Μια ακόμα πιο εξαιρετική εποχή.

[Deggial]

Βασικά δεν μπορούμε να μη λάβουμε υπόψη τη θέση της Ελλάδας στην ΕΕ. Είμαστε σε ζώνη ελεύθερου εμπορίου, το οποίο σημαίνει ότι έχουμε παραδώσει το ισχυρότερο όπλο για την ανταγωνιστικότητά μας.

Αφ' ενός η μειωμένη ανταγωνιστικότητα σημαίνει και λιγότερη ανάγκη για αναβάθμιση της εγχώριας παραγωγής, αφ' ετέρου υπάρχουν εγχώριες βιομηχανίες (π.χ. αγροτικά προϊόντα) που μπορούν να χρησιμοποιήσουν το ίδιο πλεονέκτημα για την ευρεία διάθεση τους σε ξένες αγορές.

Είμαι εν γένει ενάντιος σε κάθε τέτοιας μορφής κρατικού παρεμβατισμού που με τέτοιες προστασίες μειώνει τα κίνητρα για ανάπτυξη ή δημιουργεί τεχνητά κέρδη (όπως οι χρηματοδοτήσεις τραπεζών στις ΗΠΑ με αντάλλαγμα την χορήγηση δανείων σε άνεργους ή άλλα πρόσωπα υψηλού ρίσκου, πολιτική από την οποία ξεκίνησε και η παγκόσμια κρίση).

Στην τελική, τέτοιες μέθοδοι απλώς σημαίνουν παροχή χειρότερων προϊόντων και υπηρεσιών στον πολίτη, το οποίο για μένα εξανεμίζει το όποιο όφελος.

Δηλαδή ας πούμε δεν υπάρχει καμία λογική στο να έχουμε μια κεντρική ευρωπαϊκή τράπεζα η οποία δανείζει ιδιωτικές τράπεζες με 1% και δε δέχεται να δανείσει με το ίδιο επιτόκιο ένα κράτος-μέλος της ΕΕ. Είναι σχιζοφρενικό

Σχιζοφρενικό είναι να δανείζεις σε κάποιον που δεν έχει την ικανότητα να στα επιστρέψει. Είναι απολύτως λογικό να πληρώνουμε τις μαλακίες μας με υψηλότερα επιτόκια.

Να σας πω και κάτι ακόμα, ένας δημόσιος υπάλληλος που ξύνεται και παίρνει 2000 το μήνα δεν είναι ουσιαστικό πρόβλημα για την οικονομία. Αυτά τα χρήματα θα διοχετευτούν στην αγορά, δηλαδή σε τρόφιμα, βενζίνες, φροντιστήρια, μπλακμέταλ βινύλια κοκ, από τα οποία θα ζήσει και αρκετός κόσμος αλλά και ένα 21% θα γυρίσει στο κράτος

Ή θα μπορούσε να δουλεύει στον ιδιωτικό τομέα, οπότε εκτός από τα χρήματα που θα διοχετεύει στην αγορά και τους φόρους που πληρώνει, θα παράγει κιόλας έργο...