εγω διαβασα σημερα το πρωι αυτο
<-- μαρκουζε
και περναω τωρα σ' αυτο
θα κανει καιρο να με δει ο κοσμος μαλλον
εγω διαβασα σημερα το πρωι αυτο
<-- μαρκουζε
και περναω τωρα σ' αυτο
θα κανει καιρο να με δει ο κοσμος μαλλον
this is radio freedom.
μπες μσν κάλκη!
Δεν ξέρω αν το είπα, αλλά διαβάζω Γιάννη Σκαρίμπα.
μόνο
Τώρα, μια συλλογή διηγημάτων με τίτλο "Η Μαθητευόμενη Των Τακουνιών"
Να διαβάσετε Το Θείο Τραγί!
Κατ' αρχάς, πως είσαι έτσι;
τελικά θα προηγηθεί ο δράκουλας του στοκερ.
οπως παω σιγα-σιγα με βλεπω να γινομαι βρωμομαρξιστης. εχω αφησει και μουσια.
this is radio freedom.
επισης, οκ, ο αντορνο ειναι ισως οτι δυσκολοτερο εχω διαβασει ποτε
this is radio freedom.
χατ τρικ των ποστ:
επισης ημουν αναμεσα στην "αισθητικη θεωρια" και το "ιστορια και ταξικη συνειδηση". θα διαβαστει και το δευτερο καποια στιγμη. α και εχω αρχισει να τρωω κι ενα κολληματακι με την ροζα. ωραια!
this is radio freedom.
Εγώ χτές/προχτές διάβασα τον δρόμο με τις φάμπρικες του John Stainbeck και παρόλο που ιμό δεν έχει να προσφέρει και πολλά λογοτεχνικά, ο λόγος του είναι πάναπλος και η μετάφραση που έπεσε στα χέρια μου, φτώχη, είναι απο τα πιό ευχάριστα, χαρμολυπημένα βιβλία που έχω διαβάσει.
Μέσα στο μέιν στόρυ παρεμβάλονται κάθε τόσο ξέμπαρκες καμμένες ιστοριούλες, συνήθως με μίζερο έντινγκ, πράγμα που σε αφήνει κάπως για λίγοκαι μετα επανέρχεται στην πλοκή. Γέλασα επίσης σε πολλές φάσεις. Γενικά μου βγαλε λίγο το feeling του catcher in the rye.
Πολύ χαριτωμένο, εύκολο βιβλιαράκι. Να το διαβάσετε.
catcher in the rye δεν ηταν το βιβλιο με το οποιο ειχς ψυχωση ο δολοφονος του Λεννον?
ον τοπικ: Τελειωνω την τετραλογια του Carlos Castaneda με τις διδασκαλιες του Don Juan Matus, αλλιως ξεκινησε και αλλου με πηγε, δεν γραφει και τελεια ο Castaneda αλλα τα πραματα που αναφερονται μεσα ειναι εκπληκτικα
Πες μια πανω κατω πως ειναι γραμμενα, που κινουνται κτλ γιατι περι αισθητικης ειχα διαβασει το αισθητικες περιεργειες του Μπωντλαιρ πριν λιγο καιρο οπου ξεκινησα ολο χαρα αλλα μετα ηθελα να ξεριζωσω τις φλεβες μου απο την βαρεμαρα, δεν συμφωνουσα και γαμησετα η κατασταση. συνεχιζω να θελω να διαβασω αποψεις ομως.
with change we'll explode and live
κοιτα, ο μαρκουζε διαβαζεται χωρις πολυ κοπο. αν τον διαβασεις παιρνεις και μια ιδεα περι αντορνο μιας και στην αισθητικη θεωρια του δευτερου βασιζεται.
ο αντορνο απ' την αλλη ειναι παλουκαρα. διαβαζα κανα εξάωρο και καταφερα να διαβασω μόνο 30 σελίδες. παράλληλα αναγκαζόμουν να ψάχνω στο νετ για φρόυντ, καντ, χεγκελ κ.α.
Δεν είναι και τόσο απλό να σου πω μια καλή αρχή για αισθητική θεωρία γενικότερα. Ίσως να δοκίμαζες να ξεκινήσεις με μια ιστορία των αισθητικών θεωριών, υπάρχει μια απο εκδόσεις Νεφέλη αν δεν απατώμαι. Πάντως όποια αισθητική θεωρία του 20ου αιώνα έχω δει είχε εγελιανές ή ψυχαναλυτικές βάσεις, οπότε αν θες κάνε έναν κόπο να πάρεις βάσεις απο εκεί (π.χ. Καρλ Λεβιτ - "Απο Τον Χεγκελ Στον Νιτσε" και Φρόυντ - "Εισαγωγή Στην Ψυχανάλυση") και δεν νομίζω να έχεις πρόβλημα ότι κι αν επιχειρήσεις.
this is radio freedom.
Θενξ ρε συ. Καλη φαση φαινονται και τα δυο αλλα οσον αφορα το δευτερο δεν ειμαι σε κατασταση για πολλες ψυχαναλυσεις και επιρροες που πρεπει να ξερεις καλα. Αν και με τον Φρουντ δεν θα υπαρξει προβλημα (στην περιπτωση που προχωρησω στο δευτερο καποια στιγμη ξερωγω). Ωραια λεπον, θα τα ψαξω και θα δω τι παλευω.![]()
with change we'll explode and live