Νταξ, γενικά ο χρόνος είναι πολύ λίγος, και εγώ νιώθω ότι παρ' ότι αριθμητικά είμαι νέος, και έχω πολλά χρόνια ακόμα μπροστά μου, στην ουσία δεν υπάρχουν περιθώρια, αφού τα χρόνια δεν είναι τόσο μετρήσιμη ποσότητα, όσο μια σειρά από μοναδικές περιόδους, οι οποίες και δεν ξανάρχονται, και αν τις δεις μεμονωμενες, είναι μικρές.

Με λίγα λόγια, ενώ το κοινό ρητό είναι "είμαι 23, έχω χρόνια ακόμα", κλίνω προς το "δε θα ξαναείμαι ποτέ 23, μαλάκα, άντε δεν έχω χρόνο, να κάνω κι αυτό και το άλλο".

Τα 30 νομίζω ότι είναι απλά ένα ψυχολογικό όριο χωρίς νόημα, τοποθετημένο τυχαία από την αριθμητική.