ρε την κουλτουριαρα
Printable View
ρε την κουλτουριαρα
Ρε μαλακες ποιος ειναι αυτος ο Γουειτς? Που παιζει?
Ντράμσικ, με το συμπάθειο κιόλας, αλλά παπάρια μπορείς να αντιληφθείς. Και κολλημένος ____πατέρας είναι αυτός που χρησιμοποιεί τη λέξη ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ. Πόσο μάλλον όταν τη χρησιμοποιεί ενώ είναι τραγικά και φανερά άσχετος επί του θέματος. Εν πάση περιπτώσει, αγαπώ πολύ τον Γουέητς και γι' αυτό δε θα μπω στο τριπάκι να τον μειώσω με παρόμοιο τρόπο για να αποδείξω αυτό που θέλω. Απλά, πρόκειται για τον BUDDY LACKEY. ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ. Τεράστιο καλλιτέχνη ξέρετε σε ποια μουσική; Στο METAL. Ναι το metal που είναι so yesterday για τις indie ή hardcore ή οτιδήποτε αισθητικές σας. Αν κάτσει να διαβάσει κανείς τους στίχους του Social Grace και του Into The Everflow (ειδικά) σε συνδυασμό με ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ συνέντευξή του μέχρι σήμερα, θα το σκεφτεί 10-20-100 φορές παραπάνω πριν γράψει κάτι για τους στίχους του A Murder Of Crows. Θα αντιληφθεί ότι πρόκειται για ευφυέστατο άνθρωπο με ιδιοσυγκρασία που ποτέ δε θα σκεφτόταν έτσι όπως νομίζετε.
Οι στίχοι του δεν οι παιδιάστικοι πολυσήμαντοι στίχοι που "ερμηνεύονται ανάλογα με τον ακροατή" ενώ στην ουσία δε σημαίνουν απολύτως τίποτα και είναι απλώς κλισέ γενικότητες. Όποιος έχει αγαπήσει έστω και λίγο κάτι από τον BUDDY LACKEY καταλαβαίνει ότι δεν πρόκειται ποτέ να γράψει κάτι στην τύχη. Μπορεί να είναι τίγκα εσωστρεφείς, μπορεί να χρησιμοποιεί αλληγορίες με αίματα και κοράκια που είναι πολύ αφελείς για δήθεν αυτάκια, αλλά τίποτα δεν είναι στην τύχη. Όλα σημαίνουν κάτι και θα έβαζα το χέρι μου στη φωτιά γι' αυτό.
Δε θα κάτσω να πάρω μία μία τις στροφές και να εξηγήσω τι σημαίνουν ή τι μου αρέσει σε αυτές γιατί 15 χρονών δεν είμαι πχια. Όπως το ίδιο ηλίθιο θα ήταν να πάρω 4 στίχους από έναν καλλιτέχνη και να πω τι βρίσκετε σε αυτό. Δε θέλω να γίνομαι κακός, αλλά είναι αυταπόδεικτο μ; Μπορώ να κάτσω να πω τι σημαίνουν οι στίχοι σύμφωνα με τη γνώμη μου, αλλά εκτός του ότι θα ακουστώ ηλίθιος, βαριέμαι κιόλας. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι οι στίχοι είναι ΙΔΑΝΙΚΟΙ για όλο το ανατριχιαστικό και ψυχρό αίσθημα του κενού που βγάζει ο δίσκος. Οι εικόνες που σχηματίζουν είναι ιδανικές. Ο κήπος φτιαγμένος από πέτρες. Το χέρι που σε χαιρετάει ενώ πνίγεσαι και του φωνάζεις για βοήθεια. Και στο τέλος ανακαλύπτεις ότι δε σε χαιρετούσε μα και αυτό ζητούσε βοήθεια. Κάποιοι περίεργοι επισκέπτες που ξεχνουν τα "κόκαλά" τους. Βρε λες να είναι αλληγορικό; Μπα, έτσι τα γράφει, για να ψαρώνουν οι κιτς μαλλιάδες με τη λέξη κόκαλα και να το παίζουνε μοβόροι και ψαγμένοι. Να πω τώρα και για την κομματάρα Angels In Vertigo;
Πωω, τι κάθομαι και κάνω, κάθομαι και τους αναλύω έναν έναν. Κρατήστε της υλιστικές ορθολογιστικές εαακίτικες αντιλήψεις για το πόλιτιξ. Μακριά από τους στίχους μου. Δε χρειάζεται όλα να σημάινουν κάτι. Η αίσθηση που σου βγάζουν, ο τρόπος που χρησιμοποιούνται οι λέξεις η γεύση που σου αφήνουν είναι πολύ σημαντικότερες. Πόσο μάλλον σε αυτόν το δίσκο που οι στίχοι είναι καλύτεροι από το 85% των metal δίσκων. Και λίγο λέω.
Εντάξει δεν περιμένω να το αγαπήσετε όταν κάτι μέσα σας σας τραβάει λέγοντας ότι αυτή η αισθητική είναι τζιζ και είναι μεταλ χάμμερ και είναι δερμάτινα και καρφιά. Ούτε περιμένω να αγαπήσετε τους στίχους του A Murder Of Crows αν δεν ανατριχιάζετε σε κάθε λεπτό του. Με γεια σας και χαρά σας. Απλά μη λέτε τον Krux κολλημένο. Too much.
Να πω και 2 λεξούλες για το ΦΟΒΕΡΟ ντραμινγκ του φίλου μας του μουσταφά (που το πιο πιθανό να έχει γράψει τις γραμμές των ντραμς ο ίδιος ο BUDDY LACKEY). Όταν λέτε κατσαρολικά, τότε μάλλον αναφέρεστε στον ήχο τους. Τι να πω, ίσως έχει κάποιο πρόβλημα το ΕΜ ΠΙ ΘΡΗ που κατεβάσατε. Επί της ουσίας, είναι τίγκα πληθωρικό, τράημπαλ σε ορισμένες περιπτώσεις, τουλ σε ορισμένες άλλες (ΝΑΙ ο δίσκος πέρα από Psychotic Waltz και Jethro Tull έχει κάμποσο ΤΟΥΛ μέσα). Η αντίθεση που κάνουν τα πληθωρικά ντραμς με τις ευφυέστατα απλές κιθάρες είναι αυτό που ξενίζει. Είναι όμως και ο λόγος που το A Murder Of Crows είναι καλύτερο από το ντεμπούτο των DST. Θα το συνηθίσετε. Ή και όχι.
Συγχωρέστε τα τυπογραφικά, ήθελα να το ελέγξω αλλά ήταν tl;dr.
Σε έχωσε, και ρόκιν - ίαρ 1-0.
1. Είπα πως ο δίσκος είναι εξαιρετικός (για αυτό που είναι) σε περίπτωση που δεν το πήρατε χαμπάρι. Να δες και το λαστ φμ μου, 3 μέρες τον ακούω σχεδον αποκλειστικά!
2. Προσωπικά δε μίλησα πουθενά για στίχους και σίγουρα δεν έχω καμιά πρόθεση να τους ψάξω. Απο το ψάξιμο με κάτι κατατόνια και όπεθ μπορώ να φανταστώ πολύ καλά ποσο ζομγκ αλληγορικοι σούπερ ουάου είναι. Δεν ειρωνεύομαι, απλώς δε με αγγίζουν πλέον αυτα τα γκοθ-ντάρκικα και καλά ιντροσπέκτιβ.
3. Το ντράμινγκ του φίλου σου του ΜΟΥΣΤΑΦΑ είναι αρκετά κακό. Όχι οτι δεν ξέρει να παίζει ο άνθρωπος, αλλά το παρακάνει. Καταντάει γελοίος. Τα είπε ωραία ο ικόνοκλαστ πάνω σ'αυτό.
4. Είχα πει πως θα αποχωρήσω. Θα το κάνω τώρα! Πραγματικά δεν είναι δυνατόν να κάθεστε να γράφετε κατέβατα για τους deadsoul tribe και να τσακώνεστε για το πόσο ΤΕΡΑΣΤΙΟΙ καλλιτεχνες είναι. Ωραίος δίσκος, καλοί, χρυσοί, ως εκεί.
Βασικά γράφανε για το πόσο γαμάτοι είναι - σκέτο. Άρχισαν να τσακώνονται όταν τους την είπες.
Κυρία, αυτή το άρχισε.
Το τραγικό στη φάση είναι το ασίγαστο πάθος του βλάκα μεταλά να αντιμετωπίσει τους εχθρούς του που του αναμοχλεύουν το ΑΠΟΛΥΤΟ αίσθημα κατωτερότητας του. Είναι όλοι αυτοί οι post-metal indie hardcore breakcore κουλτούρα αισθητική εαακίτες ορθολογιστές υλιστές communist nazi jews go back to canada. Οι κακοί τελοσπάντων.
Στους καλούς έχεις ΤΕΡΑΣΤΙΟΥΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΓΡΑΦΟΥΜΕ ΜΕ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΚΑΙ ΜΠΟΛΝΤ, τύπους που γράφουν τεράστιους στίχους που τους υπογραμμίζουμε, όλα είναι παζλ, όλα σημαίνουν κάτι γιατί τα 'χει προβλέψει όλα αλλά και όλα δε σημαίνουν τίποτα (ω θεε μου). Γενικώς γαμάνε τόσο όλα αυτά που όταν κάποιος ρωτάει "τι σημαίνουν για σένα" είναι τόσο δύσκολο να απαντήσουμε γιατι:
α) θα φανούμε ηλίθιοι (έτσι κι αλλιώς, αλήθεια)
β) βαριόμαστε (enjoy your tl;dr τιποτολογίας)
άντε μωρε μαλάκες.
μιας που αναφερθηκα σε ενα κουοτ, επαναλαμβανω οτι ο δισκος, με αρεσε, και εχει μερικα κομματια απο πολυ ωραια ως-και-τριγαματα.
αλλα στο ντραμμιν συμφωνω λιγο με Ικονομπλαστ, γιομιζει ολη την ωρα σαν τον Λουκα τον Βυντρα.
(χιντ. εγω παντως με σας τους μεταλλερς ειμαι. Αλλα προσπαθηστε να μην κανετε 30 ριβιους τη μερα για το οτι το The Legacy των Testament ειναι δισκαρος. Το ξερουμε.
Krux εχω ακουσει καλα λογια για το legacy testament. Κανε ενα καλο ριβιου. Η ας το κανει ο παστ περφεκτ. Επιτελους λιγο μεταλ σε αυτο το φορουμ. Ουφ.
ΟΚ:
To TESTAMENT - The Legacy γαμάει μάνες. Αγνό, ανόθευτο, βαρύ, θεϊκό Bay Area thrash με ΚΟΜΜΑΤΑΡΕΣ. Top στιγμές το Over the Wall, με το υπερπορωτικό κουπλέ και σκάσιμο-ρεφρέν αλλά κυρίως για το ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΓΑΜΗΜΕΝΑ ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΟ ΣΟΛΟ του, που είναι γενικώς (τα σόλο) ένα τεράστιο ατού του δίσκου. Επίσης, το Apocalyptic City (ΘΡΑΣ ΧΕΙΜΑΡΡΟΣ), το Alone in the Dark (μιντ τέμπο έπος, πολύ μελωδικό ρεφρέν, γκρουβάτο κουπλέ) και από εκιά και πέρα ρωτήστε 5 άτομα να σας πουν 5 διαφορετικά κομμάτια ο καθένας που ΓΑΜΑΝΕ ΜΑΝΕΣ. Ποντάρω στα Burnt Offerings και Raging Waters να πάρουν ψήφους.
Οι TESTAMENT ΓΑΜΑΝΕ! ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΙ ΚΑΙ ΣΚΑΤΑ ΣΤΑ ΠΟΣΤ ΣΑΣ. ΓΡΑΠΤΑ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΑ.
Σας ευχαριστώ.
Δηλώνω πως έχω χάσει την λεπτή διαφορά μεταξύ ειρωνείας, κραξίματος και σοβαρού ποστ. Οπότε τα συνδύασα όλα για να'μαι μέσα.
εγω ειμαι μαζι σου.
Το ξέρω! Πινκς!
να γίνει σπλιτ!
btw http://en.wikipedia.org/wiki/Heaven'...eligious_group)
poly KAKI mousiki. antikeimenika
Αντικειμενικά ε? Ε, τοτενες δεν το ακουω...
γαμάει, ο καλύτερος δίσκος τους, αλλά προτιμώ psychotic walz
Iκόνοκλαστ, αντί να μετράς τις λέξεις μου και να παίζεις παιχνίδια εντυπώσεων με αοριστολογίες θα ήταν προτιμότερη μια απάντηση τύπου ντραμσικ: "Δεν είναι μεγάλοι γιατί έτσι."
btw: ως κλασικός κινδυνολόγος μπλακμεταλλάς που γράφει με μπολντ και εκφράσεις τύπου "χώνουν τη γη" (loader κλοπυραητ), είναι κάπως περίεργο οι τοπ αρτιστς μου στο λαστ.φμ να είναι Tom Waits, dredg, Radiohead, Dax Riggs, Marillion, Ulver, Crippled Black Phoenix, Porcupine Tree.
Εκτός λοιπόν του ότι στο συγκεκριμένο θέμα λες μαλακίες, αν και ωραίος τυπάκος γενικά, δε νομίζω να μπορείς να ψυχολογείς καλά και ανθρώπους μ;
Τέσπα με κούρασε το θέμα, συνεχίστε με τους Κακαουνίστικους σχολιασμούς, γενικά ποσός με ενδιαφέρει τι πιστεύει ο οποιοσδήποτε για τον οποιοδήποτε δίσκο. Απλά είδα αυτό το καγκουροπρογκρεσιβ που μου χτύπησε κάπως άσχημα. Μπορώ να παραδεχτώ αρκετούς δίσκους που λατρεύω ως καγκουροπρογκρεσιβ. Ε αυτός δεν είναι ένας απ' αυτούς.
Αυτά. Σας αγαπώ και τα λέμε αλλού...
Σαν να μιλάω απο άλλο σώμα. Custom user υποκλίνομαι.
Drumsick είμαι σίγουρος οτι και σήμερα πάλι Devon θα ακούς.
Και όλη σου η αντίθεση στο δίσκο και στο καλλιτέχνη πηγάζει απο το γεγονός οτι επέτρεψες στον εαυτό σου να σου αρέσει κάτι που δεν το περίμενες ποτέ να σου αρέσει. Καλές ακροάσεις !
p.s. btw αυτό με τα drums μην το παραχέζεις. Σαφώς θα κριτικάρουμε και θα πούμε τις απόψεις μας για αυτό που ακούμε αλλά δεν μπορώ να ακούω για πολύ ώρα την X απο το Χαλάνδρι που παίζει drums εδώ και ένα μήνα και γαμάει, να σχολιάζει κάκιστα ένα μουσικό που έχει κυκλοφορήσει 5 studio albums και έχει κάνει επι 7 συναπτά έτη συναυλίες. Κάτι ξέρει παραπάνω μ?
xaxaxaxax
o custom user isopedwse to gamhstero flame me to yperpost tou. dystyxws gia tous perissoterous, exei dikio.....
"some people leave theis bones..." kai opoios noiw8ei, noiw8ei.....
pame re PAOKara!
Επειδή οφείλω μία εξήγηση στον ικόνοκλαστ σχετικά με τους στίχους και επειδή χτές μεταξύ δουλειάς και σπιτιού δεν πρόλαβα να απαντήσω.
Το regret όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ και όπως μιλάει το τραγούδι σε μένα, έχει ως θέμα όλα αυτά τα οποία περιμένεις να συμβούν στην ζωή σου και όταν έρχονται μετανιώνεις που περίμενες τόσο, που έχασες όλο αυτό το χρόνο ελπίζοντας σε κάτι που τελικά αποδείχτηκε κατώτερο των προσδοκιών σου.
Το παραπάνω είναι φανερό εδώ
The people gazed
Into the sky
The mother ship that's headed for Heaven
Soon passing by
They'll fly us to the Sun
He smiled to everyone
They won't be taking us alive
Trust in me
και ακολουθεί η επόμενη στροφή που τα εξηγεί όλα
Nothing's gonna come
Deliver everyone
If you waited a lifetime
Waiting for the day
To wash it all away
You'll be waiting your whole lifetime
Κάθομαι και εγώ σαν το μαλάκα και σου απαντώ σοβαρά.
Κοίτα βασικά μαντεύω ότι μπορεί να σ'αρέσει πολύ το κομμάτι και τα φωνητικά οπότε στη φάση γουστάρεις και τους στίχους για τη μουσικότητα τους. Πράγμα όχι κακό, εγώ το κάνω συνέχεια.
Γιατί από μόνοι τους σα στίχοι δε λένε τίποτα, δε μπορώ να φανταστώ κάποιος να λέει το αντίθετο πόσo μάλλον να τους αναφέρει σα παράδειγμα "τεράστιων στίχων" που "μόνο ο devon o καραφλος θεός μπορεί να γράψει". Ο Ι. ο καραφλός θεός μπορεί να γράψει καλύτερους, τον κόβω γι' αυτό.
εδιτ: εχτός αν τώρα που το σκέφτομαι η ταυτολογία στους στίχους είναι προγρεσιβ αβανγκαρ στοιχείο.. χμ..
Δεν μπήκες ποτέ στο τριπάκι της μουσικής του devon και δεν πρόκειται να μπείς ποτέ, γιατί δεν θέλεις να μπεις.
Με γειά σου, με χαρά σου. Δεν θέλω και δεν μπορώ να σου αλλάξω άποψη.
Αν δεν μπορείς να πιάσεις το groove της μουσικής του, τότε τουλάχιστον μην προσπαθείς να την αποδομήσεις σε εμάς που έχουμε λόγο να τον αγαπάμε.
Παρεπιπτόντως, γιατί χρειάζεται να βγάλει νόημα ένας στίχος για να είναι καλός, να χρειάζεται να καταφύγεις σε ερμηνείες και γενικεύσεις για να το γουστάρεις? Μπορεί να παράγει παραστάσεις και να μεταδίδει συναισθήματα έντονα χωρίς να χρειάζεται τπτ από τα προαναφερθέντα. Είπε αυτό το πράγμα ο κάστομ γιούζερ το οποίο αναμενόμενα πετάχτηκε και αυτό στο σωρό με τις μεταλλάδικες tl;dr παπαρολογίες,
Το οποίο λέει πολλά πράγματα, γιατί οι στίχοι στη μουσική είναι μέρος ενός ευρύτερου πλαισίου, ποιος σας είπε ότι ντε και καλά ότι μπορείς να τους απομονώσεις και να τους κρίνεις ξεχωριστά. Οι στίχοι έχουν συγκεκριμένη στιγμή, τρόπο, χροιά που λέγονται από τον τραγουδιστή πάνω από μία συγκεκριμένη μουσική σε ένα συγκεκριμένο σημείο της, ο στόχος είναι η σύνθεση αυτών των δύο, το συνολικό αποτέλεσμα που παράγει τότε το αισθητικό και το λογικό. Προσέξτε πολύ συχνά στο μιούζικ, όταν πολλοί γράφουν λίγα λόγια για ένα δίσκο/κομμάτι που αγαπούν πολύ, θα πετάξουν και ένα δύο στίχους του και ένα cry μετά. Ε, πάντα μου έκανε εντύπωση αυτό επειδή οι στίχοι αυτοί δε μου μετέδιδαν τπτ ιδιαίτερο από μόνοι τους, ο άλλος βάζει το cry όμως επειδή έχει βιώσει το πλαίσιο στο οποίο μπαίνουν αυτοί, συνήθως το συναισθηματικό apex του κομματιού και τα λοιπά. Οι DST/ο Devon ανήκουν στην ομάδα αυτή των στιχουργών που δε τους ενδιαφέρει το γκόμενα με παράτησε, βρέχει έξω, βρέχει και στη ψυχή μου, θα πουν αυτό που θέλουν μεταφορικά, συμβολικά, εικονοπλαστικά (ναι ναι, τους κοίταξα λίγο παραπάνω, και άλλωστε, ε, ο Psychotic Waltz είναι που γράφει εδώ) και επειδή η διαδικασία αυτή είναι αρκετά ελεύθερη συνήθως εκ προθέσεως και έχει ως στόχο περισσότερο να να ερεθίσει παρά να διδάξει, εκεί είναι που κολλάει το άλλο ΜΕΤΑΛΛΑΔΙΚΟ κλισέ "δεν θέλω να μεταδώσω κάτι συγκεκριμένο, ότι πάρει ο αναγνώστης/ακροατής από τη δική του σκοπιά". Το θέμα είναι να πάρεις κάτι, να σου αρέσει, όχι να πάρεις ΑΥΤΟ ή το ΑΛΛΟ. Από τη στιγμή που ο Krux και ο Custom User λένε ότι οι στίχοι τους άρεσαν, δεν έχει κανένα νόημα η αμφισβήτηση τους, ούτε ντε και καλά χρειάζεται να σου μεταδώσουν αυτό που κατάλαβαν και να πεις "χμ, σωστά τα λες" λες και είναι εξίσωση και πρέπει να βρείτε και οι δύο το ίδιο αποτέλεσμα. Αν σας φοβίζει/τρομάζει αυτό/κάνει να αδιαφορείτε αυτό, να μη τα πιάνετε αυτά τα ΓΚΟΘ και ντάρκ και καλά κόνσεπτ άλμπουμ.
ps. φτου, τώρα είπατε το ίδιο πράγμα που έγραφα τόση ώρα με πολλά λόγια και με κάνετε να φαίνομαι βλάκας!
+1Quote:
Οι στίχοι έχουν συγκεκριμένη στιγμή, τρόπο, χροιά που λέγονται από τον τραγουδιστή πάνω από μία συγκεκριμένη μουσική σε ένα συγκεκριμένο σημείο της, ο στόχος είναι η σύνθεση αυτών των δύο, το συνολικό αποτέλεσμα που παράγει τότε το αισθητικό και το λογικό
+2Quote:
πάντα μου έκανε εντύπωση αυτό επειδή οι στίχοι αυτοί δε μου μετέδιδαν τπτ ιδιαίτερο από μόνοι τους, ο άλλος βάζει το ψρυ όμως επειδή έχει βιώσει το πλαίσιο στο οποίο μπαίνουν αυτοί, συνήθως το συναισθηματικό apex του κομματιού και τα λοιπά
+3Quote:
Οι DST/ο Devon ανήκουν στην ομάδα αυτή των στιχουργών που δε τους ενδιαφέρει το γκόμενα με παράτησε, βρέχει έξω, βρέχει και στη ψυχή μου, θα πουν αυτό που θέλουν μεταφορικά, συμβολικά, εικονοπλαστικά (ναι ναι, τους κοίταξα λίγο παραπάνω, και άλλωστε, ε, ο Psychotic Waltz είναι που γράφει εδώ) και επειδή η διαδικασία αυτή είναι αρκετά ελεύθερη συνήθως εκ προθέσεως και έχει ως στόχο περισσότερο να να ερεθίσει παρά να διδάξει, εκεί είναι που κολλάει το άλλο ΜΕΤΑΛΛΑΔΙΚΟ κλισέ "δεν θέλω να μεταδώσω κάτι συγκεκριμένο, ότι πάρει ο αναγνώστης/ακροατής από τη δική του σκοπιά
καλά τα είπε ο φθόγγος κ ο κάστομ γιούζερ
Καλά αφου έτσι κι αλλιώς ΣΤΗ ΦΑΣΗ καταλαβαίνετε τι λέω, ας γίνει το flame όπως πρέπει.
Με τον λόκη χθες που είχα την κουβέντα καταλήξαμε στο ότι για όλα φταίει ότι οι μεταλλάδες θεωρείτε το operation mindcrime σοβαρό δίσκο. Και ναι, μετά όντως πήγαμε και χτυπηθήκαμε με breakcore.
ούτε για αστείο δεν ήταν καλό αυτό
Δεν ήταν αστείο, τι λέμε τόση ώρα :!:
για πάμε λίγο σωστό φλέημ επιτέλους.
http://annenahm.com/anneimage/2009/1...on_popcorn.gif
Ο ίδιος λόκις που έλιωνε Κάμελοτ και Νέβερμορ όταν ήταν μικρός? (προχτές δλδ), χαχ.
Ικόνοκλαστ (και Ντράμσικ) (και λόκι) άσε τα φλέιμς και προτείνετε μας δίσκους με τους ΣΩΣΤΟΥΣ στίχους, συνδυασμούς μουσικής/στίχων και τα λοιπά, για να μαθαίνουμε να μην είμαστε και χτεσινοί/τυρί/κλπ. Αρχιδάτα πράγματα, όχι κλαψομουνιές και λολ όμως ε.
Στο μεταλ εγώ είπα δύο παραδείγματα!
Μαλάκα μου είμαι ΚΑΤΩ.
ΜΑΛΑΚΑ κρούξ! Πόσο, μα πόσο ηλίθιος μπορεί να είσαι? Ναι ρε φίλε μπορει να βάλω το κολληταράκι σου τον ΝΤΕΒΟΝ να ακούσω, κυρίως επειδή είπα δέκα φορές ως τώρα πως ο δίσκος μ'αρεσει πολύ ντουντ! Ναι ναι, μ'αρέσει πάρα πολύ και δεν ντρέπομαι κάθόλου για αυτό! Ούτε ντρέπομαι που χτες έβαλα κι άκουσα δυο κομματια BULLET FOR MY VALENTINE, κι ούτε ντρέπομαι για τόσες μα τόσες άλλες μαλακίες που μ'αρέσουν! Και ρε φίλε δεν ΕΠΙΤΡΕΠΩ στον εαυτό μου να ακούω τις ένα σωρο μάλακίες, τις ακούω επειδη Μ'ΑΡΕΣΟΥΝ. Και είναι ΠΟΛΛΕΣ. Απλώς, αντίθετα με εσένα, μεταξύ αυτών που μ'αρέσουν, ξέρω να ξεχωρίζω τι είναι αριστούργημα της ιστορίας της ανθρωπότητας και τι οχι. Ναι αμέ.
Και πουθενα, μα πουθενα δεν αντιτέθηκα στον δίσκο ε! Αντιτέθηκα σε εσάς ΤΟΥΣ ΗΛΙΘΙΟΥΣ ΚΑΥΛΩΜΕΝΟΥΣ ΜΑΛΑΚΟΜΕΤΑΛΛΑΔΕΣ που μη και πει άνθρωπος πως "ναι μεν καλό άκουσμα, ΑΛΛΑ", συμπεριφέρεστε λες και σας ποδοπατήσανε τον γαμημένο ανδρισμό και σας βιάσανε τη μάνα. Πρέπει κάποια στιγμή να μάθετε να βλέπετε τη μουσική απο διαφορετική σκοπιά, πιο σφαιρικά. Δεν κάνει η ΚΑΥΛΑ του καθενός την εκάστοτε μουσικη, ΤΕΧΝΗ. Πάρτε το χαμπάρι.
ΤΩΡΑ ΝΕΥΡΙΑΣΑ.
Παλιοηλίθιε, γαμημένε σκατόβλακα ΚΡΟΥΞ, ποιός είπε πως πρέπει, ρε παλιοπουστάρα με γούνινο βρακάκι, να είσαι ο γαμημένος DANNY CAREY για να κρίνεις ρε κωλόζωο τη μουσική που ακούς και αγαπάς, και για να ξέρεις αν κάτι είναι παιγμένο καλά ή οχι??? Ναι παίζω ντράμς τρεις μήνες, αλλά ακούω μουσική 20 γαμημένα χρόνια. Και ΓΚΕΣ ΓΟΥΑΤ, ήταν η αγάπη μου γιαυτό το όργανο που με οδήγησε στο να ξεκινήσω μαθήματα! Ναι αμέ, ναι. Ακούω ντράμς και γουστάρω φίλε! Επέτρεψέ μου λοιπόν να μπορώ να έχω κρίση! Ως βετεράνος ακροατής αν μη τι άλλο βρε αδερφέ! Σιχαμένο μεταλλικό μυγόχεσμα.
Είχε πολύ καιρό να με εκνευρίσει κάποιος στο ερ. ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΜΑΛΑΚΑ.
Χτες δεν χτυπήθηκα με breakcore γιατί δεν είμαι τζαμάικα πούστης που θέλει και σκληρά μπιτς για να κουνηθούν οι τζίβες του όταν δεν έχει FUEL MPAFUS, αλλά το πρόβλημα είναι ΑΚΡΙΒΩΣ αυτό, και το λέω απο την πρώτη στιγμή που ήρθα σε άμεση επαφή με τις "σταθερές" των μεταλλάδων τύπου Κρουξ.
Δεν έχω να προσθέσω τίποτα άλλο, το "Operation Mindcrime" είναι Ο ΟΡΙΣΜΟΣ του δήθεν σκεπτόμενου concept με πραγματικά ΚΑΚΙΣΤΗ και λαϊκή μουσική να το συνοδεύει, και όλο αυτό για κάποιο ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΗ λόγο να έχει πάρει και credits από εκατομμύρια ανθρώπους ως "η ευφυία στη μουσική". Είναι ο ορισμός της κακής αισθητικής στο metal, προσπαθεί να μιλήσει στα ΣΟΒΑΡΑ, και καταλήγει να μιλάει για τη ζωή και τις προεκτάσεις της όπως θα μιλούσε ένα παιδάκι δευτέρας δημοτικού, και όχι από τα ιδιαίτερα έξυπνα παιδάκια δευτέρας δημοτικού :
Fighting fire with empty words
While the banks get fat
And the poor stay poor
And the rich get rich
And the cops get paid
To look away
As the one percent rules America
αυτοί ΔΕΝ είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟΙ ΣΤΙΧΟΙ, είναι ΑΣΤΕΙΟΙ ΣΤΙΧΟΙ, πράγματα που ξέρει και θχειά μου η Μαρίτσα ΓΕΛΟΙΑ ΕΙΠΩΜΕΝΑ, είναι το μέταλ album που θα έβαζε ο ΛΑΚΗΣ ο ΛΑΖΟΠΟΥΛΟΣ στην εκπομπή του.
Και όλοι όσοι θα γράψετε αηδίες από κάτω, περιμένετε και να συμφωνήσουμε σε κάτι. Δεν θα συμφωνήσουμε σε κάτι. Και αν θέλετε να το παίξουμε μεταλλάδικα, οκ, πάρτε το δίκιο, no prob.
Αλλά τέτοια albums είναι η ρίζα του κακού.
Eks από τα παλιά (από προχθές περίπου) :touched:
Το ΤΩΡΑ ΝΕΥΡΙΑΣΑ στη μέση του ποστ είναι επίσης :touched:
Το Wrathchild και το gorgar ε? Πρέπει να μιλάνε σαν οχτάχρονοι οι μεταλλάδες για να τους παίρνουμε στα σοβαρά, κατάλαβα. Οτιδήποτε δεν βγάζει ακριβώς νόημα ή μη χειρότερα έχει και μεγαλεπήβολες επιδιώξεις κόψει κεφάλι. Μη χάσουμε και στρητ/πανκ κρεντιμπίλιτυ. Έ, ντιτζέι, πιάσε ένα γαμάτο.
ο καθένας με τα γούστα του...πάντως επιτρέψτε μου να έχω πολυυυυυυυυυυύ διαφορετική άποψη για το καλύτερο concept δίσκο
κ ναι πάλι έρχονται εδώ αυτά που λέγαμε πριν για το πως νιώθει δέχεται αντιλαμβάνεται τον εκφράζει η εκάστωτε μουσική
Σε ΕΜΕΝΑ αυτός ο δίσκος μιλάει στην καρδιά μου, από την πρώτη στιγμή που τον άκουσα, κ από την πρώτη στιγμή που είδα το Livecrime...
σε εσάς δεν σας κάνει κούκου, οκ, το έχουμε καταλάβει, δικαίωμά σας
αλλα, επιτρέψτε μου κιόλας, όπως έχετε εσείς οι 2 την άποψη ότι είναι υπερεκτιμημένο σκατά δήθεν κ ότι άλλο λέτε, να λένε πολύ περισσότεροι ότι το λατρεύουν...
θα μου πείτε, ο αριθμός των οπαδών κρίνει την ποιότητα?
σαφώς κ όχι, κ πλήρη αντικειμενικότητα στη μουσική δεν υπάρχει
αλλά ορισμένα πράγματα νομίζω μπορούν να την πλησιάσουν
ε για τη δικιά ΜΟΥ (κ πολλών άλλων) λογική το Mindcrime είναι - όσο αντικειμενικά μπορώ να το πω - στολίδι της μουσικής
αυτά
φιλάκια
Αγαπητε Krux,
Εισαι μαλακας.
Επιμενεις εκει που βλεπεις πως δεν υπαρχει νοημα.
Φιλικα
υγ. Περιμενω τα επομενα σου review