Quote:
Δεν νομίζω πως υπάρχει ως ζητούμενο για ένα album μουσικής η ανάλαφρη συνύπαρξή του με άλλες ασχολίες. Τότε θα ακούγαμε όλοι ΠΑΝΚ, για να πικάρω και τον άλλον με τους Φύστικουμ. Το ότι κάποια albums απαιτούν χρόνο (με τέτοιο τρόπο) είναι μόνο προς τιμήν τους κατά τη γνώμη μου. Και όπως σου πρωτοδίδαξαν οι DHG, οι Thorns, οι Μysticum, οι Burzum και οι Ved Buens Ende, και οι Abigor ίσως, το bm δεν είναι αυστηρά ένα ριφφ να το ακούμε όσο πίνουμε τη μπύρα. Όχι πως δεν είναι και αυτό, αλλά σίγουρα όχι μόνο αυτό.
συμφωνω απολυτα! συμμεριζωμαι την αποψη που θελει καποιοι δισκοι να ειναι κατι παραπανω απο απλες κυκλοφοριες. ομως δεν εννοουσα ακριβως αυτο για το Fas. με τον συγκεκριμενο δισκο δεν προλαβαινουν να περασουν οι σκεψεις απο τον εγκεφαλο. σχεδον δεν καταφερνεις να επεξεργαστεις αυτο που ακους. καποια αλμπουμς, οπως ας πουμε το Αμπιγκορ μου αρεσει να τα ακουω καθως διαβαζω κατι ή γραφω ενα κειμενο ας πουμε στο πισι. αυτο εννοω παραλληλες ασχολιες και οχι πχ να πλενεις πιατα και να προσπαθεις να κατανοησεις το Fas. επισης, αυτα τα ξαφνικα "πεταγματα" που σου προκαλει ο δισκος μονο κακο κανουν κατα την αποψη μου στο τελος.
Quote:
Anti, μαζί σου και στο θέμα του Funeral Mist. Θα έλεγα όπως είναι οι τελευταίοι Satyricon για το black'n'roll (λέμε τώρα...), οι τελευταίοι Grand Magus για τον επικό ήχο (λέμε τώρα...), έτσι είναι και ο Arioch για το no compromising black metal (λέμε τώρα...).
κοιτα, εγω δεν λεω οτι το Μαραναθα ειναι κακος δισκος! απλα κατω απο το χαλί του εντυπωσιασμου (γιατι αυτη ειναι η βαση του δισκου) δε υπαρχουν και πολλα να ανακαλυψεις. το συσχετιζω με τον Παρακλητο γιατι, κατα την αποψη μου, και τα δυο ειναι μεινστριμ.
