Γουστάρω πολύ, πάρα πολύ, το Γκο [
wikipedia] που κακώς το λένε "το σκάκι των Ιαπώνων", γιατί εμφανίστηκε από τα βάθη της Κίνας, πολύ πριν τη σημερινή Γιαπωνική κουλτούρα. Είναι το παιχνίδι στρατηγικής, αυτο που έπαιζαν ο Μαξ με τον Σολ στην ταινία π. Που που τελικά τρελάθηκαν και οι δύο.
http://www.gamesfromeverywhere.com/w...se-go-game.jpg
Με δύο μόνο παίκτες και δύο μόνο κανόνες, πολύπλοκη στρατηγική και επιτρεπόμενες αυτοκτονικές τάσεις. Με ολόκληρη τελετουργία, στην Ανατολή τουλάχιστον, από το πώς θα πρέπει να πιάσεις τις πέτρες, μέχρι τι ήχο θα κάνουν όταν τις τοποθετήσεις στο ταμπλώ.
Το μαγικότερο απ'όλα είναι ότι οι συμπαίκτες ορίζουν οι δυό τους, από κοινού, πότε οι κινήσεις έχουν πλέον "χάσει το νόημά τους" και άρα το παιχνίδι έχει φτάσει στο τέλος του.
http://www.oneinchdeep.com/wp-conten...5/Go_board.jpg
Αλλά δεν βρίσκονται εύκολα συμπαίκτες και για να μπεις στη φιλοσοφία και να γίνεις τουλάχιστον μέτριος, πρέπει να φας τα λυσσακά σου.
Και φουλ ψυχολογικό σκανάρισμα.