Originally Posted by
ikonoklast
Δυστυχώς (σχεδόν αλήθεια δυστυχώς!) δεν έχω το ελεύθερο σ' αυτή τη ζωή να αφιερώσω χρόνο και κόπο για μεταλλάδες γραφιάδες, ειδικά γι' αυτούς που κυρίως ασκούν πολεμικές (είδα εκεί τις χαριτωμένες φωτός με τις ανισώσεις, πολύ παραστατικό! γαμάτο!). Έκανα κάποιες προσπάθειες σε κάποιες φάσεις να διαβάσω τα ποτάμια αυτού του ψυχαναγκαστικού raggi απο το LOTFP που πρότεινε ο helm, κουράστηκα και βαρέθηκα. Δεν είμαι σίγουρος πόσο βαθιά μπορεί να πάει το μεταλ σα μουσική φόρμα (όχι εξαιρετικά βαθιά πάντως), εσείς σίγουρα θα θέλατε να πάει όσο πιο βαθιά γίνεται και γι' αυτό και χτυπιέστε τόσο πολύ, καλά κάνετε. Παρ' όλα αυτά θα πρέπει να έχετε και υπόψιν ότι το μέταλ δεν φτιάχτηκε για να κάνει αυτό, φτιάχτηκε για να καλύψει άλλες ανάγκες. Έτσι είναι αυτά τα πράγματα, άλλες φόρμες κάνουν αυτό, άλλες εκείνο. Ο Φενριζ τώρα γουστάρει να κάνει "χαβαλέ" για πεντακόσιους λόγους φαντάζομαι, κάποιοι απο αυτούς έχουν να κάνουν και με τον αναστοχασμό στα ακούσματα του. Αν εσένα σε καλύπτει στην ηλικία που είσαι, μορφωμένος αθρωπας, που δε τα μασάει απο κάποιο περιοδικό ορ σμθ, να μάχεσαι για να εξουδετερώσεις και να ξορκίσεις το "χαβαλέ" απο μια μουσική φόρμα που τον έχει στο πετσί της απο τα γεννοφάσκια της, τι να σου πω. Άλλοι πάνε και γίνονται και μοναχοί, τι να λέει!
Και για να μην μπαίνουμε και συνέχεια και σε αφηρημένες λογομαχίες και να εξηγήσω και ένα που είπα (στην πλάκα) προηγουμένως, θα μοιραστώ μαζί σας την προσωπική μου εμπειρία. ΓΑΜΑΤΑ είναι τα τελευταία darkthrone, πίνεις μπύρες και γουστάρεις, αν θέλω να πιώ μπύρες και να γουστάρω θα ακούσω κάτι τέτοιο. Αν θέλω να ακούσω κάτι "πιο ΔΥΝΑΤΟ, πιο έντονο, πιο σημαντικό και πιο βαθύ, που με λερώνει" δεν θα ψυχαναγκαστώ να είναι η πρώτη προτεραιότητα Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΜΑΣ, ΤΟ ΧΕΒΙΜΕΤΑΛ ΜΑΣ που το ακούμε απο τοσο δα παιδάκια -αχ τι μνήμες- και ποτέ δε μας πρόδωσε. Υπάρχουν και πιο σοβαρά πράγματα απ' το μεταλ.