Καλά, αυτό είναι μήλα με πορτοκάλια. Ο ένας γράφει μουσική που μπορεί να τη γουστάρεις, ο άλλος είναι απλά ένας μπάτσος που οργάνωσε μια συναυλία.
Εν μέρει συμφωνώ κι εγώ ότι δε γίνεται να εκθειάζεις τον ένα ενώ θάβεις τον άλλο, αλλά το συμπέρασμα "είναι μπάτσος και δεν αντέχεται" είναι λάθος, απλά είναι πολύ πιο εύκολο να θάψεις έναν παπάρα διοργανωτή.
Ο τρελός εθνορομαντικός φασίστας είναι και δολοφόνος ε, σε πραγματικό επίπεδο. Προφανώς και είναι χειρότερος, άσχετα αν δεν εμπλέκεται στη ζωή σου στον βαθμό που εμπλέκεται ο μπάτσος. Εσύ το βλέπεις ρομαντικά, ο ίδιος μπορεί και όχι. Και γενικά αν το θέσουμε και οι 2 αντιπροσωπεύουν ιδέες και αντιλήψεις που απλά δεν πρέπει να στηρίζονται, ανεξαρτήτου επιρροής στην προσωπική σου ζωή.