RTFAQuote:
Originally Posted by sabbattack
Printable View
RTFAQuote:
Originally Posted by sabbattack
μιλαμε για αρχαιο τοπικ.
δεν ξέρω αν έχει αναφερθεί , αλλά αυτό λέγετε
"Το Μαύρο σου το Χάλι"
και μπορεί να το συναντήσεις και σε ώρες που δεν κοιμάσαι
λέγεται και Βραχνάς
Λοιπόν bump και λέτε οτι θέλετε, this shit's fo real.
Δεν είχα ξανακούσει ποτέ γιαυτό το πράμα, μόλις με παρέπεμψαν στο θρεντ και μ'έχει λούσει κρύος ιδρώτας. (ροφλ, μόλις είδα πως έχω ποστάρει εδω μέσα.. Μαλάκες δεν παίζει, δε θυμόμουν τίποτα τέτοιο).
Χτες το βράδυ λοιπόν πέφτω για ύπνο. Ξαπλώνω ανάσκελα και κάνω τις τελευταίες σκέψεις της μέρας.
Εκεί που είμαι ξαπλωμένη αντιλαμβάνομαι κάποιον θόρυβο κάτω απ'το κρεβάτι και σκέφτομαι πως θα'ναι κάνα γατί. Συνειδητοποιώ όμως στα καπάκια πως τα είχα μόλις βγάλει έξω και είχα κλέισει και την πόρτα. Ο θόρυβος στο μεταξύ έχει μετατωπιστεί πάνω στο κρεβάτι και δυναμώνει, φάση σα να κινείται κάτι γύρω γύρω απ το σώμα μου και να με πλησιάζει. Χέζομαι πάνω μου λοιπόν και προσπαθώ να φωνάξω, αλλά συνειδητοποιώ πως δε μπορώ ούτε να κουνηθώ, ούτε να φωνάξω, ούτε να ανοίξω τα μάτια μου. Έχω τρομοκρατηθεί και πάνω που καταβάλλω απίστευτες προσπάθειες να ουρλιάξω, νιώθω μια ασύλληπτη πίεση στο στήθος. Μου κόβεται η ανάσα και νιώθω πως θα σπάσουν τα πλευρά μου, ενώ έχω διαρκώς την αίσθηση πως κάθεται ένας δαίμονας πάνω μου και ψελίζω "φύγε απο πάνω μου, σε παρακαλώ φύγε απο πάνω μου" (μη γελάτε, σας γαμάω), χωρίς φυσικά να βγαίνει φωνή και μάλλον χωρίς καν να κινούνται τα χείλη μου. Κι εκεί που νομίζω πως έχει έρθει το τέλος μου, καταφέρνω και ανοίγω τα μάτια μου και ανακτώ σιγά σιγά την ικανότητα κίνησης των μελών μου.
Ήταν τα πιο αγωνιώδη 5-10 λεπτά της ζωής μου.. Δε θυμάμαι να μ'έχει καταβάλλει ποτέ ξανά τέτοιος τρόμος.
Τι στο διάολο σύνέβη τελικά? :|
Πόσο σίγουρη είσαι ότι δεν ήταν όνειρο;
Πολύ! Σίγουρα είχα γλαρώσει, αλλά δεν κοιμόμουν.
edit: οκ, μόλις είδα αυτό και έχω παγώσει
http://upload.wikimedia.org/wikipedi..._Nightmare.JPG
Ε, τότε θά 'ταν χωρίς αμφιβολία κάποια υπερφυσική ύπαρξη, δεν υπάρχει άλλη εξήγηση!
Είναι το πολύ ένα λεπτό, απλά απ την αγωνία σου νομίζεις οτι είναι περισσότερο. Όσο λιγότερο το παλεύεις τόσο πιο ήρεμο είναι.
Πάντως απορώ, τώρα πάγωσες; Εγώ αν είχε γίνει σε μένα δε θα είχα κλείσει μάτι και θα είχα αφήσει ανοιχτά όλα τα φώτα μέχρι το ξημέρωμα.
Επίσης μπορεί να ήταν κάτι σαν όνειρο, δηλαδή μια κατάσταση που ο εγκέφαλος κάνει τα δικά του. Είχες κάτι δυσάρεστο πρόσφατα, κάτι τραυματικό ορ σμθ;
Βασικά και γω ως Μόρα το ξέρω (το έχω διαβάσει και Λίλιθ κάπου).
Εχει χρόνια να μου συμβεί αλλά οκ,δεν το αναπολώ.Φριχτό αίσθημα.
Κόψε τα ντρόγκια.
@ JnB
Ρε φίλε τώρα πάγωσα επειδή διαβάζω πως έχει συμβεί και σε άλλους ανθρώπους αυτό το πράμα. Έχουν φτιαχτεί πίνακες με το θέμα, για όνομα του θεού! Χτες όταν τελείωσε, προσπαθούσα απλώς να πείσω τον εαυτό μου πως ήταν όνειρο. Τώρα έχω πελαγώσει.
Δε έγινε τίποτα τραυματικό πρόσφατα πάντως.
Συνήθως κάτι τέτοια τα κοροϊδεύω αλλά αυτό ακριβώς που περιέγραψες μου είχε πει παλιότερα ένας φίλος ότι δηλαδή αισθάνθηκε σαν να τον σφίγγει κάποιος δαίμονας.Από τότε δεν κοιμάται με κλειστά τα φώτα.Quote:
Originally Posted by Drumsick
Δεν του είχα δώσει σημασία γιατί εκείνη την περίοδο το παιδί είχε ψιλοκαεί :smoking:
In my defence, πίνω κάνα τσιγάρο τη βδομάδα το πολύ, για να μη λέτε!
