Shutter Island (2009)

[Kaserinos]

Ρε μούφα περιοπής ήτανε , τι λέμε τωρα....Εγώ νομίζεις δεν είχα προσδοκίες?

[KoiliaSamprela]

όταν βγήκα από τον κινηματογράφο είχα την άποψη της μούφας.

Τελικά το σκέφτηκα καλύτερα , το σενάριο υπερβολικά τετριμμένο και αδιάφορα προβλέψιμο.
όμως πιστεύω ότι ήταν το μόνο αδύνατο σημείο , η σκηνοθεσία μου άρεσε , η φωτογραφία το ίδιο, μουσική πολύ σωστά δεμένη. Το acting πολύ καλό από όλους, ο ΝτιΚάπριο για άλλη μια φορά εντός ρόλου με δυνατή ερμηνεία, αλλά και ένα τεράστιο χαρτί που ακούει στο όνομα Μπεν Κινγκσλευ

[Kaserinos]

Ο οποίος Κινγκσλευ, οτι ρολο και να παιζει...οταν θα τον βλεπω σε ταινια , δυσκολο να μην πεταχτει καποιος και να πει :

"O ΓΚΑΝΤΙ ΡΕ ΜΛΚ, Ο ΓΚΑΝΤΙ...!!"

Ρολος ζωης,ΟΚ...Αλλα προχωραμε..

[antimusic]

ο σέξι μπηστ καργιόληδες.

[KoiliaSamprela]

ο σέξι μπηστ καργιόληδες.

Ο οποίος Κινγκσλευ, οτι ρολο και να παιζει...οταν θα τον βλεπω σε ταινια , δυσκολο να μην πεταχτει καποιος και να πει :

"O ΓΚΑΝΤΙ ΡΕ ΜΛΚ, Ο ΓΚΑΝΤΙ...!!"

Ρολος ζωης,ΟΚ...Αλλα προχωραμε..

αυτά είναι σε "καλές " περιπτώσεις , γιατί μου έχει τύχει και φάση "πω ρε μαλακά , σαν μελιτζάνα είναι η μύτη του"

[FIXXXER]

Αν και ειχα καταλαβει τη μιση υποθεση απο τη μεση, δε με χαλασε καθολου, η ταινια ηταν οπως και οι περισσοτερες του Σκορσεζε, Α Ψ Ο Γ Η. Μουσικη, σκηνοθεσια, ηθοποιια ολα στο μαξιμουμ. Το σεναριο πολυ κοινο, αλλα με την αποδοση της ιστοριας στο τελος (σκηνη φλασμπακ) σου δειχνει οτι το ζουμι δεν ηταν η ανατροπη, μιας κια ολοι ειχαμε ψυλλιαστει λιγο πολυ οτι κατι παιζει με το μυαλο του (αν και πηγε να με πεισει σε καποια στιγμη οτι οντως επαιζε συνωμοσια), αλλα ολα τα υπολοιπα.

[Moonspellheim]

Το εχουμε αποκλεισει δηλαδη οντως να επαιζε συνωμοσια?

[Agoraphobic_S.I.]

Αν θυμάστε, στο τέλος ο συνεργάτης του τον αποκαλεί με το κανονικό του όνομα, σε φάση "κρίμα ρε ****" (δε θυμάμαι το όνομα).
Άρα, συνωμοσία έπαιξε.

[FIXXXER]

μυαλο μηδεν

[Drumsick]

Λένε γενικά πως το τέλος είναι διφορούμενο. Κι εγώ για συνομωσία κατάλαβα από την τελευταία σκηνή, αλλά πλέον δε τον κόβω κιόλας.

[FIXXXER]

Καταλαβα τι λενε, αλλα:

Teddy finally makes it to the lighthouse and finds Cawley waiting at the top. The doctor reveals that Teddy is actually Andrew Laeddis. He murdered his manic depressive wife after she drowned their three children, and then created a fantasy where he was a hero to cope with the pain. He invented Rachel Solando as part of his delusion. He has been under the care of Dr. Sheehan, the man he thought was Chuck, for two years. Sheehan and Cawley decided to try a roleplay experiment, allowing Andrew to live out his delusions in an attempt to bring him back to reality.

Andrew’s memory comes back and he makes peace with his past, but later, while talking to Dr. Sheehan, he once again refers to him as "Chuck", indicating that Andrew believes he is Teddy and that the experimental therapy was unsuccessful. Dr. Sheehan silently indicates to Dr. Cawley the failure of the experiment.

Παρολα αυτα η ουσιαστικη ανατροπη της ταινιας ειναι οταν ο γιατρος απογοητευτεαι, οποτε τον αποκαλει boss και μετα αποκαλυπτεται οτι η θεραπεια πετυχε γιατι:

Andrew asks Dr. Sheehan if he thinks it would be worse to live as a monster or die as a good man and walks away with the orderlies to prepare for a lobotomy.

Δε θα πρεπε να εξηγουνται τετοια πραγματα, τα γραφει η wikipedia.

[Drumsick]

Χμμ.. το'βλεπα χωρίς υπότιτλοι και δεν έπιασα τη λέξη monster, με αποτέλεσμα να ερμηνεύσω διαφορετικά την ατάκα. Πάσο i guess.

[tsonos]

Ti to evalane afto to malakismeno,to gamise to vivlio!!!!

[Parasight]

Το'δα λοιπόν κι εγώ. Ε οκ, ηρεμήστε οι "απογοητευμένοι", λες και βλέπουμε πολλές τέτοιες ταινίες κάθε χρόνο. Σε καμία περίπτωση στις κορυφαίες του Scorsese βέβαια, αλλά όλα ήταν παραπάνω από αξιοπρεπή. Όσο για "τις φανφάρες και την υπερβολική μουσική και φωτισμό για δημιουργία εντυπώσεων", να ηρεμήσουμε λίγο, μιλάμε για τον Scorsese, λέτε να τα ανακάλυψε μόλις τώρα όλα αυτά και παίζει με το καινούριο του παιχνίδι; Επιτηδευμένες χιτσκοκικές και γενικότερα 50's-60's thriller αναφορές ως φόρος τιμής κανείς; Noir χαρακτήρες μήπως για τον ίδιο λόγο;
ΟΚ το σενάριο και η ανατροπή χιλιοπαιγμένα σε σημείο που σκεφτόμουν "όχι, δε μπορεί να τελειώσει έτσι, κάτι θα συμβεί στο τελευταίο λεπτό και θα έρθουν πάλι όλα τούμπα", αλλά μη μου πεις ότι όλα τα υπόλοιπα δεν είναι επιβλητικότατα. Με κερασάκια στην τούρτα τις ερμηνείες Leo και Kingsley πάντα.

[Harbinger of Death]

Σκηνοθετικά ήταν ωραίο (εκτός από τη μουσική που με χάλασε, όπως τα είπε η Weiss, το πίεζε), και στο τέλος πέρασαν λίγα λεπτά που αμφέβαλλα για το αν είναι τρελός ή αν είναι όλα ένα καλοστημένο κόλπο. Αυτό είναι είτε συν της ταινίας είτε πλην του IQ μου, πάντως μου άρεσε. Κατά τα άλλα η χλιαρότητα.