νομ νομ νομ
Spoiler
νομ νομ νομ
Spoiler
Αλέξη, Αλέξη! Τελείωνε , ΞΕΚΌΛΛΑ
Γυρίσαμε σήμερα. Θα ξεκινήσω με το κλασσικό λέγοντας πως το Βερολίνο είναι μία υπέροχη-υπέροχη πόλη με ομορφιές όλων των ειδών και κανέναν δε μπορεί να αφήσει αδιάφορη.
Στα πιο ιδιαίτερα τώρα. Μέναμε 2 βήματα από την Alexanderplatz, που γενικώς βόλεψε πολύ για τις ημέρες που κινούμασταν με το μετρό, αλλά θα μπορούσε να μαστε και πιο κοντά σε Kreuzberg και Neukolln στα οποία και κινηθήκαμε περισσότερο και να μην έχουμε τις διαδρομές. Βέβαια, η τύπισσα που μας φιλοξένησε από Airbnb ήταν θεά (50άρα μηχανόβια) και άξιζε πολύ που τελικώς μείναμε σ' αυτήν.
Σχετικά με μουσεία και αξιοθέατα:
DDR (μουσείο σχετικό με την Λαϊκή Δημοκρατίας της Γερμανίας)
Πολύ ωραία πράγματα για να δεις, κυρίως σχετικά με το πώς ζούσαν οι άνθρωποι στο Ανατολικό Βερολίνο, από την καθημερινότητα στα σχολεία και τις δουλειές μέχρι τα μέσα που χρησιμοποιούσαν και τα φαγητά τους. Όπως θα δούμε και σε πολλά ακόμα μουσεία/χώρους που επισκεφθήκαμε, είναι έντονο το στοιχείο αποτύπωσης του καθεστώτος της Ανατολικής Γερμανίας (και της ΕΣΣΔ) ως "μία ακόμη δικτατορία" με παράλληλη ανάδειξη της Δυτικής (και των ΗΠΑ, Αγγλίας, Γαλλίας) ως μία Μέκκα ελευθεριών και σεβασμού στα δικαιώματα των λαών.
Bernauerstrasse
Το Checkpoint Charlie όλοι το χουν δει μιας και είναι γνωστό από ταινίες, βιβλία, κλπ. Εκεί τριγύρω έχει και πολλές επιγραφές για να διαβάσεις σχετικώς, πληροφορίες σχετικές με το κτίσιμο του τοίχους και τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες σε Βερολίνο αλλά και διεθνώς. Αυτό που αξίζει ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ είναι το περπάτημα επί της οδού Bernauerstrasse, οδός επί της οποίας χωριζόταν το Ανατολικό από το Δυτικό Βερολίνο και σημείο από το οποίο είχαν επιχειρηθεί αρκετά περάσματα (υπόγεια και υπέργεια) από το Ανατολικό στο Δυτικό Βερολίνο. Όλη η οδός έχει επιγραφές που ξετυλίγουν το κουβάρι εκείνης της περιόδους, πιάνοντας γενικά αλλά και πιο συγκεκριμένα περιστατικά. Αν πάτε, να την περπατήσετε, αξίζει.
Αυτό που με σόκαρε πραγματικά ήταν όταν συνειδητοποίησα το ίδιο το τείχος. Είναι τρομακτικό το πόσα πράγματα σήμαινε, πόσα πράγματα χώριζε, το πως υπήρχαν άνθρωποι που το είχαν για φυσιολογικό. Ή το ότι βλέπεις την ιστορία. Που γραφόταν τον τελευταίο μισό αιώνα.
Topographie des Terrors
Αναφέρεται στην άνοδο των Ναζί και ύστερα στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Στρατόπεδα συγκέντρωσης, πόλεμος, ολοκαύτωμα. Είναι με ελεύθερη είσοδο, πολύ καλό.
Σε άλλα, είδαμε το Μνημείο του Ολοκαυτώματος, το Μνημείο για τους Ρομά και του Σίντι, το Εβραϊκό Μουσείο, το East Side Gallery. Στα 2 πρώτα, τα λόγια ήταν περιττά. Εντυπωσιακά μνημεία που σου καταπίνουν τη γλώσσα. Το τρίτο πολύ καλό αναφορικά με το Ολοκαύτωμα (ιδιαίτερα το ίδιο το μουσείο, με την εβραϊκή λαογραφία δεν είμαι πολύ ψημμένος (που είναι και το μεγαλύτερο κομμάτι του μουσείου) και βαρέθηκα. Επίσης, Μουσείο Φυσικής Ιστορίας: νομίζω ότι ήμουν με το στόμμα ανοικτό για κανά 5' όταν μπήκαμε και είδαμε αυτό:
Δεν είδαμε Μουσείο της Περγάμου. Νεξτ τάιμ ή μετά το 2023 (αν και το ισλαμικό κομμάτι με έψηνε πολύ).
Στα υπόλοιπα, πέρα από τα κλασσικά (currywurst, doner, γλυκά, μπύρες) ήταν ωραία:
- τουρκικό παζάρι, Κreuzberg: κάτι σαν τα δικά μας παζάρια, που κρατάει μέχρι να πέσει το φως, άπειρα καλούδια να τσιμπολογήσεις (εκείνος ο κολοκυθοκεφτές ο γίγας σε πιτούλα, με τζατζίκι και λαχανο )
- Eschenbrau, Wedding: από τις μπυραριές που φτιάχνουν τις δικές τους μπύρες, που απόσο κατάλαβα υπάρχουν αρκετές τέτοιες. Κάθε τόσο βγάζουν νέα, διαφορετική παρτίδα. Αυτές τις μέρες είχε μία καπνιστή, η οποία ήταν καλούτσικη, αλλά συγκλονίστηκα με μία ξανθιά, πικρή με πολύ έντονους λυκίσκους. Υπέροχη!
- οι βόλτες σε Kreuzberg και Neukolln: γειτονιές με το όρο γειτονιές που έχουμε και στην Ελλάδα, ανθρώπινες, καθημερινές, σε ένα μοτίβο, όμως, διαφορετικό από αυτό που έχουμε συνηθίσει. Τριγύρω έχει άπειρα μαγαζάκια για να φας το οτιδήποτε (από φούρνους και bretzel μέχρι doner και ταϋλανδέζικο), να αγοράσεις μουσική (θα πω την αμαρτία πως τσίμπησα βινύλιο από τα Media Markt, καθώς δεν το βρισκα πουθενά), να πιεις τη μπύρα σου. Μία ομορφιά
Συγκοινωνίες: στην αρχή λέγαμε να πάμε για το εβδομαδιαίο εισιτήριο (στα 30€) να χουμε το κεφάλι μας ήσυχο, αλλά τελικά βγάζαμε τα short trips μία στο τόσο (aka των 3 στάσεων maximum, στα 1,30-1,70€). Ελεγκτές δεν είδαμε πουθενά (ίσως να μασταν τυχεροί), αλλά μας βγήκε κανά 20αρικο φθηνότερα.
Στα μείον του ταξιδιού ο καιρός, που είχε πουτσόκρυο όλες τις ημέρες, ενώ ήλιο ακόμα δεν είδαμε ούτε για 1'. Που όσο και να ντυθείς, αν είσαι όλη μέρα έξω, δεν παλεύεται εύκολα χωρίς ισοθερμικό/ά. Παρόλαυτα, κωλοάξιζε.
All alone, or in twos,
The ones who really love you
Walk up and down outside the wall.
Some hand in hand
And some gathered together in bands.
The bleeding hearts and artists
Make their stand.
And when they've given you their all
Some stagger and fall, after all it's not easy
Banging your heart against some mad bugger's wall.
ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ER
Γιατί δε με θες κυρά μου; Επειδή είμαι ψαράς;
Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ Η ΜΑΝΑ ΤΟΥ.
Ravel: There is no room for '2' in the world of 1's and 0's, no place for 'mayhap' in a house of trues and falses, and no 'green with envy' in a black and white world.