Me pairnoun fantaro

[afroleft]

η Λέρος είναι ανέλπιστα όμορφη, έχει και κόσμο εκτός από κατσίκες
είδα από κοντά και ΕΠΟΠ που όλο άκουγα αλλά μπρος μου δεν έβλεπα αλλά μου φαίνεται αδιανόητη η φυσική τους ύπαρξη, μεγάλοι θεούληδες. Μπανάκι και καφέδες και αναγκαστική παρέα με αρκετούς παπάρες και λίγους οκέι τύπους. Αλλά φαντάζομαι ότι αυτό είναι γνωστό.
Σας φιλώ



(πω ρε μλκ, έχω γαμηθεί να ποστάρω σε αυτό το κατάπτυστο τόπικ αλλά δεν έχω κάτι πραγματικά γαμάτο μουσικό να πω.Μέχρι να βρω πάντως υπόσχομαι να σταματήσω, δεν είναι το προσωπικό μου ημερολόγιο τούτο 'δω, εξάλλου αυτό το φυλάττω στην τσάντα με τα πολιτικά! Θα χάσω και Μπειρούτ/Χωκ/Σόφι ΣΔόλομον =/ , δε γαμιέται όμως, στο στρατό γίνομαι άντρας)

[Mitsmann]

o Ανρι δεν εχει κλεισει ακομα!!! Υπαρχει ελπιδα!



(για σας γιατι για μας, να κλεισει μια χαρα και αυριο!!!)

[Angelcurse]

hallo apo tin panemorfi arta
exw parameinei sto kentro gia ekpaideusi n/t (nosokomos traumatioforeas), meta 401 gia alles 2 weeks k telos kleinw to tour me xio, 96 tye8, megalo xumeio mesa sto kentro tis xiou.
filakiaaaaaaa

[Odonian]

ΠΑΜΕ ΜΩΡΗ GENERALS ΟΛΟΙ ΜΑΧΙΜΙΑ.

Παλάσκας τέλος, ολίγον ανέλπιστα. Επιστροφή στο ονειρικό ΜΤΝ για μοχίτοζ.

[Djerdjelesh]

Απολύθηκα το Μάη που μας πέρασε.
295 λελέ!

Ευτυχώς τελείωσε!
Παρουσιάστηκα Σπάρτη, πήγα Ρόδο (6 μήνες 2 εξόδους και μια 10αριά υπηρεσιακά) και απολύθηκα από το Τυμπάκι.
ΑΘΛΙΑ ΑΘΛΙΑ ΑΘΛΙΑ!!!
Το μόνο που θέλω να θυμάμαι είναι 3 παιδιά με τα οποία έχω κρατήσει επαφή, ένα καλό μεθύσι την παραμονή της μετάθεσης από Ρόδο και τα πυροφάνια που βάζαμε ο ένας στον άλλο στο Τυμπάκι.
Ένας χρόνος χαμένος, τραγικό είδικά αν είσαι 25 χρονών και σε περιμένει τρέξιμο και ψάξιμο αργότερα...

1300 ώρες σκοπιά είναι πολλές?

[locust]

1300 ώρες σκοπιά είναι πολλές?

εγω με 3200 απολυθηκα και ημουν και αεροπορια

[Skalani Caveman]

[Djerdjelesh]

[When Black Roses Bloom]

1300 ώρες σκοπιά είναι πολλές?

εγω με 3200 απολυθηκα και ημουν και αεροπορια

Είσαστε πολύ μικροι και οι δυό σας. 5κ είναι πολλές?

[ikonoklast]

να ούμε, πες οτι η 8ητεία ήσαν δυό χρόνια (χωρίς άδειες-φυλακές-ό,τι σκατά), βαράγατε πάνω απο έξι ώρες σκοπιά τη μέρα;

[When Black Roses Bloom]

21 μήνες (20 μαζί με την προπάιδευση στον Πόρο). Τους πρώτους 7 μήνες μας πήγαινε 1-1 καραβίσια (με 2 Σ/Κ το μήνα έξω). Μετά, στην μετάθεση, φάγαμε κάτι όμορφα 2μέσα/1έξω, μέχρι και 7μέσα/1έξω. Κάναμε 2 εξαωρίες την μέρα ή μία οκταωρία. Ενδιάμεσα είχαμε σκουπιδιάρα/προώθηση εργασιών/βαψίματα/enter fav αγγαρεία.

[.]

Μέσα σε όλη την ηλιθιότητα του στρατού, υπήρξε κάτι που είδα γραμμένο το οποίο άλλαξε ολόκληρη την κοσμοθεωρία μου και με έπεισε ότι δεν υπάρχει καμία ελπίδα από πουθενά και για τίποτα και με έκανε να το γυρίσω στο γκόθικ. Τι ήταν αυτό; Μια μικρή πρόταση 5 λέξεων η οποία υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσε να έχει πολύ νόημα και ξεχωριστή σημασία. Για κακή της τύχη όμως βρέθηκε γραμμένη πάνω σε μια σκοπιά. Κρατήστε την τελευταία λεπτομέρεια, είναι σημαντική. Ποιά είναι όμως αυτή η πρόταση; Θα συνδεθούμε αμέσως με το studio Β...

[.]

Παρόλ'αυτά ως δια μαγείας οι ελπίδες μου ξαναζωντάνεψαν ύστερα από αυτό :

[When Black Roses Bloom]

Μάλλον τον Διονυσίου ενοεί.

Έδιτ:

Μπάνγκ Μπρός!!!

[.]

α, και από αυτό :