Μα και οι δυο υπαρξιστές είναι.
Μιλάνε για τη διαφορετικότητα και για ανθρώπους που είναι μόνοι τους σε έναν κόσμο από ξένους (προφανώς στον Ξένο κ θυμίζω quote "η κόλαση είναι οι άλλοι)
Όσο για την επιφανειακή μιζέρια, πάρε παράδειγμα τον ξένο. Δεν κάνει ούτε την πιο συναρπαστική ζωή, ούτε έχει τις πιο γαμάτες κοινωνικές σχέσεις, ούτε είναι τίποτα ιδιαίτερο σαν ικανότητα, ταλέντο, εξυπνάδα.
Κι όμως, ενώ είναι ένας μονόχνωτος μισάνθρωπος, είναι πιο Άνθρωπος από σχεδόν όλους εκεί μέσα. Η ενόχλησή του από την απογοήτευσή του για τους άλλους πηγάζει (imo)
