ΣΥΝ ΠΟΛΛ.

[Helm]

ίσα ρε φίλε ο κοσμάκης που ακόμα πιστεύει στο κκε τουλάχιστον για την ειλικρίνεια του, τι είναι δηλαδή;

Από μένα που δεν είμαι πασοκος: μπράβο τους γενικώς (μακριά από εμένα να υποτιμήσω αριστερή ψήφο) αλλά η νοοτροπία τους συχνά χαρακτηρίζεται από την αντιδραστικότητα που ίσως να είναι χρήσιμη σε φάση κρατάμε-τα-μπόσικα αντιπολίτευσης, αλλά ουδέποτε θα μπορούσε να κυβερνήσει με αυτή. Η πολιτική δεν είναι το να είσαι true και 100% σωστός στις τις αρχές σου στα λόγια για να πας στον παράδεισο με καθαρή συνείδηση, η πολιτική είναι σχετικιστική κίνηση, βρώμικο πράγμα και αν τελικά ελπίζεις να κάνεις καλό σε αυτόν τον τόπο και με το πασοκ και με το λαοσ και με ο,τι άλλο υπάρχει θα συνομιλήσεις. Το που θα οδηγήσει αυτό το κρίνει κανείς εκ του αποτελέσματος και όχι από την πλασματική αξία του σε επίπεδο σκανδαλίδικης επικοινωνιακής πολιτικής.

[Candiru]

ίσα ρε φίλε ο κοσμάκης που ακόμα πιστεύει στο κκε τουλάχιστον για την ειλικρίνεια του, τι είναι δηλαδή;

Από μένα που δεν είμαι πασοκος: μπράβο τους γενικώς (μακριά από εμένα να υποτιμήσω αριστερή ψήφο) αλλά η νοοτροπία τους συχνά χαρακτηρίζεται από την αντιδραστικότητα που ίσως να είναι χρήσιμη σε φάση κρατάμε-τα-μπόσικα αντιπολίτευσης, αλλά ουδέποτε θα μπορούσε να κυβερνήσει με αυτή. Η πολιτική δεν είναι το να είσαι true και 100% σωστός στις τις αρχές σου στα λόγια για να πας στον παράδεισο με καθαρή συνείδηση, η πολιτική είναι σχετικιστική κίνηση, βρώμικο πράγμα και αν τελικά ελπίζεις να κάνεις καλό σε αυτόν τον τόπο και με το πασοκ και με το λαοσ και με ο,τι άλλο υπάρχει θα συνομιλήσεις. Το που θα οδηγήσει αυτό το κρίνει κανείς εκ του αποτελέσματος και όχι από την πλασματική αξία του σε επίπεδο σκανδαλίδικης επικοινωνιακής πολιτικής.

ναι, μόνο που δεν είναι και όλα τόσο ρευστά, λίγοι πολύ ξέρεις ότι το ΛΑΟΣ θα στηρίξει ιδιαίτερα οπισθοδρομικές θέσεις.

Επίσης σχετική (με βαθειά ταξική προοπτική) είναι και η έννοια του "καλού" του τόπου, για να μην πως ότι είναι και κενή νοήματος.

Πάντως, ειδικά στη χώρα μας, το καλό του τόπου μπορεί να σκιαγραφηθεί σε ορισμένες συνιστώσες που αφορούν την ποιότητα ζωής, την κοινωνία των πολιτών, το φυσικό περιβάλλον, τις μεταφορές, τον συνεχή έλεγχο και την διαφάνεια της διακυβέρνησης, την κοινωνική ασφαλεια, κλπ, θέματα που υστερεί πάρα πολύ η χώρα μας από άλλες ευρωπαϊκές.

[Helm]

Το καλό του τόπου είναι άλλο θρεντ. Δεν υπονόησα ότι είναι ένα και μοναδικό και αντικειμενικό. Κατά την γνώμη μου πάντα.

Το αν το λαοσ είναι οπισθοδρομικό δεν έχει τόση σημασία όση έχει το πως μπορεί ένας πολιτικός με όραμα να το χρησιμοποιήσει. Έχουμε αρρωστήσει στην Ελλάδα με μικροπολιτικούλιδες, επιφανειακή διαχείριση πόρων και αστειότητες. Η πολιτική δεν είναι διαχείριση ευκαιριών, είναι η δημιουργία τους και η εκμετάλλευσή τους βάση πολιτικού οράματος και προγράμματος, και από αυτό το πρίσμα το πασοκ και το κάθε πασοκ δεν είναι τίποτε άλλο από εργαλεία. Δεν είναι ο διάβολος, δεν είναι αυτό που σε χαρακτηρίζει, είναι ένα ακόμα πολιτικό σχήμα που σε συνάρτηση όλων των άλλων στέκεται να σε ωφελήσει στην προσπάθεια σου να κάνεις καλό στον τόπο, ή να σταθεί εχθρός σε αυτή την διαδικασία. Είναι ζήτημα οράματος. Δεν νομίζω ότι ούτε ο Τσιπρας είναι πολιτικός τέτοιου μεγέθους αλλά, θα χαρώ να διαψευσθώ. Οι παρούσες δηλώσεις για το πασοκ μπορουν να τείνουν προς οποιαδήποτε κατεύθυνση.

Τα 'λολ πασοκος' όλοι σε έναν βαθμό φταίμε που τα αναπαράγουμε αλλά είναι συχνά επιφάνεια, στο ίδιο επίπεδο με το ολυμπιακός παναθηναϊκός. Από την άλλη η συμφωνώ ότι η νοοτροπία πασοκισμού είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο από απλώς το να ανήκει κανείς στο πασόκ, μπορεί να ειπωθεί ότι και η κυβερνούσα ΝΔ πασοκικά τελείως τα χειρίζεται τα πράγματα. Είναι περισσότερο ηθικός χαρακτηρισμός (ότι δηλαδή κάποιος είναι λαμόγιο και σκοπεύει να φάει ο,τι προλάβει) παρά πολιτικός από ένα σημείο και πέρα. Αλλά αυτό όλο το σχήμα συχνά παραγίνεται και μετά απλά καταλήγει σε λιβέλους λολ πασοκοι λολ λολ που αποδυναμώνουν την συζήτηση και τίποτε άλλο.

[ikonoklast]

Για να είμαστε ακριβείς επιφάνεια είναι να απλουστεύεις αυτά που λέω σε ένα συμπυκνωμένο "λολ πασόκος". Για να είμαστε ακόμα πιο ακριβείς το "απουσία ουσιαστικής πολιτικής ρήξης με το σύστημα (μέτωπο ενάντια στον "νεοφιλελευ8ερισμό" - φιλοΕΕ στάση, καμία εσωτερική κριτική για την ψήφο στο μάαστριχτ), ασυνέπεια και πλήρης σύμπνοια με τις κυβερνητικές γραμμές ή με αυτές του πασοκ σε μεγάλα συνδικαλιστικά όργανα και αλλού (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΠΟΣΔΕΠ, ΟΛΜΕ, δήμοι και κοινότητες), κυβερνητισμός, μεταρρυ8μιστικό σοσιαλδημοκρατικό μοντέλο πρόσφατα δοκιμασμένο με αποτυχία σε Ιταλία (κόμμα της ελιάς) - Γερμανία (die linke) και αλλού, εκφυλισμένος mediaκός λαϊκισμός (πολιτική των δημοσκοπήσεων, "αριστερά του lifestyle"), απουσία οργανωτικής/πολιτικής στρατηγικής (παναριστερά της μίνιμουμ πολιτικής συμφωνίας)", δεν είναι "λολ πασόκος", είναι κάτιτις σοβαρότερα. Για μένα είναι αντιπαρά8εση πολιτικής ουσίας, αν κάποιος βλέπει οπαδισμούς τύπου βάζελος-γαύρος ή επιλέγει να απλουστεύει, τότε το πι8ανότερο είναι οτι μπορεί να κάνει το ίδιο σε οποιαδήποτε πι8ανή συζήτηση, είναι δικό του πρόβλημα. Δυστυχώς και ευτυχώς για την αριστερά η ιστορία είναι πολύ σημαντικό πράγμα για να υποτιμάται. Δυστυχώς και ευτυχώς τα ερωτήματα που προκύπτουν τώρα έχουν ξανατε8εί με άπειρες μορφές στον αιώνα που πέρασε, απο την ρόζα στο "μεταρρύθμιση ή επανάσταση" μέχρι σήμερα. Όποιος αγνοεί τις απαντήσεις που δώ8ηκαν τότε για να βιαστεί να δώσει απαντήσεις τώρα, δεν έχει δικαίωμα να διανοείται καν οτι ανήκει στην αριστερά.

Για το ΚΚΕ, μπορώ να πώ ό,τι λέτε και περισσότερα, είναι πράγματι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος (ορ8οδοξία και δογματισμός έναντι ρεφορμισμού, εγκυκλοπαιδικό λίνκ). Μην το παίζουμε ξεχού και κριτές απο μακριά όμως, ο κα8ένας κάποια στιγμή διαλέγει μετερίζι. Αν ανήκεις στην μια όψη του νομίσματος είναι αστείο να βρίζεις την άλλη.

Αυτά όλα για την αριστερά και τους αριστερούς, γιατί οι ευ8ύνες και το χρέος μπάινουν στα καπάκια με την ταμπελίτσα. Οι φίλοι μου πχ που ψηφίζουν σύριζα για τα κοννέ και το "κουλτουρέ" έχουν απωλέσει τις ευ8ύνες και το ξέρουν. Τουλάχιστον ας υπάρχει αυτή η συνείδηση του που ανήκει ο κα8ένας.

[Helm]

Για να είμαστε ακριβείς επιφάνεια είναι να απλουστεύεις αυτά που λέω σε ένα συμπυκνωμένο "λολ πασόκος".

Ναι δεν διαφωνώ, οι προεκτάσεις αυτού που λέω δεν πάνε όλες σε εσένα, το φαινόμενο 'λολ πασοκος' εξέταζα επί της ευκαιρίας μιας που το έχω παρατηρήσει αρκετά.

Όποιος αγνοεί τις απαντήσεις που δώ8ηκαν τότε για να βιαστεί να δώσει απαντήσεις τώρα, δεν έχει δικαίωμα να διανοείται καν οτι ανήκει στην αριστερά.

Για να ανήκει κανείς στην αριστερά απαιτούνται πολύ λίγα πράγματα αλλά είναι δύσκολα επειδή εμπίπτουν στο ποιόν του ως άνθρωπο και πολίτη. Η ιστορική συνείδηση είναι ένα από αυτά, αλλά όχι το σημαντικότερο. Στο χαρίζω το 'δεν έχει δικαίωμα να διανοείται' επειδή έχω πει και εγώ αρκετά για virtual αριστερούς αλλά καλό θα να μην παραγίνει για να μην σου ξαναπριξω τα αρχίδια με τα γνωστά, δε κάνει.

Οι φίλοι μου πχ που ψηφίζουν σύριζα για τα κοννέ και το "κουλτουρέ" έχουν απωλέσει τις ευ8ύνες και το ξέρουν.

διάφορα ενδιαφέροντα πράγματα κάνουν οι φίλοι σου.

[ikonoklast]

Στο χαρίζω το 'δεν έχει δικαίωμα να διανοείται' επειδή έχω πει και εγώ αρκετά για virtual αριστερούς αλλά καλό θα να μην παραγίνει για να μην σου ξαναπριξω τα αρχίδια με τα γνωστά, δε κάνει.

Ποιός; Όταν 8α σου κάνω προσωπικές υποδείξεις 8α το καταλάβεις γιατι 8α απευ8ύνομαι σε σένα, αυτό ήταν για όλους. Αν πάλι συμβεί αυτό δε 8α αφορά το πόσο αριστερός 8α είσαι γιατι δεν είμαι ο παπάς της ενορίας και γιατι δε με αφορά επειδή μιλάμε στο ίντερνετ, είσαι όσο αριστερός 8έλεις.

Έξω απο αυτό, η συνείδηση ενός αν8ρώπου είναι κυρίως η πείρα του, η ιστορική και τα βιώματα του. Η "η8ική" του και το "ποιόν" του διαμορφώνονται με τον ίδιο τρόπο, δεν καρφώνονται απο κάποιο κεραυνό του Δία στο κεφάλι του. Άρα σε κά8ε περίπτωση για έναν αριστερό η πείρα είναι το σημαντικότερο.

Κατα τ' άλλα πάλι έμεινες στην ουσία, με χαροποιεί αυτό. Άλλος;

[Helm]

Στην ουσία, με έστειλες να διαβάσω Λοξενμπουργκ έχω την εντύπωση. Τι να σου πω, ότι έχω διαβάσει? Προτίμησα να μην. Αν θέλεις να συνεχιστεί κάτι, μπορείς να επεξηγήσεις περισσότερο το σχόλιο σου για τις πλευρές του νομίσματος με το ΚΚΕ επειδή δεν κατάλαβα καλά τι εννοείς.

Έξω απο αυτό, η συνείδηση ενός αν8ρώπου είναι κυρίως η πείρα του, η ιστορική και τα βιώματα του. Η "η8ική" του και το "ποιόν" του διαμορφώνονται με τον ίδιο τρόπο, δεν καρφώνονται απο κάποιο κεραυνό του Δία στο κεφάλι του. Άρα σε κά8ε περίπτωση για έναν αριστερό η πείρα είναι το σημαντικότερο.

Υπάρχουν πολλές πείρες, άλλη αυτή της μελέτης, άλλη του ακτιβισμού... Υπάρχουν και πράγματα που σε κάνουν πολιτική οντότητα τα οποία είναι ρεφλέξ (ή τα αισθάνεται κανείς ως ρεφλέξ) όπου η πείρα σχηματίζει το πως εκφράζονται πρακτικά, αλλά δεν τα αλλάζει όσος καιρός και να περάσει, ριζικά. Η ανάγκη για δικαιοσύνη και ευμάρεια, ας πούμε. Αυτά είναι πολύ πιο σημαντικά να τα νιώθει κανείς, δηλαδή να θέλει το καλό των άλλων νωρίτερα από όταν σκεφτεί ότι η 'αριστερή του ταυτότητα δεν του επιτρέπει παρά να...' επειδή τον προστατεύουν από το να γίνει λαμόγιο πασοκ στο μέλλον. Για τον Τσιπρα και τον κάθε Τσιπρα λοιπόν εκεί είναι το στοίχημα (στα ρεφλέξ, επειδή από πείρα...) και η απάντηση θα πάρει λίγο καιρό για να σχηματιστεί. Αμα κρίνω από την ΕΝΕΔΡΑ δεν πρέπει να είναι ψέμα ο τύπος, τώρα βλέπουμε.

Και σε αυτό που θα συμφωνήσεις: για να σοβαρέψει η πολιτική σκηνή στην Ελλάδα χρειαζόμαστε τα κόμματα να έχουν προγράμματα, να πολιτεύονται με βάση τα προγράμματά τους και να ψηφίζει ο κόσμος ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ και όχι ανθρώπους, αρχηγούς, γαμιάδες (ή και παρατάξεις) κλπ. Αυτό φαίνεται να έρχεται σε χριστιανική αντίφαση με αυτό που λέω παραπάνω. Αλλα: ο ΣΥΝ είναι χρήσιμος αυτή την στιγμή για την πολιτική σκηνή όχι για το παρών πρόγραμμά του (ή για τις επιλογές του παρελθόντος του, ή τις παρελθοντικές επιλογές παραπλήσιων κομμάτων σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες) αλλά γιατί το 17% έστω και 10% τελικά να καταλήξει (σε συνδυασμό με ΚΚΕ και λοιπούς ίσως φτάσει το ιστορικό μας 25% αριστερά και έτσι θα) δρα σαν αφύπνιση στα αλλά κόμματα (λόγω χεσίματος δηλαδή) να αποκτήσουν πρόγραμμα γιατί έτσι όπως θα είναι τα πράγματα αυτοδύναμη κυβέρνηση δεν βγαίνει. Αναγκαστικά πλέον θα κερδηθεί η μάχη πολιτικά και όχι επικοινωνιακά. Αυτό έχει καιρό να γίνει! Η πολιτική έχει καταντήσει ένα αστείο!

Φυσικά για να κρατηθεί έστω και λίγο από το 17% σε μια ύστερη της φούσκας διαδικασία θα χρειαστεί πρόγραμμα, η δικαιολογία 'είμαστε ένα μικρο κόμμα' δεν θα περνάει πια. Και με αυτό το πρόγραμμα, και τους ανθρώπους πίσω του τότε, να είσαι όσο σκληρός μπορείς να γίνεις. Αλλά όπως είπα αυτό έρχεται μετά. Αυτή την στιγμή ο ΣΥΝ φαίνεται ιστορικά χρήσιμος για τους σκοπούς όλων των κοινοβουλευτικών αριστερών μόνο και μόνο που άλλαξε πρόσωπο και εξυπηρέτησε αυτό το κοινωνικό αίσθημα που είμαι σίγουρος ότι και εσύ έχεις νιώσει στο παρελθόν "μα που είναι οι νέοι άνθρωποι στην πολιτική?".

Και τελικώς, παραλλήλως της ουσίας, αν μου επιτρέπεις, σου επισημαίνω ότι το προηγούμενο ποστ σου είχε στο τέρμα του αυτή την ειρωνεία και μετά το 'άλλως?' σε φάση 'σε αξιολογώ, και ΕΜΕΙΝΕΣ ΜΕΤΕΞΕΤΑΣΤΕΟΣ' τα οποία ίσως να ωθούν άλλους ανθρώπους στο να τρέχουν να κάνουν qualify τους εαυτούς τους για σένα, αλλά όταν κάποιος δεν πολυμασάει, αυτό το στυλ σε αδικεί. Δεν χρειάζεται πολεμικός λόγος. Αν όντως δεν θες να μιλήσεις μαζί μου μπορείς απλά να μην μου απαντάς και μην ανησυχείς, θα τα πιάσω το μήνυμα.

[ikonoklast]

Στην ουσία, με έστειλες να διαβάσω Λοξενμπουργκ έχω την εντύπωση. Τι να σου πω, ότι έχω διαβάσει? Προτίμησα να μην. Αν θέλεις να συνεχιστεί κάτι, μπορείς να επεξηγήσεις περισσότερο το σχόλιο σου για τις πλευρές του νομίσματος με το ΚΚΕ επειδή δεν κατάλαβα καλά τι εννοείς.

Δεν είπα σε κανένα να διαβάσει ρόζα, ανέφερα το συγκεκριμένο βιβλίο επειδή είναι εξαιρετικά οντόπικ. Για το άλλο:

Η ιστορία δεν εξελίσσεται γραμμικά, έχει νίκες και ήττες, κάμψεις και ανατάσεις, επαναστάσεις και αντεπαναστάσεις. Λένε διάφοροι -όπως ο κύριος στο λινκ που έδωσα- οτι στις εποχές αντεπανάστασης και ήττας του κομμουνιστικού κινήματος εμφανίζονται κατα κύριο λόγο δύο πρόσωπα της αριστεράς. Το ένα είναι αυτό της ορ8οδοξίας και του δογματισμού. Έχουμε κατοχή και προσπα8εί να κρατήσει όλα τα τρόφιμα στο κελάρι μην τυχόν και τα κλέψουνε και το κάνει τόσο καλά που αυτά σαπίζουνε. Στην ελλάδα το ΚΚΕ είναι το χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού του προσώπου. Του είναι αδύνατο να αμφισβητήσει τις "παραδοσιακές" δομές του κομμουνιστικού κινήματος οργανωτικά και πολιτικά, δεν παράγει 8εωρία και στρατηγική, αναμασάει με βιβλικό-χριστιανικό τρόπο τα κατορ8ώματα των ηρώων του, έχει τις αγιογραφίες, τα όσια και τα ιερά του. Η διαλεκτική 8εωρία καταλήγει στον χριστιανισμό της κανέλλη, ο διε8νισμός σε έναν στείρο πατριωτισμό, ο ιστορικός υλισμός σε εικονίσματα του παρελ8όντος, η οργάνωση του επαναστατικού υποκειμένου σε μια αστεία γραφειοκρατική απομίμηση του κόμματος νέου τύπου. Η επανάσταση μεταφέρεται σε ένα μακρινό μέλλον ωσάν Δευτέρα Παρουσία και μέχρι τότε μεταφράζεται σε συγκυβερνήσεις, κοινοβουλευτισμό και δειλούτσικα προτάγματα όπως το λαϊκή οικονομία/λαϊκή εξουσία.

Το άλλο πρόσωπο είναι ο ρεφορμισμός. Στην ευρώπη υπάρχουν πάρα πολλά παραδείγματα, στην ελλάδα είναι φυσικά ο ΣΥΡΙΖΑ και έχει όλα τα χαρακτηριστικά που ανέπτυξα σε άλλα ποστ. Αυτές είναι οι δύο όψεις του νομίσματος. Μπορεί/πρέπει να υπάρξει τρίτος δρόμος; Τι χαρακτηριστικά πρέπει να έχει; Να δυο ωραίες ερωτήσεις για όλους.

Περι χρησιμότητας του ΣΥΝ στην πολιτική σκηνή δεν έχω στα8ερή 8έση, οι εξελίξεις 8α το δείξουν. Το ερώτημα είναι "χρήσιμος για ποιόν;". Για να βρε8εί μια νέα ισορροπία (πχ ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ) απο τα συγκροτήματα Λαμπράκη-Μπόμπολα-Αλαφούζου ώστε να συμμαζευτεί η κρίση του πολιτικού σκηνικού; Έχω την αίσ8ηση οτι ακόμα και αν κυβερνήσει αυτό το μόρφωμα η επί8εση μετά την πρόσκαιρη αnακούφιση 8α είναι ακόμα σκληρότερη όπως στις ενωτικές κυβερνήσεις σοσιαλιστών-κομμουνιστών στη γαλλία 86-95 που επανήλ8αν στον λεπενισμό/σαρκοζισμό. Ίσως να δούμε έναν καραμανλισμό/καρατζαφερισμό όταν ο κόσμος της αριστεράς που πίστεψε στο τσίπρενλούμπεν δει τις προσδοκίες του να παίρνουν το μπούλο. Γιατι κακά τα ψέμματα, η αριστερά απο τη φύση της δεν είναι εδώ για να συμβιώσει με το κεφάλαιο και να "κυβερνήσει" απλώς, αυτό είναι καταδικασμένο να χάσει. Κι εγώ φοβάμαι γιατί όποτε κερδίζει (σπάνια), κερδίζει υπέροχα η παλιοπουτάνα αλλά όποτε χάνει, πονάει πολύ ρε αδερφάκι.

[Odonian]

Αυτές είναι οι δύο όψεις του νομίσματος. Μπορεί/πρέπει να υπάρξει τρίτος δρόμος; Τι χαρακτηριστικά πρέπει να έχει; Να δυο ωραίες ερωτήσεις για όλους.

Πραγματικά καλές ερωτήσεις. Η άποψη μου συνοπτικά είναι ότι υπάρχουν μερικοί τρόποι να ψάξεις τον τρίτο δρόμο. Ο πιο κλασικός, ο "κάπου ανάμεσα θα είναι" είναι για μένα καταδικασμένος να αποτύχει, αφού και οι λογικές του ρεφορμισμού "κάπου ανάμεσα" είναι και δεν έχει νόημα να πηγαίνουμε πέρα δώθε αυτό το ανάμεσα μπας και πιάσουμε Μελωδία.

Όσο και αν η περιγραφή του ικονοκλαστ μας δίνει πολύ σωστά 2 θέσεις, είναι σαφές πως η δεύτερη υπάρχει ως κριτική της πρώτης σε μεγάλο βαθμό. Η λογική είναι σωστή, μέσω αυτής της κριτικής μπορείς να καταλήξεις πιθανότατα σε άλλη κατεύθυνση. Μια πρόχειρη και συνοπτική κριτική κάνει ο ικόνοκλαστ στο ποστ του και για μενα τουλάχιστον είναι προφανές πως η προσπάθεια διόρθωσης των προβλημάτων του ΚΚΕ δεν οδηγεί αναγκαστικά στο ΣΥΡΙΖΑ.

[ikonoklast]

Κι εγώ συμφωνώ. Παρεημπεπτόντως γελάω γιατι φαντάστηκα τη μέρα που 8α εμφανιστεί σοβαρό 8ρέντ "ΤΡΙΤΟΣ ΠΟΛΟΣ ΤΗΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ", και τοτε δεν 8α υπάρχει πλέον επιστροφή για το ερ.

Επίσης καλά το έπιασες, ξέχασα να αναφερ8ώ στο πως αναπτύσσονται οι σχέσεις των δύο προσώπων. Χοντρικά και η δεύτερη προκύπτει σαν κριτική της πρώτης (και του παραδοσιακού κομμουνιστικού κινήματος γενικά) αλλά και η πρώτη περιχαρακώνεται στα κάστρα της σε συνεχή ετεροπροσδιορισμό με την πρώτη (και με τον τρόμο να μην ξεπουλήσει τα "κεκτημένα" του κομμουνιστικού κινήματος). Πολύ πι8ανά (sic) το ΚΚΕ να μην ήταν αυτό που γνωρίζουμε αν στην Ελλάδα δεν υπήρχε ο ΣΥΝ, να ήταν δηλαδή ΣΥΝ στη 8έση του ΣΥΝ όπως τόσα και τόσα παραδοσιακά κομμουνιστικά κόμματα στην Ευρώπη. Η συνεργασία του ΚΚΕ με το ΑΚΕΛ (που τοπο8ετείται δεξιότερα του ΣΥΝ αν και παραδοσιακό κομμουνιστικό κόμμα) είναι χαρακτηριστική νομίζω.

[Helm]

Περι χρησιμότητας του ΣΥΝ στην πολιτική σκηνή δεν έχω στα8ερή 8έση, οι εξελίξεις 8α το δείξουν. Το ερώτημα είναι "χρήσιμος για ποιόν;". Για να βρε8εί μια νέα ισορροπία (πχ ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ) απο τα συγκροτήματα Λαμπράκη-Μπόμπολα-Αλαφούζου ώστε να συμμαζευτεί η κρίση του πολιτικού σκηνικού; Έχω την αίσ8ηση οτι ακόμα και αν κυβερνήσει αυτό το μόρφωμα η επί8εση μετά την πρόσκαιρη αnακούφιση 8α είναι ακόμα σκληρότερη όπως στις ενωτικές κυβερνήσεις σοσιαλιστών-κομμουνιστών στη γαλλία 86-95 που επανήλ8αν στον λεπενισμό/σαρκοζισμό. Ίσως να δούμε έναν καραμανλισμό/καρατζαφερισμό όταν ο κόσμος της αριστεράς που πίστεψε στο τσίπρενλούμπεν δει τις προσδοκίες του να παίρνουν το μπούλο. Γιατι κακά τα ψέμματα, η αριστερά απο τη φύση της δεν είναι εδώ για να συμβιώσει με το κεφάλαιο και να "κυβερνήσει" απλώς, αυτό είναι καταδικασμένο να χάσει. Κι εγώ φοβάμαι γιατί όποτε κερδίζει (σπάνια), κερδίζει υπέροχα η παλιοπουτάνα αλλά όποτε χάνει, πονάει πολύ ρε αδερφάκι.

Αυτές οι εξελίξεις όσο άσχημη τροπή και να πάρουν και πάλι είναι θετικές από την δική μου σκοπιά επειδή συνιστούν πολιτική κίνηση, δοκιμές και οι καρποί τους είναι γνώση του τι λειτουργεί και τι όχι (αν και αυτό όχι δεσμευτικά), δε το τελικό exhaustion είναι και ο μονόδρομος προς την ριζική πολιτική αλλαγή. Εγω δεν θα ψήφιζα ούτε ΚΚΕ ούτε ΣΥΝ επειδή με εκφράζουν αρκετά (δεν το κάνουν, παραείμαι φιλελεύθερος κοινωνικά για τους μεν, αλλά κόκκινος οικονομικά για τους δε), θα ψήφιζα επειδή είναι όπως λέω, ιστορικά χρήσιμη η θέση τους (ίσως, όπως είπες θα δείξει). Η ελπίδα μου είναι να παιχτούν τα χαρτιά τα τωρινά που έχουν σαπίσει 20 χρόνια έτσι ώστε να ξαναγίνει μοιρασιά, να αλλάξουν τα ρίσκα και η φάση να σοβαρέψει. Ισως δε όταν δούμε ότι η κοινοβουλευτική πρέφα δεν λέει άλλο να αλλάξουμε και παιχνίδι. Αυτό.

[ikonoklast]

Ισως δε όταν δούμε ότι η κοινοβουλευτική πρέφα δεν λέει άλλο να αλλάξουμε και παιχνίδι. Αυτό.

Οk. Μέχρι τότε εμείς 8α είμαστε κάπου εδώ γύρω και 8α παραμονεύουμε στο σκοτάδι!

[Odonian]

Αυτές οι εξελίξεις όσο άσχημη τροπή και να πάρουν και πάλι είναι θετικές από την δική μου σκοπιά επειδή συνιστούν πολιτική κίνηση, δοκιμές και οι καρποί τους είναι γνώση του τι λειτουργεί και τι όχι (αν και αυτό όχι δεσμευτικά), δε το τελικό exhaustion είναι και ο μονόδρομος προς την ριζική πολιτική αλλαγή.

Μπορεί από την άλλη να δώσει την τονωτική ένεση στο υπαρχον σύστημα για να μας είναι στο σβέρκο για 100 χρόνια ακόμα και τα λίγα που θα μάθουμε να τα ξεχάσουμε άμεσα. Αλλά θα μου πεις φαταλιστικά πάλι ότι και αυτό αναγκαίο είναι και θα κάνουμε κύκλο.

[Helm]

Ισως δε όταν δούμε ότι η κοινοβουλευτική πρέφα δεν λέει άλλο να αλλάξουμε και παιχνίδι. Αυτό.

Οk. Μέχρι τότε εμείς 8α είμαστε κάπου εδώ γύρω και 8α παραμονεύουμε στο σκοτάδι!

Δεν είσαι στο σκοτάδι, είσαι στο ίντερνετ!

Σοβαρότερα, δηλαδή πιστεύεις ότι αυτή η τόσο ριζική πολιτευτικη αλλαγή μπορεί να 'βοηθηθεί'? Να επιταχυνθεί με ΠΥΡΚΑΥΛΗ ΘΕΛΗΣΗ? Κατι άλλους κομμουνιστές λίγο παλιότερα μου φέρνει στο μυαλό αυτό και δεν τους είδα να το κάνουνε καλά το πείραμα. Απο την άλλη, η μέθοδος ποια θα είναι? Φοιτητικά κινήματα? Ύφος στο ιντερνετ? Δεν ξέρω αλλά μάλλον θα μου πεις.

[ikonoklast]

Εδώ απλώς βάζω ερωτήματα. Οι απαντήσεις δίνονται απο τον κα8ένα στην πραγματική ζωή. Στις κάλπες, στους δρόμους, στα αμφι8έατρα, στις συνελεύσεις, στις απεργίες, στις συζητήσεις, γιατί όχι;

Καμμία επανάσταση σε κανένα τομέα δεν έπεσε σαν ώριμο φρούτο, όλες με ΠΥΡΚΑΥΛΗ ΘΕΛΗΣΗ γίνονται πάντα και παντού. Δε ξέρω ποιούς σου 8υμίζει αυτό αλλά έτσι έχουν τα πράγματα.