Τον τελευταίο καιρό είδα Garm να τραγουδάει το πρώτο κομμάτι του Bergtatt, είδα In the Woods... να λένε δύο τραγούδια από Strange in Stereo, και τον Vikernes να επανέρχεται όπως δεν τον περίμενα, και ακούω τα δύο τελευταία κομμάτια του album και δεν υπάρχει αυτό το πράγμα παιδιά, νιώθω πάλι δεκαέξι-δεκαεφτά χρονών, γαμώ την πουτάνα μου.
Δηλαδή δεν είναι μόνο η συγκίνηση και το cry:, είναι πως το Belus είναι μεγάλο, και αυτό σας το λέγει άνθρωπος που τα φοβάται αυτά τα ρηγιούνια, πάρτε το απαράδεκτο νέο Immortal, το σχεδόν αστείο Gorgoroth, klp.
Με το Belus θα γινόμαστε γραφικοί, θα παίρνουμε τα δάση, θα καταταγόμαστε εθελοντές στον ρώσικο στρατό, κλπ.
edit : Impure, μόνο ο ψηλός μπορούσε να παρατηρήσει τέτοια σαχλαμάρα.
