Λοιπόν, μόλις τα τελείωσα αυτά, ήθελα πάντα να τα διαβάσω.
Μιλώντας για το Returns, με μία λέξη πρόκειται για ΕΠΟC. Σε σκίτσο, σε φρενήρη ροή, σε γενική ατμόσφαιρα, στα πάντα. Frank Miller+Batman, συνδυασμός που σκοτώνει εδώ πέρα.
Το Strikes Back με μπέρδεψε πάρα πολύ. Εντάξει, ιδιαίτερα στην αρχή, που διάβαζα και τίποτα δεν έλεγε ότι διαβάζω Batman. Βασικά και η συνέχεια δεν πήγαινε και πολύ πίσω καθώς η ροή σε σημεία γίνεται χαοτική, ίσως βέβαια και λόγω του ότι δεν έχω πολύ μεγάλη γνώση του DC universe. Με τα πολλά, μπλέκεται ολόκληρο το DC universe, γίνεται ένας καταιγισμός εμφανίσεων χαρακτήρων και συμβάντων σε ένα ουσιαστικά εναλλακτικό timeline, ο οποίος απαιτεί πολύ μεγάλη προσοχή και ηρεμία κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης ώστε να μπορείς πάντα να παρακολουθείς τι γίνεται. Παρ'όλο αυτό το μπέρδεμα, μπορώ να πω ότι στο τέλος τα πράγματα γίνονται συγκινητικά, ιδιαίτερα με μία ενδιαφέρουσα ανατροπή.
Συνολικά, μεγάλα αρχίδια από τον Miller στη συγγραφή και των δύο αυτών επών. Μάλιστα το στοιχείο στο οποίο με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο είναι που παρουσιαζει τον Superman ως τσιράκι της εκάστοτε κυβέρνησης. Ποτέ δεν τον πήγαινα τον μαλάκα![]()