mai xaiskoul pleilist

Printable View

Show 40 post(s) from this thread on one page

29-10-2010, 22:46
FaithFails

Quote:

Originally Posted by commissar

Quote:

Originally Posted by FaithFails

τα σκηνικά έτσι έγιναν.

προφανώς έστειλες γράμμα στο μέταλ χάμερ και είσαι ο λόγος που εδώ και χρόνια ο Χρονόπουλος στα editorials μιλάει για τους κατατρεγμένους μεταλλάδες, τους παρίες της κοινωνίας τούτης.

nope πάλι μπουρδες λέτε. Δε διάβασα ποτέ χάμερ. Ό,τι μάθαινα το μάθαινα από φίλους στ'Αγρίνιου που΄τανε πιο προχω κι είχανε γίνει Ευρωπαίοι πριν τα Μεσολόγγια κι είχανε κι ένα Dewars στην τελική να βλέπουμε κανα λαιβάκι και μας γράφανε και κασέτες Power Crue και Mirage κι άλλα τέτοια ψαγμένα (sic) να μάθουμε ότι υπάρχει κι ελληνικό μέταλ. Υπάρχει κάνα πρόβλημα?
29-10-2010, 22:52
commissar

Quote:

Originally Posted by FaithFails

Υπάρχει κάνα πρόβλημα?

γενικά όχι, αλλά τον τσαμπουκά θα έπρεπε να τον δείξεις τότε που σε υποχρέωσαν να βγάλεις μπλουζάκι paradise lost με τον ανάποδο εσταυρωμένο και έξυναν με μαχαίρι να βγει η αμαρτωλή στάμπα μπροστά σε όλο το σχολείο.
29-10-2010, 22:57
warlord mkII

Ναι όπως φαίνεται από τη λίστα ακούγαμε κυρίως overground πράγματα, αλλά παράλληλα ψάχναμε με μανία για ντέμος και underground κυκλοφορίες. Έπαιζε τρελό tape trading ακόμα και με άγνωστα άτομα (μέσω αλληλογραφίας), θυμάμαι στον πίνακα ανακοινώσεων του Rock City να υπάρχουν "αγγελίες" του στυλ "γράφω 90ρα κασσέτα με jag panzer σε όποιον μπορεί να μου γράψει vicious rumors"... Πολλές φιλίες ξεκίνησαν μ αυτόν το τρόπο!!

Το ντέμο μου το έδωσε φίλος από το Χαλάνδρι που είχε δει άρθρο σε φανζιν για τους Domine, ήρθε σε επαφή με τη μπάντα μέσω αλληλογραφίας και πήρε το ντέμο. Είχαμε πάθει πλάκα με τις κιθάρες και την επική όσο δεν πάει άλλο ατμόσφαιρα των τραγουδιών! Μόλις είχαμε ανακαλύψει και τον Moorcock... Αργότερα πήραμε και τα υπόλοιπα ντέμος της μπάντας. Ίσως να φταίει η αγάπη γι αυτά τα ντέμος για την μη αποδοχή από μέρους μου των cds των Domine (με εξαίρεση το ντεμπούτο). \

Με τον φίλο μου αυτό (ο οποίος επειδή είναι από φραγκάτη οικογένεια, ήταν έτη φωτός μπροστά από εμένα στο metal, και τον ευχαριστώ μέσα από τη καρδιά μου για όσα μου έμαθε) είχαμε βγάλει και ένα fanzine με τον εξαιρετικά πρωτότυπο τίτλο Riot. Είχαμε κάνει συνέντευξη Sabbat (μας φαινόταν απίστευτο ότι απάντησαν) και δίναμε μαζί και ένα ντέμο του Γερμανικού παίγνωστου συγκροτήματος Bourbon!!!! (πέρα από τη πλάκα, μια χαρά ντεμάκι ήταν αυτό). Το fanzine μέτρησε ένα και μοναδικό τεύχος, αφού βγάλαμε περίπου 70 τεύχη φωτοτυπίες στην υπηρεσία που δούλευε η μάνα του φίλου μου, μας πήραν χαμπάρι και αυτή έφαγε γκάζια από τον διευθυντή της...
29-10-2010, 23:02
Ra Pariah

:touched::touched::touched:
29-10-2010, 23:20
warlord mkII

Α να προσθέσω ότι δεν είχαμε και πλήρη επίγνωση του τί είναι underground και τί mainstream τότε. Μετά από πολλά χρόνια που γνώρισα μικρότερους σε ηλικία μεταλάδες, μου έκανε φοβερή εντύπωση ότι μπάντες όπως οι heir apparent, οι hittman κλπ γι' αυτούς ήταν περίπου underground, εγώ το μόνο που είχα να κάνω ήταν να μαζέψω φράγκα και να πεταχτώ μέχρι το happening/rock city για να αγοράσω τους δίσκους τους...
Παράλληλα, είχαμε και τρελά αποθημένα και είχαμε θεοποιήσει μπάντες χωρίς καν να έχουμε ακούσει ένα τραγούδι τους (πχ Brocas Helm), γράφαμε ραδιοφωνικές εκπομπές που έβαζαν εξωτικά συγκροτήματα με ονόματα όπως Tygers of Pan Tang, αγοράζαμε fanzines και στέλναμε με κάθε πιθανό τρόπο δολάρια παραγγέλνοντας δίσκους και μας έτρωγε η αγωνία αν θα πέσουμε σε απατεώνα...
Τα lives με το σταγονόμετρο αλλά ακόμα θυμάμαι τί φόραγε ο Bruce στη Νέα Φιλαδέλφεια, τον Lemmy στο Σπόρτινγκ, τον Kasparek (παρτα witchie) στο Ρόδον να τρώει στα μούτρα το μικρόφωνο και να τραγουδάει το Conquistadores o Moti...
Δύσκολες εποχές αλλά ωραίες.
29-10-2010, 23:34
FaithFails

Quote:

Originally Posted by commissar

Quote:

Originally Posted by FaithFails

Υπάρχει κάνα πρόβλημα?

γενικά όχι, αλλά τον τσαμπουκά θα έπρεπε να τον δείξεις τότε που σε υποχρέωσαν να βγάλεις μπλουζάκι paradise lost με τον ανάποδο εσταυρωμένο και έξυναν με μαχαίρι να βγει η αμαρτωλή στάμπα μπροστά σε όλο το σχολείο.

μλκια μου, στα 14-15 δεν είχα τα κότσια όντως

edit: έμαθα όμως να αποφεύγω σα το διάολο φανατίλες εμπαθείς και κολλημένους
29-10-2010, 23:59
Ra Pariah

Όποιος έγραψε μια "χαϊκού pleilist" στα tags είναι μεγάλος θεός.
30-10-2010, 04:47
GG*

εγω δεν πολυασχολιομουν στο σχολειο με μουσικες αλλα θυμαμαι πως στα διαλλειματα που καναμε απο το να κυνηγαμε βαζελους με λοστους και πεταλουδες ακουγα μονο τζαζ αλλα μετα ωριμασα και εγινα οπαδος gg allin και blasphemy.....
μαλιστα θυμαμαι ακομα τον χρυσαυγιτη γυμνασιαρχη που ειδε το συλλεκτικο t-shirt miles davis που φορουσα και μου το εσκισε ουρλιαζοντας θανατος στους μαυρους.....
30-10-2010, 11:56
KoiliaSamprela

Quote:

Originally Posted by GG*

εγω δεν πολυασχολιομουν στο σχολειο με μουσικες αλλα θυμαμαι πως στα διαλλειματα που καναμε απο το να κυνηγαμε βαζελους με λοστους και πεταλουδες ακουγα μονο τζαζ αλλα μετα ωριμασα και εγινα οπαδος gg allin και blasphemy.....
μαλιστα θυμαμαι ακομα τον χρυσαυγιτη γυμνασιαρχη που ειδε το συλλεκτικο t-shirt miles davis που φορουσα και μου το εσκισε ουρλιαζοντας θανατος στους μαυρους.....

:touched: :touched: :touched:
30-10-2010, 20:33
locust

Στο γυμνάσιο άκουγα φανατικά guns n roses (ακόμα θυμάμαι απέξω κάθε στίχο τους), ace of base, 2Unlimited, και αην τσβαη πολιτσαη. Στο τέλος της 3ής γυμνασίου ένας μεγαλύτερος συμμαθητής μου στα αγγλικά , μου έγραψε μια κασσέτα που στη μια μεριά είχε το harvester of sorrow και το shortest straw, και απο την άλλη το smash των offspring.
Εκείνο το καλοκαίρι άρχισε η κατρακύλα, σιγά σιγά στην αρχή, κανα maiden, κανα metallica άμα έβρισκα γιατί ο κύκλος μου ήταν κάπως περιορισμένος και γενικότερα προτιμούσα να κάθομαι στον υπολογιστή( είχαμε βάλει και κάρτα ήχου και cd-rom τότε) και να παίζω παρά να ακούω μουσική.
Ώσπου ξεκινάει η 2α λυκείου, γνωρίζω μια παρέα απο πρωτάκια που ξεκινούσαν και αυτοί τότε τα πρώτα τους χεβημεταλικά βήματα και η ιστορία ξεκινάει.
Κυκλοφοράει το holy land και εγώ παθαίνω ψυχολογικό σοκ απο αυτό που ακούω. Μακραίνω το μαλλί, φοράω μαύρο κολητό παντελόνι και martins, και σε κάθε ευκαιρία αγοράζω μπλουζάκια απο συγκροτήματα.
Παράλληλα αποφασίζουμε με την νέα μου παρέα να πάρουμε θάρος και να πάμε στο rock block το μοναδικό μεταλάδικο στην πόλη, το οποίο βρισκόταν τέρμα θεού και είχε τη φήμη κακού μαγαζιού με κακούς μεταλλάδες ὀπως τον Γιώργο τον SLAYER ο οποίος άν έμπαινες στο μαγαζί με μπλουζάκι sepultura σε έσπαζε στο ξύλο.
Απο εκεί και πέρα ξεκινάει μια περίοδος της ζωής μου με πολλά κενά λόγω αλκοόλ, αλλά και μνήμες και φιλούς που έχω μέχρι και σήμερα.
Ο Μάκης, ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού είχε τεράστια δισκοθήκη στο μαγαζί, και μας έγραφε συνέχεια κασσέτες, μάθαμε τους liege lord, τους sanctuary, τους riot, τους metal church και ένα σωρό άλλα συγκροτήματα που αλλιώς δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να ακούσουμε.
Στο τέλος του λυκείου άρχισα να μπαίνω και στο irc, ιδρύσαμε το metal_tempol και απο εκεί αρχίζει άλλη ιστορία.
Η playlist της περιόδου
Angra - Holy Land
Helloween - Keepers + Walls of Jericho
Stratovarious - 4th Dimension
Gamma Ray - Land of the Free
Hammerfall - Glory to the brave
Blind guardian - Imaginations
Metallica - Master of puppets
Iron Maiden - Powerslave
30-10-2010, 20:36
Kaserinos

Μου θυμιζεις φυσιογνωμικα τον χρηστη "eimai_nintza" απο το metal temple, αλλα σιγα μην εισαι εσυ.
30-10-2010, 20:39
rat_poison

εσείς οι δυο ποιοι είστε; εγώ είμαι ο ομώνυμος
30-10-2010, 20:51
Kaserinos

o "At_The_Gates" ημουν.
31-10-2010, 01:46
sauerkraut

theOathOfTheGoat εδω
31-10-2010, 16:29
freak brother

phantomlord εδω . Locust kai gw se kasseta eixa smash αλλα στην αλλη πλευρα Κιλλ εμ ολ , γιατι ειμαι πιο αλανος!
01-11-2010, 01:45
FaithFails

Viky_Cynic εδώ.
αποπάνω σε θυμάμαι κάπου κάπως κάποτε αλλά δε μου'ρχεται (μην πεις μλκια εε)
03-11-2010, 00:41
atom_smasher

ο ομωνυμος ημουν κ γω!
03-11-2010, 13:18
redeemer

Είναι θλιβερο πως πέρα από αγνό μεταλ απουσιάζουν από εφηβικά ακούσματα οι ΟΦΣΠΡΙΝΓΚ.
03-11-2010, 13:48
KoiliaSamprela

Quote:

Originally Posted by redeemer

Είναι θλιβερο πως πέρα από αγνό μεταλ απουσιάζουν από εφηβικά ακούσματα οι ΟΦΣΠΡΙΝΓΚ.

Spoiler
03-11-2010, 15:24
Ford Prefect

Οφσπρινγκ άκουγα και εγώ, στα πλαίσια των παθητικών ακουσμάτων από αδέρφια. Το Smash φυσικά, ωραίο δισκάκι, πιο χυμαδιό από ό,τι σε άφηναν να καταλάβεις τα χιτάκια (που γαμάνε btw). Εγώ ως θρασάς δεν το πολυέλεγα προς τα έξω να πω την αλήθεια ότι γούσταρα, όχι ότι το αρνιόμουν κιόλας (μεγάλη ανοιχτομυαλιά λέμε).

Το αυτό ίσχυε και για τα ακούσματα του μεγάλου μου αδερφού στα φοιτητικά του χρόνια (εγώ λύκειο, συγκάτοικος στο δωμάτιο). Αχταρμάς: Pixies, Violent Femmes, Fuzztones, Joy Division, The Sisters of Mercy. Α, το Floodland το είχε η αδερφή μου σε οριτζ. κασσέτα, μου άρεσε πολύ. Ο αδερφός είχε σε (αντεγραμμένη) κασσέτα το Vision Thing. Ωραίο και αυτό. Άκουγε και κάτι ελληνικά, κάτι Μωρά στη Φωτιά, Εν Πλω, που εμένα δεν μου αρέσανε αυτά, εκτός από ένα κομμάτι κάποιων από τους δύο που πάει "το κορίτσι σου λέει, το κορίτσι σου λέει...". Α, και Τρύπες. Από το '92, γυμνάσιο αυτούς. Αυτοί μου αρέσανε πολύ και τους είδα και λάιβ την ίδια χρονιά (από τα πρώτα), σκίσανε, μεγάλος ντράμερ, μηχανάκι, άσχετο. Το καλύτερο από τα τέτοια (τα πολύ γενικά τέτοια τεσπα) που έψαχνε φυσικά ήταν μακράν οι Dead Kennedys, τους οποίους και λάτρεψα.

Επίσης, πολύ ωλτέρνατιβ και γκραντζ σιάτολ μιούζικ. Προσκύνημα σε Badmotorfinger και Dirt (για μένα), ο μεσαίος αδερφός φόλα Alice in Chains άπαντα, γούσταρε τρελά Nevermind, όπως όλοι μα όλοι εκτός από εμένα που είχα ψαρώσει (όπως όλοι) με το smells like... και ο δίσκος μου ήταν βαρετός. Το Ιn Utero τα ίδια. Περλ Τζαμ γαμώ, αλλά και αυτούς δεν τους πολυάκουγα εγώ, το αυτό και για therapy? (ακόμα λιγότερο), εγώ ήμουν ο ούγκα μπούγκα του σπιτιού εκείνες τις ημέρες πλέον. Α, και όλα τα πιο alternative τα πήδαγαν εύκολα οι Faith No More, αγάπες παντοτινές και ηλιοβασιλέματα. Κάπου εδώ κολλάγανε και οι Πεπερς που έλεγα (89-92) και αυτοί αγάπες, μετά πολύ μεηνστρήμ και τους μάθανε όλοι και το Under the Bridge δεν ψάρωνε πια κοριτσάκια, το ξέρανε πια :(

Δεν ανέφερα επίσης, ότι στο δημοτικό, και μιλάω από 83 - 88, έχω πολλά ακούσματα ποπ από τις αδερφές μου. Ειδικά Μάικολ και Μαντόνα αλλά και όλο τον συρφετό (αγαπημένη μπάντα της αδερφής μου οι Duran Duran και τα associated acts, Arcadia, Power Station κλπ), Wham!, A-ha, The Bangles (ψόφαγα για βιντεοκλιπς τους), Simply Red, Simple Minds, Sandra, Bananarama, Whitney Houston (αντιπαθέστατη από τότε), Rick Astley, Modern Talking, Black, Pet Shop Boys, Eurythmics και γενικά από ξέκωλη ξεφτιλισμένη ποπ μέχρι κάτι πιο σοβαρό. Ό,τι μου άρεσε τότε, μου αρέσει και τώρα πάντως. Και εννοείται ο συρφετός singles από συλλογές top 84, 85, 86 και δε συμμαζεύεται.

Και σε βρεφική κατάσταση θυμάμαι ξεκάθαρα τα εξής χιτς: Από την Αγγλία σαν παιδάκια τραγουδάγαμε Pink Floyd το Another Brick, Adam Ant το Stand and Deliver και Blondie το Heart of Glass. Και υποψιάζομαι ότι είχα εκτεθεί σε πολύ Abba στην Αγγλία γιατί τα χιτ τους δεν θυμάμαι να τα ακούω πρώτη φορά αλλά να τα ξέρω εξ από ανέκαθεν.

Show 40 post(s) from this thread on one page