Δεν μου καίγεται καρφί τι κάνουν οι PoS ειλικρινά στο λεω και αυτό γιατί όντως ξέρω την ρότα που έχει τραβήξει το συγκεκριμένο καράβι τα τελευταία χρόνια. Χέστηκα ειλικρινά αν παίζουν το Disco Queen, μακάρι να παίξουν και το Geenie in a bottle, τους το εύχομαι.
Το τραγικό της υπόθεσης και για το οποίο απο πλευράς μου γίνεται όλη η συζήτηση είναι το γεγονός πως κάποτε η συγκεκριμένη μπάντα θεωρούνταν η πιο μεγάλη ελπίδα του prog για να φέρει την προοδευτική μουσική πιο κοντά στα αυτιά του κοινού μεταλά. Η εξέλιξη είναι απλώς απογοητευτική.
Αυτο δε που με βιδώνει περισσότερο είναι πως αυτοι οι λίγοι (καμια 400 στο live της Θεσ/νικης) που ήρθαν και στα έσταξαν είναι κυρίως αυτοι οι λίγοι εναπομείναντες απο αυτούς που έτρεχαν στα δισκάδικα να βρούν το One Hour... Σαφώς και μια μπάντα δεν πρέπει να πάιζει παραγγελιές αλλα να τραβάει το μονοπάτι που αυτή επιλέγει αλλά αυτοί το παραγάμησαν, δεν βρίσκεις ?