Χμ μιλάω εκ των υστέρων και επίσης είμαι ο πλέον ακατάλληλος να δώσω συμβουλές για το στρατό γιατί ήμουν ο πλέον απάλευτος κατά τη διάρκεια της θητείας μου, παρόλ'αυτά να μερικές συμβουλές/οδηγός επιβίωσης για το στρατό :Originally Posted by afroleft
1) ΜΗ προσπαθήσεις να αλλάξεις τα πράγματα και να εξηγήσεις σε κάποιους αυτό που εσένα σου φαίνεται λογικό (και πιθανότατα είναι). Τα πράγματα στο στρατό ΔΕΝ αλλάζουν και όσο πιο γρήγορα το καταλάβεις τόσο λιγότερο θα χαλαστείς. Είσαι υποχρεωμένος να συναναστρέφεσαι με ανθρώπους ανύπαρκτης νοημοσύνης οι οποίοι τυχαίνει να θεωρούνται ανώτεροι σου. Κανείς δε θα κάτσει να συζητήσει μαζί σου, κυρίως γιατί κανείς δεν έχει όρεξη να "ξεβολευτεί". ΜΗ τους αμφισβητήσεις, μην έρθεις σε κόντρα μαζί τους, σίγουρα θα κερδίσουν αυτοί. Κοινώς, κάνε το μαλάκα. ΟΚ, πολλές φορές δε γίνεται, το ξέρω, αλλά είναι μονόδρομος. Άφησε τη λογική σου έξω απ'το στρατό, δεν είναι καθόλου καλοδεχούμενη από κανέναν.
2)Κατ'επέκταση, μη προσπαθήσεις να το παίξεις επαναστάτης. Το όλο σύστημα είναι τόσο σάπιο που πραγματικά δεν πρόκειται να καταφέρεις τίποτα. Το τραγικότερο είναι ότι αν προσπαθήσεις να αλλάξεις κάτι οι πρώτοι που θα σε σταματήσουν θα είναι οι υπόλοιποι φαντάροι.
3)Τα στελέχη -και κυρίως οι ΕΜΘ- στην πλειοψηφία τους είναι αγράμματοι τσοπάνηδες οι οποίοι σε βλέπουν σαν σκλάβο. Αυτό δε μπορεί να αλλάξει. Πριν ανοίξεις συζήτηση/ αντιπαράθεση μαζί τους σκέψου ότι ο λόγος που γίναν στρατιωτικοί είναι γιατί δε θα μπορούσαν να κάνουν τίποτα άλλο στη ζωη τους. Άρα δεν αξίζει να ασχοληθείς.
4) Σε κάθε μονάδα στατιστικά υπάρχουν 2 άτομα που δουλεύουν και όλοι οι υπόλοιποι που κοροϊδεύουν τον κόσμο. Ψάξε να βρεις αυτά τα 2 άτομα (στελέχη εννοώ ε) και άρχισε να διεκδικείς πράγματα που δικαιούσαι (άδειες π.χ.). Οι υπόλοιποι δε θα ασχοληθούν.
5)Επίσης στατιστικά ή μάλλον εμπειρικά, θα γνωρίσεις καμιά 100αριά φαντάρους κατά τη διάρκεια της θητείας σου από τους οποίους οι 95 θα είναι ζώα. Προσπάθησε να στηριχτείς στους 5, όταν και όπου τους γνωρίσεις και με τους υπόλοιπους να έχεις καλές αλλά τυπικές σχέσεις, αφού δεν αξίζουν κάτι παραπάνω. Αυτοί οι 5 θα σε βοηθήσουν υπερβολικά στη θητεία σου, γιατί σίγουρα θα αισθανθείς πολλές φορές μοναξιά και θα έχεις ανάγκη από παρέα. Το οποίο μας οδηγεί στη συμβουλή νούμερο...
6) Βρες οπωσδήποτε παρέα, έστω κι αν αυτή είναι λύση ανάγκης. Ο στρατός δεν παλεύεται με τίποτα όταν είσαι μόνος. Αυτό προϋποθέτει ότι θα κάνεις πολλές εκπτώσεις στα κριτήρια σου περί ιδανικής παρέας, αλλά αποτελεί επίσης μονόδρομο.
7) Προσπάθησε όσο είναι δυνατό να μη "σαπίσεις", πράγμα δύσκολο έως απίθανο βέβαια. Άκου μουσική, διάβαζε βιβλία, κάνε κάτι εποικοδομητικό τέλος πάντων. Θα σου χρησιμεύσει τόσο κατά τη διάρκεια της θητείας όσο και μετά το στρατό.
Πήγαινε σε φυλάκιο όποτε έχεις την ευκαιρία και κάτσε εκεί όσο περισσότερο μπορείς. Θα βγαίνεις λιγότερο αλλά θα σε πρήζουν και λιγότερο. Και πίστεψε με, στο δίλημμα έξοδος ή χαλαρότητα νικητής βγαίνει το δεύτερο.
9) Προσπάθησε να μπεις σε γραφείο. Η εμπειρία μου στο θέμα είναι ελάχιστη (λιγότερο από μήνα) αλλά τα οφέλη είναι πολλά, όπως διαφορετική αντιμετώπιση από τα στελέχη, αφού θα κάνεις τη δουλειά που θα έπρεπε να κάνουν αυτοί, θα γλιτώνεις άχρηστες αγγαρείες και θα παίρνεις πιο εύκολα άδειες.
10) Όταν όλα θα πάνε σκατά και θα έχεις πέσει σε κατάθληψη να θυμάσει ότι όλα αυτά είναι τελείως παροδικά και θα έχουν ο-κόσμος-να-χαλάσει ένα τέλος. Προσπάθησε να μη σκέφτεσαι πώς ήσουν πριν το στρατό ή τη ζωή εκτός στρατού γενικότερα, θα χαλαστείς πολύ.
Έχοντας απολυθεί έδω και ένα μήνα, αυτό που μπορώ να σου πω είναι ότι ο στρατός δε θα σου αφήσει κανένα ψυχολογικό πρόβλημα και αυτό γιατί όλα αυτά που κάνεις είναι ασήμαντα. Δύσκολα και ηλίθια μεν, αλλά ασήμαντα. Θα σκέφτεσαι το στρατό σαν κάτι που πέρασε και δεν άγγιξε και αυτή είναι η πραγματική του διάσταση. Στο τέλος θα σου μείνουν μόνο οι καλές στιγμές, πράγμα "άδικο" γιατί οι κακές είναι περισσότερες. Αλλά οι καλές θα υπάρξουν σίγουρα.
Κλείνοντας, όλες οι παραπάνω μαλακίες θα μπορούσαν να συνοψιστούν σε δύο και μόνο λέξεις : ΜΗΝ ΑΣΧΟΛΕΙΣΑΙ.
Ευχαριστώ για το χρόνο σου.