Αποκεντρωσις

Parasight, η λέξη που εστίασα είναι η καλύβα βέβαια, αλλά δεν γαμιέται!

Fixxxer πέσε για ύπνο ρε ψηλέ, μετά την αποκάλυψη της αλήθειας από τον adam (πρώτο μου πινκ στον τύπο, φαντάσου) θα 'πρεπε να ποστάρεις όταν λείπουμε για διακοπές

ΑΝΕΤΟΤΑΤΑΤΑΤΑ.
Αρκεί βέβαια να έχω μια δουλειά εγώ και η σύζυγος. Ένα μικρό νησάκι είναι ό,τι πρέπει. Δε θα προτιμούσα κάποιο κορφοβούνι, θέλω θάλασσα.
Έχω γίνει λίγο παράξενος τελευταία και με ενοχλούν πολλά στην πόλη. Ο παπάρας που μου κλείνει την πυλωτή για να μπει δίπλα στα φρουτάκια να παίξει, ο γελοίος που περνάει με κόκκινο, η πολυκοσμία το στριμωξίδι, οι αποστάσεις, ο θόρυβος. Θέλω άπλα.... την ησυχία μου από τον γείτονα, να παρκάρω εξω ακριβώς από την πόρτα μου να έχω κηπάκο, να βγαίνει το παιδί μου και να γίνεται μέσα στις λάσπες, να παίζει και να μην έχω την έννοια που θα πάει και ποιος θα του κολλήσει. Να παίρνω το βαρκάκι μου καινα πηγαίνω όποτε μου καπνίσει για ψαροντούφεκο και ψάρεμα.
Καταλάβατε μέσες άκρες ε;

Γάμησε τα, και δεν θα σκέφτεσαι και τις βενζίνες.

Το πράμα προχωράει με αργούς ρυθμούς (γαμώ το πασόκ πελοποννήσου) αλλά σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου, σε δύο χρόνια από τώρα το Λητς θα έχει γίνει υβριδικό μοντέλο αθηναιομανιάτη.
Δεν ξέρω αν θα την παλέψω, τριάντα χρόνια ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΙΑΝΟΣ δε σβήνουν έτσι απλά, αλλά τι να κάνεις.

Εντάξει,για εμένα η Αθήνα θα είναι πάντα το καλύτερο μέρος για να ζήσω στην Ελλάδα.Και όταν λέω Αθήνα μην φανταστεί κανείς την Ομόνοια ξέρω γω γιατί υπάρχουν και περιοχές που είναι χωριά τόσο από θέμα κόσμου όσο και από άποψη κίνησης.Βασικά εγώ ζω στην Αθήνα αλλά έξω από το κέντρο και μπορώ να συνδυάσω π.χ βουνό,θάλλασσα,πόλη σε λιγότερο από μία ώρα.Επίσης ένα + στην Αθήνα το αίθριο κλίμα που ευνοεί κατά την δική μου γνώμη.Τώρα όποιος πιστεύει ότι μπορεί να πάει στο χωριό για να κάνει καλύτερη ζωή then go for it.Επίσης κακό μεγάλο που έχει η Αθήνα (το κέντρο εννοώ) είναι ότι σε αποξενώνει από αυτό που πραγματικά ήταν η ζωή,δηλαδή το να είσαι κοντά στη φύση.

στα λόγια ναι και εγώ θα ήθελα να φύγω και να πάω ζήσω στην Κερκίνη και να τρώω αυγά με καβουρμά το πρωί και βουβάλι στιφάδο για μεσημεριανό αλλά υπάρχει μια γενική υπεραπλούστευση των καταστάσεων και των συνθηκών που μια τέτοια απόφαση δημιουργεί. όσοι δηλαδή θέλετε να φύγετε θα το κάνατε έχοντας την σιγουριά μιας καβάτζας από πίσω ή θα προσπαθούσατε να ξεκινήσετε κάτι από το μηδέν στην επαρχία, γιατί δεν νομίζω κανένας να πιστεύει οτι αν έχεις ένα μπαχτσέ με πιπεριές και αγγουράκια όλα τα προβλήματα λύθηκαν. η ζωή στην επαρχία είναι πιο δύσκολη από την ζωή στην πόλη από όποια πλευρά και αν το δεις.

εγώ έχω σπίτι στο χωριό και αν πάρω 5 αποφάσεις για να αλλάξουν μερικά πράγματα στην ζωή μας, μπορώ να πάω να ζήσω εκεί, αλλά δεν το θέλω, δε μου χρειάζεται, δεν είναι αυτό που λείπει από την ζωή μου. και εδώ θέλω να πω πως συνήθως οι συνθήκες στις οποίες ζει ο καθένας επηρεάζουν άμεσα το πόσο εύκολα λέει το "φεύγω άνετα". εγώ δεν ζω στην πόλη, ζω σε προάστιο και δεν με πλήττουν τα "κακά" της διαβίωσης σε πόλη. έχω επίσης σπίτι σε χωριό και πηγαίνω τακτικά οπότε δεν νιώθω να μου λείπει η επαρχία.

Quote:

---

Originally Posted by FIXXXER

Αγνοησε τον ειναι ο βικοτνικ. Σοφα τα λες στο ποστ σου, αλλα διαφωνω λιγακι με αυτο το ποσο συχνα βρισκεσαι με τους φιλους σου λογω "συνθηκων". Κι εγω μενω μιαμιση ωρα μακρια απο καποιους με συγκοινωνιες εδω περα, αλλα οταν θελω να παω να τους δω, απλα ΠΑΩ. Ή ερχονται αυτοι. Δε χρειαζεται να το κανονισω ενα μηνα πριν. Και οκ, καταλαβαινω οτι παιζουν και οικογενειες και παιδια κτλ, αλλα αν θελεις να κανεις κατι που εξαρταται μονο απο εσενα και τους φιλους σου, το κανεις απλα. Κατα τα αλλα συμφωνω με τα παντα.

---

Πιστεύω να βλέπεις την αντίφαση στο post σου.
Επίσης μιλώντας πέρα από οικογένειες, δεν ξέρω τι ακριβώς πρόγραμμα εργασίας έχεις για να μπορείς να τρως σε μια καθημερινή μέρα τρεις ώρες για να ΠΑΣ και να ΓΥΡΙΣΕΙΣ από τα φιλαράκια σου, με το 8ωρο απλά ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ. Ίσως γίνει κάποιες φορές στην αρχή. Από ένα σημείο και μετά, απλά είναι ψυχοφθόρο και προτιμάς να ξεκουραστείς.

Quote:

---

Originally Posted by 12 stars circle your brow

Parasight, η λέξη που εστίασα είναι η καλύβα βέβαια, αλλά δεν γαμιέται!

---

Άλλωστε την "καλύβα" την είπα κυριολεκτικά. ΟΚ.

Ελα μωρε ποια αντιφαση. Οταν λεω "εσενα και τους φιλους σου", το εσενα περιλαμβανει την οικογενεια σου, αφου το εχω αναφερει ηδη στην ακριβως προηγουμενη προταση.

Επισης, ποιος μιλησε για καθημερινα, ημαρτον. Μια φορα τη βδομαδα ομως μπορω να τους βλεπω, και δυο ισως αμα τυχει να κανονιστει κατι καλο μεσοβδομαδα. Δε νομιζω οτι ειναι τοσο δυσκολο.

Quote:

---

Originally Posted by Parasight

Quote:

---

Originally Posted by 12 stars circle your brow

Parasight, η λέξη που εστίασα είναι η καλύβα βέβαια, αλλά δεν γαμιέται!

---

Άλλωστε την "καλύβα" την είπα κυριολεκτικά. ΟΚ.

---

Υποθέτω ούτε τα καρότα θα έτρωγες λοιπον, disregard this!

Quote:

---

Originally Posted by FIXXXER

Ελα μωρε ποια αντιφαση. Οταν λεω "εσενα και τους φιλους σου", το εσενα περιλαμβανει την οικογενεια σου, αφου το εχω αναφερει ηδη στην ακριβως προηγουμενη προταση.

---

Ε μα πώς εξαρτάται από σένα, αφού οι οικογένειακές υποχρεώσεις είναι η όλη τροχοπέδη, θα με τρελάνεις.

Και γενικά μιλάμε από διαφορετική σκοπιά, είσαι εργένης και μου λες "δε νομίζω να είναι και τόσο δύσκολο" να ταξιδεύω όποτε γουστάρω για να πάω για καφέ. Για σένα, δεν είναι. Αλλά όχι και να μου το κάνεις γενικό κανόνα. Εδώ έχει πάρει φωτιά ο κώλος μας.

Όποιος δεν έχει ζήσει στη γαμημένη επαρχία να μη μιλάει για το "πόσο γαμάτα θα 'ναι" να ζεις εκεί ως ενήλικας. Για καλό δικό του δηλαδή, όχι τίποτα άλλο. Πέρασα όλα τα παιδικά και εφηβικά μου χρόνια σ' ένα χωριό ουσιαστικά, σ' ένα βουνό, στο δάσος. Το οποίο και ήταν υπέροχο και μου άφησε πάμπολλες δυνατές παιδικές μνήμες, μυρωδιές, ξέρωγωτι. Το πρόβλημα άρχισε από τα 15-16 και μετά, οπότε και διευρύνθηκαν λίγο τα ενδιαφέροντα και έπρεπε να αρχίσω να έχω επαφές με την πόλη για καφέδες/σινεμάδες/γκόμενενς/ρεστωράν/κοσμηματοπωλεία/εστιατόρια. Από τον πρόλογο στην ενήλικη ζωή δηλαδή.

Ε λοιπόν δεν υπάρχει κάτι πιο βαρετό, πιο μίζερο, πιο ακίνητο και πιο θλιβερό από τη ζωή στην επαρχία. Κι όσο μεγαλώνεις, τόσο χειρότερα γίνεται. Όπως σας το λέω μαλάκες, έχει ρουφήξει νιάτα μέσα από ψυχές αυτός ο βόθρος που λέγεται Πάτρα.

Μακριά.

Quote:

---

Originally Posted by 00i00

δεξιοαναρχισμο της ραχουλας

---

τεραστιος ορος. να καθιερωθει παραυτα.

ον τοπικ, μεχρι πριν λιγους μηνες δεν θα το σκεφτομουν καν. αλλα σιγα-σιγα εχω αρχισει να αμφισβητω οτι μου προσφερει κατι η πολη.

!!!!!!!!~!!!!!!~!~!!!!!!

Quote:

---

Originally Posted by Dythor

Όποιος δεν έχει ζήσει στη γαμημένη επαρχία να μη μιλάει για το "πόσο γαμάτα θα 'ναι" να ζεις εκεί ως ενήλικας. Για καλό δικό του δηλαδή, όχι τίποτα άλλο. Πέρασα όλα τα παιδικά και εφηβικά μου χρόνια σ' ένα χωριό ουσιαστικά, σ' ένα βουνό, στο δάσος. Το οποίο και ήταν υπέροχο και μου άφησε πάμπολλες δυνατές παιδικές μνήμες, μυρωδιές, ξέρωγωτι. Το πρόβλημα άρχισε από τα 15-16 και μετά, οπότε και διευρύνθηκαν λίγο τα ενδιαφέροντα και έπρεπε να αρχίσω να έχω επαφές με την πόλη για καφέδες/σινεμάδες/γκόμενενς/ρεστωράν/κοσμηματοπωλεία/εστιατόρια. Από τον πρόλογο στην ενήλικη ζωή δηλαδή.

Ε λοιπόν δεν υπάρχει κάτι πιο βαρετό, πιο μίζερο, πιο ακίνητο και πιο θλιβερό από τη ζωή στην επαρχία. Κι όσο μεγαλώνεις, τόσο χειρότερα γίνεται. Όπως σας το λέω μαλάκες, έχει ρουφήξει νιάτα μέσα από ψυχές αυτός ο βόθρος που λέγεται Πάτρα.

Μακριά.

---

1ον, μια χαρά μεγαλώσαμε επαρχία και ξέρουμε τι λέμε. Και επίσης, μη λέμε συνέχεια τα ίδια, "επαρχία" δε σημαίνει απαραίτητα απομόνωση και μοναχισμός, έλεος δλδ. Υπάρχουν και ενδιάμεσες καταστάσεις, όχι μόνο τα δύο άκρα:
http://www.trendir.com/house-design/...in-house-2.jpg
http://www.washingtoncitypaper.com/b...ro_in_smog.jpg

(είπα να βάλω καμιά εικόνα γιατί κάποιοι εδώ δεν καταλαβαίνουν αλλιώς)

2ον, εσύ μιλάς για τα 15-16, εγώ σου μιλάω για τα 35-40. Για πιο πριν, όντως η πόλη είναι πιο ελκυστική, ξαναναφέρθηκε.

Quote:

---

Originally Posted by Parasight

Quote:

---

Originally Posted by FIXXXER

Ελα μωρε ποια αντιφαση. Οταν λεω "εσενα και τους φιλους σου", το εσενα περιλαμβανει την οικογενεια σου, αφου το εχω αναφερει ηδη στην ακριβως προηγουμενη προταση.

---

Ε μα πώς εξαρτάται από σένα, αφού οι οικογένειακές υποχρεώσεις είναι η όλη τροχοπέδη, θα με τρελάνεις.

Και γενικά μιλάμε από διαφορετική σκοπιά, είσαι εργένης και μου λες "δε νομίζω να είναι και τόσο δύσκολο" να ταξιδεύω όποτε γουστάρω για να πάω για καφέ. Για σένα, δεν είναι. Αλλά όχι και να μου το κάνεις γενικό κανόνα. Εδώ έχει πάρει φωτιά ο κώλος μας.

---

Καλα κοιταξε, επειδη δεν εχω παιδια και οικογενεια ακομα (ή και ποτέ), προφανως δε μπορω να μιλησω επι ισοις οροις για το συγκεκριμενο θεμα, και καταλαβαινω οτι μπορει να αλλαξει η αποψη μου καποτε. Αλλα οκ, τους κανονες στην οικογενεια τους κανονιζει ο καθενας με τη γυναικα του οσο μπορει, και με γονεις ή αλλους συγγενεις που βοηθανε. Δεν το κανω γενικο κανονα φυσικα, αλλα εχω και φιλους που εχουν ηδη παιδια, και παρολο που και αυτων εχει παρει φωτια ο κωλος τους λογω δουλειας και παιδιων και ολων μαζι, ε μια φορα τη βδομαδα καταφερνα να τους δω οταν ημουν Ελλαδα, κι αν οχι, εστω μια στις 15. Φυσικα καθε οικογενεια ειναι διαφορετικη περιπτωση, απλα ετσι οπως το βλεπω απο τους περισσοτερους συνομηλικους ή λιγο μεγαλυτερους με οικογενειες, φυσικα και χανονται παρα πολυ οταν αρχιζει ολο αυτο το πανηγυρι, αλλα οσοι σκιζονται λιγακι καταφερνουν να μη χασουν επαφη. Τελος παντων, ειρηνη υμιν γενικα και πουτσα στον βλακοτνικ.

o krux τα λέει καλά σε γενικές γραμμές. η κάθε κατάσταση έχει τα υπέρ και τα κατά. ο καθένας τα ζυγίζει και βλέπει.

τα ζώα, τα χωράφια, ο κήπος κτλ θέλουν φροντίδα, καθημερινή αφοσίωση και πολύ πολύ προσωπικό χρόνο. σκέψου να έχεις και δουλειά ταυτόχρονα. κάποιος που δεν έχει συνηθίσει σε τέτοιες καταστάσεις μπορεί να μη βλέπει τις μακροχρόνιες ωφέλειες που σου προσφέρουν και να μην την παλεύει. επίσης, χρειάζονται "εργατικά χέρια". αν δεν ασχολείται όλη η οικογένεια τουλάχιστο, δύσκολα βγαίνουν πέρα οι υπαίθριες εργασίες (εκτός αν αυτή η απασχόληση είναι και η μοναδική). είναι 321573 πράγματα και δυσκολίες που μου έρχονται στο μυαλό και πρέπει κάποιος να σκεφτεί πριν κάνει ένα τέτοιο βήμα. προσωπικά, επειδή μεγάλωσα σε τέτοιες καταστάσεις, δεν το αλλάζω με τίποτα και τα 10 χρόνια που έμεινα αθήνα μου έλειπε αυτή η φάση. δεν είναι για όλους όμως.

Quote:

---

Originally Posted by Parasight

Και επίσης, μη λέμε συνέχεια τα ίδια, "επαρχία" δε σημαίνει απαραίτητα απομόνωση και μοναχισμός, έλεος δλδ. Υπάρχουν και ενδιάμεσες καταστάσεις, όχι μόνο τα δύο άκρα

---

Η ενδιάμεση κατάσταση είναι αυτό που θεωρώ το χειρότερο απ' όλα. Δεν έχεις ατόφια τη χαρά του να περιβάλλεσαι από εξοχή (μερικές φορές δεν την έχεις και καθόλου), και έχεις και όλη τη μιζέρια της ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ πακέτο.

Σαφώς η πόλη έχει πάμπολλα πλεονεκτήματα και είναι χαζομάρα να κάνεις μια τέτοια κίνηση αν δεν έχει τελειώσει με αυτήν, απλώς επειδή πιστεύεις αυθαίρετα πως αλλού θα είναι καλύτερα. Προσωπικά νιώθω πως σιγά σιγά τελειώνω με την Αθήνα αλλά δεν έχω σκοπό να φύγω μέχρι να είμαι βέβαιη πως δεν αφήνω απωθημένα πίσω.
Τώρα για το πόσο δύσκολη ή εύκολη είναι η ζωή στην επαρχία, νομίζω το πιο ασφαλές είναι να πας να δοκιμάσεις πριν τα μαζέψεις και φύγεις, δουλεύοντας εθελοντικά σε κάποια φάρμα πχ ή μένοντας σε κάνα γνωστό, αν έχεις αυτή την πολυτέλεια.

Βασικά, οκ όσοι το σκέφτεσται έχετε κάποιες δουλειές ή κάποιο πτυχίο για δουλειά πόλης. Στο πλάνο σας για αποκέντρωση είναι βιολογικές καλλιέργειες να καλπάζετε πάνω στην Ντόλυ σας μαζεύοντας το κοπάδι τα βουβάλια σας κάνοντας ένα Μάλμπορο ή σκοπεύετε να γίνετε γραφίστες/προγραμματιστές/ηλεκτρολόγοι/γουατέβερ στην Άνω Ραχούλα;

Επίσης κρουξ, προφανώς αμα είχαμε φράγκα όλοι θα θέλαμε να μένουμε στο Ωραίοκαστρο ή στο Πανόραμα ή σε κάποιο προάστιο που να 'χει γύρω γύρω δεντράκια,βουναλάκια και όχι 7όροφες και ΑΛΒΑΝΟΥΣ.

υγ: στο χωριό μου που πήγα πρόσφατα για μια κηδεία (χωριό 100 κατοίκων, 50μ από την συνοριογραμμή για πγδμ ήταν ένα πρεζάκι το οποίο έβγαζε μεροκάματο από το να ανοίγει ΤΑΦΟΥΣ σε κάθε κηδεία. Αυτός το 'χει πιασει το νοημα του θρεντ.

Quote:

---

Originally Posted by Drumsick

σιγά σιγά τελειώνω με την Αθήνα

---

Η Αθήνα είναι αυτή που τελειώνει, ή τουλάχιστον το «μόρφωμα» Αθήνα.

Δεν πρέπει να έχει αναφερθεί μέχρι στιγμής, η τεχνολογία έχει καταφέρει πια να εξαλείψει την όποια πολιτισμική υστέρηση και αυτός για κάποιους ήταν ο μόνος λόγος που τους απέτρεπε από το να εγκαταλείψουν τη μεγαλούπολη.

Καλα ηρεμηστε λιγο ομως. Και τι ειναι η πολιτισμικη υστερηση;

1:14

Quote:

---

Originally Posted by Esteban

Καλα ηρεμηστε λιγο ομως. Και τι ειναι η πολιτισμικη υστερηση;

---

Κάποτε; Ακόμη και το «σινεμαδάκι» που αναφέρθηκε νωρίτερα, ε η έλλειψη και αυτού ακόμη έχει κάποιον αντίκτυπο. Σήμερα στον Αη Στράτη ο μπόμπιρας μπορεί και κάνει ιδιαίτερα μέσω υπολογιστή με το πιο σαΐνι καθηγητή άμα το επιθυμεί (που το επιθυμεί, τρου στόρυ)

Quote:

---

Originally Posted by Shadowking

Επίσης κρουξ, προφανώς αμα είχαμε φράγκα όλοι θα θέλαμε να μένουμε στο Ωραίοκαστρο ή στο Πανόραμα ή σε κάποιο προάστιο που να 'χει γύρω γύρω δεντράκια,βουναλάκια και όχι 7όροφες και ΑΛΒΑΝΟΥΣ.

---

τι φράγκα ρε. ο κουμπάρος μου νοίκιαζαν 60τμ στο κέντρο σε πολυκατοικία 40 χρόνων με μούχλα στα ταβάνια και πλήρωναν 350€, επειδή κέντρο. και έχει καμία 2ετία που ανέβηκαν Ωραιόκαστρο και μένουν σε μαιζονέτα 120τμ 5ετίας με 380€ και γύρω γύρω δέντρα και ηρεμία. μυαλό θέλει.

Quote:

---

Originally Posted by Φύσκος

Δεν πρέπει να έχει αναφερθεί μέχρι στιγμής, η τεχνολογία έχει καταφέρει πια να εξαλείψει την όποια πολιτισμική υστέρηση και αυτός για κάποιους ήταν ο μόνος λόγος που τους απέτρεπε από το να εγκαταλείψουν τη μεγαλούπολη.

---

Τεράστια αλήθεια

Quote:

---

Originally Posted by Dythor

Όποιος δεν έχει ζήσει στη γαμημένη επαρχία να μη μιλάει για το "πόσο γαμάτα θα 'ναι" να ζεις εκεί ως ενήλικας. Για καλό δικό του δηλαδή, όχι τίποτα άλλο. Πέρασα όλα τα παιδικά και εφηβικά μου χρόνια σ' ένα χωριό ουσιαστικά, σ' ένα βουνό, στο δάσος. Το οποίο και ήταν υπέροχο και μου άφησε πάμπολλες δυνατές παιδικές μνήμες, μυρωδιές, ξέρωγωτι. Το πρόβλημα άρχισε από τα 15-16 και μετά, οπότε και διευρύνθηκαν λίγο τα ενδιαφέροντα και έπρεπε να αρχίσω να έχω επαφές με την πόλη για καφέδες/σινεμάδες/γκόμενενς/ρεστωράν/κοσμηματοπωλεία/εστιατόρια. Από τον πρόλογο στην ενήλικη ζωή δηλαδή.

Ε λοιπόν δεν υπάρχει κάτι πιο βαρετό, πιο μίζερο, πιο ακίνητο και πιο θλιβερό από τη ζωή στην επαρχία. Κι όσο μεγαλώνεις, τόσο χειρότερα γίνεται. Όπως σας το λέω μαλάκες, έχει ρουφήξει νιάτα μέσα από ψυχές αυτός ο βόθρος που λέγεται Πάτρα.

Μακριά.

---

Dythor πουλάκι μου δεν είμαστε όλοι 20.
Και δεν διαφωνούμε ότι στα 20 (και 25 και 28 και 30 να σου πω) θες μια μεγαλούπολη.
Αλλά εμένα δεν με νοιάζει πλέον το μπαράκι , το φλερτ , το έξω , και "τα ζωντανά φώτα της πόλης". Θέλω άλλα πράγματα που πιστεύω μπορεί να μου το προσφέρει το μέρος που έχω επιλέξει να πάω.
Και φυσικά έχω βάλει στα + και την 1 ώρα μακριά από την Θεσσαλονίκη και 1 ώρα από τα Γιάννενα , οπότε μπορεί να μου καλύψει και κάποιες πιο "εξεζητημένες" ανάγκες.

τωρα το παρατηρησα, ο Dythor ειπε κοσμηματοπωλεια; :|

Για να τα σπάει βρε χαζέ.

Μπορει απλα να του αρεσει να τα κοιταζει...!
Ον Τοπικ:
Ε ηδη η αλλαγη σε μια, συγκριτικα με την αθηνα, μικροτερη πολη εστω και του εξωτερικου, εχει το καλο των μικροτερων αποστασεων χωρις υστερηση στις επιλογες. Αν και καποιες φορες μου λειπει το χαωδες της Αθηνας (και μερικα ακομα χαρακτηριστικα και στοιχεια της).
Η επομενη μεταβαση σε καποιο παραθαλλασιο παραδεισο με τα απαραιτητα στην Ν. Αμερικη ειναι το επομενο βημα αλλα δεν εμαι σιγουρος οτι θα το κανω.

μινμιν, θα 'ρθω 'κει δίπλα σε κανά 3-4 χρονάκια. σε φάση λέω να πάρω και ζωάκια και να φτιάξω κήπους κτλ. απλά ακόμη έχω σχολές και τσίτες. βέβαια δε ξέρω αν θα αντέξω τους συγχωριανούς μου και ίσως τη ψάξω να καβατζωθώ στην εγκαταλελειμμένη πλέον κατασκήνωση λίγο πιο έξω.

Εμενα ακομα κ στις μεσες λυσεις τυπου κωμοπολη με προβληματιζει το θεμα παρεα και των ατομων που να μπορεις να πεις 2 πραγματα παραπανω.
Δηλαδή πως κανεις καινούριους φιλους στα 28 και στα 30?
Εχω μεγαλώσει σε κωμοπολη και περασα γαμάτα εκει αλλά δε νομίζω ναναι το ιδιο με την παρεα μου απτο σχολειο να εχει σκορπισει σε ολο τον κοσμο.

Αυτο που με κραταει στην Αθηνα ειναι οι φιλοι μαλλον.
Αυτό και το αεροδρομιο.
Και ο συνδυασμος φιλων με αεροδρομιο.

θέμα συμβιβασμών είναι κ όχι χρημάτων και παιδικών αναμνήσεων και δε ξέρω γω τι άλλο. στην αθήνα (γιατί για αθήνα μιλάμε κυρίως) συμβιβάζεσαι και στερείσαι τα προτερήματα της "επαρχίας" και το αντίστροφο. το θέμα είναι ποια θετικά προτιμάς. της πόλης ή της επαρχίας. θέμα προτιμήσεων και προτεραιωτήτων είναι. μη το κάνετε πολύπλοκο ΚΑΙ αυτό το θέμα. απλό είναι

Spoiler

Fresh air affects children's constitutions, particularly in early
years. It enters every pore of a soft and tender skin, it has
a powerful effect on their young bodies. Its effects can never
be destroyed. So I should not agree with those who take a country
woman from her village and shut her up in one room in a town and
her nursling with her. I would rather send him to breathe the fresh
air of the country than the foul air of the town. He will take his
new mother's position, will live in her cottage, where his tutor
will follow him. The reader will bear in mind that this tutor is
not a paid servant, but the father's friend. But if this friend
cannot be found, if this transfer is not easy, if none of my advice
can be followed, you will say to me, "What shall I do instead?" I
have told you already--"Do what you are doing;" no advice is needed
there.
Men are not made to be crowded together in ant-hills, but scattered
over the earth to till it. The more they are massed together, the
more corrupt they become. Disease and vice are the sure results of
over-crowded cities. Of all creatures man is least fitted to live
in herds. Huddled together like sheep, men would very soon die.
Man's breath is fatal to his fellows. This is literally as well as
figuratively true.
Men are devoured by our towns. In a few generations the race dies
out or becomes degenerate; it needs renewal, and it is always
renewed from the country. Send your children to renew themselves,
so to speak, send them to regain in the open fields the strength
lost in the foul air of our crowded cities. Women hurry home that
their children may be born in the town; they ought to do just the
opposite, especially those who mean to nurse their own children. They
would lose less than they think, and in more natural surroundings
the pleasures associated by nature with maternal duties would soon
destroy the taste for other delights.
The new-born infant is first bathed in warm water to which a little
wine is usually added. I think the wine might be dispensed with.
As nature does not produce fermented liquors, it is not likely that
they are of much value to her creatures.
http://www.online-literature.com/rousseau/emile/1/

You will tell me I am going beyond nature. I think not. She
chooses her instruments and orders them, not according to fancy,
but necessity. Now a man's needs vary with his circumstances. There
is all the difference in the world between a natural man living in
a state of nature, and a natural man living in society. Emile is
no savage to be banished to the desert, he is a savage who has to
live in the town. He must know how to get his living in a town,
how to use its inhabitants, and how to live among them, if not of
them.
http://www.online-literature.com/rousseau/emile/3/

O man, whatever country you may belong to, whatever your opinions may
be, attend to my words; you shall hear your history such as I think I
have read it, not in books composed by those like you, for they are
liars, but in the book of nature which never lies. All that I shall
repeat after her, must be true, without any intermixture of falsehood,
but where I may happen, without intending it, to introduce my own
conceits. The times I am going to speak of are very remote. How much
you are changed from what you once were! 'Tis in a manner the life of
your species that I am going to write, from the qualities which you
have received, and which your education and your habits could deprave,
but could not destroy.
http://www.online-literature.com/rou...-inequality/1/

Authors, I know, are continually telling us, that in this state man would have been a most miserable creature; and if it is true, as I fancy I have proved it, that he must
have continued many ages without either the desire or the opportunity
of emerging from such a state, this their assertion could only serve
to justify a charge against nature, and not any against the being
which nature had thus constituted; but, if I thoroughly understand
this term miserable, it is a word, that either has no meaning, or
signifies nothing, but a privation attended with pain, and a suffering
state of body or soul; now I would fain know what kind of misery can
be that of a free being, whose heart enjoys perfect peace, and body
perfect health? And which is aptest to become insupportable to those
who enjoy it, a civil or a natural life? In civil life we can scarcely
meet a single person who does not complain of his existence; many even
throw away as much of it as they can, and the united force of divine
and human laws can hardly put bounds to this disorder. Was ever any
free savage known to have been so much as tempted to complain of life,
and lay violent hands on himself? Let us therefore judge with less
pride on which side real misery is to be placed. Nothing, on the
contrary, must have been so unhappy as savage man, dazzled by flashes
of knowledge, racked by passions, and reasoning on a state different
from that in which he saw himself placed. It was in consequence of a
very wise Providence, that the faculties, which he potentially
enjoyed, were not to develop themselves but in proportion as there
offered occasions to exercise them, lest they should be superfluous or
troublesome to him when he did not want them, or tardy and useless
when he did. He had in his instinct alone everything requisite to live
in a state of nature; in his cultivated reason he has barely what is
necessary to live in a state of society.
http://www.online-literature.com/rou...-inequality/2/

Σαμπρελινο μόνο εσύ με καταλαβαίνεις. Μάλλον πρέπει να δουλέψω στο επικοινωνιακό μου, δεν υπάρχει άλλη εξήγηση.

Όσοι λέτε ότι το σκέφτεστε επειδή είστε 35-40 και όχι 20, φαντάζομαι αποκεντρώνεστε (sic) μετά του/της συζύγου. Σκοπεύετε να μεγαλώσετε παιδιά στην επαρχία δηλαδή;

Quote:

---

Originally Posted by Krux

στα λόγια ναι και εγώ θα ήθελα να φύγω και να πάω ζήσω στην Κερκίνη και να τρώω αυγά με καβουρμά το πρωί και βουβάλι στιφάδο για μεσημεριανό αλλά υπάρχει μια γενική υπεραπλούστευση των καταστάσεων και των συνθηκών που μια τέτοια απόφαση δημιουργεί. όσοι δηλαδή θέλετε να φύγετε θα το κάνατε έχοντας την σιγουριά μιας καβάτζας από πίσω ή θα προσπαθούσατε να ξεκινήσετε κάτι από το μηδέν στην επαρχία, γιατί δεν νομίζω κανένας να πιστεύει οτι αν έχεις ένα μπαχτσέ με πιπεριές και αγγουράκια όλα τα προβλήματα λύθηκαν. η ζωή στην επαρχία είναι πιο δύσκολη από την ζωή στην πόλη από όποια πλευρά και αν το δεις.

εγώ έχω σπίτι στο χωριό και αν πάρω 5 αποφάσεις για να αλλάξουν μερικά πράγματα στην ζωή μας, μπορώ να πάω να ζήσω εκεί, αλλά δεν το θέλω, δε μου χρειάζεται, δεν είναι αυτό που λείπει από την ζωή μου. και εδώ θέλω να πω πως συνήθως οι συνθήκες στις οποίες ζει ο καθένας επηρεάζουν άμεσα το πόσο εύκολα λέει το "φεύγω άνετα". εγώ δεν ζω στην πόλη, ζω σε προάστιο και δεν με πλήττουν τα "κακά" της διαβίωσης σε πόλη. έχω επίσης σπίτι σε χωριό και πηγαίνω τακτικά οπότε δεν νιώθω να μου λείπει η επαρχία.

---

μεγαλες αληθειες. νταξ επειδη εζησα ενα χρονο στη κιμωλο δε παει να πει οτι τα ξερω ολα, αλλα ειδα πολλα πραματα. και σκεφτηκα ακομα παραπανω. πρωτα απολα, αν πεις οτι μενω σε ενα μικρο μερος για το εγγυες μελλονθες καποια ασφαλεια. τι εννοω. αρρωσταινεις κανεις δειχνεις, θα την παλεψεις με τον αγροτικο γιατρο? ή θα περιμενεις να πας στο πιο κοντινο νοσοκομειο (που ποσο κοντα θα ειναι?). κιαν εισαι σε νησι τι γινεται?
μη κοιτατε τωρα που μαστε τουμπανα και δε μασαμε κτλ κτλ. δεν ειναι παντα ετσι. εγω ειμαι ρεμαλι, αλλα αν ο χ χρηστης πει παω να ζησω κιεχει και μια γυναικα κιενα κουτσουβελο, θαναι με το σταυρο στο χερι?
βεβαια απο την αλλη εχετε αναρωτηθει γιατι καθονται οι γεροι εκει και ας ειναι του θανατα? γιατι αυτο γουσταρουν δε τους νοιαζει, εκει αισθανονται καλα. ειναι ολα θεμα νοοτροπιας, θεμα πολλων παραμετρων.

οσον αφορα την κοινωνικοποιηση και το " περναω καλα"

ναι μπορεις να περασεις γαμω. δε θα εχεις το αν, δε θα βλεπεις 1000 μοντς, δε θα πινεις dark & stormy αλλα μπορεις να περασεις καλα. βεβαια πρεπει και να το εχεις. εγω δεν εχω θεμα, πιανω φιλιες ακομα και με χελωνες και κατσικες που λεει ο λογος. αλλοι δε το χουν. καλα ειναι και θεμα επιπεδου και νοοτροπιας. οι ντοποιοι δεν ειναι ουτε βλακες ουτε παρακατιανοι. τυπακια που ειχαν παει εκει και τους αντιμετωπιζαν ολους λες και ειναι λεπροι, ε δε περασαν καλα. εγω περναγα γαμω με τους ντοπιους. βασικα τους προτιμουσα.
επισης μη περιμενει κανενας οτι δε θα μιζεριασει, μαυρισει κτλ κτλ. θα το περασεις και αυτο. θα πνιγεις λιγακι αμα ειναι πολυ μικρο τομερος. δε παιζει.
(ινσαιντ ινφο λεει οτι εκει που μουν οι μισοι περναν ψυχοφαρμακα...)

εγω προτιμω τα μικρα μερη. αν μου λεγες, σε διοριζω για 5 χρονια παρο ή κιμωλο, θα σου ελεγα κιμωλο. νιωθω γαμω καιανθρωπινα και οτι ζω, με το να τους χαιρεταω ολους στο δρομο , να με χαιρετανε και αυτοι και γενικα να νιωθεις αυτο το δεσιμο. σε τοσο μικρα μερη δεν εχει κανενας να κερδισει κατι απο σενα. δε θελει να σε εκμεταλέυτει. ολα ειναι γαμω. (μαλακες υπαρχουν παντου ε).

επειδη πλατιαζω και κανω 2 πραγματα ταυτοχρονα, στο μερος που θα εμενα θα ηθελα να υπαρχουν τα εξης. χωρις αυτα δε θα μπορουσα να μεινω.

θαλασσα( βασικα θελω νησακι αλα κιμωλος. γιατι οχι και την ιδια την κιμωλο

ιντερνετ (αυτο ειναι βασικο για ολους φανταζομαι). χωρις αυτο νιωθεις αποκομενος

κανας γιατρος να παιζει εστω αγροτικος (για το αισθηματης "ασφαλειας")

εστω ενα μπαρακι, κιας ειναι και του κολου και ας παιζει ολη μερα σκυλαδικα.

να εχει ενα σχολειο ( το οποιο συνεπαγεται πολλα πραγματα τα οποια ομως βαριεμαι να αναλυσω)

με αυτα ειμαι ευχαριστημενος

πλατιασα και εχασα τιν ειρμο μου. δε το ξαναδιαβαζω γιατι μπορει να λεω και μαλακιες

Quote:

---

Originally Posted by ikonoklast

Όσοι λέτε ότι το σκέφτεστε επειδή είστε 35-40 και όχι 20, φαντάζομαι αποκεντρώνεστε (sic) μετά του/της συζύγου. Σκοπεύετε να μεγαλώσετε παιδιά στην επαρχία δηλαδή;

---

Σαφέστατα, αυτό μάλιστα είναι ένας λόγος υπέρ της επαρχίας.

Quote:

---

Originally Posted by Parasight

Quote:

---

Originally Posted by ikonoklast

Όσοι λέτε ότι το σκέφτεστε επειδή είστε 35-40 και όχι 20, φαντάζομαι αποκεντρώνεστε (sic) μετά του/της συζύγου. Σκοπεύετε να μεγαλώσετε παιδιά στην επαρχία δηλαδή;

---

Σαφέστατα, αυτό μάλιστα είναι ένας λόγος υπέρ της επαρχίας.

---

Μου θυμίσατε καθηγητή στη σχολή που είχε ζήσει για χρόνια Αμερική και γύρισε Ελλάδα γιατί δεν ήθελε τα παιδιά του να μεγαλώσουν εκεί. Αλλά άλλη κουβέντα αυτή.

Συνεχίζουμε..

Quote:

---

Originally Posted by Khalkji

τωρα το παρατηρησα, ο Dythor ειπε κοσμηματοπωλεια; :|

---

Quote:

---

Originally Posted by Shadowking

Επίσης κρουξ, προφανώς αμα είχαμε φράγκα όλοι θα θέλαμε να μένουμε στο Ωραίοκαστρο ή στο Πανόραμα ή σε κάποιο προάστιο που να 'χει γύρω γύρω δεντράκια,βουναλάκια και όχι 7όροφες και ΑΛΒΑΝΟΥΣ.

---

E έλα προς τρίλοφο/ρύσιο/περαία/μηχανιώνα μεριά.

30 χλμ από Θεσσ/νίκη, καθαρός αέρας που τώρα το χειμώνα μυρίζεις τζάκια και άλλα τέτοια χωριάτικα, δάση και χαρά :!: Και δεν είναι και τόοοσο ακριβά όσο νομίζει κανείς. Αν θες έχει και την επιλογή 7όροφης με ρωσοπόντιους :!: