Ρε παιδί μου αυτό:



μου αρέσει ΟΛΟ το τραγούδι, πως να το κάνουμε είναι κομματάρα. Αυτό όμως που ακούγεται από το 3:56 έως το τέλος με κορύφωση τους στίχους από 4:04 έως 4:09 μου μπιμπικιάζει το δέρμα όλο για προσωπικούς λόγους, μάλλον γιατί θυμίζει μια φάση της ζωής μου, μια γκόμενα, ένα χαμένο παιχνίδι τάβλι, έναν κακό φραπέ κάτι ΔΙΚΟ ΜΟΥ. Και το ίδιο συμβαίνει σίγουρα με όλους με κάποια κομμάτια. Τώρα αν εσύ είσαι εξαίρεση...