Το ματς της χρονιάς έρχεται και δεν είναι δικό μας. Αν ο ΠΑΟΚ περάσει από το Βικελίδης, έχει πολλές πιθανότητες για τον τίτλο.
Ο γαυρος δεν έχει κάτι να ελπίζει πλέον, μέχρι τα πλέη οφ. Αν πάμε στο ντέρμπυ με διαφορά ασφαλείας και από ΠΑΟΚ, σε ένα ματς που έχουμε την πολυτέλεια να παίξουμε προσεκτικά και με την άμυνα πίσω, η ομάδα θα βάλει το ένα που χρειάζεται και θα κερδίσει. Αν πάμε με ανάγκη για τη νίκη, ενάντια σε έναν γαυρο που είναι μεν ανίκανος να πρεσάρει, αλλά έχει ακόμα πολύ καλούς αμυντικούς και δε θα χρειάζεται να τρέξει περιμένοντας πίσω, το γκολ είναι πιο δύσκολη υπόθεση - και υπάρχουν κάμποσοι γρήγοροι επιθετικοί ακόμα στον γαυρο για να εκθέσουν τους αμυντικούς μας που είναι κακοί στο ανοιχτό γήπεδο. Μην ξεχνάμε ότι μπορεί να μην υπάρχει κίνητρο ουσίας, αλλά και μόνο η ελπίδα να κόψουν το πρωτάθλημα από τον ΠΑΟ είναι αρκετά καλή για τον γαυρο για να χτυπήσει το ματς και η έλλειψη βαθμολογικού στόχου απενοχοποιεί και το ταμπούρι με αντεπιθέσεις που είναι ιδανικό σε αυτή την περίπτωση.
Ο Παναθηναϊκός είναι αυτή τη στιγμή καλύτερη ομάδα από τον γαυρο - και η Ρόμα είναι καλύτερη από μας όμως και είδαμε τι έγινε. Όταν το πράγμα πάει σε ένα-δυο ματς, όλα γίνονται, ειδικά αφού ο ΠΑΟ έχει να πάρει πρωτάθλημα χρόνια και στο ντέρμπυ όσο να 'ναι τα πόδια κάποιων θα τρέμουν. Αν ο ΠΑΟΚ περάσει από τον Άρη, άλλη γκέλα δε θα κάνει, ακόμα και αν βρεθεί στην κορυφή - άλλο το άγχος της ομάδας που κατεβαίνει ένα από τα φαβορί και γυρνάει τις περισσότερες φορές με κατεβασμένο κεφάλι, άλλο η ρέντα του αουτσάιντερ που βρίσκεται στην κορυφή. Ειδικά με τους παίκτες που έχει ο ΠΑΟΚ τώρα.
Ένας άλλος Άρης θα είχε τώρα βαφτεί με τα χρώματα του πολέμου και θα ακόνιζε το σπαθί. Πόσοι από τους παίκτες που έχει καταλαβαίνουν τη σημασία του αγώνα για την ομάδα τους (βλέπε οπαδούς); Ομολογώ δεν ξέρω.
Για να δούμε.