Και εξηγω, γιατι με κραζει ο Οντονιαν σε διπλανο παραθυρο!!!
Δεν εννοω οτι πρεπει να γραφουμε μονο καλα πραγματα για το Λοστ και ειπα οτι μπορει να μιλαει και η πωρωση φυσικα, αλλα οταν γραφουμε για μια γαμημενη σειρα που επι 5 χρονια μας εχει κρατησει το μυστηριο, η αγωνια, το wtf του ολου θεματος, η μαχη μεταξυ καλου και κακου και χιλια δυο αλλα πραγματα, και ξαφνικα μας ενοχλει Η ΦΤΗΝΗ ΗΘΟΠΟΙΙΑ (που εγω δεν ειδα, αλλα τεσπα) και μερικες ΜΗ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΕΣ σκηνες, μετα απο αυτο το επεισοδιο που εγιναν απειρα πραγματα, ε οκ, τι να πω εγω μετα, το Λοστ δεν ειναι ο απολυτος ρεαλισμος αν εχετε καταλαβει κιολας...
