Αποκεντρωσις

[Krux]

στα λόγια ναι και εγώ θα ήθελα να φύγω και να πάω ζήσω στην Κερκίνη και να τρώω αυγά με καβουρμά το πρωί και βουβάλι στιφάδο για μεσημεριανό αλλά υπάρχει μια γενική υπεραπλούστευση των καταστάσεων και των συνθηκών που μια τέτοια απόφαση δημιουργεί. όσοι δηλαδή θέλετε να φύγετε θα το κάνατε έχοντας την σιγουριά μιας καβάτζας από πίσω ή θα προσπαθούσατε να ξεκινήσετε κάτι από το μηδέν στην επαρχία, γιατί δεν νομίζω κανένας να πιστεύει οτι αν έχεις ένα μπαχτσέ με πιπεριές και αγγουράκια όλα τα προβλήματα λύθηκαν. η ζωή στην επαρχία είναι πιο δύσκολη από την ζωή στην πόλη από όποια πλευρά και αν το δεις.

εγώ έχω σπίτι στο χωριό και αν πάρω 5 αποφάσεις για να αλλάξουν μερικά πράγματα στην ζωή μας, μπορώ να πάω να ζήσω εκεί, αλλά δεν το θέλω, δε μου χρειάζεται, δεν είναι αυτό που λείπει από την ζωή μου. και εδώ θέλω να πω πως συνήθως οι συνθήκες στις οποίες ζει ο καθένας επηρεάζουν άμεσα το πόσο εύκολα λέει το "φεύγω άνετα". εγώ δεν ζω στην πόλη, ζω σε προάστιο και δεν με πλήττουν τα "κακά" της διαβίωσης σε πόλη. έχω επίσης σπίτι σε χωριό και πηγαίνω τακτικά οπότε δεν νιώθω να μου λείπει η επαρχία.

[Parasight]

Αγνοησε τον ειναι ο βικοτνικ. Σοφα τα λες στο ποστ σου, αλλα διαφωνω λιγακι με αυτο το ποσο συχνα βρισκεσαι με τους φιλους σου λογω "συνθηκων". Κι εγω μενω μιαμιση ωρα μακρια απο καποιους με συγκοινωνιες εδω περα, αλλα οταν θελω να παω να τους δω, απλα ΠΑΩ. Ή ερχονται αυτοι. Δε χρειαζεται να το κανονισω ενα μηνα πριν. Και οκ, καταλαβαινω οτι παιζουν και οικογενειες και παιδια κτλ, αλλα αν θελεις να κανεις κατι που εξαρταται μονο απο εσενα και τους φιλους σου, το κανεις απλα. Κατα τα αλλα συμφωνω με τα παντα.

Πιστεύω να βλέπεις την αντίφαση στο post σου.
Επίσης μιλώντας πέρα από οικογένειες, δεν ξέρω τι ακριβώς πρόγραμμα εργασίας έχεις για να μπορείς να τρως σε μια καθημερινή μέρα τρεις ώρες για να ΠΑΣ και να ΓΥΡΙΣΕΙΣ από τα φιλαράκια σου, με το 8ωρο απλά ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ. Ίσως γίνει κάποιες φορές στην αρχή. Από ένα σημείο και μετά, απλά είναι ψυχοφθόρο και προτιμάς να ξεκουραστείς.

Parasight, η λέξη που εστίασα είναι η καλύβα βέβαια, αλλά δεν γαμιέται!

Άλλωστε την "καλύβα" την είπα κυριολεκτικά. ΟΚ.

[FIXXXER]

Ελα μωρε ποια αντιφαση. Οταν λεω "εσενα και τους φιλους σου", το εσενα περιλαμβανει την οικογενεια σου, αφου το εχω αναφερει ηδη στην ακριβως προηγουμενη προταση.

Επισης, ποιος μιλησε για καθημερινα, ημαρτον. Μια φορα τη βδομαδα ομως μπορω να τους βλεπω, και δυο ισως αμα τυχει να κανονιστει κατι καλο μεσοβδομαδα. Δε νομιζω οτι ειναι τοσο δυσκολο.

[12 stars circle your brow]

Parasight, η λέξη που εστίασα είναι η καλύβα βέβαια, αλλά δεν γαμιέται!

Άλλωστε την "καλύβα" την είπα κυριολεκτικά. ΟΚ.

Υποθέτω ούτε τα καρότα θα έτρωγες λοιπον, disregard this!

[Parasight]

Ελα μωρε ποια αντιφαση. Οταν λεω "εσενα και τους φιλους σου", το εσενα περιλαμβανει την οικογενεια σου, αφου το εχω αναφερει ηδη στην ακριβως προηγουμενη προταση.

Ε μα πώς εξαρτάται από σένα, αφού οι οικογένειακές υποχρεώσεις είναι η όλη τροχοπέδη, θα με τρελάνεις.

Και γενικά μιλάμε από διαφορετική σκοπιά, είσαι εργένης και μου λες "δε νομίζω να είναι και τόσο δύσκολο" να ταξιδεύω όποτε γουστάρω για να πάω για καφέ. Για σένα, δεν είναι. Αλλά όχι και να μου το κάνεις γενικό κανόνα. Εδώ έχει πάρει φωτιά ο κώλος μας.

[Dythor]

Όποιος δεν έχει ζήσει στη γαμημένη επαρχία να μη μιλάει για το "πόσο γαμάτα θα 'ναι" να ζεις εκεί ως ενήλικας. Για καλό δικό του δηλαδή, όχι τίποτα άλλο. Πέρασα όλα τα παιδικά και εφηβικά μου χρόνια σ' ένα χωριό ουσιαστικά, σ' ένα βουνό, στο δάσος. Το οποίο και ήταν υπέροχο και μου άφησε πάμπολλες δυνατές παιδικές μνήμες, μυρωδιές, ξέρωγωτι. Το πρόβλημα άρχισε από τα 15-16 και μετά, οπότε και διευρύνθηκαν λίγο τα ενδιαφέροντα και έπρεπε να αρχίσω να έχω επαφές με την πόλη για καφέδες/σινεμάδες/γκόμενενς/ρεστωράν/κοσμηματοπωλεία/εστιατόρια. Από τον πρόλογο στην ενήλικη ζωή δηλαδή.

Ε λοιπόν δεν υπάρχει κάτι πιο βαρετό, πιο μίζερο, πιο ακίνητο και πιο θλιβερό από τη ζωή στην επαρχία. Κι όσο μεγαλώνεις, τόσο χειρότερα γίνεται. Όπως σας το λέω μαλάκες, έχει ρουφήξει νιάτα μέσα από ψυχές αυτός ο βόθρος που λέγεται Πάτρα.

Μακριά.

[metamelia3]

δεξιοαναρχισμο της ραχουλας

τεραστιος ορος. να καθιερωθει παραυτα.

ον τοπικ, μεχρι πριν λιγους μηνες δεν θα το σκεφτομουν καν. αλλα σιγα-σιγα εχω αρχισει να αμφισβητω οτι μου προσφερει κατι η πολη.

[12 stars circle your brow]

!!!!!!!!~!!!!!!~!~!!!!!!

[Parasight]

Όποιος δεν έχει ζήσει στη γαμημένη επαρχία να μη μιλάει για το "πόσο γαμάτα θα 'ναι" να ζεις εκεί ως ενήλικας. Για καλό δικό του δηλαδή, όχι τίποτα άλλο. Πέρασα όλα τα παιδικά και εφηβικά μου χρόνια σ' ένα χωριό ουσιαστικά, σ' ένα βουνό, στο δάσος. Το οποίο και ήταν υπέροχο και μου άφησε πάμπολλες δυνατές παιδικές μνήμες, μυρωδιές, ξέρωγωτι. Το πρόβλημα άρχισε από τα 15-16 και μετά, οπότε και διευρύνθηκαν λίγο τα ενδιαφέροντα και έπρεπε να αρχίσω να έχω επαφές με την πόλη για καφέδες/σινεμάδες/γκόμενενς/ρεστωράν/κοσμηματοπωλεία/εστιατόρια. Από τον πρόλογο στην ενήλικη ζωή δηλαδή.

Ε λοιπόν δεν υπάρχει κάτι πιο βαρετό, πιο μίζερο, πιο ακίνητο και πιο θλιβερό από τη ζωή στην επαρχία. Κι όσο μεγαλώνεις, τόσο χειρότερα γίνεται. Όπως σας το λέω μαλάκες, έχει ρουφήξει νιάτα μέσα από ψυχές αυτός ο βόθρος που λέγεται Πάτρα.

Μακριά.

1ον, μια χαρά μεγαλώσαμε επαρχία και ξέρουμε τι λέμε. Και επίσης, μη λέμε συνέχεια τα ίδια, "επαρχία" δε σημαίνει απαραίτητα απομόνωση και μοναχισμός, έλεος δλδ. Υπάρχουν και ενδιάμεσες καταστάσεις, όχι μόνο τα δύο άκρα:



(είπα να βάλω καμιά εικόνα γιατί κάποιοι εδώ δεν καταλαβαίνουν αλλιώς)

2ον, εσύ μιλάς για τα 15-16, εγώ σου μιλάω για τα 35-40. Για πιο πριν, όντως η πόλη είναι πιο ελκυστική, ξαναναφέρθηκε.

[FIXXXER]

Ελα μωρε ποια αντιφαση. Οταν λεω "εσενα και τους φιλους σου", το εσενα περιλαμβανει την οικογενεια σου, αφου το εχω αναφερει ηδη στην ακριβως προηγουμενη προταση.

Ε μα πώς εξαρτάται από σένα, αφού οι οικογένειακές υποχρεώσεις είναι η όλη τροχοπέδη, θα με τρελάνεις.

Και γενικά μιλάμε από διαφορετική σκοπιά, είσαι εργένης και μου λες "δε νομίζω να είναι και τόσο δύσκολο" να ταξιδεύω όποτε γουστάρω για να πάω για καφέ. Για σένα, δεν είναι. Αλλά όχι και να μου το κάνεις γενικό κανόνα. Εδώ έχει πάρει φωτιά ο κώλος μας.

Καλα κοιταξε, επειδη δεν εχω παιδια και οικογενεια ακομα (ή και ποτέ), προφανως δε μπορω να μιλησω επι ισοις οροις για το συγκεκριμενο θεμα, και καταλαβαινω οτι μπορει να αλλαξει η αποψη μου καποτε. Αλλα οκ, τους κανονες στην οικογενεια τους κανονιζει ο καθενας με τη γυναικα του οσο μπορει, και με γονεις ή αλλους συγγενεις που βοηθανε. Δεν το κανω γενικο κανονα φυσικα, αλλα εχω και φιλους που εχουν ηδη παιδια, και παρολο που και αυτων εχει παρει φωτια ο κωλος τους λογω δουλειας και παιδιων και ολων μαζι, ε μια φορα τη βδομαδα καταφερνα να τους δω οταν ημουν Ελλαδα, κι αν οχι, εστω μια στις 15. Φυσικα καθε οικογενεια ειναι διαφορετικη περιπτωση, απλα ετσι οπως το βλεπω απο τους περισσοτερους συνομηλικους ή λιγο μεγαλυτερους με οικογενειες, φυσικα και χανονται παρα πολυ οταν αρχιζει ολο αυτο το πανηγυρι, αλλα οσοι σκιζονται λιγακι καταφερνουν να μη χασουν επαφη. Τελος παντων, ειρηνη υμιν γενικα και πουτσα στον βλακοτνικ.

[Raven Lord]

o krux τα λέει καλά σε γενικές γραμμές. η κάθε κατάσταση έχει τα υπέρ και τα κατά. ο καθένας τα ζυγίζει και βλέπει.

τα ζώα, τα χωράφια, ο κήπος κτλ θέλουν φροντίδα, καθημερινή αφοσίωση και πολύ πολύ προσωπικό χρόνο. σκέψου να έχεις και δουλειά ταυτόχρονα. κάποιος που δεν έχει συνηθίσει σε τέτοιες καταστάσεις μπορεί να μη βλέπει τις μακροχρόνιες ωφέλειες που σου προσφέρουν και να μην την παλεύει. επίσης, χρειάζονται "εργατικά χέρια". αν δεν ασχολείται όλη η οικογένεια τουλάχιστο, δύσκολα βγαίνουν πέρα οι υπαίθριες εργασίες (εκτός αν αυτή η απασχόληση είναι και η μοναδική). είναι 321573 πράγματα και δυσκολίες που μου έρχονται στο μυαλό και πρέπει κάποιος να σκεφτεί πριν κάνει ένα τέτοιο βήμα. προσωπικά, επειδή μεγάλωσα σε τέτοιες καταστάσεις, δεν το αλλάζω με τίποτα και τα 10 χρόνια που έμεινα αθήνα μου έλειπε αυτή η φάση. δεν είναι για όλους όμως.

[Dythor]

Και επίσης, μη λέμε συνέχεια τα ίδια, "επαρχία" δε σημαίνει απαραίτητα απομόνωση και μοναχισμός, έλεος δλδ. Υπάρχουν και ενδιάμεσες καταστάσεις, όχι μόνο τα δύο άκρα

Η ενδιάμεση κατάσταση είναι αυτό που θεωρώ το χειρότερο απ' όλα. Δεν έχεις ατόφια τη χαρά του να περιβάλλεσαι από εξοχή (μερικές φορές δεν την έχεις και καθόλου), και έχεις και όλη τη μιζέρια της ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ πακέτο.

[Drumsick]

Σαφώς η πόλη έχει πάμπολλα πλεονεκτήματα και είναι χαζομάρα να κάνεις μια τέτοια κίνηση αν δεν έχει τελειώσει με αυτήν, απλώς επειδή πιστεύεις αυθαίρετα πως αλλού θα είναι καλύτερα. Προσωπικά νιώθω πως σιγά σιγά τελειώνω με την Αθήνα αλλά δεν έχω σκοπό να φύγω μέχρι να είμαι βέβαιη πως δεν αφήνω απωθημένα πίσω.
Τώρα για το πόσο δύσκολη ή εύκολη είναι η ζωή στην επαρχία, νομίζω το πιο ασφαλές είναι να πας να δοκιμάσεις πριν τα μαζέψεις και φύγεις, δουλεύοντας εθελοντικά σε κάποια φάρμα πχ ή μένοντας σε κάνα γνωστό, αν έχεις αυτή την πολυτέλεια.

[Shadowking]

Βασικά, οκ όσοι το σκέφτεσται έχετε κάποιες δουλειές ή κάποιο πτυχίο για δουλειά πόλης. Στο πλάνο σας για αποκέντρωση είναι βιολογικές καλλιέργειες να καλπάζετε πάνω στην Ντόλυ σας μαζεύοντας το κοπάδι τα βουβάλια σας κάνοντας ένα Μάλμπορο ή σκοπεύετε να γίνετε γραφίστες/προγραμματιστές/ηλεκτρολόγοι/γουατέβερ στην Άνω Ραχούλα;

Επίσης κρουξ, προφανώς αμα είχαμε φράγκα όλοι θα θέλαμε να μένουμε στο Ωραίοκαστρο ή στο Πανόραμα ή σε κάποιο προάστιο που να 'χει γύρω γύρω δεντράκια,βουναλάκια και όχι 7όροφες και ΑΛΒΑΝΟΥΣ.

υγ: στο χωριό μου που πήγα πρόσφατα για μια κηδεία (χωριό 100 κατοίκων, 50μ από την συνοριογραμμή για πγδμ ήταν ένα πρεζάκι το οποίο έβγαζε μεροκάματο από το να ανοίγει ΤΑΦΟΥΣ σε κάθε κηδεία. Αυτός το 'χει πιασει το νοημα του θρεντ.

[Φύσκος]

σιγά σιγά τελειώνω με την Αθήνα

Η Αθήνα είναι αυτή που τελειώνει, ή τουλάχιστον το «μόρφωμα» Αθήνα.

Δεν πρέπει να έχει αναφερθεί μέχρι στιγμής, η τεχνολογία έχει καταφέρει πια να εξαλείψει την όποια πολιτισμική υστέρηση και αυτός για κάποιους ήταν ο μόνος λόγος που τους απέτρεπε από το να εγκαταλείψουν τη μεγαλούπολη.