Κρα και πάλι κρα τα κοράκια στην ταρά

το Τούλ και μένα με φερνει μια μαυρίλα αλλά σε πολύ συγκεκριμένα κομμάτια.Ή μάλλον φόβο μπορω να πω. Είδικά σε κείνο το ιντερλούδιο που γουργουρίζει η γάτα όταν το χα ακούσει πρώτη φορα ήταν βραδυ τσιτα ακουστικά στο κρεβάτι για ύπνο και μου πήγε ζουμάκι.

απλα οπως λέει κι ο φθόγγος γενικότερα ο δίσκος δεν είναι μονοδιάστατος (μόνο μαυρίλα, μόνο καταθλιψη). Έχει και ΤΙΜΙΑ ΠΟΡΩΣΗ.

εμένα κατάθλιψη με πιάνει με το If Then Else από τους The Gathering.