Δημοκρατία

[phthoggon]

Ποιος είναι ο δικός σας ορισμός για την έννοια αυτή, σε ιδεατό και πρακτικό επίπεδο? Πιστεύετε ότι η κοινοβουλευτική δημοκρατία που έχουμε σήμερα προσεγγίζει σε μεγάλο βαθμό τον ορισμό αυτό ή είναι κάτι το εντελώς διαφορετικό?

Θα θεωρούσατε τη δημοκρατία σαν το κατάλληλο πολίτευμα για το σύνολο του (πολιτισμένου ή μη) κόσμου ή θα υποστηρίζατε ότι ταιριάζει σε συγκεκριμένους λαούς και κράτη? Είναι η πλειονότητα των ανθρώπων ικανή να παίρνει πολιτικές αποφάσεις για θέματα που αφορούν την κοινωνία συνολικά πέρα από το δικό της συμφέρον? Αναφέρετε το «πιο δημοκρατικό» πολίτευμα που υπήρξε ποτέ κατά τη γνώμη σας.

ΥΓ. Ούτε θέματα πανελληνίων να έγραφα
ΥΓ.2 Μη πέσετε να με φάτε αν έχει γίνει παρόμοιο τόπικ, λες και είναι από τα θέματα που εξαντλούνται σε 2-3 σελίδες.

[Deggial]

Στην πράξη έχει αποδειχθεί ως το μοναδικό σύστημα που προσφέρει έναν υποτυπώδη έλεγχο της εξουσίας. Και δεν εννοώ απλά τις εκλογές κάθε τετραετία, καθώς η εξουσία διασπάται (νομοθετική, εκτελεστική, δικαστική) και ο νομοθέτης περιορίζεται από το Σύνταγμα, με ανεξάρτητη αρχή να του ασκεί έλεγχο. Βεβαίως, τα σύγχρονα δημοκρατικά καθεστώτα χρειάζονται ακόμη περισσότερες μορφές ελέγχου.

Ως ιδεατό πολίτευμα θεωρώ ένα καθεστώς που οι αποφάσεις δε προκύπτουν μόνο από την έμμεση βούληση του λαού, αλλά κάθε εξουσιαστικό όργανο βρίσκεται υπό αυστηρή επιτήρηση. Υπάρχει μια συχνή φράση πως "η εξουσία διαφθείρει", την οποία και βρίσκω λανθασμένη. Η εξουσία δε διαφθείρει, απλώς επιτρέπει (ελλείψει ελέγχου) να βγάζει κανείς τον χειρότερο εαυτό του. Ως εκ τούτου το πολίτευμα πρέπει να προσφέρει επαρκή έλεγχο που συνήθως επιτυγχάνεται με την ύπαρξη ανεξάρτητων μεταξύ τους αρχών.

Μία συνήθης σκέψη πλέον, καθώς υπάρχουν τα απαραίτητα εργαλεία για να υλοποιηθεί, είναι η απόδοση μεγαλύτερης εξουσίας στο λαό με τη μορφή δημοψηφισμάτων (χάρη στις τηλεπικοινωνίες μπορούν να γίνονται άμεσα, χωρίς κόπο). Παρότι ακούγεται ως ωραία ιδέα, τίθονται διάφοροι προβληματισμοί. Ποιά είναι τα θέματα που καταλήγουν σε δημοψήφισμα κι όχι στο Κοινοβούλιο (διότι είναι πρακτικώς αδύνατο να δίδεται κάθε θέμα); Είναι πάρα πολύ πιθανό να χρησιμοποιηθεί μια τέτοια μέθοδος ως πλάγια τακτική για την επιβολή συγκεκριμένου αποτελέσματος. Παραδείγματος χάριν, ως ξενοφοβική χώρα και βαθιά συντηρητική, είναι πολύ εύκολο μια συντηρητική κυβέρνηση να ρίχνει τα θέματα των μειονοτήτων σε δημοψήφισμα για σίγουρο αποτέλεσμα χωρίς πολιτικό κόστος.

"Θα θεωρούσατε τη δημοκρατία σαν το κατάλληλο πολίτευμα για το σύνολο του (πολιτισμένου ή μη) κόσμου ή θα υποστηρίζατε ότι ταιριάζει σε συγκεκριμένους λαούς και κράτη?"

Το πολίτευμα προκύπτει απ'τις πολιτισμικές και ιστορικές συγκυρίες, δημιουργείται μέσω κάποιας αναγκαιότητας, μέσω των νέων δομών της κοινωνίας. Κάθε απόπειρα επιβολής ενός πολιτεύματος που δε συμπορεύεται και δε δημιουργείται απ'τις ανάγκες της κοινωνίας είναι βέβαιο πως θα αποτύχει σε σύντομο χρονικό διάστημα.

[phthoggon]

Είναι πάρα πολύ πιθανό να χρησιμοποιηθεί μια τέτοια μέθοδος ως πλάγια τακτική για την επιβολή συγκεκριμένου αποτελέσματος. Παραδείγματος χάριν, ως ξενοφοβική χώρα και βαθιά συντηρητική, είναι πολύ εύκολο μια συντηρητική κυβέρνηση να ρίχνει τα θέματα των μειονοτήτων σε δημοψήφισμα για σίγουρο αποτέλεσμα χωρίς πολιτικό κόστος.

Συγνώμη όμως, όταν μιλάμε για δημοκρατία μιλάμε για δημοκρατία, και αυτό προϋποθέτει σεβασμό της βούλησης του λαού που εκφράζεται μέσα από δημοψηφίσματα, το αν ο λαός αυτός είναι ξενοφοβικός η όχι δεν έχει καμία σημασία. Αντίθετα σε μία τέτοια περίπτωση ο λαός βρίσκει την ευκαιρία να εφαρμόσει πρακτικά τα ξενοφοβικά του συναισθήματα σύμφωνα με τις αρχές της δημοκρατίας (!) Το αν εσύ και γω ή μία "διανοούμενη η επιστημονική ελίτ" έχει διαφορετική άποψη είναι αδιάφορο ("δημοκρατικά" μιλώντας), οπότε η "επιβολή" για την οποία μιλάς δεν είναι τίποτε παρά η έκφραση της πλεοψηφίας, έστω κι αν αυτή είναι ελάχιστα ενημερωμένη ή μορφωμένη κτλ. Πράγμα μου μας γυρίζει στο ερώτημα " Είναι η πλειονότητα των ανθρώπων ικανή να παίρνει πολιτικές αποφάσεις για θέματα που αφορούν την κοινωνία συνολικά πέρα από το δικό της συμφέρον? " Κατά τάλλα ωραία τα γράφεις, thumbs up.

[Deggial]

Το πρόβλημα μου δεν είναι η όποια απόφαση καθ'αυτή, αλλά η χρήση μιας τέτοιας μεθόδου για πολιτικές σκοπιμότητες ή η χρήση του ως "νίπτω τας χείρας".

[phthoggon]

Αυτό το κατάλαβα: Το θέμα όμως είναι, πως είναι δυνατόν το δημοψήφισμα να χρησιμοποιηθεί για "πολιτικές σκοπιμότητες" ενώ ουσιαστικά εκφράζει τη άμεση βούληση της πλεοψηφίας και ως εκ τούτου αποτελεί την πιο δημοκρατική διαδικασία? Κάτι τέτοιο θα προϋπόθετε α)την παρουσίαση λαθεμένων η ελλιπών στοιχείων στο λαό β)τη διενέγερση δημοψηφίσματος σε εξειδικευμένο τομέα π.χ. της οικονομίας για τον οποίο ο λαός δε διαθέτει αρκετή πληροφόρηση είτε γ) σε τομέα όπου είναι περισσότερο πιθανόν να παρθεί απόφαση με ψυχολογικά κριτήρια, όπως αυτόν που προανέφερες. Αυτό βέβαια δεν είναι παρά πρόβλημα του ίδιου του δημοκρατικού συστήματος και της κοινωνίας, πως μπορείς να διατείνεσαι ότι είσαι δημοκράτης όταν κρίνεις ότι ο λαός δεν είναι ικανός για τους Α, Β, Γ λόγους να αποφασίσει για πολλά θέματα? Και τι υπόσταση τελικά έχει ο όρος δημοκρατία όταν οι αποφάσεις παίρνονται από λίγους και ο λαός απλώς διαλέγει ποιοι είναι αυτοί που τις παίρνουν κάθε φορά?

[freak brother]

gia pia dhmokratia milame?
MPASTARDOKRATIA

[phthoggon]

Καλά, τα ξέρουμε αυτά, γνωστά, το θέμα είναι τι γίνεται από κει και πέρα.

[Deggial]

Αυτό το κατάλαβα: Το θέμα όμως είναι, πως είναι δυνατόν το δημοψήφισμα να χρησιμοποιηθεί για "πολιτικές σκοπιμότητες" ενώ ουσιαστικά εκφράζει τη άμεση βούληση της πλεοψηφίας και ως εκ τούτου αποτελεί την πιο δημοκρατική διαδικασία?

Το πρόβλημα προκύπτει απ'τη ρύθμιση ποιών ζητημάτων καταλήγουν σε δημοψήφισμα και ποιά παραμένουν στη Βουλή, καθώς δε γίνεται, λόγω όγκου, να τίθεται κάθε θέμα σε δημοψήφισμα.

Εξάλλου το παράδειγμα του "νίπτω τας χείρας" που προανέφερα είναι αρκετά εύστοχο. Αν κάτι πάει στραβά, "συγγνώμη, εσείς φταίτε, κι εμείς ως κυβέρνηση κοιμόμαστε ύσηχα".

Και τι υπόσταση τελικά έχει ο όρος δημοκρατία όταν οι αποφάσεις παίρνονται από λίγους και ο λαός απλώς διαλέγει ποιοι είναι αυτοί που τις παίρνουν κάθε φορά?

Δε μπορώ να σκεφτώ έναν λογικό τρόπο που θα μπορούσαν πρακτικώς οι αποφάσεις να παίρνονται άμεσα απ'τον λαό. Ο φόρτος εργασίας των βουλευτών είναι ιδιαίτερα μεγάλος, πώς θα επομιστεί ο κάθε πολίτης, παράλληλα με όποια άλλη επαγγελματική δραστηριότητα, και το βάρος να μελετά και να παίρνει αποφάσεις, πολλές φορές σε ζητήματα με τα οποία δεν έχει καμία σχετική γνώση; Τουλάχιστον ο κάθε βουλευτής έχει ένα επιτελείο από σύμβουλους, αν ο ίδιος δεν γνωρίζει το αντικείμενο μπορεί να απευθυνθεί σε αυτούς.

Όσο κι αν "εκδημοκρατίσεις" ένα πολιτικό σύστημα, δε γίνεται παρά να έχει επιτροπές που αναλαμβάνουν κάποιο συγκεκριμένο τομέα, μελετούν και προτείνουν ή αποφασίζουν.

[HEROnlysIN]

an paroyme pws kata vash h dhmokratia vasizetai ston an8rwpismo-oymanismo, made in greece apo kati sokratides as we all know klp , filosofia ws omadiko spor (dhmos dld) kai ta synafh, mia xara...

an einai made in china (dld followed apo oles aytes tis tolmires lexoyles, ka8estos, koinwnikh pronoia, apagoreyshmes synanastrofes, koinwnika protekrtwrata, idealistikes svastikes, opioloving kata8lipseis, xilioxronh malakynsh toy an8rwpoy mexri thn antilipsi ths syneidhths oydeterwthtas toy,..
tote to na sthn poylisoyn san to mono exagorasimo pragma sto sympan (se antalagma ston idrwta poy ypoti8etai xyneis gia thn exelixh ths zwhs soy...), 8a einai oti pio eyxaristo synama xrhsimo fantazomai mporeis na zhseis then, ka8ws episis na soy parexei pote kaneis....

gmst...