Big Heat - Grand ominous dreams
Big Heat – Grand ominous dreams (release date 1995)
Lineup :
Ritchie Krenmaier – vocals
Gunter Maier – guitar
Ali Hilzensauer – bass
Herb Greisberger – drums
Tracklist :
1. Turn away
2. Spirits rising
3. The fool
4. The Blackman song
5. No reason
6. Mindraped
7. Tears from the sky
8. Time will tell
9. G.O.D.
10. The edge
Γυρνώντας μια μέρα από την δουλειά στο σπίτι, περίπου 5-6 χρόνια πριν, ανοίγω το γραμματοκιβώτιο και βλέπω ένα ειδοποιητήριο συστημένου. Τέλεια, η παραγγελία του Oliver πρέπει να είναι, λέω. Την άλλη μέρα το πρωί παραλαμβάνω το δέμα από το ταχυδρομείο και όντως είναι από τον Γερμαναρά. Στον δρόμο για την δουλειά, σε ένα φανάρι ανοίγω το πακέτο και μέσα σε όλα τα της παραγγελίας μου είναι και το εν λόγω δισκάκι. Κολλημένο με seal-o-tape πάνω στο δισκάκι, μία κόλλα A4 την οποία ξεδιπλώνω και διαβάζω.
“You gonna love these guys. Listen song nr.10 first”.
Χαμογελάω και βάζω το δίσκο στο player. Κλικ, κλικ και φτάνω στο τραγούδι The edge. Χρειάστηκε να τελειώσει όλο το τραγούδι, για να αναφωνήσω “ποιοι στο πούτσο είναι αυτοί και γιατί δεν τους ξέρω”.
Οι Big heat είναι ακόμα ένα κλασσικό παράδειγμα μπάντας που δείχνει ότι έχει τρομερές δυνατότητες να φτιάξει μουσική που να μας συντροφεύει μια ζωή αλλά είναι καταδικασμένη να πεθάνει στην αφάνεια.
Προσοχή απανταχού progsters. Μιλάμε για το 1995. Οι Theater μόλις έχουν κυκλοφορήσει το Awake, οι Fates το Inside out, οι Conception το Parallel minds, οι Shadow Gallery το Carved in stone, οι Psychotic Waltz το Into the everflow και οι Ryche τα πάντα. Προσπαθώ να πω δηλαδή ότι η σκηνή βρίσκεται σε αναβρασμό μιας και οι δισκάρες διαδέχονται η μια την άλλη. Ηταν αυτό το κλίμα που επέτρεψε άσημες μπάντες, σαν τους Big heat, να συνθέσουν δίσκους που τουλάχιστον οι μισές και παραπάνω σημερινές prog metal/rock μπάντες θα ήθελαν να συγκαταλέγουν στην δισκογραφία τους.
Οσα ξέρετε εσείς για τους Big heat άλλα τόσα ξέρω και εγώ, αν και εδώ που το συζητάμε κάποιος από εσάς παίζει να γνωρίζει περισσότερα. Είναι επίσης αρκετά δύσκολο να συλλέξεις στοιχεία στο internet για το συγκεκριμένο group. Καλά για reviews ούτε λόγος να γίνεται.
Εν γένει να πω πως μιλάμε για ένα κουαρτέτο από Αυστρία, που απ’ όσα μπορώ να καταλάβω, ξεφυλλίζοντας το booklet, χρηματοδότησαν το συγκεκριμένο δίσκο με επιδοτήσεις από το κράτος. Αυτά είναι. 15 χρόνια πριν διαβάζουμε ότι η Αυστριακή κυβέρνηση εγκρίνει επιδότηση σε metal συγκρότημα για την ηχογράφηση δίσκου. Αν αυτό δεν είναι promotion πολιτισμού, τότε τι είναι ? Καλά για εμάς εδώ είναι απείρως τραγικό και μόνο να το αναφέρουμε.
Δεν μπορώ να κατατάξω την μουσική τους πουθενά. Οι επιρροές είναι όλες εκεί αλλά όχι με εκείνο τον τρόπο που σε κάνουν να έχει απανωτούς συνειρμούς. Κοινώς τα παλικάρια δεν αντιγράφουν. Αυτό που ακούς είναι η μουσική των Big heat.
Μιλάμε σε γενικές γραμμές για ατόφιο prog metal, με έντονες και τις prog rock στιγμές του. Τα φωνητικά έχουν ένα περίεργο, πορωτικό γρέζι που σε πολλές περιπτώσεις θα μπορούσαμε να πούμε ότι thrash-ίζουν. Πολύ κιθαριστική δουλεία έχει γίνει επίσης και γενικότερα υπάρχει μια έντονη αίσθηση ότι έχει δωθεί μεγάλη προσοχή στις συνθέσεις τους.
Αν θέλετε να ακούσετε ένα πρωτοποριακό δίσκο, έστω και 15 χρόνια μετά, καιρός να τους ανακαλύψετε.
Και είπαμε ε ? Ξεκινάμε από το κομμάτι νούμερο 10.
