την πάτησα και εγώ με τα μεταφορικά.
σου στέλνω πμ
την πάτησα και εγώ με τα μεταφορικά.
σου στέλνω πμ
ΟΥ, τύμπανα πολέμου σαν ΖΟΥΛΟΥ
Από Αθήνα μεριά, με ελληνικά σε στίχους, θυμίζουν πιο black εκδοχή των διαφόρων black/crust σχημάτων που κυκλοφορούν τελευταία:
Bandcamp
All alone, or in twos,
The ones who really love you
Walk up and down outside the wall.
Some hand in hand
And some gathered together in bands.
The bleeding hearts and artists
Make their stand.
And when they've given you their all
Some stagger and fall, after all it's not easy
Banging your heart against some mad bugger's wall.
Εξαιρετικό το από πάνω. Πραγματικά εξαιρετικό.
Τέτοια EP θέλουμε
John Cleese: Political Correctness Can Lead to an Orwellian Nightmare
Ωραία μπλακιά ακούγεται. ^
ALL YOU THE TRUTHFUL SPRATTLE WITH ME,
LET'S SWEEP THE FALSE ONES AWAY!
Οι δύο πρώτοι δίσκοι που μου άρεσαν, περισσότερο ή λιγότερο για το 2022 καθώς το καινούριο Wiegedood μπορώ να πω οτι με ψιλοαπογοήτευσε
1. Bhleg - Fäghring
Χωρίς να εκπλήσει καθώς οι Σουηδοί κινούνται μουσικά και θεματικά στα γνωστά τους νατουραλιστικά/παγανιστικά θέματα είναι πολύ ευχάριστος και ο καλύτερος τους ως τώρα. Φαίνεται να έχουν κάνει step up σε σχέση με τις προηγούμενες κυκολοφορίες τους όσον αφορά το songwritting και την γενικότερη συνοχή και αίσθηση που σου αφήνει. Πολύ ζεστός ήχος, αποθέωση της φύσης (η άνοιξη είναι το θέμα), αξιομνημόνευτες μελωδίες. Προφανώς, επηρεασμένοι από πρώιμους Ulver έχει όμως τον δικό του χαρακτήρα και φαίνεται οτι τα παιδία νιώθουν. Όσοι γουστάρετε τέτοια και πάτε πάσχα στο χωριό βάλτε το στο αμάξι να παίζει
2. Negative Plane - The Pact
Τρίτος δίσκος μετά από 11 χρόνια αναμονής. Τεχνικά κυκλοφορεί τελος του μήνα αλλά είναι ήδη εκεί έξω. Μου άρεσε αλλά δεν έχω ενθουσιαστεί κιόλας. Κατώτερος από τους άλλους δυο αλλά αυτό ισως είναι και θέμα γούστου (μάλλον όχι ομως γιατί το Et in Saecula Saeculorum είναι απίθανο). Η προσέγγιση εδώ είναι πολυ πιο χεβιμεταλλάδικη, πιθανόν και μετά την επιτυχία του τελευταίου Funereal Presence. Εϊναι θεματικός δίσκος και η απόδοση των φωνητικών μου θύμισε King Diamond παρά κλασσικό μπλακ μέταλ. Χαιλάιτ το τελευταίο τραγούδι. Νομίζω σε αρκετούς θα αρέσει αυτή μίξη μπλακ/χέβι αν και πλέον κινούνται πιο πολυ προς το δεύτερο.
Το είχα βρει τις προάλλες στις νέες κυκλοφορίες, αλλά σήμερα έβαλα τελικά να το ακούσω.
Upamsu - Ajian Uleman Sang Peteng
Ντεμπούτο από Ινδονησία, raw όσο της πρέπει της παραγωγής, μελωδικό όσο χρειάζεται και απόκοσμα φωνητικά.
Επικρατεί μία αίσθηση σα να ακούς ξανά και ξανά παραλλαγές του ίδιου τραγουδιού, αλλά και πάλι γαμάει.
All alone, or in twos,
The ones who really love you
Walk up and down outside the wall.
Some hand in hand
And some gathered together in bands.
The bleeding hearts and artists
Make their stand.
And when they've given you their all
Some stagger and fall, after all it's not easy
Banging your heart against some mad bugger's wall.
Βγήκε και καινούριο Vanum πριν κάνα μήνα
Vanum - Legend
Έχουν ρίξει τις ταχύτητες και δεν υπάρχει ο καταιγιστικός χαρακτήρας του Ageless Fire και του EP. Αυτό οδηγεί σε ένα αποτέλεσμα πιο χαλαρό, ατμοσφαιρικό, ας πούμε που σου βγάζει μια αίσηθηση ηρεμίας. Έχουμε περισσότερες επιρρόες απο μέιντεν (κάποιες ξεδιάντροπες όπως στο ομώνυμο τραγούδι) και λιγότερες από ρότινγκ κράιστ. Μικρό αρνητικό ο ήχος στα τύμπανα. Ξεκινάει δυναμικά, κάνει κοιλια στο 2 & 3 που μου φάνηκαν πιο αδύναμα και ξανανεβαίνει. Κατώτερος του προκάτοχου του αλλά και πάλι ενας πολύ ωραίος δίσκος που κυλάει πολύ ευχάριστα.
Καινούριο Blut Aus Nord - Disharmonium - Undreamable Abysses άκουσε κανείς; Το έβαλα χές βράδυ περισσοτερο αναγνωριστικά καθώς ήξερα ότι θα με πάρει ο ύπνος. Φαίνεται να μοιάζει και με το Hallocinogen (κορυφαίο) αλλά και με τις πιο industrial κυκλοφορίες τους. Και βγάζει μια κλειστοφοβική αίσθηση.
Επίσης βγήκε κai αυτό Predatory Light - Death and the Twilight Hours. Αν και δεν το έχω ακόμα ακούσει αρκετές φορές το θεωρώ ανώτερο από το προηγούμενο τους, αν και μάλλον χειρότερο του θεικού σπλιτ με Vorde. Αυτό μάλλον γιατί και τα 4 τραγούδια μοιαζουν αρκετά μεταξύ τους αλλα δεν μου βγάζουν ότι είναι της ίδιας ποιοητας. 1 & 4 χαίλαιτ του δίσκου δηλαδή. Πάντως προτείνεται αυτού του ήχου.
Εν αναμονή του άλμπουμ "Δέλτα" οι Celtefog (one man band) έχουν δώσει το σινγκλ "Μνήμες".
Ποντιακή λύρα δένει πολύ όμορφα , ωραίες ταχύτητες και φωνητικά. Δεν ξέρω κατά πόσο τα υπόλοιπα κομμάτια θα έχουν τέτοια στοιχεία (Λύρα, απαγγελίες κλπ) αλλά σίγουρα με ψήνει.
https://celtefog.bandcamp.com/album/-
Ο Μαξ ήταν εγωιστής.
Υπερδραστήριο το Μνήμα μες στο '22, δεύτερο EP για φέτος, instrumental, λέει, αυτή τη φορά.
Το ακούμε εδώ: https://mnima.bandcamp.com/album/--3
All alone, or in twos,
The ones who really love you
Walk up and down outside the wall.
Some hand in hand
And some gathered together in bands.
The bleeding hearts and artists
Make their stand.
And when they've given you their all
Some stagger and fall, after all it's not easy
Banging your heart against some mad bugger's wall.
Κατά πώς φαίνεται, βαδίζουν στον ίδιο, γνωστό και αγαπημένο, δρόμο. Ίσως οι πιο σκληρά «εργαζόμενοι» στο μέταλ τα τελευταία χρόνια
ALL YOU THE TRUTHFUL SPRATTLE WITH ME,
LET'S SWEEP THE FALSE ONES AWAY!
Το συζητούσαμε χθες με παλαιό χρήστη, δυνατό και αναμένουμε.
John Cleese: Political Correctness Can Lead to an Orwellian Nightmare
Posting Permissions
vBulletin Skin by Bluepearl Skins
