Παπαλάγκι ρε μαλάκες, δεν μπορεί να το έβγαλαν από την Γλώσσα μου, είναι τόσο χρήσιμη αναφορά στις συζητήσεις. Παπαλάγκι μας έλεγε ο φύλαρχος τι ήταν, πώς ζούμε σε κουτιά στοιβαγμένοι ο ένας πάνω στον άλλο και δεν ξέρουμε τον γείτονα και τέτοια.
Το ρέικι ξέρω ένα φίλο που έτριβε το πόδι ενός άλλου φίλου και σκεφτόταν χάπι θοτς και συγκεντρωνόταν για να τον γιάνει (σπασμένο σε πόσα σημεία το πόδι με λάμες λέμε τώρα). Ο φίλος με το σπασμένο πόδι μου είπε ότι ένιωσε καλύτερα γιατί χαιρόταν με την φιλότιμη προσπάθεια του φίλου του και του έκανε γούτσου. Δεν ξέρω αν αυτό ήθελε να πετύχει ο άλλος.
Οντόπικ, ξέρω αρκετά τέτοια παιδιά, ε, κάποιοι είναι φαφλατάδες ανέφελοι/ανώφελοι φλούφληδες και άλλοι είναι πιο σοβαρά παιδιά, γενικά η ίδια αναλογία που βρίσκεις γενικά παντού σε καθυστέρηση/φυσιολογικός, εντάξει, καθυστέρηση με καθυστέρηση διαφέρει στην πράξη αλλά όχι πολύ στην ουσία.