ήμουν σε live των Funkadelic με τον Mουσλίμοβιτς με μπυρες περιπτερου. τα χει κανει καρφακια.
Printable View
ήμουν σε live των Funkadelic με τον Mουσλίμοβιτς με μπυρες περιπτερου. τα χει κανει καρφακια.
είδα ότι κάναμε το 2ο σερπραιζ παρτι σε μία κοπέλα μέσα σε ένα χρόνο,γιατί λεέι έχει τα γενέθλια της 2 φορές το χρόνο
:-?:-?
πριν πω τα ζαβοόνειρα που είδα, να σημειωθούν στα πρακτικά 2 πραγματάκια
είχα πιει λίγο παραπάνω χθες κ όταν έπεσα στο κρεβάτι να ξεραθώ, ενώ κανονικά τα τελευταία χρόνια ξεραίνομαι σαν το πτώμα ανάσκελα, έπεσα με τα μούτρα.
καμιά ώρα μετά ξύπνησα γιατί το σκουλαρίκι (:/) που έχω στην ράχη της μύτης πιάστηκε στην μαξιλαροθήκη. Προσπάθησα λίγο να το βγάλω εκεί όπως ήμουν αλλά τίπτοα, σηκώθηκα (έχοντας το μαξιλάρι στα μούτρα πάντα) κ άρχισα να ψάχνω την ψαλιδάρα την σιδερένια που έχω, για να μπορέσω να την κόψω την πουτάνα. τέλος πάντων πάνω που σκεφτόμουνα πως στην καλύτερη θα βγάλω κάνα μάτι με το ψαλίδι κατάφερα κ απεγκλωβίστηκα... κ ξαναξεράθηκα.
όνειρο ένα:
είμαι πάλι στο κρεβάτι και ξυπνάω γιατί κάτι με πονάει εκεί στο σκουλαρίκι,κάνω να το πιάσω να δω αν είναι στην θέση του κ είναι υγρό, αλλά όχι σαν αίμα. Προσπάθησα να ξεκουμπώσω το σκουλαρίκι αλλά μάταια κ έτσι είπα να ξανα κοιμηθώ κ τότε ξανάρχισε να τρέχει αυτό το υγρό, που ήταν θαλασσινό νερό -σιγά σιγά κ μετά σαν καταρράκτης ή κάτι τέλος πάντων- κ μαζί του βγήκε ο κθούλου κ άρχισαν να έρχονται στο σπίτι διάφοροι πιστοί.
ξυπνάω. αλλάζω πλευρό. κοιμάμαι.
όνειρο δύο:
χτυπάει το κουδούνι δαιμονισμένα, εγώ είμαι με παρέα κ καπνίζουμε ένα τεράστιο τσιγάρο -τεράστιο όμως- αλλά μπορούμε συγχρόνως να το κρατάμε κ κανονικά ανάμεσα στα δυο μας δάχτυλα.
τέλος πάντνων, χτυπάει το κουδούνι πα να νοίξω κ μπαίνει μέσα ο dr Bishop κ λέει πως κάπου από δω είναι η πύλη για να περνάνε στο παράλληλο σύμπαν κ αφού έκατσε μαζί μας κ μας κάπνισε όλο το τσιγάρο τελικά η "πύλη" αυτή ήταν... στην ράχη της μύτης μου.
κ με πήρανε για πειράματα κ με είχανε δεμένη δίπλα στην αγελάδα κ μέσα από την μύτη μου περνούσε κάθε τόσο η Ολίβια κ ο Πίτερ. :fear:
το χειρότερο ήταν η αίσθηση να παρεμβαίνουν στην μύτη μου, η οποία πια είναι πολύ ευαίσθητη κ δεν θέλω ούτε καν να την αγγίζουν.
συμπέρασμα: πριν 3-4 μέρες κατέρριψα το προηγούμενο ρεκόρ μου των 7 επεισοδίων, με το σερί των 9 σε μια μέρα κ υπό κανονικές συνθήκες βλέπω τουλάχιστον 3.. πρέπει να κάνω ένα διάλειμμα... ένα κιτ κατ
ρε συ , επαθα ΑΚΡΙΒΩΣ το ιδιο πραγμα μετα απο 6 επεισοδια συνεχομενα αμερικαν χορορ στορυ.. κ τα χα κανει πανω μου απο τον φοβο κ επαιρνα τηλ 4 τα ξημερωματα.Quote:
Originally Posted by freak brother
Ποτε δε μπορουσα να κοιμηθω πανω απο 8 ωρες υπο κανονικες συνθηκες, ισα ισα που τις περισσοτερες φορες δεν κοιμαμαι πανω απο 6-7. Χθες ομως για καποιο λογο κοιμηθηκα 10, και μαλιστα χωρις να μου λειπει υπνος, χωρις αλκοολ, χωρις λογο γενικοτερα.
Η εποχη ειναι καπου αναμεσα στο 2003 και το 2005, τοτε που καιγομουν με φιλους σχεδον καθε γαμημενο βραδυ σπιτι μου και βλεπαμε ταινιες. Αραζαμε απο τις 10-11 το βραδυ, και καθως ολοι μας ρεμαλια φοιτητες τοτε, βλεπαμε ταινιες μεχρι τις 5 το πρωι, το σκηνικο κλασικο, συνηθως τρια ατομα, τα δυο επιαναν τους δυο καναπεδες οι οποιοι ειναι καθετα προς την τηλεοραση, και ο "ατυχος" (ποτε εγω φυσικα) καθοταν στην πολυθρονα, φατσα καρτα αναμεσα στους δυο καναπεδες. Επισης το τζακι στη γωνια αριστερα, ζεσταινει τη φαση, αλλα εχουμε και κουβερτουλες συνηθως, γιατι μετα τις 2 εννοειται δεν υπαρχει περιπτωση να σηκωθει κανεις να βαλει αλλο ξυλο. Κοκα κολες, πατατακια, σουβλακια, ψιψιψονια εννοειται παντα παροντα.
Και οπως λοιπον καθομαι στον ενα καναπε εγω, στον αλλον ο jacktheripper (!) και στην πολυθρονα ο commissar (!), εχουμε και δυο κοπελες στο ονειρο, οι οποιες καθονται στα ποδια μας στους καναπεδες (ποσο forever alone πια ο κομισαρ), και οι οποιες ειναι κλασικες παρουσιες ονειρου, δηλαδη δε μπορω να ξεχωρισω καποια λεπτομερεια προσωπου και δε μιλανε, δε λενε τιποτα (ινβ4 η τελεια γυναικα). Οπως λιωνουμε λοιπον και βλεπουμε ταινια που θα επρεπε να θυμαμαι ποια ειναι (ειχε σημασια στο ονειρο), αλλα δυστυχως δεν, ανοιγει η μπαλκονοπορτα (που βρισκεται στα 5 μετρα πισω μας ακριβως) βιαια, μπαινει μεσα με τη στολη του Αγιου Δημητριου ο Good Son (!), αρχιζει να φωναζει και να ουρλιαζει, τρεχει πανω κατω, κανει ενα σπριντ μεχρι μεσα τις κρεβατοκαμαρες, επιστρεφει με φορα και οπως περναει διπλα μας, βγαινει εξω στο μπαλκονι και πηδαει απο το μπαλκονι ουρλιαζοντας και με απλωμενο το χερι οπως ο Σουπερμαν. Πεφτει κατω και σκοτωνεται. Ξυπνησα γελωντας.
ειμασταν λεει σπιτι jack the ripper και εκανε παρτακι αποχαιρετισμου που εφευγε Αγγλια. ψιλοπριβε η φαση, αλλα τον κοσμο του τον ειχε.
πιναμε πιναμε μπυρες και τρωγαμε πιτσες. το σπιτι ρετιρεδακι, πιατο ολη η Αθηνα ασουμε.
ειχε και ανοιξη και αραζαμε βεραντα, ο jack ειχε μια σιγουρια και ευδαιμονια στο γεματο "πινω Dewars" βλεμμα του.
το περιεργο ηταν οτι ολο το σπιτι (ΟΛΟ ΟΜΩΣ) ειχε παντου στοιβες απο παλια φυλλα Sport Time.
ολοι συμπεριφερονταν φυσιολογικα, μαζι και γω καθοτι παραημουν ντιρλα για να διαφωνησω με το ολο κλιμα.
σε μια φαση σηκωνομαι και λεω στον κομματιασμενο απο αλκοολ JnB:
"μαν, την κανω..εχω αργησει."
"κατσε ρε που πας νωρις ειναι, θες να σε πεταξω κοντα στο κεντρο?"
"μπα, θα το παρω με τα ποδια."
"απο Χαλανδρι ρε μαλακα?!?!?"
εκει που παω να φυγω, παιρνω παραμασχαλα και μια sport time που ειχε εμενα εξωφυλλο με κατι δηλωσεις, αλλα δεν θυμαμαι λεπτομερειες εκτος απο ενα πρασινο καρο πουκαμισο που φορουσα.
προχωραω προχωραω, μετα απο ωρα πετυχαινω το Ετησιο Αθηναικο Φεστιβαλ Τσακωνικης Πιπεριας.
κοσμος, χαμος, μπουφεδες, αλκοολια, celebrities, ανθυπο-celebrities, παπαρατσι...
απο πισω μια πολυκατοικια, μπαινω μεσα και βρισκομαι σε μια κουζινα που ειναι η Μανωλιδου με την Μπαρμπαριγου να ετοιμαζουνε κατι τεραστια ταψια με πιπεριες με τυρι τριμμενο απο πανω για ψησιμο.
Το Ευγενακι μεσ'την κοκα, εντελως φρικαρισμενο να ουρλιαζει στην Μπαρμπαριγου "μου χεις φαει την ζωη μωρη ασχετη, ποτε θα μαθεις να μαγειρευεις κτλ κτλ" και η αλλη να καθεται να ακουει σαν στραβαδι.
το Ευγενακι φευγει και ειμαι εγω να βοηθαω για την φαση την Μπαρμπαριγου που κλαιει και σιχτιριζει την καριολαρα την Μανωλιδου.
γυρναω στο fest, οπου εχει σκηνη, μπαντα και τα ρεστα.
Βγαινουνε οι Onirama και γινεται ο κακος χαμος. mosh pit, stagediving, crowdsurfing και δεν συμμαζευεται.
καπου εκει πετυχαινω την Μανωλιδου να θρασαρει με τον Αδωνι αλλα ο Αδωνις να ειναι συγκρατημενος και να χορευει κατι σαν λαμπαντα, ενω η Ευγενια αγνο θρας. να την παρακαλαει να ηρεμησει, αυτη να τον χτυπαει, "φυγε-ασε με"..
ξαφνικα πεφτει ξερη κατω με το κεφαλι και να μην δινει σημεια ζωης. η μουσικη σταματα, την επομενη στιγμη ακουγονταν ασθενοφορα και ολοι λεγανε οτι "εμεινε στο τοπο" και "τι κριμα, τοσο νεο κοριτσι".
δεν καθησα να δω παραπανω, ειχα αργησει οπως ειπα και μετα θυμαμαι να κατεβαινω σαν πουστης στις κατηφορες του Γαλατσιου αλα downhill φαση.
μετα ξυπνησα. και ειχα αργησει.
:touched::touched::touched::touched::touched::touched::touched::touched::touched:
εγώ που λέτε πριν μερικές βδομάδες συνάντησα τον πανκη και συναντήσαμε έναν τύπο ο οποίος ασχολιόταν με το θάψιμο εκτελεσμένων απο συμμορίες. Μας είπε να πάμε να τον βοηθήσουμε και πήγαμε
προχθές.
είμαι παίκτης της Μπαρτσελόνα, έχω την μπάλα στα πόδια μου και κατευθύνομαι μόνος μου προς το τέρμα. όσο πλησιάζω διακρίνω όλο και καλύτερα την μορφή του Κασίγιας. στο ημικύκλιο της μεγάλης περιοχής αποφασίζω να δώσω πάσα στα αριστερά χωρίς να τσεκάρω αν είναι κάποιος εκεί (το είχαμε δουλεμένο από την προπόνηση μάλλον). η μπάλα καταλήγει στα πόδια του Τσάβι και σε πρώτο χρόνο σουτ και γκολ. τρέχει προς τα μένα και με δείχνει. με σηκώνει στα χέρια του. το γήπεδο παραληρεί. γινόμαστε κουβάρι.
ξυπνάω και πρώτη φορά στην ζωή μου είμαι έτσι μετά από ύπνο.
Spoiler
η καλυτερη σελιδα στην ιστορια του ιαρ
http://i.imgur.com/8nyUh.jpg :thumbsup:Quote:
Originally Posted by Kaserinos
Ο wom την έκανε για Νορβηγία και βρήκα ευκαιρία να πάω να τον δω γιατί αν περιμέναμε για Αθήνα άστο καλύτερα. Πήγα λοιπόν και μετά από το κράξιμο του γιατί ρε μαλάκα δε πήγες να ζήσεις στην φύση και ήρθες μες στο κέντρο του Όσλο καθήσαμε να φάμε ένα λουκούλειο γεύμα από αυτά που ξέρει ο Wom να ετοιμάζει. Φάγαμε σκάσαμε και του λέω πάμε καμμιά βόλτα τώρα δεν ήρθα να κλειστώ μες στο σπίτι. Βγαίνουμε λοιπόν, προχωράμε λίγα μέτρα και βλέπω ένα δισκάδικο. Πάμε να δούμε τι παίζει λέω.
Μπαίνουμε και το μαγαζί είναι τελείως χύμα, σε φάση Σούτσος για όσους γνωρίζουν, αλλά με όλα τα είδη μουσικής και λέω Νορβηγία είμαστε πάμε στο black metal. Το οποίο και κάλυπτε το 90% του μέταλ τμήματος, αρχίζω να κοιτάω από δω να κοιτάω από κει, βινύλια cd ότι ήθελες. Ο πάγκος είχε και ρόδες και όπως κοιτούσα όλο και πήγαινε προς τον τοίχο δίπλα στο ταμείο όπου βρισκόταν ένας ψηλέας και μια ξανθιά θεά νορβηγέζα.
Σε εκείνο το σημείο επανεμφανίζεται ο wom και μου λέει: ήθελα να ξερα τί σκατά κοιτάς τόση ώρα, αφού τα έχουμε όλα, πάμε να φύγουμε.
Και κάπου εκεί τέλειωσε..
άμα σου πω ότι ξέχασα σε ποιο θρεντ είμαι και νόμιζα οτι ειναι κανονική ιστορία;
και γω το ιδιο με τον απο πανω... εγω βλεπω συνεχεια οτι παιζω ντραμς το στανιο μ...
Ειδα στον υπνο μου οτι στην κορυφωση του ματσακιου, καποιος σουταρε δυνατα επεσα με υπερενταση αλλα η μπαλα βρηκε τη μουρη μου με πολυ δυναμη. Ξυπνησα και για τρια δευτερολεπτα ενιωθα ακριβως οπως τις 3-4 φορες που εχω φαει σουτ στη μουρη.
:φηαρ:
αφού με ξύπνησε τα χαράματα η αδερφή μου γιατί ροχάλιζα λέει (εγώ απλά ανέπνεα, γιατί με άκουγα κιόλας) κοιμήθηκα κ είδα το εξής:
ήμαστε κάπου σε μια υπόγα κάπως σκοτεινή, κάπως περίεργη κ έχουμε μαζευτεί κάτι συγγενής να συζητήσουμε κ να φάμε. αλλά επειδή δεν είχε αναψυκτικά καθόλου εκεί που ήμασταν βγαίνω να πάρω μία pepsi.
στην ομόνοια ήμασταν αλλά όλα γύρω μια ζοφερή κατάσταση, ρημαδιό, σπασμένα τζάμια κ πεζοδρόμια, συδεριές μέσα στη μέση των δρόμων χάος (κ όχι αναρχία) παντού.
βλέπω ένα περίπτερο (αυτό στην αθηνάς, όχι πως έχει καμία σημασία) πάω στο ψυγείο αφού περνάω χωρίς να τσακιστώ κάτι σπασμένα τσιμέντα κ βλέπω μία μοναδική pepsi κ γύρω κάτι cola spar κ διάφορες άλλες τέτοιες απομιμήσεις.
παίρνω λοιπόν το μπουκαλάκι μου κ εμφανίζεται ένας τύπος μέσα από τα μαύρα σκοτάδια με μαύρη καμπαρντίνα κ καπέλο καβουράκι κ μου κάνει:
"τι δεν έχεις καταλάβει; η οικονομική κρίση είναι παγκόσμια. Τα εργοστάσια της pepsi κλείσανε".
8a parakalousa na mhn grafete ta oneira sas edw giati starxidia mas. gomenes
σταρχιδιαμας
Ήμουν σε ένα αμφιθέατρο (πολύ περιποιημένο) ώπου γινόταν κάποια ορκομωσία φοιτητών. Δεν κατάλαβα τι σχολή ήταν. Όλοι ήταν σχετικά καλοντυμένοι αλλά γενικότερα επικρατούσε κλίμα χαβαλέ με φωνές και συνθήματα μεταξύ των φοιτητών.
Ακριβώς δίπλα μου αντιλαμβάνομαι πως κάθεται ο Αντώνης Σαμαράς, προφανώς καλεσμένος σαν πολιτικό πρόσωπο κτλ...
Γυρίζει και μου λέει "Τι νύχια είναι αυτά που έχεις; Πως εμφανίζεσαι εδώ χωρίς να έχεις κόψει τα νύχια σου;"
Του απαντάω με ήρεμο ύφος "Συγγνώμη αλλά δείτε πως κάνουν όλοι αυτοί εκεί κάτω, δείχνοντάς του τους φοιτητές που χαβαλεδιάζανε, τα νύχια μου σας πείραξαν;"
"Έχεις δίκιο", απάντησε και συνέχισε "τα πανεπιστήμιά μας έχουν χαλάσει..." και εκεί μου αγόρευσε και ένα μικρό πολιτικό λογίδιο που δεν συγκράτησα.
Κάπου εκεί ξύπνησα και σχεδόν όλη την ημέρα είχα έννοια το να κόψω τα νύχια μου, κάτι που έκανα πριν λίγο.....:smile:
ειδα οτι ημουν the chosen one (φαση Χαρυ Ποττερ) και επρεπει να πολεμησω το απολυτο κακο (φαση Βολντερμορτ) που ηταν η Χ αλλα με μακρια κατσαρα μαλλια...:oh::!:
Καθομασταν λοιπον σπιτι της για τσαι κ περιμεναμε να ετοιμαστουμε για το μπατλ.
Το δικο μου ραβδι ηταν ανωτερο απο το δικο της και αυτη το ηξερε, εγω οχι αλλα την εβλεπα να καθυστερει και αποκτουσα μια αυτοπεποιθηση και ας ηξερα οτι μια απτις 2 μας επρεπε να πεθανει δε φοβομουν καθολου και τη λυπομουν που χρονοτριβουσε με συζητησεις τυπου "πως παει η δουλεια, καλα?", "να εδω μωρε ψαχνω" "α, να ερθεις εκει που ειμαι κ γω, ειναι ωραια" και σκεφτομουν οτι δεν προκειται να ζησει για να μου δωσει τις συστασεις για τη δουλεια.
λολ
στο αντιστοιχο αντρικο ονειρο ειμαι ο τζον κονορ και με κυνηγανε μιλιουνια τερμινειτορς αλλα πρεπει να επιβιωσω για το καλο της ανθρωποτηταςQuote:
Originally Posted by pixies451
Θα έπαιρνα εγώ τη δουλειά από μόνη μου, πάνω από το πτώμα της.Quote:
Originally Posted by pixies451
Σε κάποια φάση το πιατάκι με τα κουλουράκια άδειασε. Η Χ. πήγε προς την κουζίνα, λέγοντας ότι πάει να το ξαναγεμίσει. Ξέραμε κι οι δύο ότι αυτό ήταν απλά μία ευγενική πρόφαση. Πήγαινε να ετοιμαστεί για την αναμέτρησή μας και να μου δώσει χρόνο να κάνω το ίδιο. Κοίταξα το καλογυμνασμένο της κορμί καθώς απομακρυνόταν: οι πολεμικές τέχνες το είχαν σμιλέψει σε μία αρμονική σιλουέτα και της χάριζαν μία κίνηση αποφασιστική και απέριττη. Σ' αυτήν την κίνηση ερχόταν να προστεθεί και η διακριτική της θηλυκότητα που σιγόβραζε κάτω από το προσωπείο της πειθαρχημένης κι επαιδευμένης μάγισσας-δολοφόνου και διαχεόταν παντού: στο λίκνισμά του στήθους της όταν ανέπνεε, στη φωνή της, στο βλέμμα της όταν σε περνούσε από ακτινογραφία με κάθε της κοίταγμα. Ήμουν σίγουρη ότι κανένας άντρας δε θα αντιστεκόταν στον πειρασμό να κοιτάξει τον κώλο της καθώς απομακρυνόταν και για ένα δύο δευτερόλεπτα υπέκυψα κι εγώ, μισοαθέλητα μισοηθελημένα. "Γυναικοδαίμων": πόσο της ταίριαζε το προσωνύμιο!
Δε θα είχα πολύ χρόνο όμως. Ήξερα ότι χρησιμοποιούσε αυτά τα χαρακτηριστικά της σαν όπλο και δεν έπρεπε να υποκύψω στη γοητεία της κι εγώ όπως τόσοι και τόσοι άντρες και γυναίκες. Έδεσα τα μαλλιά μου σε κότσο και έβγαλα τις κρυφές λεπίδες από τη βεντάλια μου. Έκοψα την τελετουργική ρόμπα μου στα πόδια και στα χέρια για να μπορώ μάχομαι με ελεύθερες κινήσεις. Το φαρμακωμένο απο βασιλίσκο ατσάλι διαπερνούσε τις στρώσεις του μεταξιού χωρίς αντίσταση, σα νερό. Μία λάθος κίνηση όμως κι αν κοβόμουν θα πέθαινα εγώ με το ίδιο μου το όπλο αντί γι' αυτήν. Έβγαλα και το ραβδί μου και την περίμενα, φαρμάκι, ατσάλι και μαγεία έτοιμα να χορέψουν τον Τελευταίο Χορό.
μονο που δεν ειμαι αντρας...
όπως επίσης και η βεντάλια με τις κρυμμένες λεπίδες, είναι απλά γυναικείο όπλοQuote:
Ήμουν σίγουρη ότι κανένας άντρας δε θα αντιστεκόταν στον πειρασμό να κοιτάξει τον κώλο της καθώς απομακρυνόταν και για
πηγα να κλεψω ενα πολυμπριζο απο τον Ζερβα , για να φορτισω το κινητο και με πηρε στο κυνηγι με πιστολιες... πρεπει να σταματησω να διαβαζω για τον εμφυλιο πριν κοιμηθω...
εμένα ήρθε ο τσίπρας σπίτι μου μαζί με το νουκ να με πείσουν να ψηφίσω σύριζα. εγώ νύσταζα κι ήθελα να κοιμηθώ, αλλά ανάψανε μια φωτιά στη μέση του σαλονιού και βάλανε να ψήσουν χορεύοντας τσάμικο και τσιφτετέλια κι εγώ σκεφτόμουν "άντε, τι θα γίνει, θα κοιμηθούμε καμιά ώρα;".
...οτι εβαλε γκολ ο Torres!
oti ekana seks tautogxrona me tis agapimenes prwhn.
(o peinasmenos karbelias.)
Οτι έπαιζαν live οι Devil Doll με μία ορχήστρα 35 ατόμων ξερω γω εδώ στην Αθήνα σ'ένα θέατρο επί 3 ώρες και έπαιξαν και διασκευή αυτό εδώ.
πριν κάνα δυο μέρες περίπου πέφτω ξεραίνομαι κ βλέπω πως ήμαστε κ πάλι σε φάση εκλογών κ ύστερα από πάρα πολύ σκέψη (κ κάτι συνελεύσεις) αποφασίζω να το ρίξω Τσίπρα πουμαςχαϊδεύειτααυτιάκ'θαμπορούμενασυνεχίσουμεναμπαχαλιάζουμεμεπάθος.
Τέλος πάντων πάω να το ρίξω, μαζεύω όλα τα ψηφοδέλτια κ όπως ανοίγω το γνωστό μπλε παραβάν βλέπω τον πατέρα μου (ο οποίος κ στο όνειρο νεκρός είναι) κ μου λέει:
"είμαι πολύ απογοητευμένος. εμείς στην οικογένεια το ρίχνουμε πασόκ" κ μου δίνει ψηφοδέλτιο με τον ανδρέα το οποίο κ έριξα με εκείνον να με έχει πάρει από πίσω κ να μου τραγουδάει "με τον ανδρέα κ με το πασόκ καλημέρα ήλιε καλημέρα"
kuria marianna prepei nas pw naxanakaneteleukansh.
xwris plaka to enimerwsh.gr gamaei
εβλεπα οτι ηταν δυο γατες και κυνηγιοντουσαν μια ψιλομαυρη και μια ασπρη και πηγα να αρπαξω την ασπρη επειδη για καποιο λογο γουσταρα την μαυρη και μου χυμηξε.... να σημειωσω οτι αυτο γινοτανε για πολλη ωρα και ξυπνησα κουρασμενος??!?!
Ουτε στον υπνο σας δε μπορειτε να τις ξεκοιλιασετε.
Κατσιφλωρες
θα πω ενα αληθινο ονειρο με ΕΡιτη...
ειδα επροχτες οτι ηρθε εδω ο Φορδ Πρηφεκτ κανονικα με γυναικα παιδι και το μαλλι του
και με πηρε τηλ οτι θα ρθει σπιτιμ κλπ...και με επιασε ενας ψιλοπανικος γιατι στο δωματιο μου ειχα να σφουγγαρισω/σκουπισω γυρω στο διχρονο και στο πατωμα υπηρχαν νεκροι ασβοι (=ποδαροτριχες)
ε και δεν ειναι σωστο να δειξομε λαθος προσωπο στον γαυρο κλπ και εχω μπει σε εναν αγωνα δρομου να καθαρισω το χαλι
το υπολοιπο του ονειρου ηταν εγω να σφουγγαριζω κι ο θρασας να ερχεται επι ενα ολοκληρο απογεμα (1 χλμ η αποστασις απο τα ΧΤΕΛ ντωμεταξυ) και ταυτοχρονα του εκανα μια μπλουζα SADUS
Είμαι σε κάποια Ανατολικού Μπλοκ πλατεία, εγώ σε μπαλκόνι και απέναντι από κάτω οι Faith No More live. Θα παίξω κιθάρα σε κάποιο κομμάτι επειδή δεν έχουν (...).
Ο Πάτον μου δίνει οδηγίες και με αγχώνει. Ξεκινάει το κομμάτι, πάω να μπω και ο Triple Rectifier που έχω μπροστά μου είναι σβηστός (σαμποτάζ). Τον ανοίγω κακήν-κακώς, "πω ρε πούστη, με κρύες λάμπες", παίζω δίχως αύριο αλλά δεν ακούω την μπάντα και είμαστε φουλ ασυγχρόνιστοι. Το ψυγείο μπροστά μου παίζει σαν ραδιοφωνάκι οπότε τα βάζω όλα στο 11... αλλά και πάλι δεν άκουω. Δίπλα μου περνούν διάφοροι "σταρχίδια" μου παρατρεχάμενοι και έχω τσαντιστεί και απογοητευτεί άνευ προηγουμένου.
Verdict: Στρες.
Treatment: ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΓΙΑ ΥΠΝΟ ΝΗΦΑΛΙΟΣ.
Go to 4:25
http://www.youtube.com/watch?feature...bQPblNY#t=265s
δικιά μου παρόμοια περίπτωση προχτές όπου είδα ότι ήταν να φύγω ταξίδι στο εξωτερικό αεροπορικώς για φεστιβάλ και είχα σε ένα φλασάκι σε pdf τα εισιτήρια (αεροπορικά και του φεστιβάλ) για να τα εκτυπώσω αλλά δε τα είχα εκτυπώσει και ψαχνόμουν για το πως αλλά σε λίγες ώρες έπρεπε να είμαι αεροδρόμιο και δεν είχα κάνει ούτε τα βασικά κλπ κλπ κλπQuote:
Originally Posted by Dr.Gonzo
τελικά ξύπνησα από το άγχος, ήταν 8 το πρωί, φμλ
Άμα δεν στο γράφει το ΙΚΑ, 16-17€ έχει στον Σκλαβενίτη.
Spoiler
