o ερχομός της ζέστης με βρίσκει περισσότερο σε διάθεση για εικόνες παρηκμασμένου νότου παρά παραλιακές - ήτοι ούτε σταγόνα νερό, έδαφος με ρωγμές, σκόνη, πολλή σκόνη, ιδρώτας, πρέζα στα χαμόσπιτα, αλκοολικοί να κατεβάζουν κολώνιες, πουκάμισα γεμάτα υγρές στάμπες, άλογα νεκρά από θερμοπληξία, βαριεστημένα μαχαιρώματα, κοκ. με κάτι τέτοια κατά νου προέκυψε και το παρακάτω. προσπάθησα να αποφύγω πολύ προφανείς επιλογές (μόνο εγώ ξέρω πόσο κρατήθηκα για να μη βάλω κάτι απ'τα τελευταία earth).
“…but one mistake; that alertness for measuring and weighing event against eventuality, circumstance against human nature, his own fallible judgement and mortal clay against not only human but natural forces, choosing and discarding, compromising with his dream and his ambition like you must with the horse which you take across country, over timber, which you control only through your ability to keep the animal from realising that actually you cannot, that actually it is the stronger.”
i. abner jay – cocaine
ii. built to spill – don’t try
iii. kid dakota – coalminer
iv. roky erikson & okkervil river – john lawman
v. jesse sykes & the sweet hereafter – aftermath
vi. jackie-o motherfucker – skylight
vii. vibracathedral orchestra – a natural fact
viii. ignatz – dead by noon
ix. thursday – appeared and was gone
x. burgundy grapes – straight line blues
xi. dakota suite – this failing sea (peter broderick remix)
xii. heroin and your veins – sand in lungs
xiii. oren ambarchi – girl with the silver eyes
xiv. the waterboys – malediction
αβεσαλώμ!
