Το πρόβλημα με τον Green δεν είναι το κατά πόσο προσφέρει στην ομάδα του ή όχι. Ούτε αμφισβητεί κανείς την αξία του να έχεις έναν παίχτη να ξεκινάει απ' το 4 και να οργανώνει όλη την άμυνα, πολλές φορές και την επίθεση, παρόλο που κατ' εμέ αυτό δούλευε καλά μέχρι το 2018. Το πρόβλημα είναι ότι είναι τόσο θερμοκέφαλος που μπορεί να (και το έχει κάνει) στερήσει αυτή του την πολύτιμη παρουσία απ' την ομάδα (έχει μιλήσει πολύ χαρακτηριστικά επί του θέματος ο Kerr, δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος άλλος αρμοδιότερος) αλλά για μένα, είναι όλες εκείνες οι μικρές ΠΟΥΣΤΙΚΕΣ (να μην κοπεί απ' το Σοβιέτ 2.0, δεν είναι ομοφοβικό) κινήσεις που κάνει, το ότι πέφτει και με το off hand τραβάει τον αντίπαλό του κάτω, τα σπρωξίματα στη μέση, τα κλειδώματα κτλ κτλ, τα οποία μπορεί να κοστίσουν σε έναν παίχτη και για τα οποία διαμαρτύρεται μετά, ενώ βγάζουν μάτι.
Σε πολλές φάσεις δηλαδή ο τύπος χρειάζεται αγκώνες Malone ή πνιγμούς Rodman (για να μην πάμε πιο πίσω απ' τα 90ς) μπας και καταλάβει ότι αυτά που κάνει είναι εντελώς ασόβαρα.
Τώρα δεν καταλαβαίνω γιατί το ΦΑΝΤΑΣΜΑ σε ένα ποστ όπου εξυμνούμε τους φετινούς πρωταθλητές, βγάζει τόση χολή απέναντι στον σπουδαιότερο παίχτη της τελευταίας 30ετίας, ίσως και όλων των εποχών. Τόσο κόμπλεξ; Δηλαδή, όταν το έχει δηλώσει ο ίδιος, πως ποτέ του δεν έπαιξε με super teams, χρειαζόμαστε κάτι περισσότερο; Άντε, τώρα που οι Νετς άφησαν ελεύθερο τον Ίρβινγκ, να πάει να τον βρει στο Λος Άνχελες, ώστε να συνεχιστεί το περσινό reality, που τόσο αγαπήσαμε.
