Το που καταλήγουν τα χρήματα ή αντικείμενα οποιασδήποτε βοήθειας, είναι μια δεύτερη σκέψη που εκ των πραγμάτων κάνουμε για τα πάντα, σήμερα. Το κακό είναι ότι δεν περισσεύσουν σε κανέναν, οπότε τέτοιου είδους δεύτερες σκέψεις σε βάζουν στην διαδικασία να μην κάνεις κάτι, εν τέλει. Δεν διαφωνώ μαζί σου, απλώς υπογραμμίζω ένα ακόμη πρόβλημα του "σύγχρονου δυτικού τρόπου ζωής". Μοναδική ελπίδα η αυτοργάνωση, αλλά όλοι ξέρουμε και τις προβληματικές αυτής της κατεύθυνσης.
