Σε άλλο φόρουμ πήγαινε η απάντηση; Δε γράφει κανείς πως του άρεσε. Ο ατομ έγραψε για ιδανικό για σκατένια μέρα και γω για 2 τραγούδια....Από κει και πέρα με αυτά που γράφεις καταλαβαίνω πως ούτε το προηγούμενο σου άρεσε. Και αν σκεφτούμε πως ο δεύτερος δίσκος είναι σκατά τότε σου άρεσε μόνο το πρώτο. Γενικά εγώ δεν τρελάθηκα, μόνο άνθρωπο/νερό/16 ξεχώρισα και κατά τα άλλα τρίτο και καταιδρωμένο στην δισκογραφία τους αλλά φυσικά με μεγάλη διαφορά από το 4ο που προσπαθούμε να ξεχάσουμε.
John Cleese: Political Correctness Can Lead to an Orwellian Nightmare
Τα θεώρησα θετικά τα σχόλια και των δυο σας -κυρίως γιατί δεν είδα γραμμένη κάποια αρνητική άποψη.
Το προηγούμενο μού άρεσε αρκετά -περισσότερο απ' το 2ο μάλιστα (θα τα έβαζα 1-3-2 στη σειρά). Μου άρεσε γιατί το βρήκα σχετικά πιο πειραματικό, με τα πιο αργά κομμάτια και τις "περίεργες" ερμηνείες να δίνουν ένα πολύ ιδιαίτερο, μοχθηρό χρώμα στα τραγούδια τους. Είχε και μπόλικες επαναλήψεις και βαρετά σημεία, βέβαια, αλλά τα δυνατά κομμάτια ξεχώριζαν και "σήκωναν" όλο τον δίσκο, κατά τη γνώμη μου, από άποψη στυλ και χαρακτήρα.
Να με συγχωρέσεις αν έδωσα την εσφαλεμενη εικόνα πως κατέχω τους καταχνιά. Δεν έχω ξανακούσει. Ετυχε να το ακούσω, γιατί δεν είμαστε κολλημένοι μανογουωραδες πλέον μιας και ώριμοι 42 μαίων οπότε έδωσα μια ευκαιρία. Ταίριαζε με το κλίμα της Παρασκευής μου. δουλειά σκατά και καπάκια δουλειά. Δεν μου φάνηκε κακό αλλά εντάξει δεν ξέρω αν θα το ξανακούσω. Αφου λέτε τα προηγούμενα καλύτερα να δώσω μια αυτιά και σε κείνα και μετά τα ξαναλέμε.Originally Posted by Leper Jesus
1) e4, c5
2) Νf3
Βρε, δερβέναγας στο γούστο κανενός δεν είμαι, δεν είσαι ο μοναδικός που εκφράστηκε θετικά, αν πας μια βόλτα στο Youtube μόνο διθυράμβους θα βρεις. Κουβέντα είπα ν' ανοίξω μπας και χάνω κάτι τόσες μέρες που τ' ακούω!Το περίμενα κι εγώ (όπως κι άλλοι φαντάζομαι) με ανυπομονησία το album, γι' αυτό.
Καλό είναι ρε, μάλλον κατώτερο των προσδοκιών που δημιούργησαν όμως. Πραγματι έχει μια πιο μέταλ αισθητική. Ο ήχος μου αρεσε πολυ. Απλά δεν έχει τοσο αξιομνημόνευτες μελωδίες. Αγαπημένο το Έρεβος, Μούχλα και το Νιαούρισμα νομίζω. Το ετών 16 μ αρεσε πιο πολύ στην όταν το βγαλανε μονο του χωρίς τα πιάνα. Το άνθρωπος ειναι πραγματι το εζμαχαλ. Το ντεμπούτο και το Κρεσέντο είναι ισάξια και τοπ για μένα. Μετά αυτό, το πόσο κοντά ή μακριά θα φανεί.
Το Σάββατο ρε γαμώτο τα μισά τραγούδια δεν ακούγονταν. Ακατάλληλος ο χώρος για τέτοιου είδους λαιβ δυστυχώς. Στους Μορμω ήταν ακόμα χειρότερα βέβαια που κιθάρα δεν ακουστηκέ ποτέ. Μόνο βομβος μπάσου και πιατίνια
Last edited by Jangling Jack; 28-06-2022 at 20:17.
Δεν ήμουνα, κρίμα για τους Μορμώ. Βρίσκω τις κιθάρες τους απ' τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα που έχουν υπάρξει στο εγχώριο crust τα τελευταία χρόνια.
Δε θυμόμουνα καν ότι το "Ετών δεκαέξι" ήταν αλλιώς στην πρώτη εκτέλεση. Νόμιζα κι αυτό και τον "Άνθρωπο" τα βάλανε όπως ήτανε.
Είμαστε όλοι ίσως μεταλάδες στην ψυχή, γιατί κι εμένα μου άρεσαν τα κιθαριστικά τους, και δεν έχω καμία σχέση με το χώρο.
Ravel: There is no room for '2' in the world of 1's and 0's, no place for 'mayhap' in a house of trues and falses, and no 'green with envy' in a black and white world.
Εγώ που κι αν το αγόρασα ακόμα δεν το έχω βάλει να το ακούσω γιατί κριντζάρω τη ζωή μου με τον τίτλο και το εξώφυλλο, πώς να νιώσω;
All alone, or in twos,
The ones who really love you
Walk up and down outside the wall.
Some hand in hand
And some gathered together in bands.
The bleeding hearts and artists
Make their stand.
And when they've given you their all
Some stagger and fall, after all it's not easy
Banging your heart against some mad bugger's wall.
σόρρυ δεν κρατήθηκα.
ΚΑΤΑΧΝΙΑΟΥ
..Γω νόμιζα πως ήσασταν ο Σπουδαίος Θεός, ο Μεγαλοδύναμος
αλλά σεις δεν είστε παρά ένα ειδωλάκι, ένας κόπανος με γραβάτα
Σκύβω ήδη να πιάσω το κέρατο
που χω κρυμμένο στα σταράκια μου...
http://justaburn.blogspot.gr/
http://www.facebook.com/pages/Nights...70783152963345
http://www.downtunedmag.com/p/downtuned-radio.html
https://www.facebook.com/1000modsFanClub
Αγόρασα κι εγώ.
Δεν μπαίνω στον κόπο να το συγκρίνω με τα προηγούμενα.
Μου άρεσε όπως είναι κι όπως στέκεται.
Κιθαράρες και κοπανημα.
Αξιοπρεπέστατη κυκλοφορία, στο αμάξι τσίτα κι ανοιχτά παράθυρα.
Σπλιναντερε λολ, στο μέλλον Σπλιτ Καταχνια/Σκαρίμπας με τίτλο
Καταχνιάου/Κουκουβάου
Ο Μαξ ήταν εγωιστής.
Η μία πλευρά πάντως είναι έτοιμη από καιρό
Spoiler
All alone, or in twos,
The ones who really love you
Walk up and down outside the wall.
Some hand in hand
And some gathered together in bands.
The bleeding hearts and artists
Make their stand.
And when they've given you their all
Some stagger and fall, after all it's not easy
Banging your heart against some mad bugger's wall.
Posting Permissions
vBulletin Skin by Bluepearl Skins
