Λοιπον, το όνειρο που είδα χτές είχε τρείς φάσεις.
Αρχικά ήταν μια
ζόμπι apocalypse μόνο που ήταν αρχικά στάδια και οι άνθρωποι ήταν ακόμα πολύ περισσότεροι από τα ζόμπι. Θυμάμαι σκηνές στο λύκειο που πήγα μεταξύ άλλων. Μετά ανακαλύψαμε οτι τα ζόμπι το βράδυ είχαν πλήρη διαύγεια και μπορούσαν να μιλάνε κανονικά, αλλά λόγο της κατάστασής τους πολλά ήταν εντελώς πικρόχολα και κυνικά :!: Με το που έβγαινε ο ήλιος όμως γινόντουσαν πάλι
mindless predators.
Πιο μετά
βρέθηκα romantically involved με μία ζομπίτσα :fear: (που φυσικά μπορούσα να βλέπω μόνο νύχτα), αλλά εγώ αγχωνόμουνα γιατί όκει,
in her spare time she ate people. Μια φορά κιόλας κόντεψε να με φάει γιατί ξημέρωνε και δεν ήθελε να το διαλύσουμε ακόμα. :roll:
Δεύτερη φάση, γινόταν μια μεγάλη πορεία με άτομα απο ER (όχι διαμαρτυρίας, καπου πηγαίναμε μαζικά) Πιθανώς να σχετίζετε με την πρώτη φάση και τα ζόμπι μιας και ήταν και άλλος κόσμος πολύς. Μεταξύ άλλων θυμάμαι να έιδα την drumsick με ένα
backpack που αποτελούταν από 4 δίλιτρα μπουκάλια κοκακόλα :fear: και κουβαλούσε ένα καλάμι ψαρέματος. Σε κάποια φάση είχαμε σταματήσει σε ένα νερόλακο μικρό κοντά, από τον οποίο ψάρεψε ενα ΤΕΡΑΣΤΙΟ ψάρι (το οποίο παίζει και να χώραγε με το ζόρι εκεί μέσα, σουρεαλισμός.)
Φάση τρίτη, για κάποιο λόγο εκτυλισσόταν ένα ανθρωποκυνηγητό, όπου κυβερνητικοί παράγοντες κυνηγούσαν εμένα, ενα
dwarf, και έναν αγνώστης ταυτότητας περίεργο τύπο που ήταν μαζί μας. Αυτό ήταν υποτίθετε η κατάληξη της πορείας, και μπορεί να γινόταν επειδή ήμασταν από τους λίγους που ξέραμε το μεγάλο μυστικό, ότι δηλαδή τα ζόμπι τη νύχτα ήταν φυσιολογικά. Το τέλος του κυνηγητού αυτού μας βρήκε σε ένα ψηλό κτήριο στην ιταλία να προσπαθούμε να κατεβούμε κάτω στους δρόμους
κάνοντας bounce πάνω σε τέντες μπαλκονιών. Μετά πηδήξαμε στη θάλασσα όπου πιο μέσα ήταν μια βάρκα που θα μας έπερνε να μας σώσει και καλά, και κολυμπάγαμε όσο πιο γρήγορα μπορούσαμε αλλά οι πράκτορες μας κυνηγούσαν. Σε κάποια φάση ένας από δαύτους ήταν πίσω μου, και του έριξα μια κλωτσιά στη μούρη, αλλά μετά του ζήτησα συγνώμη γιατί φάνηκε στεναχωρημένος :!: Τελικά φτάσαμε σε μια τσιμεντένια ράμπα που οδηγούσε στη βάρκα, αλλά ήταν καλυμένη με βρύα και λοιπά και γλυστρούσε τόσο που ήταν αδύνατο να σκαρφαλώσεις και κάπου εκεί άρχισα να σκεύτομαι πόσο μισώ αυτές τις γλυστερές ράμπες όταν τις βλέπω στον ύπνο μου και συνηδειτοποίησα οτι μάλλον ξύπνησα.