Δυστυχώς όμως η στατιστική λέει πως οι δολοφονίες γυναικών είναι σχετικά σταθερές τις τελευταίες 2-3 δεκαετίες, απλώς η προβολή του θέματος είναι τέτοια που περνάνε στα ασχολίαστα άλλα φαινόμενα, όπως αυτοκτονίες ανδρών που είναι κάπου δεκαπλάσιες, δολοφονίες ανδρών από γυναίκες (γενικώς, μου είναι αδιανόητο να μιλάμε με όρους νηπιαγωγείου τύπου "άντρες ιππότες, κορίτσια μαύρες κότες" και να διαχωρίζουμε) ή δολοφονίες παιδιών απ' τις μανάδες τους/γονείς τους, οι αυτοκτονίες γυναικών (που εσχάτως κι αυτές αποδίδονται αποκλειστικά σχεδόν στην "πατριαρχία") ή επίσης ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΑΝΤΡΩΝ ΑΠΟ ΑΝΤΡΕΣ ΓΤΧ.
Ισχύει αυτό που λες, όμως δεν είναι η αιτία της κατάστασης, όσο το αποτέλεσμα. Η ενδοοικογενειακή βία έχει πολλές μορφές, αλλά δυστυχώς όταν φτάνει η κατάσταση στα τέρματα, οι γυναίκες (καθαρά λόγω σωματικής διάπλασης και δύναμης) καταλήγουν νεκρές. Δεν ξέρω αν διάβασες το άρθρο, έχει κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία και πάνω σ' αυτό το κομμάτι.
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ο άνθρωπος είναι ένα ελάττωμα, απλά στην συγκεκριμένη συγκυρία "πουλάει" αυτό που προβάλουν οι "φεμινιστικές" ομάδες. Αντί να δούμε ότι όλο αυτό το πράγμα ρίχνει περισσότερο λάδι στη φωτιά, αποδυναμώνει τους δεσμούς αλληλεγγύης που (θα έπρεπε να) έχουμε μεταξύ μας ανεξαρτήτος φύλου/καταγωγής/ΒΑΛΕ_ΟΤΙ_ΘΕΛΕΙΣ_ΕΔΩ, δημιουργεί μια όλο και κλιμακούμενη ένταση, χάνουμε πλήρως την ουσία και εν τέλει, δεν δημιουργούμε τις βάσεις για ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ βελτίωση.






