Global Warn(m)ing.

[Kain]

Με ποιά λογική θα πρέπει να περιμένουμε να φτάσουμε σε μη αναστρέψιμη κατάσταση ( Άν όπως λέτε,το άρθρο είναι υπερβολικό ), για να λάβουμε κάποια μέτρα ;

[Gabriel]

Με ποιά λογική θα πρέπει να περιμένουμε να φτάσουμε σε μη αναστρέψιμη κατάσταση ( Άν όπως λέτε,το άρθρο είναι υπερβολικό ), για να λάβουμε κάποια μέτρα ;

Mia logikh yparxei mono: na bebaiwthoyme oti symbainei ayto gia to opoio theloyme na laboyme metra. Einai sigoyro oti oi allages poy apaitoyntai diethnws gia thn antimetwish to global warming (AN deixthei oti symbainei) den einai oyte eykoles oyte aples. Opote, as eimaste sigoyroi oti paizei problhma prin arxisoyme na paketwnomaste (prin, fysika, to problhma paramenei anastrepsimo), giati - mh geliomaste - tha sfyksoyn poly diafora zwnaria gia na xreiastei na lythei. Kai tha to niwsoyme oloi mas, apo thn akthhmerinothta mexri tis tsepes mas.

[Kain]

Ναι ρε κούκλε αλλα πιστεύω πως το οτί υπάρχει πρόβλημα είναι δεδομένο.
Το θέμα είναι να κάνουμε κάτι πρίν είναι πολύ αργά.

[Deggial]

Τέτοια άρθρα (προπαγανδιστικά, αφού ο σκοπός τους είναι ο εκφοβισμός) δε βοηθούν και πολύ σε αυτό.

Εν γένει, οι περισσότερες οικολογικές οργανώσεις καταλήγουν σε απόψεις ακραίες (φυσικό αποτέλεσμα της προπαγάνδας), είτε μη ρεαλιστικές είτε καθαρά ηλίθιες, στη δεύτερη κατηγορία όταν δεν υπάρχουν βάσιμα στοιχεία και απλώς βασίζονται σε δογματισμούς και αβάσιμες ανυσηχίες (βλ. γενετικώς τροποποιημένα προϊόντα).

Αντ'αυτού, εάν πίεζαν για ρεαλιστικές λύσεις μάλλον θα κατάφερναν περισσότερα. Υπάρχουν πολλά προγράμματα εφαρμόσιμα, με φθηνό κόστος και ρεαλιστικές προσδοκίες, κυρίως σε τομείς όπως η διαχείρηση απορρυμάτων, των οποίων την εφαρμογή δε στηρίζουν και αρέσκονται στο να φωνάζουν και να πετάνε κουβάδες με μπογιά (γι'αυτό τους έχω κατατάξει ως το πιο ενοχλητικό πράγμα στο πλανήτη).

[Gabriel]

Ναι ρε κούκλε αλλα πιστεύω πως το οτί υπάρχει πρόβλημα είναι δεδομένο.

Ma ekei einai to thema. DEN einai dedomeno oti yparxei problhma. Ayto prospathw na pw sto prwto post. Den einai katholoy dedomeno. An htan beyond doubt sigoyro oti yphrxe, tote profanws na drasoyme. Ela omws poy ta stoixeia yper ths ypotheshs oti symbainei to warming den einai teleiws ikanopoihtika.

[enitharmon]

oi pagoi de liwnoun

ta korralia den pethainoun

kai fysika (asxeto) i Arali einai akoma gemati nero kai psaria

ola einai anthira

[totos571]

Τι μου θυμίσατε τώρα....
Το παρακάτω άρθρο είναι από το σάιτ του ανδριανόπουλου και είναι πιουρ σιτ(παχύ σ) κατά τη γνώμη μου(τόσο το άρθρο όσο και το βιβλίο) αλλά αρκετά διασκεδαστικό σε ορισμένα σημεία. Πιο πειστικά είναι τα εξ φάιλς

Η ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ:
ΚΑΤΑΡΡΙΠΤΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΜΥΘΟΥΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ

27/12/2004
Κάθε βιβλίο του Μάικλ Κράιτον προκαλεί την διάνοια και δίνει το εναρκτήριο λάκτισμα για συζητήσεις κι’ αντιπαραθέσεις. Συνδυάζοντας την μοναδική μαεστρία του επιδέξιου μυθιστοριογράφου με την αναλυτική σκέψη του επιστήμονα κατορθώνει να φέρει κοντά στον μέσο πολίτη σύνθετες έννοιες και προκλητικά δεδομένα που διαφορετικά θα έμεναν κρυμμένα στα σκοτεινά γραφεία κάποιων ερευνητικών ινστιτούτων. Τα κείμενά του φέρνουν κοντά στον μέσο αναγνώστη σύνθετα επιστημονικά ζητήματα εκλαϊκεύοντας έτσι υποθέσεις κι ανακαλύψεις – τη θεωρία του χάους με το Τζούρασικ Πάρκ, τον οικονομικό πόλεμο Ιαπωνίας – ΗΠΑ με τον Ανατέλλοντα Ήλιο, το ζήτημα της σεξουαλικής παρενόχλησης με το Αποκάλυψη, τις έρευνες στην κβαντομηχανική για την κίνηση στο χρόνο με το Timeline, την πρόοδο στην νανοτεχνολογία και την μοριακή βιολογία με το Θήραμα - που δύσκολα θα γίνονταν γνωστές στο ευρύ κοινό.

Το τελευταίο του όμως βιβλίο («Κατάσταση Φόβου») σπάει όλα τα ταμπού. Διότι μέσα από την τεχνική κατασκευή ενός συναρπαστικού θρίλερ τινάζει στον αέρα μια σειρά από πολιτικά ορθόδοξες αντιλήψεις που έχουν να κάνουν με το περιβάλλον και την οικολογία. Στο πιο φιλόδοξο, κατά τη γνώμη μου, βιβλίο του μέχρι σήμερα ο Κραίτον οικοδομεί πάνω στις σύγχρονες κοινωνιολογικές αναζητήσεις περί Κοινωνίας του Ρίσκου*, στα ευρήματα ψυχολόγων για την κουλτούρα του Φόβου στην σημερινή ζωή**, αλλά και στα αναλυτικά εργαλεία που έχει θέσει η επιστήμη της Πολυπλοκότητας στα χέρια των κοινωνικών επιστημόνων*** για να καταρρίψει μια σειρά από απόλυτους σχεδόν μύθους. Θύμα του η Οικολογία και τα Κινήματα Προστασίας του Περιβάλλοντος. Που παραβλέποντας αυστηρά επιστημονικά δεδομένα εκμεταλλεύονται την τάση των σύγχρονων κοινωνιών να τρομοκρατούνται με το παραμικρό*', να επιζητούν προστάτες κι ακτιβιστές για το κάθε τι που δύσκολα καταλαβαίνουν και να θεωρούν υποσυνείδητα περίπου αφύσικη την ευημερία που απολαμβάνουν*''.

Σε «Κατάσταση Φόβου» (State of Fear) λοιπόν βρίσκονται κατά τον Κράιτον οι αναπτυγμένες κοινωνίες του δυτικού κόσμου κι ακολουθούν σχεδόν άβουλα τους ισχυρισμούς των οικολόγων για τον επικείμενο δήθεν θάνατο του πλανήτη από τις καταστρεπτικές επιπτώσεις της οικονομικής ανάπτυξης και του βιομηχανικού πολιτισμού. Η θέση του συγγραφέα είναι πως η λεγόμενη «κοινή λογική» κατασκευάζεται σε μια κοινωνία βουτηγμένη μέχρι τον λαιμό στις ανάγκες των Μ.Μ.Ε. Που ζουν ουσιαστικά από την παραγωγή φόβου κι ανησυχίας. Κι αυτό βολεύει τους εχθρούς της ελεύθερης οικονομίας. Διότι ο φόβος επιτάσσει αυξημένες κρατικές παρεμβάσεις και συνακόλουθα την εξάρτηση σε μεγάλο βαθμό των κυβερνήσεων από τις θελήσεις των περιβαλλοντολόγων και των αριστερών κομμάτων με τα οποία συνδέονται.

Τα επίσημα στοιχεία λοιπόν καταπνίγονται. Προς το συμφέρον αναπόδεικτων ισχυρισμών. Από πουθενά δεν προκύπτει λ.χ. πως υπερθερμαίνεται ο πλανήτης. Αντίθετα, η στάθμη του νερού της θάλασσας δεν ανεβαίνει, οι Μαλδίβες δεν κινδυνεύουν με αφανισμό, η γήινη θερμοκρασία δεν είναι παραπάνω απ’ ό,τι ήταν στα τέλη του προπερασμένου (19ου) αιώνα ενώ οι παγετώνες στην Ισλανδία αυξάνονται και οι πάγοι στην Ανταρκτική παχαίνουν σε θερμοκρασίες χαμηλότερες από συνήθως. Τέλος, το φαινόμενο του θερμοκηπίου δεν υπάρχει μια και στο βόρειο ημισφαίριο η θερμοκρασία της ατμόσφαιρας είναι χαμηλότερη από αυτή του εδάφους.

Ο Κράιτον καταρρίπτει μία προς μία όλες τις κινδυνολογικές προφητείες των περιβαλλοντολόγων επαναφέροντας στο προσκήνιο ένα φάντασμα που πριν τρία χρόνια περίπου τάραξε τα νερά των φανατικών της οικολογίας. Το φάντασμα ανήκει στον Δανό επιστήμονα Μπιόργκ Λόμποργκ και παρουσιάζεται με την μορφή του βιβλίου του "Ο Σκεπτικός Περιβαλλοντολόγος" (The Skeptical Environmentalist) που καταρρίπτει με στέρεα επιχειρήματα και θεμελιωμένα στατιστικά στοιχεία τους περισσότερους ισχυρισμούς των οικολόγων για μια επικείμενη δήθεν καταστροφή του πλανήτη.

Σύμφωνα με τον Λόμποργκ, (στα στοιχεία του οποίου καταφεύγει, έστω και έμμεσα, ο Κράιτον) , η τρύπα του όζοντος επουλώνεται, ο Αμαζόνιος έχει συρρικνωθεί κατά μοναχά 14% από την ημέρα που εμφανίσθηκε ο άνθρωπος πάνω στη γη κι ότι μόνο το 0,7% των ειδών που υπάρχουν πάνω στη επιφάνεια του πλανήτη πρόκειται να εξαφανισθούν στη διάρκεια των επομένων 50 χρόνων - ένα ποσοστό δηλ. ίδιο η και μικρότερο από την μέχρι τώρα πορεία φυσιολογικής αντικατάστασης των ειδών στην διάρκεια της ζωής της γης μας. Ο Λόμποργκ αποδεικνύει πως το επίπεδο της ζωής των ανθρώπων όχι μόνο δεν χειροτερεύει αλλά πως και οι φτωχότεροι ανάμεσά τους γίνονται βαθμιαία όλο και πιο πλούσιοι. Τα πράγματα βέβαια δεν είναι τέλεια. Αλλά είναι πολύ καλύτερα από τους ισχυρισμούς των οικολόγων αλλά και από κάθε άλλη φάση της ιστορικής πορείας του ανθρώπου πάνω στη γη.

Το παγκόσμια έγκυρο βρετανικό περιοδικό Economist σε ειδικό αφιέρωμά του για το βιβλίο του Λόμποργκ επετέθη εναντίον των επικριτών του επισημαίνοντας τον πανικό που έχει προκληθεί στις τάξεις τους. Το επιστημονικό περιοδικό Scientific American αφιέρωσε σε ένα του τεύχος έντεκα ολόκληρα άρθρα (!) σε αντιπάλους του Λόμποργκ για να ανατρέψουν την επιχειρηματολογία του. Οι απαντήσεις όμως των οικολόγων και περιβαλλοντολόγων στα θεμελιωμένα επιχειρήματα του Λόμποργκ παρουσιάζονται αδύνατες και ανούσιες. Περισσότερο υβριστικές και σε αρκετές περιπτώσεις αδικαιολόγητα ειρωνικές οι θέσεις των περιβαλλοντολόγων αδυνατούν να δώσουν απάντηση στην ουσία των πέντε κυρίως τομέων πάνω στους οποίους ο Λόμποργκ επικεντρώνει την μελέτη του.

Αντί για ραγδαία μείωση των πρώτων υλών του πλανήτη, όπως διατυμπανίζουν οι θεωρητικοί του περιβάλλοντος, ο Λόμποργκ αντίθετα υποστηρίζει πως τα αποθέματα αυξάνουν. Στο φάσμα της επερχόμενης πείνας από την πληθυσμιακή έκρηξη που απειλεί τον πλανήτη ο Λόμποργκ με στατιστικά επιχειρήματα αποδεικνύει πως η αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού έχει σταματήσει και πως η αγροτική παραγωγή έχει αυξηθεί ελαχιστοποιώντας έτσι σχεδόν απόλυτα την προοπτική ενός επικείμενου φαινομένου πείνας. Δεν υπάρχει κίνδυνος άμεσης και ριζικής εξαφάνισης των διάφορων βιολογικών μορφών υποστηρίζει ο Λόμποργκ ούτε βέβαια κινδυνεύει ο πλανήτης από αποψίλωση των δασών. Τέλος, ο Λόμποργκ με αδιάψευστα στοιχεία αποδεικνύει πως η μόλυνση του περιβάλλοντος μειώνεται σε απόλυτη αντιστοιχία με την αναπτυξιακή πορεία κάθε χώρας. Κατά συνέπεια το περιβάλλον δεν πρόκειται να σωθεί από μια συγκράτηση της οικονομικής ανάπτυξης παρά αντίθετα από την άμεση επιτάχυνσή της.

Ο Λόμποργκ υποδεικνύει πως τα υπάρχοντα επιστημονικά στοιχεία συχνά παραβλέπονται από τους κινδυνολόγους του περιβάλλοντος η και καμιά φορά χρησιμοποιούνται με, εκούσια η ακούσια, λανθασμένο τρόπο. Τα ίδια στοιχεία στα χέρια του Λόμποργκ οδηγούν σε καθησυχαστικά συμπεράσματα ενώ οι επαγγελματίες περιβαλλοντολόγοι τα αξιοποιούν με τρόπο που προκαλεί πανικό και οδηγώντας στην κινδυνολογία.

Εξ' άλλου, συχνά δημόσια οι ίδιοι ομολογούν πως υπερβάλλουν για να τρομάξουν τον κόσμο. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Στέφεν Σνάιντερ, που ορθογράφησε με πάθος εναντiον των απόψεων του Λόμπορτγκ στο περίφημο ειδικό αφιέρωμα του Scientific American. Είχε όμως αυτός δηλώσει παλαιότερα (1989) στο Discover: "Δεν είμαστε μοναχά επιστήμονες. Είμαστε και άνθρωποι. Και θα θέλαμε να δούμε τον κόσμο να γίνεται ένα καλύτερο μέρος. Για να πετύχουμε κάτι τέτοιο έχουμε ανάγκη να αποσπάσουμε με κάποιο τρόπο την προσοχή του κοινού. Κι αυτό σημαίνει κατά βάση κάλυψη των απόψεών μας από τα Μ.Μ.Ε. Έτσι προσφέρουμε τρομοκρατικά σενάρια, κάνουμε απλουστευμένες και δραματοποιημένες δηλώσεις και αποσιωπούμε τις όποιες επιστημονικές αμφιβολίες έχουμε για τα λεγόμενά μας. Ο καθένας μας οφείλει να διαλέξει ανάμεσα στο να είναι αποτελεσματικός η στο να είναι ειλικρινής".

Συνειδητά λοιπόν οι "ανησυχούντες" περιβαλλοντολόγοι συχνά ψεύδονται. Για να κινητοποιήσουν τον κόσμο. Εκμεταλλεύονται τον φόβο που προκαλούν για να προωθήσουν τους στόχους τους. Τώρα όμως ο Κράιτον τους χτυπάει εκεί που αδυνατούν να αμυνθούν. Στο επίπεδο δηλαδή του ευρείας κατανάλωσης λαϊκού αναγνώσματος που σύντομα θα εμφανισθεί και στις οθόνες των κινηματογράφων. Δεν είναι ώρα λοιπόν τώρα να τους ζητήσουμε να σιωπήσουν, μια κι η αξιοπιστία τους έχει προσεγγίσει το μηδέν; Όπως επισημαίνει σε κύριο άρθρο του ο Economist (2 Φεβρ. 2002) "η επιστήμη δεν χρειάζεται υπερασπιστές για να αντιμετωπίσει τον κ. Λόμποργκ. Σίγουρα όμως χρειάζεται υπεράσπιση από επιστήμονες του είδους του κ. Σνάιντερ".

* Βλ. σχετ. Ulrich Beck, Risk Society:
Towards a New Modernity (1992)
** David L. Altheide, Creating Fear;
News and the Construction of Crisis (2002)
*** D. S. Byrne, Complex Systems and the Social Sciences (2003) και Paul Cilliers, Complexity and Postmodernism:
Understanding Complex Systems (1998)
*' Frank Furedi, The Culture of Fear:
Risk Taking and the Morality of Low Expectation (2002)
*'' Peter Huber, Hard Green:
Saving the Environment from the Environmentalists (1999)

[Gabriel]

oi pagoi de liwnoun

ta korralia den pethainoun

kai fysika (asxeto) i Arali einai akoma gemati nero kai psaria

ola einai anthira

koita. den nomizw oti ta posts moy aksizoyn tetoias fthhnhs eirwneias. to ksekatharhsa oti den einai h anodos ths thermokrasias poy arneitai kaneis (ayth einai eykolo na thn metrhsei kaneis - kai ta liwsimata twn "pagwn" opws les ktl.), alla oi aities pisw apo ayta ta fainomena. o planhths den exei isorrophsei se mia statherh thermokrasia kai to klima toy pernaei fysikotates ayksomoiwseis se diafores xronikes klimakes. allwste kapote olh h eyrwph htan kalymmenh me xionia kai kapote tha ksanaeinai asxeta me ton anthrwpino paragonta. h erwthsh einai: h anodos poy parathroyme einai mia tetoia fysiologikh metabolh h' ofeiletai se CO2 kai alloys texnhtoys paragontes?

ok?

[wraithmare]

Ο σκοπός δε δικαιολογεί τον προπαγανδισμό και την δημιουργία λανθασμένων συνειδήσεων.

The force of necessity, my dear.

Oi pagoi pou liwnoun den anevazoun shmantika thn stathmi ths thalassas.
To ypoloipo nero pou diastelletai thn afksanei pio poli.

Oi eco-terrorists, opws kathe fanatikos ston kosmo, einai gia ta sidera, nai, symfwnoume.

Tha symfwnhsw me deggi gia to thema efthinis (etairies-katanalwtes)

Epitrepste mou na thewrhsw thn "Precautionary Principle" ws anagkaia pleon giati, extreme as it may be, tetoia zwa pou katanthsame, tetoies taktikes prepei na yposotume.

Den mas ftaiei kanenas allos. Emeis ftaime. Kai den eimai kanenas efsyneidhtos, alhtheia. Apla den me noiazei pws tha vroun ta paidia mou ton kosmo, eimai mhdenistikos se afto to thema. Alla den tha ithela kai na prolavw oso zw kammia katastrofi kata thn diarkeia ths opoias ta pagkosmia magoula tha kokkinizoun apo enoxes kai ntroph.

[Deggial]

Epitrepste mou na thewrhsw thn "Precautionary Principle" ws anagkaia pleon giati, extreme as it may be, tetoia zwa pou katanthsame, tetoies taktikes prepei na yposotume.

Γιατί είναι αναγκαία μια αρχή που περιορίζει την όποια μορφή εξέλιξης βασιζόμενη σε αβάσιμους φόβους; Αυτή η νοοτροπία ήδη έχει εμποδίσει επιστημονικούς κλάδους, όπως τη νανοτεχνολογία, τη γενετική μηχανική και την πυρηνική φυσική.

Πέραν τούτου, είναι ακριβώς η ίδια δικαιολογία που εκφώνησαν όλα τα δικτατορικά καθεστώτα στην Ελλάδα ("οι συνθήκες απαιτούν τη μεγαλειότητα μας", για τον Α ή Β λόγο, διάβασε εκφωνήσεις λόγων του Πάγκαλου, Μεταξά και Παπαδόπουλου).

Αν'αυτού, μπορούμε επιτέλους να χρησιμοποιήσουμε τη λογικότατη οδό της επιστημονικής έρευνας: μελέτη στο εργαστήριο, προσομείωση και καταγραφή επιπτώσεων σε ελεγχόμενο χώρο, κ.λπ.

[Weiss]

Νομίζω ότι η απάντηση σ'αυτό είναι ότι κανείς δεν έχει εμπιστοσύνη στους ανθρώπους.
Κανείς δεν εμπιστεύεται ότι ακόμη και αν φτιαχτεί κάτι επαναστατικό στο εργαστήριο, οι άνθρωποι δεν θα το χρησιμοποιήσουν για το χειρότερο δυνατό σκοπό. Ακόμα και στο thread για την έρευνα αυτά λέγατε - πόσο κατευθυνόμενα είναι όλα.
Έχουμε φτάσει δλδ σε σημείο που πρέπει να προνοήσεις και να αντιδράσεις πριν γίνει οτιδήποτε, γιατί αν γίνει η είναι 90% σίγουρο ότι θα ξεφύγει και θα έχουμε μια νέα πυρηνική βόμβα.
Λίγο οφ τόπικ όλο αυτό. Αλλά και ον τόπικ παράλληλα.

[Deggial]

Να προνοείς για ένα γεγονός δεν είναι κακό. Να το βασίζεις σε απλούς φόβους, όπως αυτούς που εκφράζεις, "γιατί αν γίνει η είναι 90% σίγουρο ότι θα ξεφύγει και θα έχουμε μια νέα πυρηνική βόμβα", το οποίο είναι πέρα για πέρα αδικαιολόγητο, διότι ως τώρα τέτοιες περιπτώσεις ήταν σπάνιες, οπότε το 90% δε δικαιολογείται με τίποτα, ωστόσο, μόνο επιβλαβές μπορεί να είναι.

[Weiss]

Oh well, απόψεις.
Ίσως εγώ να έχς λιγότερη εμπιστοσύνη στους ανθρώπους γενικώς.

[When Black Roses Bloom]

oi pagoi de liwnoun

ta korralia den pethainoun

kai fysika (asxeto) i Arali einai akoma gemati nero kai psaria

ola einai anthira

Akribws ayto omws. Poio akribws den ginetai. Eilikrina.

[Gabriel]

kaneis de diabazei ta posts moy s'ayto to thread......einai pleon anoysio na symmetexw.