Hδη εχουν γινει αιτησεις απο την πλειοψηφια ιδιοκτητων μαγαζιων μεχρι 70τμ στη Σαλονικα για να μετατραπουν σε χωρους καπνιστων.
Φανταζομαι στην πορεια θα αρχισουν να αλλαζουν τις αδειες στις οποιες θα προστεθουν ειδη καπνου για τα οποια απαιτειται δοκιμη και ως εκ τουτου θα καπνιζουν και σε αλλους χωρους.
Γενικως η ολη φαση ακολουθει το αναμενομενο ο,τι κλειδωνει - ξεκλειδωνει.
Για να τοποθετηθω κι εγω και η μαλακια που με δερνει, γουσταρω το καπνισμα, αλλα οχι ασυδοτα.
Μου αρεσει η ιδεα του διαχωρισμου των χωρων, της τηρησης της ταξης για το συγκεκριμενο ζητημα, και ο σεβασμος εκατερωθεν.
Σαν πολιτικη κινηση ομως, την στιγμη που δεν υπαρχει προτεραιοτητα στην προστασια του πολιτη σε οσα τρωει, σε οσα εισπνεει καθημερινα και πολυ χειροτερα του τσιγαρου, σε αλλους ειδους ντρογκες οπως το αλκοολ που προκαλει πιο αμεσες τραγωδιες,
και τη στιγμη που υπαρχουν τεραστια οικονομικα συμφεροντα απο την φορολογια στα προιοντα,
ξερναω και καπου γουσταρω νομοτυπες κινησεις που θα γινουν ως απαξιωση στην υποκρισια και την υστερια της απαγορευσης.
Στο νησι για καμποσα χρονια ειχαμε προσαρμοστει ομορφα στο οτι θα καπνιζουμε εκει που επιτρεπεται.
(Και μιλαμε για μια χωρα που τη δεκαετια του 70 καπνιζες παντου, αλογιστα και καβλωμενα ακομη και μεσα σε πολυκαταστηματα, ακομη και στα πανεπιστημια και τις συγκοινωνιες.)
Μετα την ολικη απαγορευση στην Ιρλανδια, ακολουθησε και η Αγγλια. Τωρα διαβολικη συμπτωση θα το πω, μην ειμαι κακεντρεχης, αλλα συνεπεσε με την αλλαγη στην κατηγοριοποιηση της κανναβης σε class που δεν διωκεσαι ποινικα για προσωπικη χρηση και κατοχη.
Και οκ, εζησα το πανεμορφο να μην ενοχλουμαι απο καπνο τσιγαρου και να την ακουω γλυκα απο το λιβανι.
Nice ετσι?
