λοιπόν Ρα τι θα γίνει; θα πεις κανα καλό λόγω στο μεταλ ντομν περινιον; προσκυνω κιριθ ουνγκολ και μανιλα. αντε ακομα περιμενω να με ενταξουν εκει μεσα να ποσταρω για τους σαβατατζ! θα μαι σοβαρος. εκει δεν εχει ικονοκλατς. το καινουριο 70.000 τονοι ατσαλι δεν το χω ακουσει ακομα. αλλα λες και θα ναι το μονο που δεν θα χω ακουσει...
Συγνώμη αλλά θα γίνω μία τελευταία φορά ψυχολόγος: το μισό φταίξιμο όμως είναι δικό σου, που ψαρώνεις. Πρέπει να να μάθουμε να αγνοούμε το χλευασμό, όχι να τον ενστερνιζόμαστε (και, ω θεοί, το Ίαρ είναι σχολείο κανονικό σε αυτό). Δεν είδες τι γράφουν όλοι (και εσύ) για αυτά που μ' αρέσουν εμένα όπως οι Warlord/Lordian Guard? Πιστεύεις ότι πρέπει να αναθεωρήσω κάπως όσον αφορά αυτά που νιώθω? Δεν νομίζω ότι έχω εγώ το πρόβλημα, το πρόβλημα το έχει πάντοτε αυτός ο οποίος δε μπορεί να φτάσει να γουστάρει (και αυτό ισχύει εξίσου για αυτά που δε γουστάρω και εγώ).Quote:
Originally Posted by Krux
Ιδιαίτερα με τη μουσική είναι απλά τα πράγματα, υπάρχει η καθεαυτή η μουσική εμπειρεία που είναι στα ΣΩΘΙΚΑ μέσα κατάβαθα και όλα τα υπόλοιπα που είναι εκλογικεύσεις. Η αφέλεια που μπορεί να βγάζει ο μουσικός, οι στίχοι, η παρουσίαση, το ίματζ ("κιτς") είναι όλα κομμάτια του δεύτερου, επιφανειακά, αδιάφορα. Κάποιος που δε γουστάρει ΨΥΧΙΚΑ τη μουσική που γουστάρεις (επειδή εκεί είναι η ουσία της διαφοράς) πιάνεται από τα δεύτερα συνήθως και προσπαθεί να σε κάνει να ντρέπεσαι για αυτό λες και είσαι κατώτερος. Αλλά δεν υπάρχει κανένα "κατώτερο" συναίσθημα η "γούστο". Ούτε το παιδιάρισμα και ο χαβαλές του Dol Ammad είναι κατώτερος (όχι ότι είναι μόνο έτσι η μουσική του) ούτε το παπαδίστικο ατσάλι του Τσάμης, ούτε τα χύμα όλα πουτάνα του πάνκη, η εγκεφαλικότητα των ηλεκτρονικοπερίεργα του ικόνοκλαστ, οι υπερβατικές ΦΛΩΡΙΕΣ τύπου Wintersun που ακούω εγώ, κλπ. Είτε προσπαθούμε να μπούμε μέσα σε αυτό το διαφορετικό συναίσθημα ας πούμε, είτε το απορρίπτουμε γενικώς και γινόμαστε φασιστομαλάκες του γούστου. Και δεν είναι τυχαία λέξη αυτή γιατί η βάση αυτής της κρίσης είναι ρατσιστικού είδους (για αυτό πονάει και ενοχλεί τόσο: όταν κάποιος απορρίπτει αυτό που γουστάρεις καθολικά, κατ' ουσίαν απορρίπτει και εσένα μαζί).
οκ...Quote:
Originally Posted by phthoggon
Quote:
Originally Posted by phthoggon
ΑΧΑΧΑΧΑΧΑ ΝΑΙ ΝΑΙ ΝΑΙ
Όχι στο πως το εκλαμβάνεις εσύ, στο πως το εκλαμβάνει αυτός, το έπιασες τώρα?
ποσο ακομα να το χειροτερεψεις?
Δεν συμφωνώ, είναι πως το εκλαμβάνει η γειτόνισσα η κυρία Σούλα.
Είστε ντουβάρια εντελώς ε?
Δείξε μας το Φως μέσα από Ουράνια Μηνύματα, δεν λαμβάνουμε εύκολα εμείς οι Κοινοί Θνητοί.
ντουγανια ειμαστε.
H ειρωνεία σου μόνο τη δικιά σου ανεπάρκεια κατανόησης καθρεπτίζει, αλλά εντάξει, είπαμε, έχω μάθει στο χλευασμό, ευχαριστώ το ίαρ για αυτό.
Πως να στο θέσω αλλιώς να καταλάβεις. Το εσωτερικό συναίσθημα που βγάζει μία μουσική/τέχνη επηρεάζει ψυχολογικά έναν άνθρωπο και όταν φτάνει σε ένα αρκετά μεγάλο βαθμό, ταυτίζεται ψυχικά με αυτό, το είδος των συναισθημάτων που τον εκφράζουν, το χαρακτήρα του. Όταν σκας και του εξισώνεις αυτό με κάτι αρνητικό/κατώτερο, το κάνεις αυτό και για τον ίδιο. Εσένα σου φαίνεται ότι λες την μοναδική αντικειμενική αλήθεια, όχι ότι μπορεί να ενοχλήσεις κάποιον έτσι, αλλά και ο άλλος νομίζει ότι νιώθει την μοναδική αντικειμενική αλήθεια (πως μπορείς να νιώθεις κάτι "λάθος"?). Το αποτέλεσμα είναι ότι καταλήγει να νιώθει μαλάκας που γουστάρει κάτι που η ιντελλέκτουαλ πλειοψηφία απορρίπτει. Εγώ έχω νιώσει έτσι, ο Κρουξ έχει νιώσει έτσι, εσένα στις αρχιδάρες σου επειδή είσαι σκληρός, αλλά αρχίδια, και συ θα το χεις νιώσει όσο υπεράνω και να το παίζεις. Οπότε ήρεμα με τις κρίσεις γενικώς, αυτό λέω.
Πολύ νιώσαμε και θα μας πούνε και φλώρους τώρα.
ανεπαρκεια κατανοησης....
φλώροι
Φθόγγε, απλά έλεος.....
