Submit What You Drink Now(8aumastiko,8aumastiko,ena,ena,ktl)

[When Black Roses Bloom]

...
O Raven θα τρέξει να μας πει για τα ζουμιά που βράζουν αυτοί και πως τίποτα δε συγκρίνεται μαζί τους, αλλά μία νταμιτζάνα τόσες φορές Θεσσαλονίκη δεν έχει φέρει.

Είχα πιει; Δε θυμάμαι τίποτα.

Busted!

Ον τόπικ, ακριβώς πριν ξεσπάσει η πανδημία, πήγα στο αποστακτήριο του Oban εδώ πάνω, και δοκίμασα κατευθείαν απο το βαρέλι. Το κατέβασα κιόλας με τη μία και ήταν 64% αλκοόλ, κόντεψε να με στείλει.

Δοκιμάστε άφοβα όμως.

64%?
καπου εκεί παίζουν και τα ζουμιά που βράζουμε εμείς που δεν συγκρίνονται με τπτ ... ουφ

Απ'όσο μας εξηγούσε ο 'τούρ γκάιντ' του αποστακτηρίου, το ουίσκι αραιώνεται με νερό απο πηγές πριν εμφιαλωθεί, και γι'αυτό το βόλιουμ πέφτει στα 40-45%. Μας έλεγε επίσης ότι είναι ανάλογα και το βαρέλι/χρονολογία, εμείς δοκιμάσαμε απο ένα 17 χρόνων αν θυμάμαι καλά, αλλά κάτι άλλα βαρβάτα 30 χρόνων είναι κοντά στο 68-70% και είναι θανατηφόρα

Επίσης κάτι που έμαθα εκεί, φαινομενικά αγοράζουν ξύλινα βαρέλια απο αμερική, γιατί οι κανονισμοί τους εκεί δεν τους επιτρέπουν να χρησιμοποιήσουν το ίδιο βαρέλι για πάνω απο ένα ή δύο χρόνια, οπότε για να μην καταστρέφονται τέτοια βαρέλια, τα πουλάνε στην ευρώπη, μιάς και οι κανονισμοί δεν ισχύουν εδώ. Και γι'αυτό τα ουίσκια παίρνουν ανάλογο χρώμα και γεύση/μυρωδιά.

Επίσης, δοκίμασα ουίσκι 'μούνσάιν' απο αποστακτήρα (όχι απο βαρέλι) και πέραν του ότι ήταν μαλακία, σαν να πίνεις οινόπνευμα, δεν έχει κανένα χρώμα. Το οποίο τώρα που το γράφω βγάζει και νόημα, μίας και το χρώμα το δίνει το ξύλο

[Art In Haste]

Triple Dry-Hopped Double New England India Pale Ale: Χωρίς πολλά λόγια, ένα από τα πιο νόστιμα ζουμιά που κυκλοφορούν εκεί έξω. Σώμα βαρύ και descent, μύτη φρουτώδης, γεύση δυναμίτης πικράδας (όπως πρέπει, ανταποκρινόμενη πλήρως στο είδος της). Μην την χάσετε.



Δεν είχα ιδέα για αυτό, το δοκίμασα τυχαία και πλέον έγινε αγαπημένο (το βάζω πιο πάνω και από Συνεταιρισμό Τυρνάβου από τα εμφιαλωμένα).
Μυρωδάτο με ελαφριά γεύση χωρίς έντονο το αλκόολ, γήινη επίγευση.
O Raven θα τρέξει να μας πει για τα ζουμιά που βράζουν αυτοί και πως τίποτα δε συγκρίνεται μαζί τους, αλλά μία νταμιτζάνα τόσες φορές Θεσσαλονίκη δεν έχει φέρει.

Το θέμα είναι να στο φέρει Καλαμπάκα, και να μείνει εκεί.

[ari-m]

...
O Raven θα τρέξει να μας πει για τα ζουμιά που βράζουν αυτοί και πως τίποτα δε συγκρίνεται μαζί τους, αλλά μία νταμιτζάνα τόσες φορές Θεσσαλονίκη δεν έχει φέρει.

Busted!

Ον τόπικ, ακριβώς πριν ξεσπάσει η πανδημία, πήγα στο αποστακτήριο του Oban εδώ πάνω, και δοκίμασα κατευθείαν απο το βαρέλι. Το κατέβασα κιόλας με τη μία και ήταν 64% αλκοόλ, κόντεψε να με στείλει.

Δοκιμάστε άφοβα όμως.

64%?
καπου εκεί παίζουν και τα ζουμιά που βράζουμε εμείς που δεν συγκρίνονται με τπτ ... ουφ

Απ'όσο μας εξηγούσε ο 'τούρ γκάιντ' του αποστακτηρίου, το ουίσκι αραιώνεται με νερό απο πηγές πριν εμφιαλωθεί, και γι'αυτό το βόλιουμ πέφτει στα 40-45%. Μας έλεγε επίσης ότι είναι ανάλογα και το βαρέλι/χρονολογία, εμείς δοκιμάσαμε απο ένα 17 χρόνων αν θυμάμαι καλά, αλλά κάτι άλλα βαρβάτα 30 χρόνων είναι κοντά στο 68-70% και είναι θανατηφόρα

Επίσης κάτι που έμαθα εκεί, φαινομενικά αγοράζουν ξύλινα βαρέλια απο αμερική, γιατί οι κανονισμοί τους εκεί δεν τους επιτρέπουν να χρησιμοποιήσουν το ίδιο βαρέλι για πάνω απο ένα ή δύο χρόνια, οπότε για να μην καταστρέφονται τέτοια βαρέλια, τα πουλάνε στην ευρώπη, μιάς και οι κανονισμοί δεν ισχύουν εδώ. Και γι'αυτό τα ουίσκια παίρνουν ανάλογο χρώμα και γεύση/μυρωδιά.

Επίσης, δοκίμασα ουίσκι 'μούνσάιν' απο αποστακτήρα (όχι απο βαρέλι) και πέραν του ότι ήταν μαλακία, σαν να πίνεις οινόπνευμα, δεν έχει κανένα χρώμα. Το οποίο τώρα που το γράφω βγάζει και νόημα, μίας και το χρώμα το δίνει το ξύλο

Αραίωση.
Το κάνουμε κι εμείς με το τσιπουρο για να ρίξουμε τους βαθμούς από τους 29-30 (εδω ειναι περίπου 65%) που προκυπτει στο μειγμα μετα τα καζανεματα στους 25. Για το αραίωμα χρησιμοποιείται είτε νερό πηγής είτε αποσταγμένο για να μην υπάρχουν τα χημικά της επεξεργασίας που γίνεται στο δικτυο υδρευσης.

Βαρέλια και παλαίωση.
Δεν νομίζω να σας είπε για πάνω απο ένα χρόνο, αλλά μάλλον για πάνω από μια φορά, δλδ μπαινει στο βαρέλι και όταν το βαρελι αδειασει δεν ξαναχρησιμοποιείται. Το ξυλο του βαρελιού είναι που προσθέτει το χρωμα και το αναλογο αρωμα και αυτή η επιρροή εξασθενεί σημαντικά μετα την χρηση και είναι ο 2ος λόγος που δεν ξαναχρησιμοποιοπούνται τα ιδια βαρελια. Υπάρχουν πολλοί πλεον και στην Ελλάδα που κάνουν παλαίωση τσιπουρου (χωρις) και κυκλοφορουν κι αρκετα τέτοια αποσταγματα και στην αγορα.

[Art In Haste]

Βέλγικο, εξαιρετική μυρωδιά, δε με συγκλόνισε η γεύση.

[Art In Haste]

Την έφερε φίλος από Αγγλία και την δοκιμάζω τώρα, καμμία άποψη μια και δεν είμαι φαν αυτού του τύπου.

[tsimpouklano]

Μετά από καιρό πίνουμε ξανά Seven Islands, triple neipa (η οποία Neipa είναι πολύ της μόδας τελευταία):



Εντελώς θολό ζουμί, με έντονα ωραία αρώματα, μηδενικό σχεδόν αφρό, πικρή και ΠΟΛΥ γλυκιά στην πρώτη γεύση, πικρή όπως της πρέπει στην επίγευση με τους λυκίσκους να βγάζουν φουλ δύναμη.

Όχι ο τύπος μου λόγω της τόσο έντονης γλυκάδας, από το αλκόολ, προφανώς, 9% είναι ζωή να έχει. Αν την πετύχετε και σας αρέσουν αυτά τα ζουμιά, δοκιμάστε άφοβα, είναι καλή.

[tsimpouklano]

Utopia - Eden
Εξαιρετικό lagerάκι, τιμά όπως πρέπει τον IPL (indian pale lager) τίτλο που φέρει.
Αρωματική, δροσιστική (ναι, την παγώνεις στο maximum) με την πικράδα που θες από του λυκίσμους, αλλά χωρίς το γεμάτο σώμα -και άρα ελαφρύτερη- μίας ale.
Η αγαπημένη του καλοκαιριού by far.



KYKAO - Achaian
Lager χωρίς ανθρακικό. Επιλέχθηκε για την δοκιμή.
Δεν περίμενα πολλά, δεν κατάφερε να πει πολλά (και νομίζω πως δεν προσπάθησε και πολύ).
Μυρίζεις εσπεριδοειδή και στο στόμα έρχεται με μία ελαφριά γλυκάδα που σταδιακά γίνεται ελαφριά πικράδα και χάνεται. Αρκετά κοντά σε cider χωρίς να είναι cider, σίγουρα σε ξεδιψάει, αλλά σε γενικές γραμμές απλώς αδιάφορη.



KYKAO - Kveik
Πάλι μία NEIPA στο ποτήρι.
Αρκετά κοντά στην neipa της Seven Islands.
Οι υψηλοί αλκοολικοί βαθμοί εδώ καταφέρνουν να μην βγάλουν τόση γλυκάδα.
Έντονος αφρός, φρεσκάδα στη μύτη, στην πικράδα θα μπορούσε και καλύτερα.
Δεν ενθουσιάστηκα, μολαταύτα θα ξαναδοκίμαζα.

Αν θέλω να μείνει κάτι από αυτό το post; Ναι.
Να δοκιμάσετε την Eden. Είναι εξαιρετική.

[cromags]

Η pale ale εκδοχή της Λέρου, υπάρχει και ο φονιάς στη Σαμοθράκη, η οποία συγκριτικά μου άρεσε περισσότερο.



Φήμες ότι στις γεύσεις τροπικών φρούτων περιλαμβάνεται και η γκαβάφα δεν επιβεβαιώθηκαν.

Είναι και χιουμορίστες

Spoiler