε και τσουπ βρισκόμαστε κάπου στο άμεσο μέλλον.
Κοιτάμε τις εφημερίδες και μας έχουν πρωτοσέλιδα.
Πάμε, της καβατζάρω κάτι ρούχα και ένα μουστάκι ( ) και της λέω πως θα πρέπει να τα φορέσει και να συμπεριφέρεται σα να μη τρέχει τίποτα.
Βλέπουμε στον δρόμο έναν φίλο με ρωτάει τι έχει συμβεί και ποιος είναι ο μουστακαλής και εγώ σαν να μη συμβαίνει τίποτα του εξηγώ πως πήγα και καλά να ανοίξω τη πόρτα του μπάνιου και βρέθηκα στο μέλλον μπλ μπλα και τον ρωτάω τι σκατά είναι αυτά που γράφουν οι εφημερίδες.
Αφού του φάνηκε λογική η απάντηση που του έδωσα μου εξηγεί εν συντομία (γιατί έπρεπε να πάει σε μια συνέλευση επί του θέματος) πως ο Μηχαλολιάκος τα είχε πάρει στο κρανίο με τα καπρίτσια της κόρης του και απειλούσε ανοιχτά πια τους συντρόφους και τους χώρους και εμείς ήμασταν κάτι σαν τον Ρωμαίο και την Ιουλιέτα στα μάτια των ΜΜΕ (μάλλον στην Τάτι αναφερόταν).
Τέλος πάντων, πάμε και εμείς στη συνέλευση να δούμε τι γίνεται και κάποια στιγμή της λέω:
-κοίτα Ουρανία εγώ πιστεύω στην αναρχία και δεν παίζει να αλλάξω οπότε κάνε τα κουμάντα σου. Αν θες να ήμαστε μαζί πρέπει εσύ να αλλάξεις ιδεολογία. Αν θες μπορούμε να αρχίσουμε να βάζουμε βόμβες.
Με κοιτάει και μου λέει:
-και πως θα γίνει, ρε συ; να γίνω αναρχική από τη μια στιγμή στην άλλη δε γίνεται, θα πάθει και ο άλλος κάνα έμφραγμα. αλλά και η αριστερά δε μου λέει κάτι, ποτέ δε τους συμπάθησα. ωραίες οι βομβες αλλά για τι σκοπό;
-κοίτα, της λέω, μπορείς να το αφήσεις ανοιχτό για αρχή το πολιτικό. ΕΓώ θα βάζω βόμβες για τους δικούς μου σκοπούς και εσύ ψάξου λίγο στο θέμα του φύλου. Διάφοροι άσχετοι πολιτικοποιούνται μέσο αυτού.