Για να ξεκαθαρίζουμε το θέμα, να πούμε σ'όλους αυτούς που παίρνουν μετρό μόνο για να πάνε Μοναστηράκι για ψώνια ότι δεν παίρνουν όλοι το μετρό για βόλτα και ότι στις συγκοινωνίες υπάρχει ένα πράγμα που το λένε ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ. Βάσει αυτού λοιπόν, αν χάσω πχ ένα τρένο και πάρω το επόμενο που είναι σε 3 λεπτά και έχω να αλλάξω και άλλα τρένα/λεωφορεία μετά, δε σημαίνει ότι θα αργήσω μόνο 3 λεπτά στον τελικό μου προορισμό, αλλά πολύ περισσότερο. Όταν λοιπόν παλιότερα, λόγω της δουλειάς μου, έπρεπε πολλές φορές στη διάρκεια της μέρας να πάρω τρεις και τέσσερις διαφορετικές συγκοινωνίες για να φτάσω κάθε φορά κάπου, δεν υπήρχε περίπτωση να αφήσω τον κάθε αναίσθητο αργόσχολο να με κάνει να αργήσω μισή ώρα και παραπάνω. Όταν είχα πρωτοέρθει Αθήνα δεν ήξερα τα κόλπα και καθόμουν σαν n00bάς που ήμουν, αλλά μετά άρχισαν να πέφτουν μπουνιές.
Και γενικά στη ζωή, αν, αντί της εγώ-κάνω-αυτό-που-θέλω-και-να-χεστεί-όλος-ο-κόσμος νοοτροπίας, επικρατούσε λίγο περισσότερο ένα πιο υποχωρητικό και ανιδιοτελές πνεύμα, ο κόσμος μας σίγουρα θα ήταν ένα πολύ καλύτερο μέρος.
