βασικα συγγνωμη κιολας αλλα το disco queen ΣΑΣ ΧΩΝΕΙ ΟΛΟΥΣ.
με ολη την σοβαροτητα κιολας.
βασικα συγγνωμη κιολας αλλα το disco queen ΣΑΣ ΧΩΝΕΙ ΟΛΟΥΣ.
με ολη την σοβαροτητα κιολας.
υπομονή
Δεν μου καίγεται καρφί τι κάνουν οι PoS ειλικρινά στο λεω και αυτό γιατί όντως ξέρω την ρότα που έχει τραβήξει το συγκεκριμένο καράβι τα τελευταία χρόνια. Χέστηκα ειλικρινά αν παίζουν το Disco Queen, μακάρι να παίξουν και το Geenie in a bottle, τους το εύχομαι.Originally Posted by FIXXXER
Το τραγικό της υπόθεσης και για το οποίο απο πλευράς μου γίνεται όλη η συζήτηση είναι το γεγονός πως κάποτε η συγκεκριμένη μπάντα θεωρούνταν η πιο μεγάλη ελπίδα του prog για να φέρει την προοδευτική μουσική πιο κοντά στα αυτιά του κοινού μεταλά. Η εξέλιξη είναι απλώς απογοητευτική.
Αυτο δε που με βιδώνει περισσότερο είναι πως αυτοι οι λίγοι (καμια 400 στο live της Θεσ/νικης) που ήρθαν και στα έσταξαν είναι κυρίως αυτοι οι λίγοι εναπομείναντες απο αυτούς που έτρεχαν στα δισκάδικα να βρούν το One Hour... Σαφώς και μια μπάντα δεν πρέπει να πάιζει παραγγελιές αλλα να τραβάει το μονοπάτι που αυτή επιλέγει αλλά αυτοί το παραγάμησαν, δεν βρίσκεις ?
I'll bury you in your god's fucked garden
Δεν παραγάμησε κανείς τίποτα. Ξεκολλήστε λίγο από τα κλισέ σας. Τα πράγματα είναι αρκούντως απλά: γουστάρω αυτό, αλλά εσύ μου δίνεις κάτι άλλο. Όχι αυτό που θέλω. Δεν κάνεις εσύ το λάθος. Εγώ το κάνω που επιμένω να απογοητεύομαι.
Τι πάει να πει το παραγάμησαν;
Το γεγονός να βρίσκεται σε άλλη φάση της ζωής του ο Gildenlow δεν παίζει; Φαίνεται και στα μάτια του ανθρώπου πια, γουστάρει να φλερτάρει γκομενάκια και να χτυπιέται με το King For A Day, Fool For A Lifetime. Όχι με το Social Grace. Είναι ηλίου φαεινότερο αν τους ακούσεις πια.
Καλώς ή κακώς, δίσκους με κλεισμένη τόση ανασφάλεια και τραγικότητα μέσα τους όπως το Perfect Element και το Remedy Lane είναι αδύνατον να τους γράψει κανείς αν δεν είναι και ο ίδιος μέσα στην ανασφάλεια.
Τα πράγματα πήγαν καλά για τον Gildenlow και είναι άνθρωπος. Εσείς μπορείτε να προτιμήσετε τα μονίμως οργισμένα νιάτα των Slayer ή τους τάδε My Dying Bride που αν δε βγάλουν δίσκο που να φανερώνει άκρατο πόνο δε θα πουλήσουν ή τη δείνα καλτ μπάντα που επανενώθηκε μετά από 20 χρόνια και προσπαθεί να βγάλει δίσκο με τη νοοτροπία που είχε τότε.
Μπορεί οι νέες δουλειές των PoS να είναι απείρως πιο ποπ, αλλά μα το διάβολο τα φωνητικά που κάνει στο EP είναι φοβερά, από όποια άποψη και αν το δει κανείς. Ακόμα και αν έχει μέσα κομμάτι αντιγραφή radiohead.
Γι' αυτό σας λέω, μην έχετε κολλήματα. Γιατί αλλιώς θα καταλήγετε στο σημείο να μην έχετε να πείτε καλή κουβέντα για το προχθεσινό λαηβ των PoS αλλά να έχετε να πείτε για τους τραγικούς Lake Of Tears. Άτοπο. Αντικειμενικά
I just posted on ER... Take that, society!
Εν γένει συμφωνούμε. Δηλαδή τι συμφωνούμε, έτσι όπως τα λες είναι όντως.
Στην τελική δικαίωμα του είναι να κάνει οτι γουστάρει και είναι πολυ λογικό για ένα καλλιτέχνη να αλλάξει με το πέρασμα των χρόνων.
Αυτός ο Gildenlow λοιπόν που περιγράφεις δεν με ενδιαφέρει πλέον. Simple as that.
Που φτάσαμε πάντως ε ? Να θεωρούμαστε και κολλημένοι επειδή μια μπάντα που αγαπήσαμε στο παρελθόν και εκφραστήκαμε με τα τραγούδια τους έχει πάρει το δρόμο των μεσημεριανάδικων και αυτό μας ενοχλεί.
Είμαστε κατακριτέοι, γραφικοί και οπισθοδρομικοί.
I'll bury you in your god's fucked garden
για τους άλλους δεν ξέρω, αλλά εγώ σε θεωρώ κολλημένο γιατί έπαιξαν used, ashes, undertow, falling, TPE, fandango, handful of nothing, inside και nightmist και εσύ στάθηκες στο nights in white satin, στο hallelujah και στο disco queen για να πεις τι.
these walls built to stand come-what-may
lie shattered in the ashes.
+1000 αυτο ηθελα να γραψω ακριβως
Κοντεύω στα όρια της τρέλας.
Μάλλον άλλο live παρακολούθησα εγώ.
Used και Ashes στην αρχή του live γάμησαν.
Στο Undertow μήπως, λές μήπως, ο Δανιήλ τραγουδούσε οτι νά 'ναι ? Τουλάχιστον 2 στροφές απο το τραγούδι έλεγε άλλους στίχους.
Το nights in white satin να σου πω την αλήθεια μου άρεσε, απο την πλευρά της ερμηνείας αλλα με βίδωσε απο την ποζεριά του Δανιήλ.
Σολο ο Δανιήλ, σόλο ο drummer μετά. Απο τις περίπου 2 ώρες που έπαιξαν ο ουσιαστικός χρόνος ήταν ούτε 40 λεπτά.
Ακολούθησε μια καλή αντικειμενικά ακολουθία τραγουδιών η οποία βεβαίως πήγε στο διάολο με το supercalifratzilistic encore που έκαναν.
Η ώρα ήταν περασμένη, οι μισοί και παραπάνω χασμουριόντουσαν αλλά κρατήσαμε μερικές ρανίδες ενέργειας στο τέλος για να ξεπατωθούμε στο pongo με τις πιτσιρίκες που κουβαλήσαμε στο live, γιατί τους βάλαμε το Second Love στο YouTube και δάκρυσαν.
Btw η διασκευή που έκανε η Anneke με τον αφάνα στο πιάνο, πιο γαμημένο τραγούδι είναι. Το αναγνώρισα απο το ραδιόφωνο αλλα δεν μπορώ να θυμηθώ.
I'll bury you in your god's fucked garden
Το Change Of Seasons ηταν, φορος τιμης για τους progressivαδες που ηταν στη συναυλια και θα φευγαν απογοητευμενοι, το παιζε στα ραδιοφωνα 5 φορες την ωρα οταν ειχε βγει.
ε ναι, αφού έχεις συμφωνήσει σε όλα με 2 ποστς που λένε τελείως διαφορετικά πράγματα
,
επίσης, το "σόλο Δανιήλ" ήταν το falling ε.
για την Anneke λες ή το hyperdrive ή το papillon.
these walls built to stand come-what-may
lie shattered in the ashes.
ΠιτσιρίκιΤο Change Of Seasons ηταν, φορος τιμης για τους progressivαδες που ηταν στη συναυλια και θα φευγαν απογοητευμενοι, το παιζε στα ραδιοφωνα 5 φορες την ωρα οταν ειχε βγει.
Είπες την μαλακία σου πήγαινε να αγοράσεις Gormiti τώρα.
Last edited by Krux; 26-01-2010 at 13:09.
I'll bury you in your god's fucked garden
Οχι το Hyperdrive του Townsend ok.
Το papillion των editors έψαχνα. Thnx.
I'll bury you in your god's fucked garden
Γενικα οι PoS παίζουν Gay progressive αν και ψιλοκαλή μπάντα χωρίς να τρελένομαι.
Ότι παίξανε βγήκε πολύ καλά(άσχετα με το τι θα ήθελε ο καθένας να ακούσει)
Ανούσια drums/guitar solo.
Αρκετά καλός ήχος.Γενικά σε κάποια κομμάτια γούσταρα ας πούμε αλλα την πιο πολλή ώρα βαρέθηκα. Και ας μη μίλαγε κι οτραγουδιστής καλύτερα...
Lake of Tears καλοί αλλα περίμενα καλύτερα αν και δεν τους είδα από την αρχή
Όχι ήμουν δεύτερη σειρά κέντρο, πίσω από τα κοριτσάκια και χτυπιόμουν με τους λοιπούς μεταλλοπατέρες!Ναι υπήρχαν κι αυτοί στη συναυλία που γουστάραν ήχο & μέταλλο.
Those of you who think you know everything are annoying to those of us who do.
Αθήνα
Disillusion δεν πρόλαβα, μόνο τελευταίο τραγούδι, ενδιαφέροντες ακούγονταν.
Οι Agua de Annique νομίζω ήταν καλύτεροι την προηγούμενη φορά στο An, τα καινούργια πράματα δε με ενθουσίασαν, παρόλαυτά ντάξει η Anneke είναι εγγύηση, επίσης το Papillion ήτο καλή διασκευή.
Οι Lake of Tears πάλι με κούρασαν, καλά έπαιξαν νομίζω αλλά πολύ μονοτονία, επίσης θα ήταν καλύτερα αν είχαν και έναν πληκτρά, έτσι για το γαμώτο. Επίσης η φωνή του τραγουδιστή είναι και ιδιαίτερη αλλά από ένα σημείο και μετά καταντάει απαράδεκτη. Γενικά πάντως ευχάριστη εμφάνιση αν και προς το τέλος απλά περίμενα να τελειώσει. Επίσης ο κιθαρίστας (κυρίως) περίμενε πολλά παραπάνω από το κοινό, αλλά ντάξει ρε φίλε δεν είστε πρώτο όνομα στο lineup, άρα το πιο πιθανό είναι να χρειαστεί προσπάθεια για να κερδίσετε το κοινό, ε ντάξει δεν πιάνει πάντα.
Οι Pain of Salvation πάλι, τα έσπασαν! Ο ήχος βέβαια ήταν ειδικά από ένα σημείο και μετά ψηλοχάλι. Ο νέος drummer είναι τρελό παληκάρι και δεν το περίμενα να με κάνει να "ξεχάσω" τον Langell, επίσης είχε πλάκα η αμηχανία του όταν πήγε να τραγουδήσει. Το drum solo θα μπορούσε να λείπει βέβαια, το καταλάβαμε ότι τα σπάει και χωρίς αυτό. Αν ήθελαν διάλλειμμα θα προτιμούσα κάνα ήρεμο solo στα πλήκτρα από τον Hermansson. Γενικά το setlist τα έσπασε, βέβαια πάντα θέλεις κι άλλο από τους PoS και ναι ίσως θα μπορούσαν να λείπουν οι διασκευές για να χωρέσουν κι άλλα original κομμάτια, αλλά νταξει Hallelujah ξέρωγω, υπόκλιση κλπ. Το Disco Queen είναι κομματάρα και βουλώνετε να 'ούμε και τι μεσημεριανάδικα και αηδίες, πείτε μου πού σε αυτή την εμφάνιση φάνηκε πως αυτή είναι μια μπάντα που έδωσε τη ψυχή της στο διάολο και πούλησε τη μουσική μας (!) για τα λεφτά και τη δόξα της Γιουροβίζιον;;; Αυτή η μπάντα, με αυτή την εμφάνιση, εδώ δεν κατάφερε να συντονιστεί με τις απαιτήσεις των τρουμεταλλάδων που νομίζουν πως progressive είναι μόνο οι Theater, με τις απαιτήσεις των προγκρεσσιβάδων που θέλουν το The Perfect Element Part II εδώ και τώρα (γιατί το Scarsick ήταν μια νουμέταλ αηδία) και που για κάποιο λόγο ακόμη νομίζουν πως οι PoS θα επανέλθουν στον προδεκαετίας ήχο τους, είχε την οποιαδήποτε σχέση με Γιουροβύζα; Ναι, μπορεί στο μέλλον να γίνει pop και να βάλει κι άλλο eyeliner κλπ αλλά όχι ακόμα.
Το ότι ο Daniel είναι οι Pain of Salvation και ότι επίσης είναι τελειομανής και ολίγον μεγαλομανής είναι παραπάνω από εμφανές εδώ και ποοολύ καιρό, μη με λέτε για αλλαγμένο άνθρωπο κλπ.
Εν γένει η μόνη ουσιαστική διαφορά από την προηγούμενη φορά που τους είδα (2007) ήταν ο drummer και ο μπασίστας, το drum solo και το Nights in White Satin. Ο Leo γεμίζει το κενό του Langell ικανοποιητικότατα, ο touring μπασίστας μοιάζει με ποζεράς και δεν συμπεριφέρεται απλά σαν ποζεράς όπως ο άλλος, το drum solo θα μπορούσε να λείπει και το Nights in White Satin ήταν ευχάριστη έκπληξη.
Η πρόταση για Dream Theater κ progressive σηκώνει μεγάλη κουβέντα κ θα βγούμε οφφτόπικ...κ επίσης ανήκω στα άτομα που μ' άρεσε το Scarsick (πλην ξέρετε πιανού κομματιού), αλλά με τα προηγούμενα δε το συγκρίνω...ορίστε σου απάντησω κ ως τρουμεταλλάς κ ως προγκρεσσιβάς
Τη γνώμη μου για το σετλιστ την είπα κ νωρίτερα, εξάλλου μπορώ να μιλάω μόνο θεωρητικά γιατί δεν ήμουν εκεί...
τώρα στο ότι ο Daniel είναι οι Pain of Salvation δε διαφωνώ, απλά κατά την ταπεινή μου άποψη κάπου έχει ξεφύγει λιγάκι τον τελευταίο καιρό ο τύπος...κ δεν τους απαρνιέμαι για το όλο θέμα Γιουροβύζιον (ε δε θα τους υποστηρίξω κ όμως ε...)
My Mission will save the World.
But I'm still chasing time.
Vanity...definitely my favourite sin.
Posting Permissions
vBulletin Skin by Bluepearl Skins
