Εγώ προσωπικά την βρίσκω (την μουσική του) ρυθμικά και αρμονικά αδιάφορη όσο δεν πάει, καμιά καινοτομία δεν εντοπίζω ενώ είναι επαναλήψιμη μέχρι αηδίας. Συμπτωματικά, τα ίδια ακριβώς θα μπορούσα να πω για κάποια πράματα που αρέσουν και σε μένα αλλά με τίποτα δεν θα τα χαρακτήριζα ως "διαμάντια της τέχνης" μόνο και μόνο επειδή μου αρέσουν.
Το bold νομίζω εξηγεί πολλά πράματα. Επίσης, θα συμπλήρωνα, ότι η τέχνη σε καμιά περίπτωση για μενα δεν είναι 100% ανεξάρτητη από τον καλλιτέχνη. Οπότε, προσωπικά, επηρεάζομαι από την ανθρώπινη -πεζή- διάσταση του καλλιτέχνη. Βέβαια, αυτό δε σημαίνει ότι είναι και 100% εξαρτημένη. Επίσης, αλλιώς συνδέομαι με έναν δολοφόνο που σκότωσε τη μάνα του και στη τέχνη του βγάζει αυτό που ένιωσε, και αλλιώς με ένα φασιστάκο φραγκοφονιά που γράφει τη μουσική του.






